«Մասնակից:Ռիմա Մանասերյան/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 12. Տող 12.
Ակտիվների գներն ամբողջապես արտացոլում են հասանելի տեղեկությունները (արդյունավետ շուկայի համար պահանջվող նվազագույն պահանջները, քանի որ արբիտրաժը ներառում է իրացվելի, ռիսկերից զերծ գործարքներ):
Ակտիվների գներն ամբողջապես արտացոլում են հասանելի տեղեկությունները (արդյունավետ շուկայի համար պահանջվող նվազագույն պահանջները, քանի որ արբիտրաժը ներառում է իրացվելի, ռիսկերից զերծ գործարքներ):


Արբիտրաժը ենթադրում է ֆինանսական գործիքների գների նմանությունից օգտվելով երկու և ավելի շուկաներում առևտրի միջոցով շահույթ ստանալու գործընթաց:
Արբիտրաժը


Այն ենթադրում է ոչ ռիսկային գործարքներ, իսկ առևտրի համար ստացվող տեղեկատվությունն անվճար է: Այդ է պատճառը, որ շահույթ ստանալու հնարավորությունները ամբողջապես չեն օգտագործվում, և, կարելի է ասել, արբիտրաժը շուկաների անարդյունավետ վիճակի արդյունքն է:
Arbitrage involves taking advantage of price similarities of financial instruments between 2 or more markets by trading to generate profits.


Նշվածն արտացոլում է արդյունավետության ոչ այնքան ուժեղ մոդելը:
It involves only risk-free transactions and the information used for trading is obtained at no cost. Therefore, the profit opportunities are not fully exploited, and it can be said that arbitrage is a result of market inefficiency.


'''2. Ֆունդամենտալ գնահատման արդյունավետություն'''
This reflects the semi-strong efficiency model.


Ակտիվների գներն արտացոլում են ակտիվների պահման հետ կապված վճարների սպասվող հոսքերը (շահույթի վերաբերյալ կանխատեսումները ճիշտ են, դրանք գրավում են ներդրողներին):
'''2. Fundamental valuation efficiency'''


Ֆունդամենտալ գնահատումը ներառում է ավելի ցածր ռիսկեր և քիչ չափով շահույթի ստացման հնարավորություններ: Այն վերաբերում է ներդրումների կանխատեսվող եկամտաբերության ճշտությանը:
Asset prices reflect the expected flows of payments associated with holding the assets (profit forecasts are correct, they attract investors)


Ֆինանսական շուկաները բնութագրվում են կանխատեսելիությամբ և անհամաչափ ուղղություններով, որոնք ստիպում են գներին շեղվել իրենց ֆունդամենտալ գնահատականից:
Fundamental valuation involves lower risks and less profit opportunities. It refers to the accuracy of the predicted return on the investment.


Նշվածն արտացոլում է տեղեկատվական արդյունավետության թույլ մոդելը:
Financial markets are characterized by predictability and inconsistent misalignments that force the prices to always deviate from their fundamental valuations.


'''3. Ապահովագրական լրիվ արդյունավետություն'''
This reflects the weak information efficiency model.


Սա ապահովում է ապրանքների և ծառայությունների շարունակական մատակարարման գործընթացը անկանխատեսելի իրավիճակներում:
'''3. Full insurance efficiency'''


'''4. Ֆունկցիոնալ կամ գործառնական արդյունավետություն'''
This ensures the continuous delivery of goods and services in all contingencies.


Ֆինանսական շուկաներում առկա ապրանքներն ու ծառայությունները տրամադրվում են նվազագույն ծախսերով և ուղղակիորեն ձեռնտու են մասնակիցներին:
'''4. Functional/[[Operational efficiency]]'''


Ցանկացած ֆինանսական շուկա պարունակում է նշված արդյունավետության տեսակների համակցությունը:
The products and services available at the financial markets are provided for the least cost and are directly useful to the participants.


== Բաշխիչ արդյունավետություն ==
Every financial market will contain a unique mixture of the identified efficiency types.

== Allocative efficiency ==
{{Main article|Economic Efficiency}}
{{Main article|Economic Efficiency}}


== Տեղեկատվական արդյունավետություն ==
== Informational efficiency ==
{{Main article|Efficient-market hypothesis}}
{{Main article|Efficient-market hypothesis}}


=== Տեղեկատվական արդյունավետության մակարդակները ===
=== Informational efficiency levels ===
In the 1970s [[Eugene Fama]] defined an '''efficient financial market''' as "''one in which prices always fully reflect available information”''.<ref>{{cite book|url=|title=Information efficiency in financial and betting markets|last=Vaughan Williams|first=Leighton|publisher=|year=2005|isbn=978-0-521-81603-8|location=|pages=|doi=|id=|authorlink=}}</ref>
1970-ական թվականներին Եվգենի Ֆաման '''արդյունավետ ֆինանսական շուկան''' սահմանեց շուկա, որտեղ գները միշտ ամբողջապես արտացոլում են հասանելի տեղեկատվությունը:<ref>{{cite book|url=|title=Information efficiency in financial and betting markets|last=Vaughan Williams|first=Leighton|publisher=|year=2005|isbn=978-0-521-81603-8|location=|pages=|doi=|id=|authorlink=}}</ref>

Ֆաման սահմանեց շուկայական արդյունավետության երեք մակարդակ.


'''1. Արդյունավետության թույլ մակարդակ'''
Fama identified three levels of market efficiency:


[[Արժեթուղթ|Արժեթղթերի]] գները ակնթարթորեն և ամբողջությամբ արտացոլում են նախորդ գների մասին տեղեկատվությունը: Սա նշանակում է, որ գների ապագա տեղաշարժը հնարավոր չէ կանխատեսել՝ օգտագործելով անցյալ գները, այսինքն՝ [[Բաժնետոմս|բաժնետոմսերի]] գների նախկին տվյալները չեն կարող կիրառվել գների ապագա փոփոխությունները կանխատեսելու համար:
'''1. Weak-form efficiency'''


'''2. Արդյունավետության միջին մակարդակ'''
Prices of the [[securities]] instantly and fully reflect all information of the past prices. This means future price movements cannot be predicted by using past prices, i.e past data on stock prices is of no use in predicting future stock price changes.


Ակտիվների գներն ամբողջապես արտացոլում են հանրության համար հասանելի տեղեկատվությունը: Սա է պատճառը, որ միայն հավելյալ տեղեկատվության տիրապետող ներդրողները կարող են շուկայում առավելություն ունենալ: Գների ցանկացած շեղում արագորեն հայտնաբերվում է և ճշգրտվում ֆոնդային բորսայի կողմից:
'''2. Semi-strong efficiency'''


'''3. Արդյունավետության ուժեղ մակարդակ'''
[[Asset]] prices fully reflect all of the publicly available information. Therefore, only investors with additional inside information could have an advantage in the market. Any price anomalies are quickly found out and the stock market adjusts.


Ակտիվների գները ամբողջապես արտացոլում են հանրությանը հայտնի և ներքին տեղեկատվությունը: Ուստի ոչ ոք չի կարող շուկայում գների կանխատեսման համար ունենալ առավելություն, քանի դեռ չկան այնպիսի տվյալներ, որոնք լրացուցիչ արժեք կտրամադրեն:
'''3. Strong-form efficiency'''


=== Արդյունավետ շուկայի հիպոթեզները (EMH) ===
Asset prices fully reflect all of the public and inside information available. Therefore, no one can have an advantage in the market in predicting prices since there is no data that would provide any additional value to the investors.
Ֆամայի կողմից ստեղծվել են նաև արդյունավետ շուկայի հիպոթեզները:


=== Efficient-market hypothesis (EMH) ===
Fama also created the [[efficient-market hypothesis]] (EMH), which states that in any given time, the prices on the market already reflect all known information, and also change fast to reflect new information.
Fama also created the [[efficient-market hypothesis]] (EMH), which states that in any given time, the prices on the market already reflect all known information, and also change fast to reflect new information.



14:06, 28 Հունիսի 2021-ի տարբերակ

Ֆինանսական շուկաների արդյունավետությունը: Գոյություն ունեն ֆինանսական շուկաների արդյունավետության մի քանի հայեցակարգեր: Դրանցից ամենատարածվածը տեղեկատվության կամ գնային արդյունավետությունն է, որը չափում է, թե որքան արագ և ամբողջական կերպով է մի ակտիվի գինն արտահայտում ակտիվի արժեքի մասին հասանելի տեղեկատվությունը: Այլ հայեցակարգերը վերաբերում են ֆունկցիոնալ/գործառնական արդյունավետությանը, ինչը հակադարձ համեմատական այն ծախսերին, որոնք ներդրողներն իրականացնում են գործարքներ կատարելիս, ինչպես նաև բաշխման արդյունավետությանը, ինչը չափում է, թե ինչպես է շուկան վարկատուներից միջոցներն ուղղում վարկառուներին այնպես, որ միջոցներն օգտագործվեն հնարավորինս արդյունավետ կերպով:

Շուկայի արդյունավետության տեսակները

Շուկայի արդյունավետության երեք հիմնական տեսակներն են՝ բաշխիչ, գործառնական և տեղեկատվական:[1] Այնուամենայնիվ, գոյություն ունեն շուկայի արդյունավետության նաև այլ տեսակներ:

Ջեյմս Թոբինի կողմից սահմանվել է արդյունավետության չորս տեսակ, որոնք կարող են արտահայտվել ֆինանսական շուկայում.[2]

1. Տեղեկատվական արբիտրաժի արդյունավետություն

Ակտիվների գներն ամբողջապես արտացոլում են հասանելի տեղեկությունները (արդյունավետ շուկայի համար պահանջվող նվազագույն պահանջները, քանի որ արբիտրաժը ներառում է իրացվելի, ռիսկերից զերծ գործարքներ):

Արբիտրաժը ենթադրում է ֆինանսական գործիքների գների նմանությունից օգտվելով երկու և ավելի շուկաներում առևտրի միջոցով շահույթ ստանալու գործընթաց:

Այն ենթադրում է ոչ ռիսկային գործարքներ, իսկ առևտրի համար ստացվող տեղեկատվությունն անվճար է: Այդ է պատճառը, որ շահույթ ստանալու հնարավորությունները ամբողջապես չեն օգտագործվում, և, կարելի է ասել, արբիտրաժը շուկաների անարդյունավետ վիճակի արդյունքն է:

Նշվածն արտացոլում է արդյունավետության ոչ այնքան ուժեղ մոդելը:

2. Ֆունդամենտալ գնահատման արդյունավետություն

Ակտիվների գներն արտացոլում են ակտիվների պահման հետ կապված վճարների սպասվող հոսքերը (շահույթի վերաբերյալ կանխատեսումները ճիշտ են, դրանք գրավում են ներդրողներին):

Ֆունդամենտալ գնահատումը ներառում է ավելի ցածր ռիսկեր և քիչ չափով շահույթի ստացման հնարավորություններ: Այն վերաբերում է ներդրումների կանխատեսվող եկամտաբերության ճշտությանը:

Ֆինանսական շուկաները բնութագրվում են կանխատեսելիությամբ և անհամաչափ ուղղություններով, որոնք ստիպում են գներին շեղվել իրենց ֆունդամենտալ գնահատականից:

Նշվածն արտացոլում է տեղեկատվական արդյունավետության թույլ մոդելը:

3. Ապահովագրական լրիվ արդյունավետություն

Սա ապահովում է ապրանքների և ծառայությունների շարունակական մատակարարման գործընթացը անկանխատեսելի իրավիճակներում:

4. Ֆունկցիոնալ կամ գործառնական արդյունավետություն

Ֆինանսական շուկաներում առկա ապրանքներն ու ծառայությունները տրամադրվում են նվազագույն ծախսերով և ուղղակիորեն ձեռնտու են մասնակիցներին:

Ցանկացած ֆինանսական շուկա պարունակում է նշված արդյունավետության տեսակների համակցությունը:

Բաշխիչ արդյունավետություն

Տեղեկատվական արդյունավետություն

Տեղեկատվական արդյունավետության մակարդակները

1970-ական թվականներին Եվգենի Ֆաման արդյունավետ ֆինանսական շուկան սահմանեց շուկա, որտեղ գները միշտ ամբողջապես արտացոլում են հասանելի տեղեկատվությունը:[3]

Ֆաման սահմանեց շուկայական արդյունավետության երեք մակարդակ.

1. Արդյունավետության թույլ մակարդակ

Արժեթղթերի գները ակնթարթորեն և ամբողջությամբ արտացոլում են նախորդ գների մասին տեղեկատվությունը: Սա նշանակում է, որ գների ապագա տեղաշարժը հնարավոր չէ կանխատեսել՝ օգտագործելով անցյալ գները, այսինքն՝ բաժնետոմսերի գների նախկին տվյալները չեն կարող կիրառվել գների ապագա փոփոխությունները կանխատեսելու համար:

2. Արդյունավետության միջին մակարդակ

Ակտիվների գներն ամբողջապես արտացոլում են հանրության համար հասանելի տեղեկատվությունը: Սա է պատճառը, որ միայն հավելյալ տեղեկատվության տիրապետող ներդրողները կարող են շուկայում առավելություն ունենալ: Գների ցանկացած շեղում արագորեն հայտնաբերվում է և ճշգրտվում ֆոնդային բորսայի կողմից:

3. Արդյունավետության ուժեղ մակարդակ

Ակտիվների գները ամբողջապես արտացոլում են հանրությանը հայտնի և ներքին տեղեկատվությունը: Ուստի ոչ ոք չի կարող շուկայում գների կանխատեսման համար ունենալ առավելություն, քանի դեռ չկան այնպիսի տվյալներ, որոնք լրացուցիչ արժեք կտրամադրեն:

Արդյունավետ շուկայի հիպոթեզները (EMH)

Ֆամայի կողմից ստեղծվել են նաև արդյունավետ շուկայի հիպոթեզները:

Fama also created the efficient-market hypothesis (EMH), which states that in any given time, the prices on the market already reflect all known information, and also change fast to reflect new information.

Therefore, no one could outperform the market by using the same information that is already available to all investors, except through luck.[4]

Random walk theory

Another theory related to the efficient market hypothesis created by Louis Bachelier is the "random walk" theory, which states that prices in the financial markets evolve randomly.

Therefore, identifying trends or patterns of price changes in a market can't be used to predict the future value of financial instruments.

Evidence

Evidence of financial market efficiency

  • Predicting future asset prices is not always accurate (represents weak efficiency form)
  • Asset prices always reflect all new available information quickly (represents semi-strong efficiency form)
  • Investors can't outperform on the market often (represents strong efficiency form)

Evidence of financial market inefficiency

  • There is a vast literature in academic finance dealing with the momentum effect that was identified by Jegadeesh and Titman.[5][6] Stocks that have performed relatively well (poorly) over the past 3 to 12 months continue to do well (poorly) over the next 3 to 12 months. The momentum strategy is long recent winners and shorts recent losers, and produces positive risk-adjusted average returns. Being simply based on past stock returns that are functions of past prices (dividends can be ignored), the momentum effect produces strong evidence against weak-form market efficiency,and has been observed in the stock returns of most countries, in industry returns, and in national equity market indices. Moreover, Fama has accepted that momentum is the premier anomaly.[7][8]
  • January effect (repeating and predictable price movements and patterns occur on the market)
  • Stock market crashes, Asset Bubbles, and Credit Bubbles
  • Investors that often outperform on the market such as Warren Buffett,[9] institutional investors, and corporations trading in their own stock
  • Certain consumer credit market prices don't adjust to legal changes that affect future losses

Conclusion

Financial market efficiency is an important topic in the world of finance. While most financiers believe the markets are neither efficient in the absolute sense, nor extremely inefficient, many disagree where on the efficiency line the world's markets fall.

References

  1. Pilbeam, Keith (2010). Finance & Financial Markets. Palgrave Macmillan. էջ 237. ISBN 978-0-230-23321-8.
  2. Market Efficiency: Stock Market Behaviour in Theory and Practice. Edward Elgar. 1997. ISBN 978-1858981611. {{cite book}}: Cite uses deprecated parameter |authors= (օգնություն)
  3. Vaughan Williams, Leighton (2005). Information efficiency in financial and betting markets. ISBN 978-0-521-81603-8.
  4. Investopedia ULC (2009). «Efficient Market Hypothesis - EMH».
  5. Jegadeesh, N; Titman, S (1993). «Returns to Buying winners and selling losers: Implications for stock market efficiency». Journal of Finance. 48 (1): 65–91. doi:10.1111/j.1540-6261.1993.tb04702.x.
  6. Jegadeesh, N; Titman, S (2001). «Profitability of Momentum Strategies: An evaluation of alternative explanations» (PDF). Journal of Finance. 56 (2): 699–720. doi:10.1111/0022-1082.00342.
  7. Fama, E; French, K (1996). «Multifactor explanation of asset pricing anomalies». Journal of Finance. 51 (1): 55–84. doi:10.1111/j.1540-6261.1996.tb05202.x.
  8. Fama, E; French, K (2008). «Dissecting Anomalies». Journal of Finance. 63 (4): 1653–1678. doi:10.1111/j.1540-6261.2008.01371.x.
  9. Reeves, John (May 2009). «Priceless Investment Advice». MSNBC. Արխիվացված է օրիգինալից May 30, 2009-ին. .

Bibliography

  • Pilbeam, Keith (2005). Finance and Financial Markets. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-4835-9.
  • Mishkin, Frederic (1998). The economics of money, banking, and financial markets. Addison Wesley. ISBN 978-0321014405.
  • Hasan, Iftekhar; Hunter, William C. (2004). Bank and financial market efficiency. Emerald Group. ISBN 978-0762310999.
  • Davidson, Paul. Financial markets, money and the real world. Edward Elgar Publishing, 2002.
  • Emilio Colombo, Luca Matteo Stanca. Financial Market Imperfections and Corporate Decisions. Springer, 2006.
  • Frisch, Ragnar Anton Kittel. Econometrica. Econometric Society, JSTOR, 1943.
  • Leffler, George Leland. The Stock Market. 2. Ronald Press Co., 1951.
  • Marc, Levinson. Guide to Financial Markets. 3. Bloomberg Press, 2003.
  • Peters, Edgar E. Fractal Market Analysis: Applying Chaos Theory to Investment and Economics. John Wiley and Sons, 1994.
  • Teall, John L. Financial market analytics. Greenwood Publishing Group, 1999.