«Գուսան (Կոմիտասի երգչախումբ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

11:35, 7 Հունիսի 2012-ի տարբերակ

Գուսան - Կոմիտասի երկսեռ երգչախումբն է։ Գործել է 1910 - 1915 թվականներին (1914 - 1915 թ.թ. կոչվել է «Հայ գուսան») Կոստանդնուպոլսում։ Համերգները տեղի են ունեգել Բերայի «Պտի-Շան» թատրոնի, «Յունիոն Ֆրանսեզ»-ի և այլ սրահներում։ Անձնակազմը՝ սկզբում 300, 1912 թվականից 200 հոգի էր։ «Գուսան»-ը ունեցել է պրոֆեսիոնալ բարձր մակարդակ, հանդես է եկել բազմաձայն կոնտրաստային կազմերով, մեծաթիվ ձայնաբաժանումներով ու մեներգիչներով նաև որպես կրկնակ խումբ։ Կատարել է Կոմիտասի խմբերգային երգերի, պարերգերի, ինչպես և հոգևոր ստեղծագործությունների ընդաձակ շարերը, «Պատարագ»-ը, հայրենասիրական երգերի մշակումները և արևմտաեվրոպական հեղինակների որոշ գործեր (մասնավորապես Վերդիի և Վագների օպերաներից հատվածներ)։ Համերգները հաճախ ուղեկցվել են Կոմիտասի բանավոր կամ տպագիր բացատրականներով։ «Գուսան»-ի ելույթները եղել են Կոստանդնուպոլսի ընդհանուր երաժշտական հայ ազգային կյանքի կարևոր երևույթ (1913 թվականի հոկտեմբերի 25-ի ելույթը դարձել է հայ գրերի գյուտի 1500 և տպագրության 400 ամյակների տոնակատարության կարևոր օղակներից մեկը)։ «Գուսան»-ում մասնագիտական պատրաստություն են ձեռք բերել «Կոմիտասյան հինգ սաները» (Բ. Կանաչյանը, Վ. Սարգսյանը, Մ. Թումաճյանը, Վ. Սրվանձտյանը, Հ. Սեմերճյանը)։

Հղումներ

Աղբյուրներ

Արտաքին կապեր

Գրականություն

Տես նաև

Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։

@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 [[Պատկեր:Gusan.jpg|300px|thumb|Կոմիտաս վարդապետի ղեկավարած «Գուսան» երկսեռ երգչախումբը ([[1910]] թ.)]]
-'''Գուսան''' - [[Կոմիտաս]]ի երկսեռ ներգչախումբն է։ Գործել է [[1910]] - [[1915]] թվականներին ([[1914]] - [[1915]] թ.թ. կոչվել է «Հայ գուսան») [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսում]]։ Համերգները տեղի են ունեգել Բերայի «Պտի-Շան» թատրոնի, «Յունիոն Ֆրանսեզ»-ի և այլ սրահներում։ Անձնակազմը՝ սկզբում 300, [[1912]] թվականից 200 հոգի էր։ «Գուսան»-ը ունեցել է պրոֆեսիոնալ բարձր մակարդակ, հանդես է եկել բազմաձայն կոնտրաստային կազմերով, մեծաթիվ ձայնաբաժանումներով ու մեներգիչներով նաև որպես կրկնակ խումբ։ Կատարել է Կոմիտասի խմբերգային երգերի, պարերգերի, ինչպես և հոգևոր ստեղծագործությունների ընդաձակ շարերը, «[[Պատարագ]]»-ը, հայրենասիրական երգերի մշակումները և արևմտաևվրոպական հեղինակների որոշ գործեր (մասնավորապես [[Ջուզեպպե Վերդի|Վերդի]]ի և [[Րիխարդ Վագներ|Վագներ]]ի օպերաներից հատվածներ)։ Համերգները հաճախ ուղեկցվել են Կոմիտասի բանավոր կամ տպագիր բացատրականներով։ «Գուսան»-ի ելույթները եղել են [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] ընդհանուր երաժշտական հայ ազգային կյանքի կարևոր երևույթ ([[1913]] թվականիհոկտեմբերի 25-ի ելույթը դարձել է հայ գրերի գյուտի 1500 և տպագրության 400 ամյակների տոնակատարության կարևոր օղակներից մեկը)։ «Գուսան»-ում մասնագիտական պատրաստություն են ձեռք բերել «Կոմիտասյան հինգ սաները» (Բ. Կանաչյանը, Վ. Սարգսյանը, Մ. Թումաճյանը, Վ. Սրվանձտյանը, Հ. Սեմերճյանը)։
+'''Գուսան''' - [[Կոմիտաս]]ի երկսեռ երգչախումբն է։ Գործել է [[1910]] - [[1915]] թվականներին ([[1914]] - [[1915]] թ.թ. կոչվել է «Հայ գուսան») [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսում]]։ Համերգները տեղի են ունեգել Բերայի «Պտի-Շան» թատրոնի, «Յունիոն Ֆրանսեզ»-ի և այլ սրահներում։ Անձնակազմը՝ սկզբում 300, [[1912]] թվականից 200 հոգի էր։ «Գուսան»-ը ունեցել է պրոֆեսիոնալ բարձր մակարդակ, հանդես է եկել բազմաձայն կոնտրաստային կազմերով, մեծաթիվ ձայնաբաժանումներով ու մեներգիչներով նաև որպես կրկնակ խումբ։ Կատարել է Կոմիտասի խմբերգային երգերի, պարերգերի, ինչպես և հոգևոր ստեղծագործությունների ընդաձակ շարերը, «[[Պատարագ]]»-ը, հայրենասիրական երգերի մշակումները և արևմտաեվրոպական հեղինակների որոշ գործեր (մասնավորապես [[Ջուզեպպե Վերդի|Վերդի]]ի և [[Րիխարդ Վագներ|Վագներ]]ի օպերաներից հատվածներ)։ Համերգները հաճախ ուղեկցվել են Կոմիտասի բանավոր կամ տպագիր բացատրականներով։ «Գուսան»-ի ելույթները եղել են [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] ընդհանուր երաժշտական հայ ազգային կյանքի կարևոր երևույթ ([[1913]] թվականի հոկտեմբերի 25-ի ելույթը դարձել է հայ գրերի գյուտի 1500 և տպագրության 400 ամյակների տոնակատարության կարևոր օղակներից մեկը)։ «Գուսան»-ում մասնագիտական պատրաստություն են ձեռք բերել «Կոմիտասյան հինգ սաները» (Բ. Կանաչյանը, Վ. Սարգսյանը, Մ. Թումաճյանը, Վ. Սրվանձտյանը, Հ. Սեմերճյանը)։
 ==Հղումներ==