«Լեռնահայաստանի հանրապետություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

**Լեռնահայաստանի հանրապետություն**
	Քարտեզ
	Ընդհանուր տեղեկանք
Մայրաքաղաք	Գորիս (դե ֆակտո)
Լեզու	Հայերեն
	Իշխանություն
Պետության գլուխ	Գարեգին Նժդեհ

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

18:24, 24 Դեկտեմբերի 2020-ի տարբերակ

Լեռնահայաստանի հանրապետություն (առավել հաճախ՝ Լեռնահայաստան), հայկական պետություն Հայկական լեռնաշխարհի հարավ-արևելքում։

Պատմություն

1920 թ.- դեկտեմբերի 25-ին Տաթևի վանքում հրավիրվեց համազանգեզուրյան առաջին համագումարը։ Որոշվեց Զանգեզուրը ժամանակավորապես հռչակել անկախ պետություն, մինչև պարզ կդառնար Հայաստանի Հանրապետությանը միանալու հնարավորությունը։ Նորաստեղծ հանրապետության սպարապետ դարձավ Գարեգին Նժդեհը։ 1921 թ.-ի ապրիլի 27-ին դարձյալ Տաթևի վանքում կայացավ համազանգեզուրյան երկրորդ համագումարը, որը երկրամասը կոչեց Լեռնահայաստան։ Սպարապետ Նժդեհը դարձավ վարչապետ և պարգևատրվեց «Խուստուփյան արծիվ» շքանշանով^[1]։ Համագումարի կազմը (95 մարդ) հայտարարվեց Լեռնահայաստանի պառլամենտ։ Լեռնահայաստանը վերանվանվեց Հայաստանի Հանրապետություն՝ Սիմոն Վրացյանի վարչապետությամբ։ Նման անվանումն ուղղակի հակադրվում էր Խորհրդային Հայաստանին և մարտահրավեր էր նետում նրան։

Նորանոր դիմումներ էին արվում Նժդեհին և շարունակվում բանակցությունները նրա հետ՝ կռվին վերջ տալու պայմանների շուրջը։ Այդ պայմանների բավարարման նպատակ ուներ ՌԿ(բ) կ Կովկասյան բյուրոյի պլենումի 1921 թ. հունիսի 3-ի որոշումը, որով Հայաստանին հանձնարարվում էր հայտարարություն անել այն մասին, որ Արցախը պատկանում էր Խորհրդային Հայաստանին։

Այդ ժամանակ Զանգեզուրի գոյամարտը Խորհրդային Անդրկովկասում «հակահեղափոխական» պայքարի վերջին օջախն էր, որի մարումը կարևոր նշանակություն ուներ Խորհրդային Ռուսաստանի համար՝ Անդրկովկասի վրա իր ազդեցությունը ամրապնդելու տեսակետից։

Հաշտության խաղաղ միջոցներ գտնելու հետ մեկտեղ խորհրդային ուժերը պատրաստվում էին վճռական մարտական գործողությունների։ Այդ ուժերը (Կովկասյան առանձին բանակը արևելքից՝ Ադրբեջանից, և կարմիր բանակի Երևանյան խմբավորումը արևմուտքից) 1921 թ. հունիս-հուլիսին զարգացրին ռազմական գործողությունները Զանգեզուրի պաշտպանների դեմ։ Հուլիսի կեսերին Գարեգին Նժդեհը փոքրաթիվ մասնակիցներով թողեց Սյունիքի և Հայաստանի սահմանները, հայտարարելով, որ եթե Սյունիքը չմնա Հայաստանին, ինքը կվերադառա պայքարը շարունակելու համար։

Հայերի համար, Զանգեզուրի գոյամարտը ազգային-ազատագրական պայքարի դրսևորում էր, որը մղվում էր երկրամասը Ադրբեջանի մաս կազմելու վտանգից պաշտպանելու համար։

Պատմաբանների կարծիքով, Գարեգին Նժդեհի ղեկավարությամբ Զանգեզուրի գյուղացիության մղած գոյամարտն ունի պատմական նշանակություն։ Ըստ նրանց, այս գոյամարտի շնորհիվ է, որ այսօր Զանգեզուրը մաս է կազմում այսօրվան Հայաստանի Հանրապետությանը։

Ծանոթագրություններ

↑ «Լուրեր Հայաստանից - ԼԵՌՆԱՀԱՅԱՍՏԱՆԻ 85-ԱՄՅԱԿԸ ՆՇԵՑԻՆ ՄԻԱՅՆ ՍՅՈՒՆԻՔԻ ՄԱՐԶԿԵՆՏՐՈՆՈՒՄ». web.archive.org. 2011-07-16. Վերցված է 2020-12-24-ին.

[1] «Լուրեր Հայաստանից - ԼԵՌՆԱՀԱՅԱՍՏԱՆԻ 85-ԱՄՅԱԿԸ ՆՇԵՑԻՆ ՄԻԱՅՆ ՍՅՈՒՆԻՔԻ ՄԱՐԶԿԵՆՏՐՈՆՈՒՄ». web.archive.org. 2011-07-16. Վերցված է 2020-12-24-ին.

[1]

@@ Տող 57. / Տող 57. @@
 [[Պատկեր:Garegin Nzhdeh 4.jpg|left|thumb|Լեռնահայաստանի Հանրապետության կառավարիչ՝ Գարեգին Տեր-Հարությունյան «Նժդեհ», 1921 թ.]]
 թ.- [[դեկտեմբերի 25]]-ին [[Տաթևի վանք]]ում հրավիրվեց [[համազանգեզուրյան առաջին համագումար]]ը։ Որոշվեց Զանգեզուրը ժամանակավորապես հռչակել անկախ պետություն, մինչև պարզ կդառնար [[Հայաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն|Հայաստանի Հանրապետությանը]] միանալու հնարավորությունը։ Նորաստեղծ հանրապետության սպարապետ դարձավ [[Գարեգին Նժդեհ]]ը։
-թ.-ի [[ապրիլի 27]]-ին դարձյալ Տաթևի վանքում կայացավ [[համազանգեզուրյան երկրորդ համագումար]]ը, որը երկրամասը կոչեց Լեռնահայաստան։ Սպարապետ Նժդեհը դարձավ վարչապետ և պարգևատրվեց «Խուստուփյան արծիվ» շքանշանով։ Համագումարի կազմը (95 մարդ) հայտարարվեց Լեռնահայաստանի պառլամենտ։ Լեռնահայաստանը վերանվանվեց Հայաստանի Հանրապետություն՝ Սիմոն Վրացյանի վարչապետությամբ։ Նման անվանումն ուղղակի հակադրվում էր [[Հայկական ԽՍՀ|Խորհրդային Հայաստանին]] և մարտահրավեր էր նետում նրան։
+թ.-ի [[ապրիլի 27]]-ին դարձյալ Տաթևի վանքում կայացավ [[համազանգեզուրյան երկրորդ համագումար]]ը, որը երկրամասը կոչեց Լեռնահայաստան։ Սպարապետ Նժդեհը դարձավ վարչապետ և պարգևատրվեց «Խուստուփյան արծիվ» շքանշանով<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20110716082413/http://www.armtown.com/news/am/yer/20060427/23325/|title=Լուրեր Հայաստանից - ԼԵՌՆԱՀԱՅԱՍՏԱՆԻ 85-ԱՄՅԱԿԸ ՆՇԵՑԻՆ ՄԻԱՅՆ ՍՅՈՒՆԻՔԻ ՄԱՐԶԿԵՆՏՐՈՆՈՒՄ|date=2011-07-16|website=web.archive.org|accessdate=2020-12-24}}</ref>։ Համագումարի կազմը (95 մարդ) հայտարարվեց Լեռնահայաստանի պառլամենտ։ Լեռնահայաստանը վերանվանվեց Հայաստանի Հանրապետություն՝ Սիմոն Վրացյանի վարչապետությամբ։ Նման անվանումն ուղղակի հակադրվում էր [[Հայկական ԽՍՀ|Խորհրդային Հայաստանին]] և մարտահրավեր էր նետում նրան։
 Նորանոր դիմումներ էին արվում Նժդեհին և շարունակվում բանակցությունները նրա հետ՝ կռվին վերջ տալու պայմանների շուրջը։ Այդ պայմանների բավարարման նպատակ ուներ ՌԿ(բ) կ Կովկասյան բյուրոյի պլենումի 1921 թ. [[հունիսի 3]]-ի որոշումը, որով Հայաստանին հանձնարարվում էր հայտարարություն անել այն մասին, որ [[Արցախ]]ը պատկանում էր Խորհրդային Հայաստանին։
@@ Տող 69. / Տող 69. @@
 Պատմաբանների կարծիքով, Գարեգին Նժդեհի ղեկավարությամբ Զանգեզուրի գյուղացիության մղած գոյամարտն ունի պատմական նշանակություն։ Ըստ նրանց, այս գոյամարտի շնորհիվ է, որ այսօր Զանգեզուրը մաս է կազմում այսօրվան [[Հայաստանի Հանրապետություն|Հայաստանի Հանրապետությանը]]։
+== Ծանոթագրություններ ==
 [[Կատեգորիա:Սյունիքի մարզի պատմություն]]
 [[Կատեգորիա:Հայ ազատագրական շարժում]]