«Տանտալոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Տանտալոս;
	Տանտալոսը ստորգետնյա թագավորությունում
Տեսակ	Հին հունական դիցաբանության կերպար
Սեռ	արական
Հայր	Զևս
Մայր	Plouto?
Ամուսին	Դիոնե, Euryanassa?, Clytia? և Eurythemiste?
Զավակներ	Niobe?, Pelops?, Broteas? և Dascylus?
	Tantalus Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

04:29, 4 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ

Տանտալոս (հին հունարեն՝ Τάνταλος), հին հունական դիցաբանության մեջ Փռյուգիայի Մանիսա քաղաքի թագավորը՝ դատապարտված հավիտենական տանջանքների^[5]։

Առասպելներ

Տանտալոսը Զևսի և Փռյուգիայի Պլուտո թագուհու (կամ Թմոլի^[6], ըստ Քսանֆու Լիդիսկոյի՝ Հիմենիայի^[7]) որդին է, նրա կինը Դիոնան^[8] է եղել կամ Ստերոպան^[9], կամ Եվրիանասան, Պելոպսի և Նիոբիի, ինչպես նաև Բրոտեասի հայրն է։

Որպես աստվածների սիրելի՝ Տանտալոսը կարողացել է նրանց խորհուրդներ տալ և մասնակցել նրանց խնջույքներին^[10]։ Նա մեծամտացավ իր ձեռք բերած բարձր դիրքով, և աստվածներին վիրավորելու համար նետվեց հադես^[11]։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ նա բացահայտել է Զևսի գաղտնի որոշումները, կամ պատմել է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները, ըստ մյուսի՝ նա աստվածների սեղանից նեկտար է գողացել, որպեսզի տա իր ընկերներին։ Մեկ այլ տարբերակի համաձայն՝ նա երդմնազանց է եղել, որպեսզի տիրի ոսկե շանը, որն իր համար գողացվել էր Զևսի տաճարից:

Կա ևս մեկ առասպել, ըստ որի Տանտալոսը, ցանկանալով փորձել աստվածների ամենագիտությունը, սպանել է իր որդուն՝ Պելոպսին և նրա մսից պատրաստված ուտեստ հյուրասիրել խնջույքի ժամանակ ներկա աստվածներին։ Նրանք, սակայն, հասկանում են Տանտալոսի մտադրությունը և վերակենդանացնում սպանվածին:

Տանտալոսյան տանջանքներ

Նրա գերեզմանը գտնվում է Մանիսայում: Այն տեսել է Պավսանիասը^[12]՝ Տանտալոսի լճի մոտ։

Ըստ Նիկոլայ Կունի (նա հետևում է Սենեկայի «Ֆիեստ» պիեսին), Տանտալոսը ապրում է ստորգետնյա թագավորությունում՝ տառապելով անտանելի սովից և ծարավից։ Նա կանգնած է ջրի և շքեղ պտուղների առաջ, սակայն չէր կարող դրանցից օգտվել։ Նա հենց բերանը բացում էր, որպեսզի ջուր խմի կամ ինչ-որ պտուղ քաղի, ջուրը հոսում էր և ճյուղերը պտուղներով հետ էին քաշվում^[13]։

Ատրիդ սերունդի անեծքը

Տանտալոսի ամբողջ գերդաստանը անիծվել է։ Նրա թոռները Ատրեյը և Ֆիեստան թշնամացել են։ Ատրեյը հաղթել է, սակայն դա նրան քիչ է եղել, նա սպանել է Ֆիեստայի երեխաներին, և նրանց մսով պատրաստված սնունդով հյուրասիրել է աստվածներին։ Ֆիեստաի և Պելոպիեյ դստեր կապից ծնվել է Եգիսֆը, որը սպանել է Ատրեյին և նրա որդուն՝ Ագամեմնոնին։ Երբ Ագամեմնոնը վերադարձել է Տրոյական պատերազմից, նրա կինը, Քլիտեմնեստրան իր սիրեցյալի՝ Եգիսֆեայի հետ սպանել է նրան։ Ագամեմնոնի և Քլիստեմնեստրայի երեխաները, Էրեքտրան և Օրեստը, իրենց որոշմամբ սպանել են իրենց մորը և նրա սիրեցյալին։

Տես նաև

Տանտալ (քիմիական տարր)
Սիսիփոս

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Обнорский Н. П. Тантал (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 608.
↑ Любкер Ф. Tantalus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1342.
↑ Любкер Ф. Pelops (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1002—1003.
↑ Н. О. Пелопс (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIII. — С. 124.
↑ «Тантал | Мифы и легенды древней Греции». world-of-legends.su. Վերցված է 2017-12-25-ին.
↑ Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби
↑ Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби
↑ Гигин. Мифы 82
↑ Первый Ватиканский мифограф III 1, 24
↑ Е. Г. Рабинович. Мерное бремя // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153
↑ Гомер. Одиссея XI 582—592
↑ «Танталовы муки». bibliotekar.ru. Վերցված է 2017-12-25-ին.
↑ «Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?». Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն). Վերցված է 2017-12-25-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տանտալոս» հոդվածին։

[_69372e246d4138e2-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Обнорский Н. П. Тантал (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 608.

[_e79a97fd491eb239-2] Любкер Ф. Tantalus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1342.

[_8ac018e8c2d1880f-3] Любкер Ф. Pelops (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1002—1003.

[_017615bb44490d3c-4] Н. О. Пелопс (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIII. — С. 124.

[5] «Тантал | Мифы и легенды древней Греции». world-of-legends.su. Վերցված է 2017-12-25-ին.

[ReferenceA-6] Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби

[7] Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби

[autogenerated1-8] Гигин. Мифы 82

[9] Первый Ватиканский мифограф III 1, 24

[Рабинович-10] Е. Г. Рабинович. Мерное бремя // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153

[11] Гомер. Одиссея XI 582—592

[12] «Танталовы муки». bibliotekar.ru. Վերցված է 2017-12-25-ին.

[13] «Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?». Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն). Վերցված է 2017-12-25-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

@@ Տող 3. / Տող 3. @@
 |նկարագրում = Տանտալոսը ստորգետնյա թագավորությունում
  }}
-'''Տանտալոս''' ({{lang-grc|Τάνταλος}}), [[Հին հունական դիցաբանություն|հին հունական դիցաբանության]] մեջ [[Փռյուգիա|Փռյուգիայի]] [[Մանիսա]] քաղաքի թագավորը՝ դատապարտված հավիտենական տանջանքների<ref>{{Cite web|url=http://world-of-legends.su/grecheskaya/gress_myths/id834|title=Тантал {{!}} Мифы и легенды древней Греции|website=world-of-legends.su|accessdate=2017-12-25}}</ref>։
+'''Տանտալոս''' ({{lang-grc|Τάνταλος}}), [[Հին հունական դիցաբանություն|հին հունական դիցաբանության]] մեջ [[Փռյուգիա]]յի [[Մանիսա]] քաղաքի թագավորը՝ դատապարտված հավիտենական տանջանքների<ref>{{Cite web|url=http://world-of-legends.su/grecheskaya/gress_myths/id834|title=Тантал {{!}} Мифы и легенды древней Греции|website=world-of-legends.su|accessdate=2017-12-25}}</ref>։
 == Առասպելներ ==
 Տանտալոսը [[Զևս]]<nowiki/>ի և Փռյուգիայի Պլուտո թագուհու (կամ Թմոլի<ref name="ReferenceA">Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби</ref>, ըստ Քսանֆու Լիդիսկոյի՝ Հիմենիայի<ref>Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби</ref>) որդին է, նրա կինը Դիոնան<ref name="autogenerated1">Гигин. Мифы 82</ref> է եղել կամ Ստերոպան<ref>Первый Ватиканский мифограф III 1, 24</ref>, կամ Եվրիանասան, Պելոպսի և Նիոբիի, ինչպես նաև Բրոտեասի հայրն է։
 Որպես աստվածների սիրելի՝ Տանտալոսը կարողացել է նրանց խորհուրդներ տալ և մասնակցել նրանց խնջույքներին<ref name="Рабинович">[[Рабинович, Елена Георгиевна|Е. Г. Рабинович]]. [http://ec-dejavu.net/t-2/Talent.html Мерное бремя] // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153</ref>։ Նա մեծամտացավ իր ձեռք բերած բարձր դիրքով, և աստվածներին վիրավորելու համար նետվեց [[հադես]]<ref>Гомер. Одиссея XI 582—592</ref>։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ նա բացահայտել է Զևսի գաղտնի որոշումները, կամ պատմել է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները, ըստ մյուսի՝ նա աստվածների սեղանից նեկտար է գողացել, որպեսզի տա իր ընկերներին։ Մեկ այլ տարբերակի համաձայն՝ նա երդմնազանց է եղել, որպեսզի տիրի ոսկե շանը, որն իր համար գողացվել էր Զևսի տաճարից:
 Կա ևս մեկ առասպել, ըստ որի Տանտալոսը, ցանկանալով փորձել աստվածների ամենագիտությունը, սպանել է իր որդուն՝ Պելոպսին և նրա մսից պատրաստված ուտեստ հյուրասիրել խնջույքի ժամանակ ներկա աստվածներին։ Նրանք, սակայն, հասկանում են Տանտալոսի մտադրությունը և վերակենդանացնում սպանվածին:
 == Տանտալոսյան տանջանքներ ==
 [[Պատկեր:Tantalids family tree by shakko (RU).jpg|300px|մինի|աջից|Ժառանգները]]
 Նրա գերեզմանը գտնվում է Մանիսայում: Այն տեսել է [[Պավսանիաս]]<nowiki/>ը<ref>{{Cite web|url=http://bibliotekar.ru/encSlov/18/21.htm|title=Танталовы муки|website=bibliotekar.ru|accessdate=2017-12-25}}</ref>՝ Տանտալոսի լճի մոտ։
 Ըստ Նիկոլայ Կունի (նա հետևում է Սենեկայի «Ֆիեստ» պիեսին), Տանտալոսը ապրում է ստորգետնյա թագավորությունում՝ տառապելով անտանելի սովից և ծարավից։ Նա կանգնած է ջրի և շքեղ պտուղների առաջ, սակայն չէր կարող դրանցից օգտվել։ Նա հենց բերանը բացում էր, որպեսզի ջուր խմի կամ ինչ-որ պտուղ քաղի, ջուրը հոսում էր և ճյուղերը պտուղներով հետ էին քաշվում<ref>{{Cite news|url=https://dic.academic.ru/dic.nsf/dic_wingwords/2674/%D0%A2%D0%B0%D0%BD%D1%82%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D1%8B|title=Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?|newspaper=Словари и энциклопедии на Академике|language=ru|access-date=2017-12-25}}</ref>։
 == Ատրիդ սերունդի անեծքը ==
-Տանտալոսի ամբողջ գերդաստանը անիծվել է։ Նրա թոռները Ատրեյը և Ֆիեստան թշնամացել են։ Ատրեյը հաղթել է, սակայն դա նրան քիչ է եղել, նա սպանել է Ֆիեստայի երեխաներին, և նրանց մսով պատրաստված սնունդով հյուրասիրել է աստվածներին։ Ֆիեստաի և Պելոպիեյ դստեր կապից ծնվել է Եգիսֆը, որը սպանել է Ատրեյին և նրա որդուն՝ [[Ագամեմնոն|Ագամեմնոնին]]։ Երբ Ագամեմնոնը վերադարձել է [[Տրոյական պատերազմ|Տրոյական պատերազմից]], նրա կինը, Քլիտեմնեստրան իր սիրեցյալի՝ Եգիսֆեայի հետ սպանել է նրան։ Ագամեմնոնի և Քլիստեմնեստրայի երեխաները, Էրեքտրան և Օրեստը, իրենց որոշմամբ սպանել են իրենց մորը և նրա սիրեցյալին։
+Տանտալոսի ամբողջ գերդաստանը անիծվել է։ Նրա թոռները Ատրեյը և Ֆիեստան թշնամացել են։ Ատրեյը հաղթել է, սակայն դա նրան քիչ է եղել, նա սպանել է Ֆիեստայի երեխաներին, և նրանց մսով պատրաստված սնունդով հյուրասիրել է աստվածներին։ Ֆիեստաի և Պելոպիեյ դստեր կապից ծնվել է Եգիսֆը, որը սպանել է Ատրեյին և նրա որդուն՝ [[Ագամեմնոն]]ին։ Երբ Ագամեմնոնը վերադարձել է [[Տրոյական պատերազմ]]ից, նրա կինը, Քլիտեմնեստրան իր սիրեցյալի՝ Եգիսֆեայի հետ սպանել է նրան։ Ագամեմնոնի և Քլիստեմնեստրայի երեխաները, Էրեքտրան և Օրեստը, իրենց որոշմամբ սպանել են իրենց մորը և նրա սիրեցյալին։
 == Տես նաև ==