«Նոյշվանշտայն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Ռազմական կառույց}}
{{Տեղեկաքարտ Ռազմական կառույց}}
[[Պատկեր:Neuschwanstein Castle from Marienbrücke, 2011 May.jpg|thumb|upright=1.5|Մարի կամրջի տեսակ է]]
[[Պատկեր:Neuschwanstein Castle from Marienbrücke, 2011 May.jpg|thumb|upright=1.5|Մարի կամրջի տեսակ է]]
'''Նոյշվանշտայն''' (նաև '''Նեյշվանշտե՛յն'''<ref>{{статья|заглавие=[http://www.vehi.net/brokgauz/all/029/29420.shtml Гогеншвангау]|издание=[[Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона]]|том=9 (17)}}</ref>, {{lang-de|Schloß Neuschwanstein}} [{{IPA|nɔy’ʃvanʃtain}}]) [[ռոմանտիզմ]]ի ոճով կառուցված ամրոց է, տառացիորեն «Նոր կարապի քար» (քարափ) բավարական թագավոր Լյուդվիգ 2-րդի ռոմանտիկ ամրոցն է, գտնվում է Բավարիայի հարավ-արևելքում գտնվող Խոէնշվանգաու ամրոցի և Ֆյուսսեն քաղաքի մետակայքում՝ ավստրիական սահմանից ոչ հեռու<ref>[http://www.schloesser.bayern.de/deutsch/presse/archiv16/neuschwan/bauauftrag13-07-16_fm.htm Pressemitteilung 13. Juli 2016]</ref><ref>[http://www.neuschwanstein.de/deutsch/tourist/eintrit.htm täglich geöffnet außer am 1. Januar und am 24., 25. und 31. Dezember], abgerufen am 8. Oktober 2016</ref>։ Նոյշվանշտայն ամրոցը Գերմանիայի ամենահայտնի վայրերից և [[զբոսաշրջություն|զբոսաշրջության]] կենտրոններից է, այն ոգեշնչել է [[Դիսնեյլենդ]]ի «Հեքիաթային թագավորության» հեղինակներին։ Լյուդվիգ 2-րդը Բավարիայի գահին բազմեց 1861 թվականին, 18 տարեկանում, որոշել էր ապրել հեքիաթային ամրոցում, սակայն 100 օր անց նրան անգործունակ հռչակեցին և իրեն պատկանող մեկ այլ ամրոց, որտեղ էլ մահացավ։ Լյուդվիգ 2-րդի ամրոցը միջնադարի տպավորություն է թողնում, բայց ամրոցը կառուցվել է 19-րդ դարում<ref>Wittelsbachisches Geheimes Hausarchiv 73/6/12, Akt Hohenschwangau, Kunstideen</ref>։ Այն բավականին պաշտպանված է հարձակումներից<ref>[http://www.schloesser.bayern.de/deutsch/presse/archiv16/neuschwan/bauauftrag13-07-16_fm.htm Pressemitteilung 13. Juli 2016]</ref
'''Նոյշվանշտայն''' (նաև '''Նեյշվանշտե՛յն'''<ref>{{статья|заглавие=[http://www.vehi.net/brokgauz/all/029/29420.shtml Гогеншвангау]|издание=[[Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона]]|том=9 (17)}}</ref>, {{lang-de|Schloß Neuschwanstein}} [{{IPA|nɔy’ʃvanʃtain}}]) [[ռոմանտիզմ]]ի ոճով կառուցված ամրոց է, տառացիորեն «Նոր կարապի քար» (քարափ) բավարական թագավոր Լյուդվիգ 2-րդի ռոմանտիկ ամրոցն է, գտնվում է Բավարիայի հարավ-արևելքում գտնվող Խոէնշվանգաու ամրոցի և Ֆյուսսեն քաղաքի մետակայքում՝ ավստրիական սահմանից ոչ հեռու<ref name="Pressemitteilung 13. Juli 2016">[http://www.schloesser.bayern.de/deutsch/presse/archiv16/neuschwan/bauauftrag13-07-16_fm.htm Pressemitteilung 13. Juli 2016]</ref><ref name="neuschwanstein.de">[http://www.neuschwanstein.de/deutsch/tourist/eintrit.htm täglich geöffnet außer am 1. Januar und am 24., 25. und 31. Dezember], abgerufen am 8. Oktober 2016</ref>։ Նոյշվանշտայն ամրոցը Գերմանիայի ամենահայտնի վայրերից և [[զբոսաշրջություն|զբոսաշրջության]] կենտրոններից է, այն ոգեշնչել է [[Դիսնեյլենդ]]ի «Հեքիաթային թագավորության» հեղինակներին։ Լյուդվիգ 2-րդը Բավարիայի գահին բազմեց 1861 թվականին, 18 տարեկանում, որոշել էր ապրել հեքիաթային ամրոցում, սակայն 100 օր անց նրան անգործունակ հռչակեցին և իրեն պատկանող մեկ այլ ամրոց, որտեղ էլ մահացավ։ Լյուդվիգ 2-րդի ամրոցը միջնադարի տպավորություն է թողնում, բայց ամրոցը կառուցվել է 19-րդ դարում<ref>Wittelsbachisches Geheimes Hausarchiv 73/6/12, Akt Hohenschwangau, Kunstideen</ref>։ Այն բավականին պաշտպանված է հարձակումներից<ref name="Pressemitteilung 13. Juli 2016"/>։


== Շինարարություն ==
== Շինարարություն ==
[[Պատկեր:Hohenschwangau.jpg|ձախից|300px|Նոյշվանշտայնից տեսարան դեպի կարապի լիճ]]
[[Պատկեր:Hohenschwangau.jpg|ձախից|300px|Նոյշվանշտայնից տեսարան դեպի կարապի լիճ]]


Նոյշվանշտայն ամրոցը տեղում կանգնած է երկու ամրոցների վրա՝ առջևի և հետևի Շվանգաուներ,որոնք աշխատանքների սկզբում ընկած էին ամրոցի փլատակներում<ref>[http://www.neuschwanstein.de/deutsch/tourist/eintrit.htm täglich geöffnet außer am 1. Januar und am 24., 25. und 31. Dezember], abgerufen am 8. Oktober 2016</ref>։ Լյուդվիգ 2-րդ թագավորը հրամայել էր ժայռերը պայթեցնել մոտավորապես 8 մետրով և ստեղծել «հեքիաթային պալատի» կառուցման համար հարթ տարածք։ Ճանապարհի կատուցումից և ջրատարների տեղադրումից հետո 1869 թվականի սեպտեմբերի 5-ին դրվեց հսկայական ամրոցի շինարարության առաջին քարը։ Այն հանձնարարվել էր պալատական ճարտարապետ Էդուարդու Ռիդելյուին։ Մյունխենյան վարպետ Քրիստիան Յանկը նրա նպատակները իրականացրեց գեղարվեստական տեսքով՝ գեղանկարչական պատկերներով՝ «կապարներով»։ Թագավորը պահանջում էր անձամբ ստուգել յուրաքանչյուր գծագիր և նրա մասնակցությունը այնքան էական էր, որ ամրոցը համարում էին նրա անձնական ստեղծագործությունը։
Նոյշվանշտայն ամրոցը տեղում կանգնած է երկու ամրոցների վրա՝ առջևի և հետևի Շվանգաուներ,որոնք աշխատանքների սկզբում ընկած էին ամրոցի փլատակներում<ref name="neuschwanstein.de"/>։ Լյուդվիգ 2-րդ թագավորը հրամայել էր ժայռերը պայթեցնել մոտավորապես 8 մետրով և ստեղծել «հեքիաթային պալատի» կառուցման համար հարթ տարածք։ Ճանապարհի կատուցումից և ջրատարների տեղադրումից հետո 1869 թվականի սեպտեմբերի 5-ին դրվեց հսկայական ամրոցի շինարարության առաջին քարը։ Այն հանձնարարվել էր պալատական ճարտարապետ Էդուարդու Ռիդելյուին։ Մյունխենյան վարպետ Քրիստիան Յանկը նրա նպատակները իրականացրեց գեղարվեստական տեսքով՝ գեղանկարչական պատկերներով՝ «կապարներով»։ Թագավորը պահանջում էր անձամբ ստուգել յուրաքանչյուր գծագիր և նրա մասնակցությունը այնքան էական էր, որ ամրոցը համարում էին նրա անձնական ստեղծագործությունը։
1969-1873 թվականներին կառուցվեցին դարպասները՝ պարիսպները։ Արքայի հանգստասենյակները գտնվում էին 3-րդ հարկում, իսկ 2-րդ հարկի հարմարավետ սենյակները նպաստում էին ամբողջ կառույցի հարմարավետությանը։ Սկսած 1873 թվականից սինարարական աշխատանքներն ընթանում էին շատ լարված ռիթմով, չնայած որ տասնամյակներ անց դեռևս ավարտված չէին, թագավորը 1884 թվականին որոշեց տեղափոխվել ամրոց։ Մեկ տարի անց ամրոցում նշեցին Լյուդվիգ 2-րդի մոր՝ Մարիայի ծննդյան 60-ամյակը։ Թագավորն ամրոցում ապրեց 172 օր, մահացավ 1886 թվականին, սակայն դեռևս ավարտված չէր ամրոցի կառուցումը։
1969-1873 թվականներին կառուցվեցին դարպասները՝ պարիսպները։ Արքայի հանգստասենյակները գտնվում էին 3-րդ հարկում, իսկ 2-րդ հարկի հարմարավետ սենյակները նպաստում էին ամբողջ կառույցի հարմարավետությանը։ Սկսած 1873 թվականից սինարարական աշխատանքներն ընթանում էին շատ լարված ռիթմով, չնայած որ տասնամյակներ անց դեռևս ավարտված չէին, թագավորը 1884 թվականին որոշեց տեղափոխվել ամրոց։ Մեկ տարի անց ամրոցում նշեցին Լյուդվիգ 2-րդի մոր՝ Մարիայի ծննդյան 60-ամյակը։ Թագավորն ամրոցում ապրեց 172 օր, մահացավ 1886 թվականին, սակայն դեռևս ավարտված չէր ամրոցի կառուցումը։


Տող 35. Տող 35.
|alt =
|alt =
}}
}}



== Գրականություն ==
== Գրականություն ==

17:47, 7 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ

Նոյշվանշտայն
Նկարագրություն
Տեսակպալատ, դղյակ, շատո, տեսարժան վայր և թանգարան
ՀասցեNeuschwansteinstraße 20
Վարչական միավորՇվանգաու[1]
Երկիր Գերմանիա[1]
Կառուցված1869
ՃարտարապետՔրիստիան Ժանկ, Eduard Riedel?, Georg von Dollmann? և Julius Hofmann?
ՊատվիրողԼյուդովիկոս II Բավարացի
Շինանյութաղյուս, կրաքար և ավազաքար
Բարձրություն65 մետր
Ճարտարապետական ոճՆեոռոմանական ճարտարապետություն և Նեոգոթիկա
Ընթացիկ
սեփականատեր
Բավարիա
Իրադարձություններպատրաստման կամ շինարարության սկիզբ[2] և topping out?[2]
Կայքneuschwanstein.com
Քարտեզ
Քարտեզ
 Neuschwanstein Castle Վիքիպահեստում
Մարի կամրջի տեսակ է

Նոյշվանշտայն (նաև Նեյշվանշտե՛յն[3], գերմ.՝ Schloß Neuschwanstein [nɔy’ʃvanʃtain]) ռոմանտիզմի ոճով կառուցված ամրոց է, տառացիորեն «Նոր կարապի քար» (քարափ) բավարական թագավոր Լյուդվիգ 2-րդի ռոմանտիկ ամրոցն է, գտնվում է Բավարիայի հարավ-արևելքում գտնվող Խոէնշվանգաու ամրոցի և Ֆյուսսեն քաղաքի մետակայքում՝ ավստրիական սահմանից ոչ հեռու[4][5]։ Նոյշվանշտայն ամրոցը Գերմանիայի ամենահայտնի վայրերից և զբոսաշրջության կենտրոններից է, այն ոգեշնչել է Դիսնեյլենդի «Հեքիաթային թագավորության» հեղինակներին։ Լյուդվիգ 2-րդը Բավարիայի գահին բազմեց 1861 թվականին, 18 տարեկանում, որոշել էր ապրել հեքիաթային ամրոցում, սակայն 100 օր անց նրան անգործունակ հռչակեցին և իրեն պատկանող մեկ այլ ամրոց, որտեղ էլ մահացավ։ Լյուդվիգ 2-րդի ամրոցը միջնադարի տպավորություն է թողնում, բայց ամրոցը կառուցվել է 19-րդ դարում[6]։ Այն բավականին պաշտպանված է հարձակումներից[4]։

Շինարարություն

Նոյշվանշտայնից տեսարան դեպի կարապի լիճ
Նոյշվանշտայնից տեսարան դեպի կարապի լիճ

Նոյշվանշտայն ամրոցը տեղում կանգնած է երկու ամրոցների վրա՝ առջևի և հետևի Շվանգաուներ,որոնք աշխատանքների սկզբում ընկած էին ամրոցի փլատակներում[5]։ Լյուդվիգ 2-րդ թագավորը հրամայել էր ժայռերը պայթեցնել մոտավորապես 8 մետրով և ստեղծել «հեքիաթային պալատի» կառուցման համար հարթ տարածք։ Ճանապարհի կատուցումից և ջրատարների տեղադրումից հետո 1869 թվականի սեպտեմբերի 5-ին դրվեց հսկայական ամրոցի շինարարության առաջին քարը։ Այն հանձնարարվել էր պալատական ճարտարապետ Էդուարդու Ռիդելյուին։ Մյունխենյան վարպետ Քրիստիան Յանկը նրա նպատակները իրականացրեց գեղարվեստական տեսքով՝ գեղանկարչական պատկերներով՝ «կապարներով»։ Թագավորը պահանջում էր անձամբ ստուգել յուրաքանչյուր գծագիր և նրա մասնակցությունը այնքան էական էր, որ ամրոցը համարում էին նրա անձնական ստեղծագործությունը։ 1969-1873 թվականներին կառուցվեցին դարպասները՝ պարիսպները։ Արքայի հանգստասենյակները գտնվում էին 3-րդ հարկում, իսկ 2-րդ հարկի հարմարավետ սենյակները նպաստում էին ամբողջ կառույցի հարմարավետությանը։ Սկսած 1873 թվականից սինարարական աշխատանքներն ընթանում էին շատ լարված ռիթմով, չնայած որ տասնամյակներ անց դեռևս ավարտված չէին, թագավորը 1884 թվականին որոշեց տեղափոխվել ամրոց։ Մեկ տարի անց ամրոցում նշեցին Լյուդվիգ 2-րդի մոր՝ Մարիայի ծննդյան 60-ամյակը։ Թագավորն ամրոցում ապրեց 172 օր, մահացավ 1886 թվականին, սակայն դեռևս ավարտված չէր ամրոցի կառուցումը։

Շինարարության պատմություն

Շքամուտքի և փակ պատշգամբի համար ավազաքարը բերվել է Նյուրտինգենից՝ Վյուրտեմբերգ մարզից, պատուհաների, սյուների համար մարմարը բերվել է Զալցբուրգից:Շինանյութերի մեծ քանակությունը վերամբարձ կռունկի օգնությամբ, սայլակներով բարձրացվել են շինության արևմտյան կողմից սայլակներով։ Վերամբարձ բլոկների հատուկ համակարգերի օգնությամբ շինանյութը տեղափոխվում և դնում էին համապատասխան տեղերում:

Դեռ այն ժամանակ, ամեն օր, շինարարական միջոցներն ու մեքենաները ստուգվում էին անվտանգության և հուսալիության նպատակով՝ «Գոլորշու կաթսաների Բավարիայի Աուդիտ հանձնաժողով»-ի կողմից։ Դրանից էլ առաջացավ այժմեական «Տեխնիկական հսկողության միավորումը»՝ (TÜV)։ 1880 թվականին շինարարությունով զբաղված էին 209 հյուսներ, քարտաշներ, բանվորներ։ 1886 թվականին թագավորի մահից հետո շինարարական բոլոր աշխատանքները դադարեցվեցին։ Թագավորի մահվան ժամանակ ամրոցի գինն աճեց մինչև 7,5 միլիոն մարկ, մինչդեռ նախագծի սկզբնական գինը կազմել էր 3,2 միլիոն մարկ։ Թագավորն ինքն իր վարկատուներին հսկայական գումար էր պարտք մնացել։ Լյուդվիգի մահից 2 շաբաթ հետո ամրոցի խնամակալը որոշեց ամրոցի այցելությունները դարձնել վճարովի, որպեսզի վերադարձնի պարտքերը և ավարտին հասցնի կիսատ մնացած շինարարական աշխատանքները։Մի քանի տարվա ընթացքում ավարտվեցին աշխատանքները, բայց թագավորի նպատակները լրիվ չէին իրագործվել՝ վերջնականապես չէր ավարտվել ասպետական սրահի, եկեղեցին իր 90 մետրանոց աշտարակով ընդհանրապես չէր կառուցվել, նաև մի քանի շինություններ, շինության արևմուտքում չկառուցվեց նաև շքապատշգամբներով և շատրվաններով մեծ այգին։ Համենայն դեպս ամրոցը դարձավ գլխավոր տեսարժան վայրերից մեկը, 1899 թվականին պարտքն ամբողջությամբ մարվեց և այդ ժամանակից Նոյշվանշտայն ամրոցը դարձավ թագավորության շահույթի հիմնական աղբյուրը՝ ամղջ աշխարհից օրեցօր հրապուրելովնորանոր զբոսաշրջիկների։

Արտաքին Դիզայն

Ամրոցը մտնում է երկու սանդղակի աշտարակներով սիմետրիկ դարպասների մեջ։ Ամրոցի արևելյան դարպասները ներկված են տարբեր գույներով։ Արտաքին պատերը ծածկված են կարմիր աղյուսով, դահիճները՝ դեղին ժայռերով: Հողաշեն դարպասի հարկերը պետք է ներառի, ինչպես գյուղատնտեսական, այնպես էլ ախոռական շենքեր:

Առավել նկատելի է Հոֆեբենի քառակուսի աշտարակով կոչված ամրոցը, որը ունի 45 մետր բարձրություն։ Այդտեղ ավելի շատ ուշադրություն է դարձվել ներքին ձևավորությանը։

Համայնապատկեր



Գրականություն

  • Wilfried Blunt: Ludwig II. Heyne, München 1990, ISBN 3-453-55006-4.
  • Rolf Linnenkamp: Die Schlösser und Projekte Ludwigs II. Heyne, München 1986, ISBN 3-453-02269-6.
  • Michael Petzet: Gebaute Träume. Die Schlösser Ludwigs II. von Bayern. Hirmer, München 1995, ISBN 3-7774-6600-X, S. 46–123.
  • Michael Petzet, Gerhard Hojer: Schloss Neuschwanstein. Amtlicher Führer. 771.–830. Tausend. Bayerische Verwaltung der staatlichen Schlösser, Gärten und Seen, München 1991.
  • Alexander Rauch: Neuschwanstein. Atlantis, Herrsching 1991, ISBN 3-88199-874-8.
  • Sigrid Russ: Neuschwanstein. Der Traum eines Königs. Süddeutscher Verlag, München 1983, ISBN 3-7991-6176-7.
  • Jean Louis Schlim: Ludwig II. – Traum und Technik. MünchenVerlag, München 2010, ISBN 978-3-937090-43-6, Schloss Neuschwanstein, mit 3D-Simulationen.
  • Marcus Spangenberg: Der Thronsaal von Schloss Neuschwanstein. Ludwig II. und sein Verständnis vom Gottesgnadentum (= Große Kunstführer. Nr. 206). Schnell & Steiner, Regensburg 1999, ISBN 3-7954-1225-0.
  • Marcus Spangenberg: Ludwig II. – Der andere König (Kleine bayerische Biografien). Friedrich Pustet, Regensburg 2011, ISBN 978-3-7917-2308-2.
  • Marcus Spangenberg, Sacha Wiedenmann (Hrsg.): 1886. Bayern und die Schlösser König Ludwigs II. aus der Sicht von Hugues Krafft. Schnell & Steiner, Regensburg 2011, ISBN 3-7954-2470-4.
  • Marcus Spangenberg, Bernhard Lübbers (Hrsg.): Traumschlösser? Die Bauten Ludwigs II. als Tourismus- und Werbeobjekte. Dr. Peter Morsbach, Regensburg 2015, ISBN 978-3-937527-83-3.

Արտաքին հղումներ

Ծանոթագրություններ