Հակատուբերկուլոզային դեղամիջոցներ

Հակատուբերկուլյոզային դեղամիջոցներ, տուբերկուլյոզի պատճառային բուժման և կանխարգելման համար նախատեսված դեղամիջոցների խումբ, որոնց բուժական էֆեկտները պայմանավորված են նրանց հակամիկոբակտերիային հատկություններով:

Բոլոր հակատուբերկուլյոզային պրեպարատները միավորված են մի քանի խմբերի մեջ` հաշվի առնելով նրանց կլինիկական էֆեկտիվությունը.

• I խումբ - առավել արդյունավետ դեղամիջոցներ. իզոնիազիդ և նրա անալոգներ, ռիֆամպիցին,
• II խումբ - միջին էֆեկտիվության պրեպարատներ. էթամբուտոլ, ստրեպտոմիցինի խմբի պրեպարատներ, պրոտիոնամիդ, էտիոնամիդ, պիրազինամիդ, ցիկլոսերին, կանամիցինի սուլֆատ, ֆլորիմիցինի սուլֆատ,
• III խումբ - թույլ էֆեկտներ ունեցող պրեպարատներ. նատրիումի պարաամինոսալիցիլաթթու և սոլյուտիզոն:

Նշված դեղամիջոցները նշանակում են մի քանի (սովորաբար` երեք) պրեպարատներ իրար հետ համակցելով, քանի որ այլապես` սրանցից ինչ որ մեկով մենաբուժումը բերում է միկոբակտերիայի մոտ կայունության զարգացմանը, բուժումից հետո արդեն 2-3 ամիս անց : Առավել հաճախ համակցում են I խմբի երկու պրեպարատները II խմբից որևիցէ մեկի կամ երկուսի հետ: III խմբի դեղորայքը ունի հիմնականում օժանդակող նշանակություն (մասնավորապես` մյուս պրեպարատների օգտագործման անհնարինության ժամանակ):

Կայուն բուժական էֆեկտ ստանալու և ախտահարված հատվածներում մնացորդային փոփոխությունների նվազեցման համար հակատուբերկուլյոզային դեղամիջոցները նշանակվում են բավականին երկար ժամկետով` 6-12 ամիս և ավելի երկար : Բուժման կանխարգելիչ կուրսերը իրականացվում են տարին երկու անգամ, 2-3 ամիս տևողությամբ, նշանակելով մեկ պրեպարատ կամ երկու պրեպարատների կոմբինացիա:

Աղբյուրներ

• А.Г. Хоменко (1988). Туберкулез органов дыхания.