«Պ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ →‎Ծանոթագրություններ: մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
չ ծանոթագրությունը տեղափոխում եմ կետադրական նշանից առաջ
Տող 18. Տող 18.
|մեջբերվող էջեր =
|մեջբերվող էջեր =
|isbn =
|isbn =
}}</ref>։<ref>{{Գիրք
}}</ref><ref>{{Գիրք
|հեղինակ = Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ
|հեղինակ = Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ
|մաս =
|մաս =
Տող 63. Տող 63.
|մեջբերվող էջեր =
|մեջբերվող էջեր =
|isbn =
|isbn =
}}</ref>։
}}</ref>։։


[[Յունիկոդ]]ում ներկայացված է՝
[[Յունիկոդ]]ում ներկայացված է՝

19:39, 19 Մարտի 2021-ի տարբերակ

Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ
Պ պ

Պ, պ (անվանում՝ պէ), հայկական այբուբենի 26-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «800»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։։

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Պ». U+0549
  • փոքրատառ՝ «պ». U+0579

Բրայլով ներկայացումը

Արլ. Արմ.
Dots
1234
Dots
12

Ծանոթագրություններ

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։