«Կղմինդր»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ →Ծանոթագրություններ: մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 1. | Տող 1. | ||
[[Պատկեր:Roof-Tile-3149.jpg|մինի|Կղմինդր]] |
[[Պատկեր:Roof-Tile-3149.jpg|մինի|Կղմինդր]] |
||
'''Կղմինդր''', հատային տանիքանյութ, պատրաստում են թրծած [[կավ]]ից (կավե կղմինդր) կամ ցեմենտի ու ավազի թանձր շաղախից (ցեմենտե կղմինդր), գործածվում է որպես կտուրի ծածկանյութ։ Կղմինդրը երկարակյաց է և հրակայուն։ Թերություններն են՝ մեծ [[խտություն]]ը, փխրունությունը, տանիքին մեծ թեքություն տալու անհրաժեշտությունը։Օգտագործվում է հնագույն ժամանակներից<ref>[[Ստրաբոն]]. Աշխարհագրություն, XI, 3, 1; XIII, 1, 27; XVI, 1, 5.</ref>։ |
'''Կղմինդր''', հատային տանիքանյութ, պատրաստում են թրծած [[կավ]]ից (կավե կղմինդր) կամ ցեմենտի ու ավազի թանձր շաղախից (ցեմենտե կղմինդր), գործածվում է որպես կտուրի ծածկանյութ։ Եվրոպայում հայտնի է դեռևս [[Անտիկ աշխարհ|<<Անտիկ աշխարհ >>]] _ից, սակայն , հայտնաբերվել են ճարտարապետական քանդակներ [[Բրոնզի դար|Բրոնզե դար]]<nowiki/>ից: Ենթադրվում է, որ այն ստեղծվել է Չինաստանում 3_րդ հազարամյակում Ք. ա.: Կղմինդրը երկարակյաց է և հրակայուն։ Թերություններն են՝ մեծ [[խտություն]]ը, փխրունությունը, տանիքին մեծ թեքություն տալու անհրաժեշտությունը։Օգտագործվում է հնագույն ժամանակներից<ref>[[Ստրաբոն]]. Աշխարհագրություն, XI, 3, 1; XIII, 1, 27; XVI, 1, 5.</ref>։ |
||
== Պատմությունը == |
|||
⚫ | |||
Կղմինդրը լայն տարածում ուներ Հին Հունաստանում, ապա լայն տարածում գտավ Իտալիայում: Այն Եվրոպա եկավ հռոմեացի նվաճողների արշավների շնորհիվ: Հռոմեացիների կողմից կառուցված Հալարի վանքի Հիեսարի վանքի շենքերը դեռ կանգուն են: Եվ դրանց վրա գտնվող կղմինդրներն արդեն պատմական մեծ արժեք ունեն: |
|||
Կղմինդրը հրակայուն է այդ իսկ պատճառով 1212 թվականին Անգլիայի թագավոևը հրամայեց բնակիչներին ՝ փոխարինել տանքիները կղմինդրով քանի որ այն ժամանակ տանիքները կառուցված էին ծղոտներից կամ մեկ այլ կայծից բռնկվող նյութից: |
|||
18_րդ դարում կղմինդրը ճանաչվածություն գտավ նայև ԵՎրոպայում շնորհիվ իր մի շարք առավելությունների: |
|||
Կղմինդրից տան տանքիները դեռ հին ժամանակներից և ժամանակակից աշխարհում համարվել է և համարվում է հոգատար և խելացի տան տիրոջ նշան: |
|||
== Արտադրություն == |
|||
Հայաստանում բնական կղմինդրը արտադրվում է Արտաշատում << [[Մ և Մավռ]]>> կոչվող ընկերությունում: |
|||
⚫ | Ցավոք Հայաստանում կղմինդրը չունի լայն տարածում դրան փոխարինում է արհեստական կղմինդրերը, որոնր համեմատաբար երկարակյաց չէ, գունաթափվում է,աղմուկակայուն չէ, դիմացկուն չէ և այլն :{{Ֆոտոշարք|Zvartnots Cathedral roof tiles' fragments in “Zvartnots” Historical Museum 01.jpg|Zvartnots Cathedral roof tiles' fragments in “Zvartnots” Historical Museum 02.jpg||տեքստ=Զվարթնոց տաճարի կղմինդրի դետալներ Զվարթնոցի մշակութային թանգարանում։|լ1=210|լ2=190|align=left}} |
||
{{-}} |
{{-}} |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
21:23, 5 Սեպտեմբերի 2020-ի տարբերակ
Կղմինդր, հատային տանիքանյութ, պատրաստում են թրծած կավից (կավե կղմինդր) կամ ցեմենտի ու ավազի թանձր շաղախից (ցեմենտե կղմինդր), գործածվում է որպես կտուրի ծածկանյութ։ Եվրոպայում հայտնի է դեռևս <<Անտիկ աշխարհ >> _ից, սակայն , հայտնաբերվել են ճարտարապետական քանդակներ Բրոնզե դարից: Ենթադրվում է, որ այն ստեղծվել է Չինաստանում 3_րդ հազարամյակում Ք. ա.: Կղմինդրը երկարակյաց է և հրակայուն։ Թերություններն են՝ մեծ խտությունը, փխրունությունը, տանիքին մեծ թեքություն տալու անհրաժեշտությունը։Օգտագործվում է հնագույն ժամանակներից[1]։
Պատմությունը
Կղմինդրը լայն տարածում ուներ Հին Հունաստանում, ապա լայն տարածում գտավ Իտալիայում: Այն Եվրոպա եկավ հռոմեացի նվաճողների արշավների շնորհիվ: Հռոմեացիների կողմից կառուցված Հալարի վանքի Հիեսարի վանքի շենքերը դեռ կանգուն են: Եվ դրանց վրա գտնվող կղմինդրներն արդեն պատմական մեծ արժեք ունեն:
Կղմինդրը հրակայուն է այդ իսկ պատճառով 1212 թվականին Անգլիայի թագավոևը հրամայեց բնակիչներին ՝ փոխարինել տանքիները կղմինդրով քանի որ այն ժամանակ տանիքները կառուցված էին ծղոտներից կամ մեկ այլ կայծից բռնկվող նյութից:
18_րդ դարում կղմինդրը ճանաչվածություն գտավ նայև ԵՎրոպայում շնորհիվ իր մի շարք առավելությունների:
Կղմինդրից տան տանքիները դեռ հին ժամանակներից և ժամանակակից աշխարհում համարվել է և համարվում է հոգատար և խելացի տան տիրոջ նշան:
Արտադրություն
Հայաստանում բնական կղմինդրը արտադրվում է Արտաշատում << Մ և Մավռ>> կոչվող ընկերությունում:
Ցավոք Հայաստանում կղմինդրը չունի լայն տարածում դրան փոխարինում է արհեստական կղմինդրերը, որոնր համեմատաբար երկարակյաց չէ, գունաթափվում է,աղմուկակայուն չէ, դիմացկուն չէ և այլն :
Զվարթնոց տաճարի կղմինդրի դետալներ Զվարթնոցի մշակութային թանգարանում։
|
Ծանոթագրություններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 487)։ |