«Ոսկու տարադրամային ռեզերվներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ հստակեցնում եմ աղբյուրը oգտվելով ԱՎԲ
չNo edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Թարմացնել}}
'''Ոսկու տարադրամային ռեզերվներ''' , պետությանը (գանձատներին, կենտրոնական բանկերին) պատկանող ոսկու կամ ոսկյա ստակների պաշարներ, արտասահմանյան բանկային հաշիվներում օտարերկրյա վալյուտայի միջոցներ և օտարերկրյա բանկային տոմսեր։ Միշազգային վալյուտային ֆոնդի (ՄՎՖ) անդամերկրներն իրենց ոսկու տարադրամային ռեզվերների մեջ են ընդգրկում նաև լիմիտի ([[Ֆոնդի]] կապիտալին երկրի մուծած անդամավճարի չափը ոսկով) ազատ մնացորդը, որի սահմաններում նրանք անվերապահ իրավունք ունեն Ֆոնդից օտարերկրյա վալյուտա պահանջել։ Ոսկու տարադրամային ռեզվերները հիմնականում կատարում էին միջազգային վճարային միջոցների պահեստային ֆոնդի ֆունկցիաներ, անհրաժեշտության դեպքում օգտագործվում են վճարային հաշվեկշռի դեֆիցիտը ծածկելու և ազգային վալյուտայի կուրսը պահպանելու նպատակով։ [[1970]]-ական թվականների կեսերից այդ ֆունկցիան կատարում են ազգային վալյուտաները։ Ռեզերվների մեծությունը կայուն չէ․ օպտիմալը դրա այն մակարդակն է, որի դեպքում երկիրը կարողանում է ժամանակին, առանց ընդհատումների մարել օտարերկրյա պարտքերը։ Ռեզերվների սպառվելը վկայում է երկրի անբարենպաստ վալյուտային դրության մասին։ Ներմուծման ամբողջական արժեքի համեմատ կապիտալիստական Ոսկու տարադրամային ռեզվերների ընդհանուր գումարի հարաբերական կըրճատումը բնորոշում է միջազգային իրացվելիության վիճակը, որը ՄՎՖ-ի տվյալներով վերջին տարիներին անընդհատ վատթարանում է։ Պատճառը հիմնականում ոսկու անբավարար ներհոսքն է՝ կապված որոշ երկրներում դրա արդյունահանման անեկամտաբերության, արդյունաբերողների, գանձակուտակողների, սպեկուլյանտների կողմից նոր արդյունահանված ոսկու և նույնիսկ կենտրոնական ռեզերվներից դրանք գնելու հետ։ Ոսկու տարադրամային ռեզվերների ընդհանուր գումարը և դրանում ոսկու բաժինը կապիտալիստական երկրների միջև անհավասար է բաշխված։ Վերջինը, օրինակ, համեմատաբար բարձր է [[Ֆրանսիայում]], [[Իտալիայում]], ցածր՝ [[Ճապոնիա]]յում, [[Կանադա]]յում։ [[ԽՍՀՄ]]-ում և սոցիալիստական մյուս երկրներում ոսկու տարադրամային ռեզվերներ ժողովրդատնտեսական ռեզերվների մի մասն են, որոնք կուտակվում և օգտագործվում են պլանաչափորեն՝ ելնելով սոցիալիզմի ու կոմունիզմի կառուցման և ժողովրդի նյութական բարեկեցության բարձրացման շահերից։ հավաքը կատարվում է, երբ ներքևի ունդերը հասունանում են։
'''Ոսկու տարադրամային ռեզերվներ''' , պետությանը (գանձատներին, կենտրոնական բանկերին) պատկանող ոսկու կամ ոսկյա ստակների պաշարներ, արտասահմանյան բանկային հաշիվներում օտարերկրյա արժույթի միջոցներ և օտարերկրյա բանկային տոմսեր։ [[Արժույթի միջազգային հիմնադրամ]]ի (ԱՄՀ) անդամ երկրներն իրենց ոսկու տարադրամային ռեզվերների մեջ են ընդգրկում նաև լիմիտի ([[Ֆոնդի]] կապիտալին երկրի մուծած անդամավճարի չափը ոսկով) ազատ մնացորդը, որի սահմաններում նրանք անվերապահ իրավունք ունեն Ֆոնդից օտարերկրյա արժույթ պահանջել։ Ոսկու տարադրամային ռեզվերները հիմնականում կատարում էին միջազգային վճարային միջոցների պահեստային ֆոնդի ֆունկցիաներ, անհրաժեշտության դեպքում օգտագործվում են վճարային հաշվեկշռի դեֆիցիտը ծածկելու և ազգային արժույթի կուրսը պահպանելու նպատակով։


Ռեզերվների մեծությունը կայուն չէ․ օպտիմալը դրա այն մակարդակն է, որի դեպքում երկիրը կարողանում է ժամանակին, առանց ընդհատումների մարել օտարերկրյա պարտքերը։ Ռեզերվների սպառվելը վկայում է երկրի անբարենպաստ արժութային դրության մասին։ Ոսկու տարադրամային ռեզվերների ընդհանուր գումարը և դրանում ոսկու բաժինը կապիտալիստական երկրների միջև անհավասար է բաշխված։
{{անավարտ}}
{{ՀՍՀ|հատոր=8|էջ=637}}
{{ՀՍՀ|հատոր=8|էջ=637}}



21:51, 13 փետրվարի 2021-ի տարբերակ

Ոսկու տարադրամային ռեզերվներ , պետությանը (գանձատներին, կենտրոնական բանկերին) պատկանող ոսկու կամ ոսկյա ստակների պաշարներ, արտասահմանյան բանկային հաշիվներում օտարերկրյա արժույթի միջոցներ և օտարերկրյա բանկային տոմսեր։ Արժույթի միջազգային հիմնադրամի (ԱՄՀ) անդամ երկրներն իրենց ոսկու տարադրամային ռեզվերների մեջ են ընդգրկում նաև լիմիտի (Ֆոնդի կապիտալին երկրի մուծած անդամավճարի չափը ոսկով) ազատ մնացորդը, որի սահմաններում նրանք անվերապահ իրավունք ունեն Ֆոնդից օտարերկրյա արժույթ պահանջել։ Ոսկու տարադրամային ռեզվերները հիմնականում կատարում էին միջազգային վճարային միջոցների պահեստային ֆոնդի ֆունկցիաներ, անհրաժեշտության դեպքում օգտագործվում են վճարային հաշվեկշռի դեֆիցիտը ծածկելու և ազգային արժույթի կուրսը պահպանելու նպատակով։

Ռեզերվների մեծությունը կայուն չէ․ օպտիմալը դրա այն մակարդակն է, որի դեպքում երկիրը կարողանում է ժամանակին, առանց ընդհատումների մարել օտարերկրյա պարտքերը։ Ռեզերվների սպառվելը վկայում է երկրի անբարենպաստ արժութային դրության մասին։ Ոսկու տարադրամային ռեզվերների ընդհանուր գումարը և դրանում ոսկու բաժինը կապիտալիստական երկրների միջև անհավասար է բաշխված։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 637