«Հովհաննես Երզնկացի»–ի խմբագրումների տարբերություն
չNo edit summary |
չ clean up, replaced: ) - → ), , ՈՒ → Ու using AWB (7852) |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Հովհաննես Երզնկացի Պլուզ''' (Պլուզ` «փոքր», մոտ [[1230]], [[Երզնկա]] -[[1293]], Երզնկա) |
'''Հովհաննես Երզնկացի Պլուզ''' (Պլուզ` «փոքր», մոտ [[1230]], [[Երզնկա]] -[[1293]], Երզնկա), հայ միջնադարյան բանաստեղծ, փիլիսոփա։ Սերում է իշխանական տնից: Սովորել է Երզնկայի Ս. Մինասի վանքում, այնուհետև աշակերտել [[Վարդան Արևելցի|Վարդան Արևելցուն]]: 1268 թ. նրան շնորհվել է վարդապետական աստիճան: Շրջել և ուսուցանել է Հայաստանի տարբեր գավառներում, ինչպես նաև Կիլիկյան Հայաստանում: Այցելել է Երուսաղեմ: Վերադառնալով Երզնկա` 1280 թ. ստեղծել է աշխարհիկ "Եղբարց միություն", որն իր մեջ ընդգրկելով տարբեր խավերի, մասնավորապես առևտրականների ու արհեստավորների ներկայացուցիչներին՝ նպատակ է ունեցել կազմակերպել տեղի հայության կյանքը, օժանդակել կարիքի մեջ գտնվողներին, վտանգի դեպքում պատրաստ լինել դիմադրելու արտաքին թշնամուն: Երզնկացին դարձել է եղբայրության հոգևոր առաջնորդը և գրել նրա կանոնադրությունը ("Սահման և կանոնք"): Նույն տարիներին գրել է "Յաղագս երկնային զարդուց" մեծածավալ երկը: 1284 թ. այցելել է Թիֆլիս, որտեղ հայոց կաթուղիկե եկեղեցում ճառ է արտասանել Ումեկ իշխանի որդի Վախտանգի և Դոփյան Հովհան եպիսկոպոսի խնդրանքով: Կյանքի վերջին տարիներն Երզնկացին անց է կացրել Կիլիկիայում, Ակների վանքում, որտեղ և 1293 թ. վախճանվել է: Թաղվել է Երզնկայի Ս. Նշան եկեղեցում: |
||
Երզնկացին գրել է ճառեր, կանոնական և մեկնողական գրվածքներ, խրատականներ ու թղթեր, տարբեր ժանրի չափածո ստեղծագործություններ, որոնցից ներկա դրությամբ միայն մի մասն է հրատարակված: Բանաստեղծի բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում խոհական-իմաստասիրական խորքով, խրատական ուղղվածությամբ, արտահայտության պարզությամբ: |
Երզնկացին գրել է ճառեր, կանոնական և մեկնողական գրվածքներ, խրատականներ ու թղթեր, տարբեր ժանրի չափածո ստեղծագործություններ, որոնցից ներկա դրությամբ միայն մի մասն է հրատարակված: Բանաստեղծի բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում խոհական-իմաստասիրական խորքով, խրատական ուղղվածությամբ, արտահայտության պարզությամբ: |
||
| Տող 5. | Տող 5. | ||
==Արտաքին հղումներ== |
==Արտաքին հղումներ== |
||
{{վիքիքաղվածք}} |
{{վիքիքաղվածք}} |
||
* [http://www.lusamut.net/level2_.php?id=36&id_2=773&cat_=2&s=15 Դավիթ Գասպարյանի «Հովհաննես Երզնկացի» հոդվածը] |
* [http://www.lusamut.net/level2_.php?id=36&id_2=773&cat_=2&s=15 Դավիթ Գասպարյանի «Հովհաննես Երզնկացի» հոդվածը] |
||
12:56, 7 Հուլիսի 2012-ի տարբերակ
Հովհաննես Երզնկացի Պլուզ (Պլուզ` «փոքր», մոտ 1230, Երզնկա -1293, Երզնկա), հայ միջնադարյան բանաստեղծ, փիլիսոփա։ Սերում է իշխանական տնից: Սովորել է Երզնկայի Ս. Մինասի վանքում, այնուհետև աշակերտել Վարդան Արևելցուն: 1268 թ. նրան շնորհվել է վարդապետական աստիճան: Շրջել և ուսուցանել է Հայաստանի տարբեր գավառներում, ինչպես նաև Կիլիկյան Հայաստանում: Այցելել է Երուսաղեմ: Վերադառնալով Երզնկա` 1280 թ. ստեղծել է աշխարհիկ "Եղբարց միություն", որն իր մեջ ընդգրկելով տարբեր խավերի, մասնավորապես առևտրականների ու արհեստավորների ներկայացուցիչներին՝ նպատակ է ունեցել կազմակերպել տեղի հայության կյանքը, օժանդակել կարիքի մեջ գտնվողներին, վտանգի դեպքում պատրաստ լինել դիմադրելու արտաքին թշնամուն: Երզնկացին դարձել է եղբայրության հոգևոր առաջնորդը և գրել նրա կանոնադրությունը ("Սահման և կանոնք"): Նույն տարիներին գրել է "Յաղագս երկնային զարդուց" մեծածավալ երկը: 1284 թ. այցելել է Թիֆլիս, որտեղ հայոց կաթուղիկե եկեղեցում ճառ է արտասանել Ումեկ իշխանի որդի Վախտանգի և Դոփյան Հովհան եպիսկոպոսի խնդրանքով: Կյանքի վերջին տարիներն Երզնկացին անց է կացրել Կիլիկիայում, Ակների վանքում, որտեղ և 1293 թ. վախճանվել է: Թաղվել է Երզնկայի Ս. Նշան եկեղեցում:
Երզնկացին գրել է ճառեր, կանոնական և մեկնողական գրվածքներ, խրատականներ ու թղթեր, տարբեր ժանրի չափածո ստեղծագործություններ, որոնցից ներկա դրությամբ միայն մի մասն է հրատարակված: Բանաստեղծի բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում խոհական-իմաստասիրական խորքով, խրատական ուղղվածությամբ, արտահայտության պարզությամբ:
Արտաքին հղումներ
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |