«Կիվու (լիճ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Լիճ}} |
{{Տեղեկաքարտ Լիճ}} |
||
'''Կիվու'''<ref name="БРЭ">{{БРЭ|статья=Киву|id=2062708}}</ref><ref name="СГНЗС">{{Словарь географических названий зарубежных стран|441|Эдуа́рд}}</ref><ref name="Атлас">{{Атлас мира|2010|153|Демократическая Республика Конго, Уганда, Кения, Руанда, Бурунди, Танзания}}</ref>` լիճ [[Արևմտյան Աֆրիկա]]յում, [[Ռուանդա]]յի և [[Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետություն|Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետությ]]ան սահմանին<ref name="Атлас" />` [[Արևելաաֆրիկյան ռիֆտային դաշտավայր]]ում: [[Մեծ Աֆրիկյան լճեր]]ից մեկն է: Կիվու լիճն ունի հոսք [[Ռուզիզի]] գետի միջով, որը հոսում է հարավային ուղղությամբ և դառնում [[Տանգանիկա]] լիճը<ref name="БСЭ3"/>: |
'''Կիվու'''<ref name="БРЭ">{{БРЭ|статья=Киву|id=2062708}}</ref><ref name="СГНЗС">{{Словарь географических названий зарубежных стран|441|Эдуа́рд}}</ref><ref name="Атлас">{{Атлас мира|2010|153|Демократическая Республика Конго, Уганда, Кения, Руанда, Бурунди, Танзания}}</ref>` լիճ [[Արևմտյան Աֆրիկա]]յում, [[Ռուանդա]]յի և [[Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետություն|Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետությ]]ան սահմանին<ref name="Атлас" />` [[Արևելաաֆրիկյան ռիֆտային դաշտավայր]]ում: [[Մեծ Աֆրիկյան լճեր]]ից մեկն է: Կիվու լիճն ունի հոսք [[Ռուզիզի]] գետի միջով, որը հոսում է հարավային ուղղությամբ և դառնում [[Տանգանիկա]] լիճը<ref name="БСЭ3"/>: |
||
14:26, 2 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ
Կոորդինատներ | ||
Կիվու[1][2][3]` լիճ Արևմտյան Աֆրիկայում, Ռուանդայի և Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետության սահմանին[3]` Արևելաաֆրիկյան ռիֆտային դաշտավայրում: Մեծ Աֆրիկյան լճերից մեկն է: Կիվու լիճն ունի հոսք Ռուզիզի գետի միջով, որը հոսում է հարավային ուղղությամբ և դառնում Տանգանիկա լիճը[4]:
Աշխարհագրություն
Լճի մակերեսը հավասար է մոտավորապես 2700 կմ²[4], ջրի եզրը գտնվում է ծովի մակարդակից 1460 մ բարձրության վրա: Լճի ավազանը տեղակայված է ռիֆտային դաշտավայրում, որն աստիճանաբար ընդլայնվում է` պատճառելով հրաբխային ակտիվություն տարածաշրջանում և խորացնելով լիճը, որի առավելագույն խորությունը 496 մետր է[4][1] (16-րդ տեղ): Լիճը շրջապատված է լեռներով:
Կիվունհայտնաբերվել է 1894 թվականին գերմանացի ճանապարհորդ Ադոլֆ ֆոն Գյոթցենի կողմից[5]:
Լճի վրա է գտնվում աշխարհի ամենամեծ` քաղցրահամ ջրում տեղակայված կղզիներից մեկը` Իջվին (Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետություն):
1948 թվականին տեղի է ունեցել լճի մոտ տեղակայված Կիտուրո հրաբխի ժայտկումը: Լիչը եռաց, և այնտեղ ապրող ձկներն եփվեցին: Բնիկները հաճույքով ուտում էին եփած ձուկը` հանելով այն լճից:
Ֆաունա
Լճում աճում են բարբուսներ:
Վտանգ
Լճի ջրի ստորին շերտերը հագեցած են ածխաթթու գազով և մեթանով: Մեթանի պաշարները գնահատվում են 55 մլրդ. մ³: Գազերի արտանետումը` երկրաշարժի կամ հրաբխային ակտիվության բարձրացման հետևանքով սպառնում է հարակից տարածքների երկու միլիոն բնակիչների կյանքին[6]:
Պատկերասրահ
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 Киву // Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая российская энциклопедия, 2004—2017.
- ↑ Կաղապար:Словарь географических названий зарубежных стран
- ↑ 3,0 3,1 Демократическая Республика Конго, Уганда, Кения, Руанда, Бурунди, Танзания // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2009 г. ; гл. ред. Г. В. Поздняк. — М. : ПКО «Картография» : Оникс, 2010. — С. 153. — ISBN 978-5-85120-295-7 (Картография). — ISBN 978-5-488-02609-4 (Оникс).
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Киву (озеро в Африке) // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
- ↑ Կաղապար:Книга:Африка-ЭС
- ↑ «Опаснейшие озёра». Daypic.ru. 2015-01-07. Վերցված է 2020-05-12-ին.
{{cite web}}
: Cite has empty unknown parameter:|deadlink=
(օգնություն)
Գրականություն
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 208. — 538 с. — 100 000 экз.
- Олейников И. Н. Озеро Танганьика. Опыт физико-географической характеристики / И. Н. Олейников // Страны и народы Востока / Под общей редакцией члена-корреспондента АН СССР Д. А. Ольдерогге. — Москва : Наука, 1969. — Вып. IX : Страны и народы Африки. — С. 182—207.