«Պատրիկ Ուայթ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
Տող 108. Տող 108.
[[Կատեգորիա:ԼԳԲՏ վիպասաններ]]
[[Կատեգորիա:ԼԳԲՏ վիպասաններ]]
[[Կատեգորիա:20-րդ դարի վիպասաններ]]
[[Կատեգորիա:20-րդ դարի վիպասաններ]]
[[Կատեգորիա:Ավստրալացի դրամատուրգներ]]
[[Կատեգորիա:Ավստրալիացի դրամատուրգներ]]
[[Կատեգորիա:20-րդ դարի անգլիացի վիպասաններ]]
[[Կատեգորիա:20-րդ դարի անգլիացի վիպասաններ]]

00:27, 2 փետրվարի 2022-ի տարբերակ

Պատրիկ Ուայթ
Ծննդյան անունանգլ.՝ Patrick Victor Martindale White
Ծնվել էմայիսի 28, 1912(1912-05-28)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԼոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն
Վախճանվել էսեպտեմբերի 30, 1990(1990-09-30)[1][2][3] (78 տարեկան) կամ սեպտեմբերի 29, 1990(1990-09-29)[4] (78 տարեկան)
Վախճանի վայրՍիդնեյ, Ավստրալիա[5]
Մասնագիտությունգրող, վիպասան, դրամատուրգ, բանաստեղծ, սցենարիստ և ինքնակենսագիր
Քաղաքացիություն Ավստրալիա
ԿրթությունՉելթեմհեմ քոլեջ, Թագավորական քոլեջ, Քեմբրիջ և The King's School, Tudor House?
Ժանրերարձակ
Ուշագրավ աշխատանքներVoss?
Պարգևներ
Համատեղ ապրողManoly Lascaris?
ԱզգականներJames Cobb White? և Henry Luke White?
 Patrick White Վիքիպահեստում

Պատրիկ Վիկտոր Մարտինդեյլ Ուայթ (անգլ.՝ Patrick Victor Martindale White,մայիսի 28, 1912(1912-05-28)[1][2][3][…], Լոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն - սեպտեմբերի 30, 1990(1990-09-30)[1][2][3] կամ սեպտեմբերի 29, 1990(1990-09-29)[4], Սիդնեյ, Ավստրալիա[5]), ավստրալացի գրող։ 1973 թվականի գրականության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր «էպիկական և հոգեբանական վարպետության համար, որի շնորհիվ հայտնագործվել է գրական մի նոր մայրցամաք»[8]։ Ուայթը համարվում է XX դարի ամենաականավոր անգլիագիր վիպասաններից մեկը։

Կենսագրություն

Մանկություն և երիտասարդություն

Ուայթը ծնվել է Լոնդոնում ավստրալացու և անգլուհու ընտանիքում։ 7 ամսական է եղել, երբ նրանց ընտանիքը Սիդնեյ է տեղափոխվել։ Փոքր տարիքում նա իր քրոջ, դայակի և աղախնի հետ մի բնակարանում է ապրել, այն ժամանակ, երբ ծնողները մեկ այլ բնակարանում են ապրել։

Չորս տարեկանում Ուայթի մոտ ասթմա են հայտնաբերել։ Նրա առողջությունը ամբողջ մանկության ընթացքում թույլ էր, որի պատճառով չէր կարողանում մասնակցել շատ միջոցառումների։ Նա թատրոն շատ էր սիրում, որում առաջին անգամ շատ վաղ հասակում է եղել։ Այդ զբաղմունքը Ուայտը տանն էր զարգացնում, սեփական տան պարտեզում խաղալով տեսարաններ և պարեր մոր ընկերուհիների համար[9]։

Հինգ տարեկանում նա գնացել է Վուլահրայում գտնվող Սենդոֆթի մանկապարտեզը[10]։

Տասը տարեկանում Ուայթը ուղարկվել է գիշերօթիկ դպրոց Նոր Հարավային Ուելսում։ Նրան որոշ ժամանակ էր անհրաժեշտ ուրիշ երեխաների ներկայությանը ընտելանալու համար։ Դպրոցում նա սկսել է գրել առաջին պիեսները, չնայած իր երիտասարդ տարիքին, շոշափել է մեծ թեմաներ։ 1924 թվականին դպրոցում ֆինանասական խնդիրներ առաջացան, և տնօրենը Ուայթին առաջարկեց շարունակել ուսումը Անգլիայի դպրոցներից մեկում։ Պատրիկի ծնողները կողմ էին այդ նախաձեռնությանը։

Ուայթը շատ ջանք էր թափում, որպեսզի հարմարվի Գլոստերշիրի Չելթենհեմ բնակավայրի քոլեջի՝ իր համար նոր կյանքին։ Հետագայում նա այդ ժամանակահատվածի մասին ասել է «չորս տարվա ազատազրկում»։ Նա մարդամոտ չէր և ընկերների նեղ խումբ ուներ։ Նա արձակուրդները անց էր կացնում ծնողների հետ Եվրոպայում, բայց նրանց հարաբերությունները այդպես էլ սառը մնացին։

Այդ ժամանակ Ուայթը լավ հարաբերություններ է ձևավորում Ռոնալդ Ուոթերոլի՝ իրենից մեծ մի տղայի հետ, ունենալով համընկնող հետաքրքրություններ։ Երբ Ուոթերոլը ավարտեց քոլեջը, Ուայթը կրկին փակվեց իր մեջ և ծնողներին ցանկություն հայտնեց թողնել դպրոցը և դառնալ դերասան։ Ծնողները համաձայնության եկան և թույլատրեցին նրան դպրոցը ավելի վաղ ավարտել, բայց այն պայմանով, որ Ուայթը վերադառնա Ավստրալիա և իր կյանքը այնտեղ շարունակի։ Ծնողները ուզում էին, որ որդին դառնա հողագործ և ոչ թե գրող, և հույս ունեին, որ հողագործությունը կչափավորի դերասան դառնալու նրա հավակնությունները։

Ուայթը երկու տարի Ավստրալիայի հարավարևելյան Սնոուի շրջանի պահեստում պահեստապետ է աշխատել։ Չնայած Պատրիկը հարգանքով էր վերաբերում հարազատ հողին, և նրա առողջությունը բարելավվեց, ակնհայտ էր, որ այդպիսի աշխատանքը նրա սրտով չէր։

Ստեղծագործություններ

Վեպեր
  • Happy Valley (1939)
  • The Living and the Dead (1941)
  • The Aunt's Story (1948)
  • The Tree of Man (1955)
  • Voss (novel)|Voss (1957)
  • Riders in the Chariot (1961)
  • The Solid Mandala (1966)
  • The Vivisector (1970)
  • The Eye of the Storm (1973)
  • A Fringe of Leaves (1976)
  • The Twyborn Affair (1979)
  • Memoirs of Many in One (1986)
  • The Hanging Garden (2012) (մնացել է անավարտ, հրատարակվել է հետմահու)
Պատմվածքների ժողովածուներ
  • The Burnt Ones (1964)
  • The Cockatoos (1974)
  • Three Uneasy Pieces (1987)
  • Five Twenty
Պոեզիա
  • Thirteen Poems / under the pseudonym Patrick Victor Martindale. – Sydney : Privately printed, (ca. 1929)
  • The Ploughman and Other Poems. – Sydney : Beacon Press, (1935)
  • Poems. – Victoria, B.C. : Soft Press, (1974)

Թատերախաղեր

Սցենար

Ինքնակենսագրություն

Գրականություն Պատրիկ Ուայթի մասին

  • A Conversation with Patrick White, Australian Writers in Profile, Southerly, No.3 1973
  • Barry Argyle, Patrick White, Writers and Critics Series, Oliver and Boyd, London, 1967
  • Peter Beatson, The Eye in the Mandala, Patrick White: A Vision of Man and God, Barnes & Noble, London, 1976
  • John Docker, Patrick White and Romanticism: The Vivisector, Southerly, No.1, 1973
  • Simon During, Patrick White, Oxford University Press, Melbourne, VIC, 1996.
  • Ian Henderson and Anouk Lang (eds.) Patrick White Beyond the Grave, Anthem Press, 2015
  • Helen Verity Hewitt, Patrick White and the Influence of the Visual Arts in his Work, Doctoral Thesis, Dept. of English, University of Melbourne, 1995.
  • Holland, Patrick (մայիսի 27, 2002). «Patrick White (1912–1990)». glbtq.com. Արխիվացված է օրիգինալից օգոստոսի 14, 2007-ին. Վերցված է հունիսի 21, 2007-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  • Clayton Joyce (ed.) Patrick White: A Tribute, Angus & Robertson, Harper Collins, North Ryde, 1991.
  • Brian Kiernan, Patrick White, Macmillan Commonwealth Writers Series, The Macmillan Press, London, 1980.
  • Alan Lawson (ed.) Patrick White: Selected Writings, University of Queensland Press, St. Lucia, 1994
  • David Marr, Patrick White – A Life, Random House Australia, Sydney, 1991.
  • David Marr (ed.), Patrick White Letters, Random House Australia, Sydney, 1994.
  • Irmtraud Petersson, ‘’New "Light" on Voss: The Significance of its Title, World Literature Written in English 28.2 (Autumn 1988) 245-59.
  • Laurence Steven, Dissociation and Wholeness in Patrick White's Fiction, Wilfrid Laurier University Press, Ontario, 1989.
  • Elizabeth McMahon, Brigitta Olubas. Remembering Patrick White : contemporary critical essays, Rodopi, Amsterdam, New York, 2010.
  • Patrick White, Patrick White Speaks, Primavera Press, Sydney, Publisher Paul Brennan, 1989.
  • Stephen Michael Sasse, Companion notes to the Aunt's story by Patrick White, WriteLight, 2012.
  • Cynthia Vanden Drissen, Writing the nation : Patrick White and the indigene, Rodopi, Amsterdam, New York, 2009.
  • William Yang, Patrick White: The Late Years, PanMacmillan Australia, 1995

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Encyclopædia Britannica
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Babelio (ֆր.) — 2007.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Internet Movie Database — 1990.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118767607 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  6. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1973/
  7. ↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
  8. ↑ «1973 թվականի գրականության Նոբելյան մրցանակ» (անգլերեն). Նոբելյան հիմնադրամ. Վերցված է 2008-10-17-ին.
  9. ↑ Marr, David (1991). Patrick White, a life. Milsons Point, NSW: Random House. էջեր 37–38. ISBN 0091825857.
  10. ↑ Marr, David (1991). Patrick White, a life. Milsons Point, NSW: Random House. էջ 33. ISBN 0091825857.

Արտաքին հղումներ

Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Պատրիկ Ուայթ հոդվածին
1901-1925

Սյուլի-Պրյուդոմ (1901) • Թեոդոր Մոմզեն (1902) • Բյոռնստեռնե Բյոռնսոն (1903) • Ֆրեդերիկ Միստրալ / Խոսե Էչեգարայ (1904) • Հենրիկ Սենկևիչ (1905) • Ջոզուե Կարդուչչի (1906) • Ռեդյարդ Կիպլինգ (1907) • Ռուդոլֆ Քրիստոֆ Էյքեն (1908) • Սելմա Լագերլյոֆ (1909) • Պաուլ Հեյզե (1910) • Մորիս Մետերլինկ (1911) • Գերհարդ Հաուպտման (1912) • Ռաբինդրանաթ Թագոր (1913) • Ռոմեն Ռոլան (1915) • Վերներ Ֆոն Հեյդենստամ (1916) • Կարլ Գյելլերուպ / Հենրիկ Պոնթոպիդան (1917) • Կարլ Շպիտելեր (1919) • Կնուտ Համսուն (1920) • Անատոլ Ֆրանս (1921) • Խասինտո Բենավենտե ի Մարտինես (1922) • Ուիլյամ Բաթլեր Եյթս (1923) • Վլադիսլավ Ստանիսլավ Ռայմոնտ (1924) • Ջորջ Բեռնարդ Շոու (1925)

1926-1950
1951-1975

Պեր Լագերքվիստ (1951) • Ֆրանսուա Մորիակ (1952) • Ուինսթոն Չերչիլ (1953) • Էռնեստ Հեմինգուեյ (1954) • Հալդոր Լաքսնես (1955) • Խուան Ռամոն Խիմենես (1956) • Ալբեր Կամյու (1957) • Բորիս Պաստեռնակ (1958) • Սալվատորե Քվազիմոդո (1959) • Սեն-Ժոն Պերս (1960) • Իվո Անդրիչ (1961) • Ջոն Ստայնբեք (1962) • Յորգոս Սեֆերիս (1963) • Ժան Պոլ Սարտր (1964) • Միխայիլ Շոլոխով (1965) • Շմուել Ագնոն / Նելլի Զաքս (1966) • Միգել Անխել Աստուրիաս (1967) • Յասունարի Կավաբատա (1968) • Սեմյուել Բեքեթ (1969) • Ալեքսանդր Սոլժենիցին (1970) • Պաբլո Ներուդա (1971) • Հայնրիխ Բյոլ (1972) • Պատրիկ Ուայթ (1973) • Հարրի Մարտինսոն / Էյվինդ Յոնսոն (1974) • Էուջենիո Մոնտալե (1975)

1976-2000

Սոլ Բելլոու (1976) • Վիսենտե Ալեյքսանդրե (1977) • Իսահակ Բաշևիս Զինգեր (1978) • Օդիսեաս Էլիտիս (1979) • Չեսլավ Միլոշ (1980) • Էլիաս Քանետտի (1981) • Գաբրիել Գարսիա Մարկես (1982) • Վիլյամ Գոլդինգ (1983) • Յարոսլավ Սեյֆերտ (1984) • Կլոդ Սիմոն (1985) • Վոլե Շոյինկա (1986) • Իոսիֆ Բրոդսկի (1987) • Նագիբ Մահֆուզ (1988) • Կամիլո Խոսե Սելա (1989) • Օկտավիո Պաս (1990) • Նադին Գորդիմեր (1991) • Դերեկ Ուոլկոտ (1992) • Թոնի Մորիսոն (1993) • Կենձաբուրո Օէ (1994) • Շեյմաս Հինի (1995) • Վիսլավա Շիմբորսկա (1996) • Դարիո Ֆո (1997) • Ժոզե Սարամագո (1998) • Գյունտեր Գրաս (1999) • Գաո Սինցզյան (2000)

2001-2025

Վիդիադհար Սուրաջպրասադ Նայփոլ (2001) • Իմրե Կերտես (2002) • Ջոն Մաքսվելլ Կուտզե (2003) • Էլֆրիդե Ելինեկ (2004) • Հարոլդ Փինթեր (2005) • Օրհան Փամուկ (2006) • Դորիս Լեսինգ (2007) • Ժան-Մարի Լեկլեզիո (2008) • Հերտա Մյուլլեր (2009) • Մարիո Վարգաս Լյոսա (2010) • Թոմաս Թրանսթրյոմեր (2011) • Մո Յան (2012) • Ալիս Մանրո (2013) • Պատրիկ Մոդիանո (2014) • Սվետլանա Ալեքսիևիչ (2015) • Բոբ Դիլան (2016) • Կաձուո Իսիգուրո (2017) • Օլգա Տոկարչուկ (2018) • Փեթեր Հանդքե (2019) • Լուիզա Գլյուկ (2020) • Աբդուլռազաք Գուրնա (2021) • Աննի Էռնո (2022) • Յուն Ֆոսե (2023)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պատրիկ Ուայթ» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Պատրիկ_Ուայթ&oldid=8255170» էջից