«Մասնակից:Haktorres/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
Պիտակ՝ 2017 source edit
չNo edit summary
Պիտակ՝ 2017 source edit
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Ընկերություն
https://ru.wikipedia.org/wiki/ERP
| անուն = «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամ
| բնօրինակ անուն =
| պատկերանիշ = Rf logo.png
| նկարագրություն =
| տեսակ =
| ընկերության տեսակ = Հիմնադրամ
| անվանված է =
| հիմնադրված է = 2017
| հիմնում = [[Արթուր Ջանիբեկյան]]
| վայր = Երևան
| երկիր = Հայաստան
| տնօրեն =
| գլխավոր անձինք =
| սպասարկվող տարածք =
| արդյունաբերություն =
| արտադրանք =
| ծառայություններ =
| հասույթ =
| գործառնական շահույթ =
| զուտ շահույթ =
| աշխատողների թիվ =
| վերադաս =
| մայր ընկերություն =
| ստորաբաժանումներ =
| դուստր ընկերություններ =
| նախկին =
| սեփականատեր =
| կարգախոս =
| կայք = [http://www.rf.am/ Պաշտոնական կայք]
| մասնակից է =
| կլանվել =
| ծանոթագրություններ =
| բորսա =
| պորտալ =
}}


'''«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը''' շահույթ չհետապնդող, ոչ առևտրային կազմակերպություն է։ Հիմնադրամը զբաղվում է հայկական ինտելեկտուալ և մշակութային ժառանգության պահպանմամբ, զարգացմամբ և տարածմամբ:
Korneliuk


== Պատմություն ==
«Ինտելեկտուալ Ռենեսանս» և «Մշակութային Վերածնունդ» հիմնադրամները ստեղծվել են [[2013]] և [[2014]] թվականներին [[Արթուր Ջանիբեկյան]]ի կողմից։ Մինչև [[2017]] թվականը նրանցից յուրաքանչյուրը ծավալում էր առանձին գործունեություն։ «Ինտելեկտուալ Ռենեսանս» հիմնադրամն իրականացնում էր այնպիսի նախագծեր, ինչպիսիք են՝ «[[Սարոյան հաուս]]ը»<ref>[https://www.tert.am/am/news/2018/08/27/Saroyan-house/2775497 Սարոյան Հաուս նախագծի շրջանակներում, կպահպանվի Վիլյամ Սարոյանին պատկանող իրերը]</ref>, «[[Տղամարդիկ (արձանախումբ, Երևան)|Տղամարդիկ]]» արձանախմբի<ref>[https://www.dasaran.am/page/yhm/listitem/id/264 Տղամարդիկ արձանախումբը տեղադրվեց Մոսկովյան 31 հասցեում]</ref> և «[[Վարք հավերժության (քանդակ, Երևան)|Վարք Հավերժության]]» արձանի տեղադրումը<ref>[https://www.civilnet.am/news/2012/04/23/%D5%BE%D5%A1%D6%80%D6%84-%D5%B0%D5%A1%D5%BE%D5%A5%D6%80%D5%AA%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D6%84%D5%A1%D5%B6%D5%A4%D5%A1%D5%AF%D5%A8-%D6%85%D5%B2%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B1%D6%87/27160 «Վարք հավերժության» քանդակը` Օղակաձև զբոսայգում]</ref>, աջակցությունը [[Հայերեն Վիքիպեդիա]]յի զարգացմանը<ref>[https://am.wikimedia.org/wiki/%D5%86%D5%A1%D5%AD%D5%A1%D5%A3%D5%AE%D5%A5%D6%80/%D5%84%D5%A5%D5%AF_%D5%B0%D5%A1%D5%B5_%D5%B4%D5%A5%D5%AF_%D5%B0%D5%B8%D5%A4%D5%BE%D5%A1%D5%AE Ինտելեկտուալ Ռենեսանս հիմնադրամի աջակցությամբ սկսվեց «Մեկ հայ՝ մեկ հոդված» արշավը]</ref><ref>[https://www.president.am/hy/press-release/item/2015/06/19/President-Serzh-Sargsyan-visit-Wikimedia/ Ինտելեկտուալ Ռենեսանս հիմնադրամի աջակցությամբ բացվեց Վիքիմեդիա Հայաստան հիմնադրամի գրասենյակը, որի բացմանը ներկա գտնվեց ՀՀ 3-րդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը]</ref>։
«Մշակութային Վերածնունդ» հիմնադրամն իրականանցում էր «[[Հայկական Ազգային Երաժշտական Գանձարան]]» (armenianmusic.am) նախագիծը<ref>[https://www.mediamax.am/am/news/society/25541/ Ներկայացվել է «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարանը»]</ref><ref>[https://www.panorama.am/am/news/2015/06/02/cultural-renaissance/39730 Հայկական ազգային երաժշտության մոտ 550 օրինակ՝ մեկ ձայնադարանում]</ref>, որի շրջանակում վերահրատարակվեցին նաև մի քանի արժեքավոր գրքեր։ 2017 թվականին, ստեղծված լինելով միևնույն հիմնադրի՝ [[Արթուր Ջանիբեկյան]]ի կողմից, երկու հիմնադրամները միավորվել են և շարունակում են իրենց գործունեությունը «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամ անունով։


== Խորհրդանշան==
FARERS
Հիմնադրամի խորհրդանշանի հիմքում ընկած են վերածնունդ, մշակութային և ինտելեկտուալ բառերի սկզբնատառերը՝ պատկերված [[միջնադար]]ի հայկական [[Թռչնագիր|թռչնագրի]]ն հատուկ էլեմենտներով։ Վերջիններս սահուն կերպով միանում են միմյանց՝ ամբողջացնելով [[Թռչուններ|թռչնի]] պատկերը։ Խորհրդանշանի երեք հիմնական գույներն են [[Կարմիր|կարմիրը]], [[սև]]ը և [[սպիտակ]]ը։


== Հիմնադիր ==
[[Պատկեր:Artur Janibekyan 2017.jpg|մինի|200px|Հիմնադրամի հիմնադիր Արթուր Ջանիբեկյանը]]
«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի հիմնադիրը Արթուր Ջանիբեկյանն է՝ [[Հայաստան]]ում իրականացավող մի շարք կրթական, մշակութային, հասարակական նախաձեռնությունների հեղինակն ու հովանավորը:
Նա այժմ ղեկավարում է «Գազպրոմ Մեդիա Հոլդինգ» ԲԸ ժամանցային հեռուստաալիքների սուբհոլդինգը (ТНТ, ТВ-3, «Пятница» և «2х2»)<ref>[https://armenpress.am/arm/news/799809/arthur-janibekyan-to-head-gazprom-media-entertainment-tv-channelsE28099-group.html Արթուր Ջանիբեկյանը կգլխավորի «Գազպրոմ-Մեդիա»-ի ժամանցային հեռուստաալիքների խումբը]</ref><ref>[http://www.vedomosti.ru/technology/articles/2015/03/30/artur-dzhanibekyan-vozglavil-razvlekatelnie-kanali-gazprom-media Արթուր Ջանիբեկյանը գլխավորել է «Գազպրոմ-Մեդիայի» ժամանցային հեռուստաալիքները]</ref><ref>[http://top.rbc.ru/technology_and_media/30/03/2015/551990ad9a79474a5dbde110 Comedy Club-ի հիմնադիրը դարձել է «Գազպրոմ-Մեդիայի» 4 հեռուստաալիքների ղեկավարը]</ref>: 2007 թվականին հիմնել է «Քոմեդի Քլաբ Փրոդաքշն» ընկերությունը<ref>[http://www.comedyclub.ru/about/ Արթուր Ջանիբեկյանը ստեղծեց «Քոմեդի Քլաբ Փրոդաքշն» ընկերությունը]</ref>, այժմ ընկերության գլխավոր տնօրենն է: 2008 թվականին հիմնադրել է «Քոմեդի TV» շուրջօրյա հումորային հեռուստաալիքը։ Նաև բազմաթիվ հայկական և ռուսական ֆիլմերի [[պրոդյուսեր]] է։
Իրականացրել է մասնագիտացված սեմինարներ [[Նյու Յորք]]ի [[Կոլումբիայի համալսարան]]ում (Columbia University), [[Մոսկվա]]յի «Սկոլկովո» կառավարման դպրոցում։ «Սնոբ» բանավեճային ակումբի անդամ է<ref>[http://www.snob.ru/profile/5218 Արթուր Ջանիբեկյանը snob.ru կայքում]</ref>։ [[Այբ դպրոց |«Այբ» կրթական համալիր]]ի՝ առաջին հայկական նորարարական կրթական կենտրոնի աջակիցներից է։ Ջանիբեկյանը հայրենիքում և արտասահմանում արժանացել է մի շարք պարգևների։ [[2016]] թվականին ՀՀ-ում պարգեւատրվել է մեդալով՝ «[[Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 1-ին աստիճանի մեդալ (Հայաստան)|Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար]]» I աստիճանի շքանշանով։


== Նախագծեր ==
'''Ջոն Կոլիեր''' ({{lang-en|John Maler Collier}}, {{ԱԾ}}), [[Անգլիացիներ|անգլիացի]] գեղանկարիչ-պորտրետիստ, [[Պրեռաֆայելիտներ|նախառաֆայելականներ]]ի ներկայացուցիչներից մեկը: [[1875]] թվականից սկսած գեղանկարչություն է սովորել [[Մյունխենի ակադեմիա]]յում:
=== «Տղամարդիկ» Արձանախումբ և «Վարք Հավերժության» ===
[[Պատկեր:«Վարք հավերժության».jpg|մինի|ձախից|«Վարք հավերժության» քանդակը Երևանում]]
[[Դավիթ Մինասյան]]ի «Տղամարդիկ» արձանախումբը ([[Երևան]], [[Ստեփան Զորյան փողոց (Երևան)|Ստեփան Զորյան փողոց]]) ներկայացնում է մեծ ժողովրդականություն վայելող [[1972]] թվականին նկարահանված «[[Տղամարդիկ (ֆիլմ)|Տղամարդիկ]]» կինոկատակերգության չորս գլխավոր հերոսներին, որոնց ֆիլմում մարմնավորել են հայ ամենասիրված դերասաններ [[Մհեր Մկրտչյան|Մհեր (Ֆրունզե) Մկրտչյանը]], [[Ազատ Շերենց]]ը, [[Ավետիք Գևորգյան]]ը և [[Արմեն Այվազյան]]ը։ Արձանի կառուցման նախապատրաստական աշխատանքները սկսվել են [[2006]] թվականին, իսկ պաշտոնական բացումն իրականացվել է [[2007]] թվականի [[հոկտեմբերի 13]]-ին: Արձանախումբը հնարավորություն է տալիս այցելուներին մտովի վերականգնելու սիրելի ֆիլմի հերոսների կերպարները և պատկերացնելու նրանց քաղաքում շրջելիս<ref>[http://www.armenianheritage.org/hy/monument/Menstatue/1272 Արթուր Ջանիբեկյանը` Դավիթ Մինասյանի «Տղամարդիկ» քանդակի հովանավոր]</ref>։
[[Պատկեր:Men in Yerevan.jpg|մինի|«Տղամարդիկ» արձանախումբը Երևանում]]
[[Վարք հավերժության (քանդակ, Երևան)|«Վարք հավերժության»]] անունը կրող բրոնզաձույլ, 3 մետր բարձրությամբ քանդակը գտնվում է Երևանի [[Մոսկովյան փողոց (Երևան)|Մոսկովյան]] - [[Տերյան փողոց (Երևան)|Տերյան]] խաչմերուկի հարակից տարածքում<ref>[https://www.civilnet.am/news/2012/04/23/%D5%BE%D5%A1%D6%80%D6%84-%D5%B0%D5%A1%D5%BE%D5%A5%D6%80%D5%AA%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D6%84%D5%A1%D5%B6%D5%A4%D5%A1%D5%AF%D5%A8-%D6%85%D5%B2%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B1%D6%87/27160 «Վարք հավերժության» քանդակը` Օղակաձև զբոսայգում]</ref>։ Քանդակագործն է [[Դավիթ Երևանցի]]ն, ճարտարապետը՝ Միքայել Հասրաթյանը։ Կառուցվել է հայ գրատպության 500-ամյակի կապակցությամբ, տեղադրվել՝ [[2012]] թվականի [[ապրիլի 23]]-ին։ Հանդիսավոր բացմանը ներկա էին քաղաքական և մշակութային բազմաթիվ գործիչներ։
Արձանը խորհրդանշում է «[[Մշո ճառընտիր]]» մատյանը՝ պատկերելով երկու կանանց, ովքեր հայերեն այս ամենամեծ մագաղաթյա գիրքը, երկու մասի են բաժանել և փրկել թուրքական յաթաղանից։


=== Աջակցություն հայերեն վիքիպեդիայի զարգացմանը ===
== Կենսագրություն ==
[[Պատկեր:Wiki camp Armenia 2014 flash mob.png|300px|մինի|ձախից|2014 թվականին անցկացրած վիքիճամբարի ֆլեշմոբը]]
[[2013]] թվականի հոկտեմբերին «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը սկսեց աջակցել «[[Վիքիմեդիա Հայաստան]]» հիմնադրամին՝ իրականացնելով մի շարք ծրագրեր, որոնցից են «Մեկ հայ, մեկ հոդված» արշավը<ref>[https://blognews.am/arm/news/143326/meknarkum-e-mek-hay-mek-hodvats-hamahaykakan-nakhagitsy.html Մեկնարկեց «Մեկ հայ, մեկ հոդված» արշավը]</ref><ref>[https://b24.am/social/49198.html Հայկական բանկերը միանում են արշավին]</ref><ref>[https://armenpress.am/arm/news/782676.html Էկոնոմիկայի նախարարությունը միացել է «Մեկ հայ, մեկ հոդված Վիքիպեդիայում» նախաձեռնությանը]</ref><ref>[https://mediamax.am/am/news/society/9662/ Պաշտպանության նախարարը կմիանա «Մեկ հայ, մեկ հոդված Վիքիպեդիայում» նախագծին]</ref><ref>[http://topnews.mediamall.am/?id=89389 BBC-ի անդրադարձել է «Վիքիմեդիա Հայաստան»-ի «Մեկ հայ, մեկ հոդված» նախաձեռնությանը]</ref>, [[Վիքիճամբար]]ները<ref>[https://blognews.am/arm/news/278135/viqitchambarner-aktiv-hangist-u-ogtakar-ashkhatanq-patanineri-ev-eritasardneri-hamar.html Վիքիճամբարներ. ակտիվ հանգիստ ու օգտակար աշխատանք պատանիների և երիտասարդների համար]</ref> և Վիքիակումբների ստեղծումը:


Кольер происходил из успешной семьи. Его дед, также Джон Кольер, был крупным буржуа, [[квакер]]ом и членом парламента. Его отец, сэр Роберт Перрье Кольер, адвокат и член парламента, в течение многих лет был Генеральным прокурором и судьей Тайного совета, он получил титул первого лорда Монксвелл. Старший брат Джона Кольера, второй лорд Монксвелл, был заместителем государственного секретаря военного министерства и председателем правления Лондонского Совета графства.


[[2014]] թվականի [[մարտի 24]]-ին մեկնարկված համահայկական «Մեկ հայ, մեկ հոդված» խորագրով արշավի ընթացքում կազմակերպվել են հանդիպումներ բազում մշակութային գործիչների հետ՝ օգնելու նրանց տիրապետել վիքիմշակույթին և իրենց ներդրումն ունենալու հայերեն վիքիպեդիայի հարստացման գործում: Արշավին անդրադարձան այնպիսի արտասահմանյան պարբերականներ, ինչպիսիք են [[BBC]]-ն<ref>[https://gisher.news/am/society/bbc-in-andradarcel-e-vikipediayin.html BBC-ն անդրադարձել է Վիքիպեդիա հանրագիտարանում հայերի ակտիվությանը]</ref><ref>[https://www.panorama.am/am/news/2014/08/01/bbc-wikipedia-armenia/233259 BBC-ի անդրադարձը Wikipedia-ում հայերի ակտիվությանը]</ref>, [[The Guardian]]-ը, News Week-ը և այլն։
Сам Джон Кольер являлся членом [[:en:Royal Society of British Artists|Королевского общества британских художников]]{{ref-en}}.


Համագործակցության ընթացքում 2014 թվականին կազմակերպվեց առաջին վիքիճամբարը<ref>[https://news.am/arm/news/207946.html Վանաձորում տեղի կունենա «Վիքի ճամբար 2014»-ը]</ref>: 14 օրվա ընթացքում ճամբարի մասնակիցները ծանոթացան [[Վիքիպեդիա|վիքիպեդիայի]] խմբագրելու գործիքներին։ Ճամբարի առօրյայում ներառված էին [[Հայկական պար|հայկական պարեր]]ի և երգերի ուսուցում, հայկական ֆիլմերի ցուցադրություն, ինչպես նաև հանդիպումներ անվանի գիտնականների, գրողների և մշակութային գործիչների հետ։ 2014 թվականի օգոստոսին կազմակերպվեց վիքիճամբարի երկրորդ հերթափոխը: Վիքիճամբարը միջազգային «[[Վիքիմեդիա Հիմնադրամ|Վիքիմեդիա]]» հիմնադրամի կողմից ճանաչվեց 2014 թվականի լավագույն վիքի միջոցառում<ref>[https://mediamax.am/am/news/education/14970/ Վիքիճամբարը ճանաչվեց տարվա լավագույն Վիքինախագիծ]</ref>։
Оба раза был женат на дочерях [[Томас Генри Гексли|Томаса Генри Гексли]]. Кольер стал неотъемлемой частью семьи Томаса Гексли, который в своё время был президентом [[Лондонское королевское общество|Лондонского королевского общества]].


«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը 2014 թվականի հունիսի 1-ին սկսել է աջակցել վիքիակումբների ստեղծմանն ու գործունեությանը՝ հիմնելով [[Ապարան|Ապարանի]] վիքիակումբը։ Հետագայում, «Վերածնունդ»-ի աջակցությամբ հիմնվել են վիքիակումբներ նաև [[Եղվարդ]]ում, [[Աշտարակ]]ում, [[Ստեփանակերտ]]ում։
Первой женой Кольера, в 1879 году, стала Марион Гексли. Она была художником, как и её муж. После рождения их единственного ребенка, дочери, она стала страдать тяжелой послеродовой депрессией и была доставлена в Париж на лечение, где она, однако, заболела воспалением легких и умерла в 1887 году.


[[2015]] թվականի [[հունիսի 20]]-ին [[Երևան]]ի [[Արշակունյաց պողոտա (Երևան)|Արշակունյաց]] 2 հասցեում կայացավ «[[Վիքիմեդիա Հայաստան]]» գիտակրթական հասարակական կազմակերպության՝ «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի աջակցությամբ վերանորոգված և տեխնիկապես վերազինված գրասենյակի բացումը<ref>[http://telecom.arka.am/am/news/telecom/wiqimedia_hayastan_i_bacmany_nerka_e_exel_naev_hh_naxagahy/ «Վիքիմեդիա Հայաստան» հիմնադրամի գրասենյակի բացմանը ներկա է եղել նաև ՀՀ երրորդ նախագահը]</ref>։
В 1889 году Кольер женился на её младшей сестре Этель Гексли. До 1907 года такие браки были невозможны в Англии, так что церемония прошла в Норвегии.
Дочь Кольера от первого брака, Джойс, стала портретной миниатюристкой, членом Королевского общества миниатюристов. От его второй жены у него были дочь и сын, сэр [[Лоуренс Кольер]], который был британским послом в Норвегии в 1941-51 годах.


Աջակցության ընթացքում՝ 2013–2015 թվականներին հայերեն Վիքիպեդիայի հոդվածների թիվը ավելացավ 70․000-ից հասնելով 200․000-ի։։
== Հայտնի կտավներ ==
Նրա ազնվական ծագումը թույլ է տվել հաստատվել այդ ժամանակվա կարևորագույն նկարիչների, ինչպես օրինակ՝ Ալմա-Տադեմա Լոուրենսի և Ջոն Էվերեթ Միլեի կողքին: Նա դարձել է Վիկտորյական го аристократическое происхождение позволило ему утвердиться в ряду важных художников того времени, таких как [[Лоуренс Альма-Тадема]] и [[Джон Эверетт Милле]], он стал популярным портретистом в [[викторианская эпоха|викторианскую эпоху]] и время короля [[Эдуард VII|Эдуарда VII]].


=== Հայկական Ազգային Երաժշտական Գանձարան (armenianmusic.am) ===
Диапазон тем картин Кольера весьма широк. Он рисовал многих выдающихся деятелей своего времени. В 1893 году, например, его моделями стали епископ [[Шрусбери]] (сэр Лавлейс Стамер); сэр [[Джон Лаббок]]; сэр [[Инглфилд, Эдуард Август|Эдвард Август Инглфилд]] (адмирал и исследователь Арктики) и т.д.
Հայկական ազգային երաժշտական գանձարան ծրագիրը մեկնարկել է [[2014]] թվականի [[փետրվար]]ին, բաղկացած է մի քանի նախագծերից<ref>[http://hayernaysor.am/archives/260318 «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարան» նախագծի շնորհանդես Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում]</ref>: Նախագծի նպատակն է ձայնագրել և վերաձայնագրել հայ ժողովրդական, գործիքային և եկեղեցական երաժշտությունը, պահպանել և սերունդներին փոխանցել մշակութային ժառանգությունը<ref>[https://blognews.am/arm/news/386814/haykakan-azgayin-erazhshtakan-gandzaran-i-oske-fondi-hascen-armeniamusicam.html «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարան»-ի ոսկե ֆոնդի հասցեն՝ armeniamusic.am]</ref>։
Ստեղծվեց 10 հոգուց բաղկացած «Զարկ» արական երգչախումբը, որը գործում է 2014թ․-ի փետրվարից և 4 ամսում հասցրել է ձայնագրել 60 հոգևոր-եկեղեցական երգերից կազմված ընտրանի` [[5-րդ դար]]ից մինչև [[15-րդ դար]]: 2014 թվականի հուլիսից մինչև 2015 թվականի մայիս ընկած ժամանակահատվածում AP records-ի տաղավարներում ձայնագրվեցին 500-ից ավել [[վոկալ]] և գործիքային ստեղծագործություններ՝ ժողովրդական, [[Հոգևոր երաժշտություն|հոգևոր]]<ref>[https://www.qahana.am/am/interviews/famous-people/0/812306187 Ազգային երաժշտական գանձարան կամ մեր հոգևոր տարածքի պահապան «մատյան գունդ»-ը]</ref>
, [[Աշուղական երաժշտություն|աշուղական]]: Ձայնագրմանը զուգահեռ՝ աշխատանքներ սկսվեցին armenianmusic.am երաժշտական առցանց պորտալի ստեղծման ուղղությամբ, որում տեղակայվեցին բոլոր աուդիոձայնագրությունները: Երգերը դասավորված են բոլոր հնարավոր ֆիլտրերով. ըստ երգի տիպի, [[Ժանր|ժանրի]], կատարողի, տարածաշրջանի, օգտագործված [[Երաժշտական գործիքներ|գործիք]]ների եւ այլն: Ստեղծագործությունների ցանկի մեջ ընդգրկված են [[Արևելյան Հայաստան|Արևելյան]] և [[Արևմտյան Հայաստան]]ների պատմական շրջանների երգերն ու նվագները<ref>[https://yerevan.today/all/culture/5066/haykakan-azgayin-erazhshtakan-gandzarany-nerakayacvec-spyurqahay-eritasardnerin «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարանը» ներակայացվեց սփյուռքահայ երիտասարդներին]</ref>: Կայքը քառալեզու է՝ [[արևելահայերեն]], [[արևմտահայերեն]], [[անգլերեն]] և [[ռուսերեն]]։ Կայքը հասանելի է նաև բջջային հավելվածի տեսքով՝ [[IOS]] և [[Android]] օպերացիոն համակարգերի համար: Պորտալում յուրաքանչյուր երգի ուղեկցում է համապատասխան թեմատիկ նկարազարդումը: Նկարազարդումները ստեղծվել են հատուկ այդ ձայնագրությունների համար՝ [[Փ. Թերլեմեզյան]]ի անվան Երևանի պետական [[Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարան|գեղարվեստական քոլեջ]]ի ուսանողների, ինչպես նաև անվանի նկարիչների կողմից։


=== Գրքերի Տպագրություն ===
Он также создавал работы на мифические темы. Кольер известен за свой драматический, театральный стиль картин на классические сюжеты. Кольер прославился из-за использования в истинно романтической традиции образов красивых женщин из легенд, мифов, литературы и истории в качестве основной темы для своих картин.
[[Պատկեր:Hazar u mi khagh.jpg|250px|մինի|աջից]]
«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամն իրականացրել է մի շարք գրքերի հրատարակումներ և վերահրատարակումներ։
2014 թվականին հիմնադրամի կողմից ձևավորված աշխատանքային խումբը ստանձնեց ժողովրդական, [[Աշուղական երաժշտություն|աշուղական]] և [[Հոգևոր երաժշտություն|հոգևոր երաժշտության]]` ձեռագիր և նախկինում տպագրված [[նոտա]]ների ուսումնասիրությունը: Արդյունքում ընտրվեցին երաժշտական ամենաարժեքավոր նմուշները և սկսվեց դրանց թվայնացման ու վերահրատարակման գործընթացը։ Մեկնարկեցին [[հայերեն]] տեքստերի [[Լատիներեն|լատինատառ]] տառադարձության, ծանոթագրական նյութերի պատրաստման և դրանց անգլերեն [[Թարգմանություն|թարգմանության]] գործընթացները։ [[2015]] թվականի հունիսի վերջին, իրականացավ [[Կոմիտաս վարդապետ|Կոմիտաս Վարդապետ]]ի ծրագիրը. լույս տեսավ նրա կողմից կազմված «Հազար ու մի խաղ» 100 ժողովրդական երգերի ընտրանին<ref>[https://www.aravot.am/2015/10/16/619756/ Կոմիտասին վերադարձնելով ժողովրդին]</ref>։ Այն անվճար հատկացվել է [[Գրադարան|գրադարաններին]], ուսումնական և հոգևոր հաստատություններին, աշխարհասփյուռ հայ համայնքներին և այլն:
2015 թվականի [[հուլիս]]ին տեղի ունեցավ գրքի շնորհանդեսը՝ հայտնի մշակութային և պետական գործիչների մասնակցությամբ: Մինչ այսօր անց են կացվում բազմաթիվ շնորհանդեսներ և PR ակցիաներ, որոնց թվում են [[ՅՈՒՆԵՍԿՕ|ՅՈՒՆԵՍԿՕ-յի]] կոնֆերանսին «Ազգային ինքնության պահպանում» թեմայով հաշվետվության ներկայացումը, պրեզենտացիաներ [[Հարավային Կալիֆոռնիայի համալսարան|Հարավային Կալիֆոռնիայի Համալսարանում]] ([[ԱՄՆ]]), «[[Այբ դպրոց|Այբ]]» միջազգային դպրոցում, [[Կոմիտասի թանգարան-ինստիտուտ|Կոմիտասի թանգարանում]] և այլուր:
[[Պատկեր:Makar ekmalyan.jpg|250px|մինի|ձախից]]
«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը, համաշխարհային հանրությանը հասանելի տեսքով և ձևակերպմամբ, հրատարակել է հայ հոգևոր երաժշտական կարևորագույն մատյաններ: Առաջինը [[Մակար Եկմալյան]]ի՝ [[Երգչախումբ|երգչախմբի]] համար գրված «Սուրբ Պատարագն» է՝ եռաձայն արական, քառաձայն արական և քառաձայն խառը կազմերի համար, որն առաջին անգամ հրատարակվել է 1896 թվականին [[Լայպցիգ (քաղաք)|Լայպցիգ]]ում<ref>[https://www.mediamax.am/am/news/society/24145/ Հրատարակել է Մակար Եկմալյանի «Սուրբ Պատարագը»]</ref>: Շուրջ 120 տարի անց, [[Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին|Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածն]]ի օրհնությամբ, «Սուրբ Պատարագի» բազմաձայնումը վերահրատարակվեց, նոտագրության ժամանակակից չափանիշներին համապատասխան, լատինատառ տառադարձությամբ, երաժշտագիտական նախաբանով, վերլուծություններով և դրանց անգլերեն թարգմանությամբ: Նպատակն էր [[Հայ Եկեղեցիներ|հայ եկեղեցու]] գլխավոր [[ծես]]ի այս կարևորագույն նմուշը միջազգային հանրությանը և [[սփյուռք]]ին հասանելի դարձնելը։


[[Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց|Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս]]ի օրհնությամբ լույս տեսավ «[[Ժամագիրք|Ժամագիրքը]]», որը քրիստոնեական եկեղեցու հնագույն երաժշտածիսական մատյաններից է, հայ եկեղեցական արարողակարգին և [[Եկեղեցական տոներ|տոն]]երին հարմարեցված [[աղոթք]]ների, [[Հոգևոր երաժշտություն|հոգևոր երգ]]երի, [[Քարոզ|քարոզ]]ների հիմնական ժողովածուն<ref>[http://hayernaysor.am/archives/259213 «Մշակութային վերածնունդ» հիմնադրամի նախաձեռնությամբ լույս է տեսել «Ժամագիրք» հոգևոր ժողովածուն]</ref><ref>[https://armeniasputnik.am/culture/20170915/8675631/armenai-jamagirq.html 140 տարի անց լույս է տեսել Հայ եկեղեցու գլխավոր ծիսական մատյաններից մեկը՝ Ժամագիրքը]</ref>:
[[Պատկեր:Lady_Godiva_by_John_Collier.jpg|thumb|Ջոն Կոլիերի «[[Տիրուհի Գոդիվա]]» կտավը (1898)|300 px]]
«Ժամագիրքը» եվրոպական նոտագրությամբ երբևէ չի հրատարակվել: Այն [[1877]] թվականին [[Համբարձում Լիմոնջյան]]ի հայկական նոտագրության համակարգով գրառել է երաժշտագետ, կոմպոզիտոր [[Նիկողայոս Թաշճյան]]ը: Վերջին մի քանի տասնամյակների ընթացքում [[Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիա|Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի]] ֆոլկլորագիտության ամբիոնի դասախոսների և ուսանողների համատեղ ջանքերով ժամագիրքը փոխադրվել է եվրոպական նոտագրության: 960 էջից բաղկացած այս ակադեմիական հրատարակությունը ներկայումս թվայնացված է, հագեցված երաժշտագիտական նախաբանով, գրքում հանդիպող եզրերի (տերմինների) բառարանով, երգային նմուշների ամբողջական ցանկով։ Այս ամենը առկա է հայերեն և անգլերեն լեզուներով։
;Наиболее известные работы
* A Devonshire Orchard (Դեվոնշիրյան այգի)
* Circe, 1885 ([[Ցիրցեա]])
* Clytemnestra, 1882 ([[Կլիտեմենստրա]])
* Clytemnestra, 1914 ([[Կլիտեմենստրա]])
* Ellen Terry as Lucy Ashton ([[Էլեն Թերի]]ն Լյուսի Աշթոնի դերում)
* Guinevere's Maying ([Գվինևրա]]յի մայիսը)
* Hetty Sorrell ([[Հեթի Սորել]])
* Horace and Lydia Study ([[Հորացիոս]] և Լիդիա)
* In the Forest of Arden, 1892 (Արդենյան անտառ)
* In the Venusburg Tannhäuser, 1901 ([[Թանհեյզեր]])
* Lady Godiva, circa 1898 ([[Տիրուհի Գոդիվա]])
* Lady Halle, 1895 ([[Լեդիա Հալե]])
* Lilith, 1887 ([[Լիլիթ]])
* Pope Urban VI, 1896 ([[Ուրբանոս VI Պապ]])
* Portrait of the Artist's Daughter, 1929 (Նկարչի դստեր դիմանկարը)
* Priestess of Delphi, 1891 ([[Պիթիա]])
* Sentence of Death, 1908 (Մահվան դատավճիռ)
* Shopping for Silks (Մետաքսի գնում)
* Sleeping Beauty ([[Քնած գեղեցկուհին]])
* Spring (Գարուն)
* Tannhauser in the Venusberg ([[Թանհեյզեր]]ը Վեներայի լեռան վրա)
* The Artist's Wife, 1880 (Նկարչի կինը)
* The Confession, 1902 (Խոստովանություն)
* The Death of Albine, 1895 (Ալբինայի մայրը)
* The Grand Lady, 1920 (Գրանդ Լեդի)
* The Laboratory (Լաբորատորիա)
* The Land Baby, 1909 (Հողեղեն երեխա)
* The Last Voyage of Henry Hudson, 1881 (Հենրի Հադսոնի վերջին ճանապարհորդությունը)
* The Pharaoh's Handmaidens, 1883 (Փարավոնի ծառաները)
* The Plague, 1902 (Ժանտախտ)
* The Priestess of Bacchus (Բախի քրմուհին)
* The Prodigal Daughter, 1903 (Անառակ դուստրը)
* The Water Nymph, 1923 (Ջրի [[Նիմփաներ|նիմփա]]ն)
* The White Devil, 1909 (Սպիտակ դևը)
* Water Baby, 1890 (Ջրի երեխան)


=== Սարոյան Հաուս===
== Ծանոթագրություններ ==
[[Պատկեր:The William Saroyan House-Museum.jpg|մինի|Վ.Սարոյանի տուն-թանգարանը]]
{{ծանցանկ|2}}
«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը [[2016]] թվականին գնեց [[Վիլյամ Սարոյան]]ի [[Ֆրեզնո]]յում գտնվող տունը և այդ պահից ազդարարվեց «[[Սարոյան հաուս]]» նախագծի սկիզբը<ref>[https://www.saroyanhouse.com/about «Սարոյան Հաուս» նախագիծի մասին]</ref>: Նախագիծը նպատակ ունի նորագույն տեխնոլոգիական լուծումներով ներկայացնել Վիլյամ Սարոյանի ամբողջական կերպարն ու խառնվածքը, բացահայտել նրա մինչ այս անհայտ կողմերը և ներկայացնել այն ոչ ստանդարտ լուծումներով: Գրիֆիթ վեյ 2729 հասցեում գտնվող տունը<ref>[https://hetq.am/hy/article/74246 Վիլյամ Սարոյանի տունը կդառնա ինտերակտիվ թանգարան]</ref>, որտեղ Վիլյամ Սարոյանը անցկացրել է կյանքի վերջին 17 տարիները, [[2018]] թվականի [[օգոստոսի 31]]-ին, գրողի 110-ամյակին<ref>[https://www.armeniatv.am/hy/63220-63220 «Սարոյան հաուս» նախագիծը գրողի ծննդյան օրը ներկայացնում է նրա տուն-թանգարանի հայեցակարգը]</ref>, վերաբացվեց որպես [[Վիլյամ Սարոյանի տուն-թանգարան|տուն-թանգարան]]: Նշանավոր գրողի լիարժեք ներկայացման համար նախագիծը ստեղծել է սարոյանական ամենամեծ թվայնացված արխիվը, հավաքագրել Վիլյամ Սարոյանի հետ առնչվող իրեր, [[լուսանկար]]ներ, գունանկարներ, [[գրաֆիկա]]ներ, [[Ֆիլմ|ֆիլմեր]] ու ձայնագրություններ<ref>[https://www.amerikayidzayn.com/a/4551376.html Ֆրեզնոյում բացվում է Սարոյանի տուն-թանգարանը]</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=yzyZ_wUd0i8 «Սարոյան հաուս» նախագիծը գրողի ծննդյան օրը ներկայացնում է նրա տուն-թանգարանի հայեցակարգը]</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=eIrzUfahBmQ Պոստ Ֆակտում. Սարոյանի վերածնունդը]</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=wxfLh40OL5c&feature=youtu.be&t=34m30s Տուն-թանգարանի բացումը Ֆրեզնո քաղաքում]</ref>:


=== Հայ Ֆեստ ===
== Արտաքին հղումներ ==
«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը [[2017]] թվականից կանգնած է «ՀԱՅ ՖԵՍՏ» միջազգային թատերական փառատոնի կողքին<ref>[https://www.tert.am/am/news/2017/09/30/hayfest/2498325 «Ինտելեկտուալ և մշակութային ռենեսանս» հիմնադրամը կհամագործակցի «ՀԱՅ ՖԵՍՏ» փառատոնի հետ]</ref>: Աջակցելով դրամատիկական, երաժշտական, պարային, տիկնիկային, վիզուալ, կրկեսային, մանկական, ինչպես նաև բացօթյա ներկայացումների կյանքի կոչմանը՝ «ՀԱՅ ՖԵՍՏ»-ը և «Վերածնունդը» որդեգրել են մշակութային քաղաքականության ոլորտում որոշիչ ներդրումներ կատարելու առաքելությունը<ref>[https://armeniatv.am/hy/70038-70038 Սեպտեմբերի 28-ին սկսվում է «Հայֆեստ» միջազգային թատերական 16-րդ փառատոնը]</ref>:
* [http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=8879070 John Collier-ը FindAGrave-ում]
* [http://beta.wikiart.org/ru/john-collier#list-search-undefined Wikiart.org]
* [http://www.artmagick.com/pictures/artist.aspx?artist=hon-john-collier/ Կենսագրությունն ու կտավների հավաքածուն ArtMagi կայքում]


=== Քան Ակադեմիա Հայաստան ===
{{Արտաքին հղումներ}}
2017 թվականի [[հուլիսի 1]]-ից «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը, համագործակցելով [[«Այբ» կրթական հիմնադրամ]]ի հետ, զբաղվում է աշխարհահռչակ [[Քան ակադեմիա|«Քան» ակադեմիա]] առցանց կրթական հարթակի հայերեն բաժնի ստեղծմամբ և զարգացմամբ<ref>[https://foundation.ayb.am/hy/projects/khan-academy-armenia «Քան» ակադեմիայի հայաստանյան գրասենյ]</ref>։ Նախագիծը նպատակ ունի թարգմանել [[Մաթեմատիկա|մաթեմատիկայի]], գիտության եւ արվեստի նյութերի շարքը, ինչպես նաև ստեղծել [[Հայոց լեզու|հայոց լեզվի]] քերականության տեսանյութերի շարք։
Արդյունավետ համագործակցության շնորհիվ այսօր [[Youtube]]-ի հարթակում և «Քան» ակադեմիայի հայալեզու կայքում հասանելի են 2000-ից ավելի տեսանյութեր և 900-ից ավել վարժություններ ու ուսուցողական նյութեր:


=== Նարեկացու Վերածնունդ ===
[[Պատկեր:Matean voghberguteun.jpg|200px|մինի|աջից]]
[[Գրիգոր Նարեկացի|Նարեկացուն]] նվիրված նախագծի շրջանակում հիմնադրամն իրականացրել և շարունակում է իրականացնել մի շարք նախաձեռնություններ, ինչպիսիք են՝ Գրիգոր Նարեկացուն նվիրված կայքի գործարկումը (2017 թվական), [[Գրիգոր Նարեկացու հուշարձան (Վատիկան)|Գրիգոր Նարեկացու հուշարձան]]ի տեղադրումը [[Վատիկան|Վատիկանի]] պարտեզում (2018 թվականի մարտի 21-ին)<ref>[https://www.president.am/hy/press-release/item/2018/04/05/President-Serzh-Sargsyan-attended-the-unveiling-ceremony-of-the-statue-of-Saint-Gregory-of-Narek Վատիկանում հանդիսավորությամբ բացվել է Սուրբ Գրիգոր Նարեկացու արձանը]</ref><ref>[https://www.panorama.am/am/news/2018/04/05/%D5%86%D5%A1%D6%80%D5%A5%D5%AF%D5%A1%D6%81%D5%AB-%D5%A1%D6%80%D5%B1%D5%A1%D5%B6/1929580 Վատիկանում բացվեց Նարեկացու արձանը]</ref>, «[[Մատյան ողբերգության]]» պոեմին նվիրված հուշարձանի միջազգային մրցույթ (2018 թվականի հոկտեմբերի 13)<ref>[https://www.tert.am/am/news/2018/10/15/Narekatsi/2819131 «Վերածնունդ» հիմնադրամը հայտարարում է քանդակագործության մրցույթ՝ նվիրված Նարեկացու «Մատյան ողբերգության» պոեմին]</ref> և 2013 և 2014 թվականներին հիմնադրամը ձեռք է բերել հնագույն արժեքավոր ձեռնագրեր և ի պահ տվել վերջիններիս [[Մատենադարան]]ին:
Narekatsi.com կայքը եռալեզու է՝ հայերեն, անգլերեն, ռուսերեն։ Ներառում է Նարեկացու կենսագրությունը, նրան նվիրված ֆիլմերի, հաղորդումների, հոդվածների հղումներ։ Կայքում զետեղված են ավանդազրույցներ, տաղեր, գանձեր, աղոթքներ և այլ ստեղծագործություններ՝ տարբեր տարիների, երկրների հրատարակություններով։ Աշխատանքներ են տարվում «Մատեան Ողբերգութեան» պոեմի [[իտալերեն]], [[գերմաներեն]], [[արաբերեն]], [[թուրքերեն]], [[պարսկերեն]] և շատ այլ լեզուներով թարգմանությունների ձեռք բերման ուղղությամբ։ Կայքը հնարավորություն է տալիս այս ամենը կարդալ տեքստային և/կամ գրքային տարբերակով։ Կայքն ունի նաև առանձին բաժին՝ նվիրված [[Նարեկավանք|Նարեկավանքին]], որտեղ հնարավոր է գտնել վանքի մասին տեղեկատվություն և նկարներ։


=== Հանրային Ռադիոյի «Ոսկե ֆոնդ» ===

2017 թվականից «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի մեկենասությամբ սկսվել է Հայաստանի ռադիոյի ձայնադարանի թվայնացումը, որի «Ոսկե ֆոնդում» պահպանվում է մոտ 97.000 ձայնագրություն, որից 28.000-ը հայ [[Կոմպոզիտոր|կոմպոզիտորներ]]ի ստեղծագործություններ են<ref>[http://www.armradio.am/hy/7425 Հանրային ռադիոյի արխիվը՝ համացանցում]</ref>:
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%BE%D0%BB%D1%8C%D0%B5%D1%80,_%D0%94%D0%B6%D0%BE%D0%BD_(%D1%85%D1%83%D0%B4%D0%BE%D0%B6%D0%BD%D0%B8%D0%BA)
Եռալեզու կայքում հնչում են արդեն [[Դասական երաժշտություն|դասական]] դարձած երգեր, ելույթներ, համերգներ, ձայներ, նաև ձայնագրություններ, որոնք եզակի են, շատերի համար մինչ այս անհայտ։ Յուրաքանչյուր աուդիոձայնագրությանը կցվում են ձայնագրության տարեթիվը, երաժշտության և խոսքերի հեղինակը, ներկայացվում է [[կենսագրություն]], ֆոտոալբոմ և այլն:

Այսօր հնարավորություն կա ոչ միայն վայելելու «Ոսկե ֆոնդի» գոհարները, այլ նաև ստեղծելու նորերը: Վերջերս վերաբացված [[Հանրային ռադիո]]յի ձայնագրման ստուդիայում` «Ռադիո ստուդիա»-ում, որտեղ տասնամյակներ շարունակ ձայնագրվել է արխիվի ձայնագրությունների մեծ մասը, արդեն իսկ ձայնագրվում են ստեղծագործություններ, որոնք վաղը կդառնան մեր այսօրվա մշակութային արժեքների վկայությունը<ref>[https://armenpress.am/arm/news/965781.html Հանրային ռադիոն թվայնացրել է իր ոսկե ֆոնդի ութ հազար ձայնագրություն]</ref>։






'''Հովարդ Շուլց''' ({{lang-en|Howard Schultz}}, род. [[19 июля]] [[1953]]), ամերիկացի բիզնեսմեն, առավել հայտնի որպես [[Starbucks]] ընկերության տնօրենների խորհրդի նախագահ և [[CEO]]<ref>[http://www.franchisebusiness.com/MrStarbucks/ Franchisebusiness.com]. URL last accessed August 16, 2007.</ref>:

== Կենսագրություն ==
Ծնվել է [[Բրուքլին]]ում [[Հրեաներ|հրեա]]ների ընտանիքում: Նրա հայրը՝ նախկին զինծառայող Ֆրեդ Շուլցը, աշխատել է բեռնատարի վարորդ: [[1975]] թվականին Հովարդն ընտանիքում առաջինն է դարձել, ով ավարտել է քոլեջը՝ ստանալով Միչիգանի համալսարանի բակալավրի աստիճան:

[[1982]] թվականին նա սկսել է աշխատել [[Starbucks]] (Սիեթլ) ընկերությունում, որն այդ ժամանակ վաճառում էր սուրճի հատիկներ: Ոգեշնչված լինելով իտալական էսպրեսո-բարերի մթնոլորտով՝ նա որոշում է սուրճը վայելելու իտալական փիլիսոփայությունը ներդնել [[ԱՄՆ]]-ում<ref>Влейте в неё своё сердце. Как чашка за чашкой строилась Starbucks. Издательство: Стокгольмская школа экономики в Санкт-Петербурге, 2005 г. ISBN 5-315-00033-8</ref>:

Երկու տարի անց Սթարբաքսի ղեկավարությունը որոշում է փոխել աշխատանքի վայրը և տեղափոխվել Peet’s Coffee & Tea, որն ավելի էր համապատասխանում Starbucks-ի ստղծողների աշխարհհայացքին: Սթարբաքսը վաճառում են Հովարդ Շուլցին և Il Giornale:

Ծուլցը անվանափոխում է Il Giornale-ն Starbucks և ագրեսիվ էքսպանսիայի ուղիոն ընդլայնում սրճարանների ցանցը այդ ապրանքանիշի ներքո Միացյալ Նահանգների ողջ տարածքում: Կարելի է ասել, որ и путём агрессивной экспансии расширил сеть кофеен под этой маркой на всей территории Соединённых Штатов. Можно сказать, что именно Starbucks во главе с Шульцем популяризовали в Америке напитки на основе [[эспрессо]]: Cafe Latte, Frappucchino, и т. д.

В 1997 году Шульц в соавторстве выпустил знаменитую книгу «Влейте в неё своё сердце: Как чашка за чашкой строилась Starbucks». Она переведена на русский и турецкий языки.

В 2016, журнал [[Forbes (журнал)|Forbes]] назвал Говарда Шульца 222-м наиболее богатым человеком Соединённых Штатов, а его состояние оценивается в 2.9 миллиарда долларов<ref>[https://www.forbes.com/profile/howard-schultz/?list=billionaires Howard Schultz on Forbes Lists]</ref>.

5 июня 2018 года Говард Шульц объявил о том, что покидает свой пост председателя совета директоров и члена совета директоров в Starbucks 26 июня 2018 года<ref>[http://tass.ru/ekonomika/5262686 Председатель совета директоров Starbucks покидает свой пост]</ref>.

== Գրքեր ==
* {{ռուսերեն գիրք
|автор = Говард Шульц, Дори Джонс Йенг
|заглавие = Влейте в неё своё сердце. Как чашка за чашкой строилась Starbucks
|оригинал = Pour Your Heart into It. How Starbucks Built A Company One Cup at a Time
|издательство = Стокгольмская школа экономики в Санкт-Петербурге
|год = 2005
|место =
|серия =
|страниц = 288
|isbn = 5-315-00033-8
}}
* ''Schultz, Howard and Gordon, Joanne'' (2011). Onward: How Starbucks Fought for Its Life without Losing Its Soul. Rodale.


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
{{ծանցանկ|2}}


== Արտաքին հղումներ ==
== Արտաքին հղումներ ==
*[https://rf.am/ «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի պաշտոնական կայքը]
* [http://www.hbr-russia.ru/issue/61/2280/ «Я просил прощения за наши решения»] Интервью Говарда Шульца, Harvard Business Review Russia, сентябрь 2010 года
*[http://www.armenianmusic.am/hy/audio Հայկական Ազգային Երաժշտական Գանձարանի պաշտոնական կայքը]
* [http://bebetter.com.ua/istorii-uspeha-govard-shults-osnovatel-starbucks/ «Истории успеха: Говард Шульц — основатель Starbucks»] Краткая биография Говарда Шульца
*[https://www.saroyanhouse.com/ «Սարոյան հաուս» նախագծի պաշտոնական կայքը]
{{Արտաքին հղումներ}}
*[http://narekatsi.com/hy «Նարեկացու Վերածնունդ» նախագծի պաշտոնական կայքը]












https://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%A0%D0%B0%D1%81%D0%BF%D0%B0%D0%B4_The_Beatles&action=edit


[[Файл:The Beatles in America.JPG|290px|right|thumb|[[The Beatles]] в [[Аэропорт Кеннеди|Аэропорту Кеннеди]] 7 февраля 1964 года. Слева направо: [[Леннон, Джон|Джон Леннон]], [[Маккартни, Пол|Пол Маккартни]], [[Харрисон, Джордж|Джордж Харрисон]], [[Старр, Ринго|Ринго Старр]]]]
'''Распáд рок-грýппы [[The Beatles]]''' — кумулятивный процесс, происходивший на протяжении периода 1968—1970 годов, отмеченный слухами о расколе среди музыкантов, а также их двусмысленными комментариями относительно будущего коллектива. Хотя в сентябре 1969 года [[Леннон, Джон|Джон Леннон]], в частном порядке, сообщил другим «Битлам», что он покидает группу, официальное заявление о распаде группы последовало лишь 10 апреля 1970 года, после того как [[Маккартни, Пол|Пол Маккартни]] объявил, что уходит из The Beatles.

Распаду The Beatles предшествовал ряд событий. Это был довольно продолжительный процесс{{sfn|Hertsgaard|1996|pp=265—266}}, включавший прекращение гастролей группы в 1966 году и смерть её менеджера, [[Эпстайн, Брайан|Брайана Эпстайна]], в 1967-м<ref name="anthology"/>. Причиной конфликта послужили творческие разногласия<ref name="spitz">Bob Spitz: ''The Beatles : The Biography'', Little, Brown and Company, 2005</ref>. В период 1968—1969 годов как [[Харрисон, Джордж|Джордж Харрисон]], так и [[Старр, Ринго|Ринго Старр]] временно уходили из The Beatles, и к 1970 году все четверо музыкантов начали работать над сольными проектами, поскольку осознавали крайне низкую вероятность дальнейшей совместной деятельности. Впоследствии враждебность между некоторыми «Битлами» исключила возможность продолжения их творческого сотрудничества<ref name="DK"/>.

После распада The Beatles отдельные участники группы {{нп3|Сотрудничество экс-Битлов|сотрудничали друг с другом|en|Collaborations between ex-Beatles}} в рамках различных проектов, но после августа 1969 года все четверо «Битлов» ни разу не выступали вместе в качестве единого квартета и не записывали новый материал{{ref+|Тем не менее, поучаствовав по отдельности (вчетвером) в записи альбомов [[Ринго Старр]]а ''[[Ringo]]'' (1973) и ''[[Ringo's Rotogravure]]'' (1976).|комм.}}. После [[Убийство Джона Леннона|смерти Леннона]] в 1980 году трое оставшихся участников The Beatles воссоединились в 1994 году для реализации проекта ''[[Антология The Beatles|Anthology]]'', в рамках которого были доработаны две незавершённые композиции Леннона — «[[Free as a Bird]]» и «[[Real Love]]», — которые были записаны и выпущены как официальные песни группы<ref name="norman"/>.

== Смерть Брайана Эпстайна ==
[[Файл:Brian Epstein Hullabaloo 1965.jpg|190px|right|thumb|[[Брайан Эпстайн]], 1965 год]]
[[Эпстайн, Брайан|Брайан Эпстайн]] — одна из ключевых фигур в создании The Beatles, а также продвижении и популяризации группы на международной арене{{sfn|Flanagan|2012|loc=P. 6}}{{sfn|The Beatles|2002|p=261}}. Благодаря его стилю управления музыканты реализовывали свои персональные идеи внутри коллектива, что позволяло удерживать их вместе; кроме того, именно менеджер выступал посредником во время конфликтных ситуаций<ref name="Fifth Beatle">{{cite web |url=http://www.brianepstein.com/cellarful.html |title=McCartney's comments about the fifth Beatle |publisher=brianepstein.com |access-date=27 мая 2011|lang=en|archivedate=14 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180314104819/http://www.brianepstein.com/cellarful.html}}</ref><ref>«The Beatles Anthology» DVD 2003 (Episode 7 — 0:20:35) Lennon talking about the death of Epstein and its effect on The Beatles.</ref>. Тем не менее его роль в жизни группы начала постепенно уменьшаться, после того, как музыканты прекратили гастролировать в 1966 году (этому решению способствовали многочисленные угрозы после скандальной реплики Леннона: «[[Более популярны, чем Иисус|Мы более популярны, чем Иисус]]»){{sfn|The Beatles|2002|p=259}}. Однако он все ещё оказывал на них сильное влияние — разрешая споры и, самое главное, успешно управляя финансами коллектива<ref>{{cite web|url=http://www.brianepstein.com/brian.html|title=Mr. Brian Epstein|publisher= ''Springtime!''|lang=en|accessdate=14 марта 2018|archivedate=14 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180314114437/http://www.brianepstein.com/brian.html}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.bbc.co.uk/archive/mersey/5184.shtml |title=Frankly Speaking : Brian Epstein (time: 28.16) |publisher=''BBC'' |date=23 марта 1964 |accessdate=2 июля 2011|lang=en|archivedate=18 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180314114837/http://www.bbc.co.uk/archive/mersey/5184.shtml}}</ref>. Когда Эпстайн умер от передозировки медицинских препаратов в августе 1967 года<ref>{{Cite news |title=Brian Epstein died from 'incautious overdose' of drug, says Coroner |publisher=''The Glasgow Herald'' |page=1|date=9 сентября 1967}}</ref>, музыканты столкнулись с неопределённостью{{sfn|Lewisohn|1992|loc=P. 238}}, так как никто не смог занять его нишу{{sfn|The Beatles|2002|p=283}}{{sfn|Бондаровский|1991|loc=С. 61}}. Джон Леннон больше всех переживал из-за смерти менеджера, так как у него были с ним наиболее близкие личные отношения<ref name="coleman">Ray Coleman: ''Lennon: The Definitive Biography'' 3rd edition, Pan Publications, 2000</ref>. Пол Маккартни, вероятно, почувствовав всю сложность положения группы, самостоятельно инициировал несколько проектов для The Beatles{{sfn|The Beatles|2002|p=308}}{{sfn|The Beatles|2002|p=321}}. С течением времени Леннон, Харрисон и Старр начали выражать недовольство по поводу растущего доминирующего положения коллеги в проектах группы<ref name="miles">Barry Miles: ''Paul McCartney: Many Years From Now'', Owl Books, 1998</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=312}}. Впоследствии Леннон заявил, что усилия Маккартни были важны для выживания The Beatles в тот период, однако он всегда считал, что желание Маккартни оставить The Beatles на плаву было вызвано, в первую очередь, опасениями по поводу будущего его собственной сольной карьеры<ref name="wenner">Jann Wenner: ''Lennon Remembers: The Rolling Stone Interviews'', Popular Library, 1971</ref>.

Ядро {{нп3|Apple Corps|корпорации Apple|en|Apple Corps}} было создано под руководством Эпстайна в качестве налогового офшора The Beatles{{sfn|The Beatles|2002|p=265}}. Однако его внезапная смерть поставила под сомнение будущее корпорации{{sfn|Бондаровский|1991|loc=С. 61}}{{sfn|The Beatles|2002|p=319}}. Отсутствие Эпстайна, а также неопытность музыкантов в ведении бизнеса, вызвали атмосферу хаоса, которая перетекла в студийные сессии, когда группа начала записывать свой [[The Beatles (альбом)|одноимённый диск]], также известный как «Белый альбом»<ref name="macDonald">MacDonald, Ian. ''Revolution in the Head'', PIMLICO, 2005</ref> . The Beatles так и не смогли найти замену Эпстайну, и отсутствие авторитетного руководителя, в итоге, стало основной причиной распада группы<ref name="mccabe">Peter McCabe and Robert D. Schonfeld: ''Apple to the Core|Apple to the Core: The Unmaking of The Beatles'', Martin Brian and O’Keeffe Ltd, 1972</ref>.

== Авторские амбиции Джорджа Харрисона ==
[[Файл:George Harrison 1974.jpg|190px|left|thumb|[[Джордж Харрисон]], 1974 год]]
Ещё одним фактором возможного раскола The Beatles был рост Джорджа Харрисона как самостоятельного композитора во второй половине карьеры группы<ref>''The New Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll'', p. 419.</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=311}}. В первые годы [[Леннон — Маккартни|Леннон и Маккартни]] были основными авторами песен и вокалистами квартета, тогда как Харрисон и Старр занимали более вспомогательные роли. Как правило, Леннон и Маккартни сочиняли по одной песне для каждой пластинки, которую исполнял Старр; в свою очередь, Харрисон либо записывал кавер-версию {{нп3|Стандарт (музыка)|старого стандарта|en|Standard (music)}}, либо одну из своих собственных вещей{{sfn|Spizer|2005|p=337}}. Начиная с 1965 года композиции Харрисона становились всё более зрелыми и качественными<ref name="lewisohn">Mark Lewisohn, ''Beatles Recording Sessions'', Gardners Books, 2005</ref>. Постепенно другие участники группы признали его потенциал как автора песен<ref name="DK">DK Publishing: ''The Beatles: 10 Years That Shook the World'', DK Adult, 2004</ref><ref name="wenner"/><ref name="lewisohn"/>{{sfn|Spizer|2005|p=336}}.

Хотя Харрисон проявил себя как талантливый автор и продюсер, многие из его идей продолжали отвергаться доминирующим тандемом Леннона и Маккартни, особенно после 1967 года<ref>The Editors of ''Rolling Stone'', p. 38.</ref>. Отчасти это свидетельствовало о возросшей конкуренции за место на альбоме между тремя авторами, однако сложившаяся ситуация усугубила чувство разочарования у гитариста и способствовала его отчуждению от The Beatles<ref>«George Harrison Interview», ''Crawdaddy'' magazine, February 1977</ref>. Харрисон был первым членом группы, который выпустил сольный альбом, ''[[Wonderwall Music]]''{{sfn|Rodriguez|2010|p=9}}, бо́льшая часть которого была записана в [[Бомбей|Бомбее]] в январе 1968 года{{sfn|Spizer|2005|p=206}}. К работе над альбомом были привлечены классические индийские музыканты, такие как {{нп3|Хан, Аашиш|Аашиш Хан|en|Aashish Khan}}, [[Гхош, Шанкар|Шанкар Гхош]] и {{нп3|Шарма, Шивкумар|Шивкумар Шарма|en|Shivkumar Sharma}}{{sfn|Spizer|2005|p=206}}. Во время интервью ''[[Melody Maker]]'', в сентябре 1969 года, Леннон сказал: «Проблема в том, что у нас слишком много материала. Теперь, когда Джордж много пишет, мы можем выпускать по одному двойному альбому ежемесячно…»{{sfn|Sutherland|2003|p=65}}.

== Расхождения и противоречия ==
После того как группа перестала гастролировать (август 1966), каждый из её участников, в разной степени, начал следовать своим музыкальным вкусам{{sfn|The Beatles|2002|pp=292, 311, 317}}. Когда The Beatles собрались в студии для записи ''[[Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band]]'' в ноябре 1966 года, внутри группы ещё существовало товарищество и желание сотрудничать в качестве музыкантов. Однако их индивидуальные различия становились всё более очевидными. В большей степени, нежели коллеги, Маккартни проявлял интерес к новым поп-тенденциям и стилям, формировавшимся как в Британии, так и в Соединённых Штатах; в свою очередь, Харрисону была интересна индийская музыка, а композиции Леннона становились более интроспективными и экспериментальными<ref name="macDonald"/><ref name="coleman"/>. В результате Маккартни начал брать на себя роль инициатора и лидера творческих проектов The Beatles<ref name="norman">Philip Norman: ''Shout!: The Beatles in Their Generation'' (second edition), Fireside, 2003</ref>.

Каждый участник группы начал двигаться в индивидуальном творческом направлении, что, в конечном счёте, дискредитировало энтузиазм музыкантов{{sfn|Doggett|2009|p=130}}. Вскоре «Битлы» начали раздражать друг друга, атмосфера внутри группы становилась всё более накалённой. Это стало очевидным в «Белом альбоме», в котором их личные музыкальные предпочтения стали доминировать над коллективными сессиями, что ещё больше подорвало единство группы<ref name="emerick">Geoff Emerick & Howard Massey: ''Here, There and Everywhere: My Life Recording the Music of the Beatles'', Gotham, 2006</ref>.
[[Файл:John Lennon en echtgenote Yoko Ono verlaten het Hilton Hotel te Amsterdam, omrin, Bestanddeelnr 922-2493.jpg|260px|right|thumb|<center>[[Йоко Оно]] и [[Джон Леннон]], 1969 год]]

=== Присутствие Йоко Оно ===
Леннон находился в подавленном психологическом состоянии после возвращения группы из Индии в начале 1968 года. Он был разочарован и возмущен тем, что их гуру [[Трансцендентальная медитация|трансцендентальной медитации]] [[Махариши Махеш Йоги]] не оправдал его ожиданий<ref name="Giuliano">{{cite book |last1=Giuliano |first1=Geoffrey |authorlink=Geoffrey Giuliano |last2=Giuliano |first2=Avalon |title=Revolver: The Secret History of the Beatles |edition=Hardcover|year=2005|publisher=John Blake|isbn=978-1-84454-160-7|page=126}}</ref><ref>{{Cite book|title=Lennon Remembers|page=27|publisher=Verso, W.W. Norton & Co.|last=Wenner|first=Jann|authorlink=Jann Wenner|year=2000|origyear=1971|isbn=1-85984-376-X|url=https://books.google.com/books?id=ymjy06WZnd4C&pg=RA1-PA27&dq=%22lennon+remembers%22+maharishi|quote=Да, был большой скандал, он пытался изнасиловать [[Фэрроу, Миа|Миа Фарроу]] или проделать с ней и несколькими другими женщинами, подобные вещи.}}</ref>.

В сочетании с возобновлением употребления наркотиков, а также ухудшением его брака и семейной жизни{{sfn|Harry|2000|pp=496–497}}, самоидентичность и творческая роль Леннона в The Beatles стали вызывать у него раздражение{{sfn|The Beatles|2002|pp=312, 317}}. Музыкант начал активно интересоваться творчеством [[Йоко Оно]], [[Японцы в США|японо-американской]] [[Концептуальное искусство|художницы-концептуалиста]], с которой он познакомился на одной из её выставок в 1966 году{{sfn|Harry|2000|p=682}}. Пара сохраняла дружеские отношения до весны 1968 года{{sfn|Harry|2000|p=683}}. В мае того же года они проводили время вместе в домашней студии Леннона, пока его жена Синтия была в отпуске, записав авангардный материал, который был выпущен на альбоме ''[[Unfinished Music No.1: Two Virgins]]'' (там же произошла их первая половая близость), после чего объявили о своих отношениях<ref>[Примечания к альбому ''[[Unfinished Music No.1: Two Virgins]]'']</ref>{{sfn|The Beatles|2002|pp=292—294}}. С этого момента они были почти неразлучны, даже когда Леннон работал с The Beatles (во время болезни Оно он даже поставил для неё кровать прямо в студии){{sfn|The Beatles|2002|p=303}}, что очень раздражало его коллег по группе{{ref+|Джордж Харрисон: «На самом деле она нас недолюбливала, считая, что „Битлз“ стоят между ней и Джоном. Мне она казалась клином, который старается вонзиться всё глубже и глубже в трещину между Джоном и нами, и так было на самом деле»{{sfn|The Beatles|2002|p=304}}.|комм.}}{{sfn|The Beatles|2002|p=303—304}}. Кроме того, это нарушило негласное соглашение между музыкантами не приглашать в студию жён или подруг. Впоследствии Ринго Старр вспоминал: {{цитата|Видеть Йоко в студии было непривычно. Это было что-то новое. Все мы воспитаны, как англичане с севера: наши жены оставались дома, а мы ехали на работу. Мы добывали уголь, а они стряпали ужин. Это было одно из устаревших убеждений, которое к тому времени мы только начинали утрачивать. […] Это напрягало, потому что почти всегда мы, все четверо, были очень близки и ревниво относились друг к другу. Нам не нравилось, если рядом появлялись чужаки. А Йоко и была как раз этим чужаком (не для Джона, а для нас троих). Студия объединяла нас, вот почему мы работали так успешно. Все мы старались ничего не замечать, ни о чём не заговаривали, но всё-таки ее присутствие чувствовалось<ref>{{книга|автор = The Beatles|заглавие = The Beatles Anthology|ссылка = |издательство = Росмэн|год = 2002|isbn=5-353-00285-7|allpages = 368|pages =303—304}}</ref>.}}

Кроме того, из-за возросшего творческого влияния Оно на Леннона, он пожелал, чтобы её вклад отмечался на записях The Beatles<ref name="peebles">Andy Peebles and John Lennon: ''The Last Lennon Tapes'', Dell, 1982</ref>. Оно часто комментировала или вносила предложения во время творческого процесса группы, что лишь усиливало трения между ней и коллегами Леннона<ref name="coleman"/><ref name="wenner"/><ref>«John Lennon and Yoko Ono Interview», ''[[Playboy]]'', January 1981</ref>. Назойливое присутствие Оно было источником злобы Харрисона, он ревновал Леннона к его подруге, так как был очень привязан к нему с 1965 года, в частности, после совместных экспериментов с [[LSD]] и индийской медитацией — опытам, к которым Маккартни относился с настороженностью<ref>{{cite web|first=Carol |last=Clerk |title=George Harrison |work=''[[Uncut]]'' |date=Февраль 2002| url=http://www.rocksbackpages.com/Library/Article/george-harrison-2 |publisher=Rock's Backpages|lang=en|accessdate=11 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20141215032558/http://www.rocksbackpages.com/Library/Article/george-harrison-2|archivedate=15 декабря 2014}}</ref>.

=== Сессии «Белого Альбома» ===
[[Файл:TheBeatles68LP.jpg|250px|right|thumb|<center>Обложка «[[The Beatles (альбом)|Белого альбома]]»]]
В мае 1968 года группа собралась в доме Харрисона в Эшере, чтобы записать демоверсии некоторых песен (сочинённых в Индии), которые были выпущены в ноябре на «Белом альбоме». Обзоры, как современных группе критиков, так и ретроспективных рецензентов, сходятся во мнении, что двойной альбом отражал развитие музыкантов как автономных композиторов и исполнителей<ref name="DK"/>. Так, журналист ''[[Rolling Stone]]'' описал его как «четыре сольных альбома под одной крышей»<ref>{{cite web|url=https://www.rollingstone.com/music/features/buried-treasure-20030220|title=The Beatles' Buried Treasure|publisher=''[[Rolling Stone]]''|lang=en|accessdate=12 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180312094601/https://www.rollingstone.com/music/features/buried-treasure-20030220|archivedate=12 марта 2018}}</ref>.

Творческие взгляды Леннона и Маккартни стали ещё более разобщёнными<ref>''The New [[Rolling Stone]] Encyclopedia of Rock & Roll'', p. 61.</ref>. Маккартни не одобрял экспериментальный {{нп3|Звуковой коллаж|звуковой коллаж|en|Sound collage}} Леннона и Оно в «[[Revolution 9]]»{{sfn|Emerick and Massey|2006|pp=243—244}}, в свою очередь Леннон презирал слащавые песни Маккартни, вроде «[[Martha My Dear]]» и «[[Honey Pie]]»{{sfn|Hertsgaard|1996|p=251}}. Между тем, Харрисон продолжал развиваться как автор песен, однако большая часть его материала вновь не получила поддержки со стороны группы{{sfn|MacDonald|1998|p=267}}. Ситуацию усугубляло чувство обиды музыканта на Леннона и Маккартни после ситуации с Махариши (обвинённым ими в приставании к девушкам), его душевное состояние было отражено в песне «[[Not Guilty]]», написанной после возвращения группы из Индии<ref>{{cite news|first=Timothy|last=White|title=George Harrison – Reconsidered|work=Musician|date=Ноябрь 1987|page=55}}</ref>. В этот период Старр начал пробовать себя на актёрском поприще, в то же время он становился всё более недоволен уровнем своей игры; по словам писателя Марка Хертсгарда, создавалось «впечатление, что [Маккартни] особенно часто поощрял [в нём эти мысли]»{{sfn|Hertsgaard|1996|pp=250—251}}. Также Старр был раздосадован угрюмой и напряжённой атмосферой в студии, которая была характерна для сессий «Белого альбома». Старр чувствовал себя настолько изолированным, что покинул группу на несколько недель, уехав отдыхать со своей семьей на [[Сардиния|Сардинию]]{{sfn|The Beatles|2002|p=306}}. Он вернулся в начале сентября и обнаружил свою барабанную установку украшенной цветами — это был подарок от Харрисона{{sfn|MacDonald|1998|p=273}}.

Напряжённая атмосфера также сказалась на техническом персонале студии. Звукоинженер [[Эмерик, Джефф|Джефф Эмерик]], который работал с группой с 1966 года, был разочарован сессиями<ref name="emerick"/>. Однажды, во время записи песни «[[Ob-La-Di, Ob-La-Da]]», он случайно подслушал, как продюсер Джордж Мартин критиковал вокал Маккартни, на что последний ответил: «Хорошо, тогда иди и спой её сам»{{sfn|Lewisohn|1988|p=143}}. 16 июля Эмерик объявил, что больше не будет работать с The Beatles и ушёл{{sfn|Lewisohn|1988|p=143}}. Ближе к концу сессий Мартин внезапно уехал в отпуск, возвратившись только на этапе микширования<ref>{{cite web |url=http://www.bbc.co.uk/nottingham/content/articles/2006/03/23/white_album_review_event_feature.shtml |title=White Album @ Playhouse|publisher=BBC |first=Nigel |last=Bell|accessdate=28 июня 2008|lang=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090106072419/http://www.bbc.co.uk/nottingham/content/articles/2006/03/23/white_album_review_event_feature.shtml|archivedate=6 января 2009}}</ref><ref name="MentalFloss">{{cite web|url=http://mentalfloss.com/article/71221/17-colorful-facts-about-beatles-white-album|title=17 Colorful Facts About The Beatles' White Album|publisher=''Mental Floss''|lang=en|accessdate=6 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160303074200/http://mentalfloss.com/article/71221/17-colorful-facts-about-beatles-white-album|archivedate=3 марта 2016}}</ref>. После релиза альбома группа больше не давала коллективных интервью и не участвовала в телевизионных выступлениях, связи с общественностью осуществлялись индивидуально<ref>{{cite web|url=https://www.rollingstone.com/music/features/one-guy-standing-there-shouting-im-leaving-19700514|title=The Beatles: One Guy Standing There, Shouting 'I'm Leaving'|publisher=''[[Rolling Stone]]''|accessdate=12 марта 2018|lang=en|archivedate=12 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180312102734/https://www.rollingstone.com/music/features/one-guy-standing-there-shouting-im-leaving-19700514}}</ref>{{sfn|Hertsgaard|1996|pp=265—266}}. Это были первые признаки зарождавшейся разобщённости и антипатии между музыкантами<ref name="lewisohn"/>. Другое доказательство отчуждения внутри The Beatles последовало после публикации рождественской записи для фан-клуба группы (1968 год) — выпущенный материал был полностью индивидуальным<ref>{{cite web|url=http://variety.com/2017/music/news/beatles-christmas-records-box-set-1202635584/|publisher=''Variety''|title=The Beatles’ Christmas Records: A Feat of Fan Appreciation and Devotion|lang=en|accessdate=12 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180312103312/http://variety.com/2017/music/news/beatles-christmas-records-box-set-1202635584/|archivedate=12 марта 2018}}</ref>. В свою очередь, во время одного из интервью Леннон сделал пренебрежительное замечание о своих коллегах, из-за их явного, по его мнению, презрения к Йоко Оно{{sfn|Hertsgaard|1996|pp=265—266}}.

=== Сессии ''Get Back'' и ''Let it Be'' ===
{{Врезка|Выравнивание = left|Фон = #F5F5DC|Цвет=#FFFFF0|Ширина = 28%|Заголовок =
|Содержание = <small>''«К тому времени, как „Битлз“ достигли своего пика, мы начали загонять друг друга в какие то рамки. Мы ограничивали свои возможности сочинять или играть музыку, пытаясь подогнать всё под кем-то придуманный формат, вот почему возникли сложности»{{sfn|The Beatles|2002|p=312}}.''</small>|Подпись = [[Джон Леннон]] об обстановке в группе.}}
К концу 1968 года статус The Beatles как группы находился в подвешенном состоянии<ref>{{cite web|author=Scaruffi, Piero|authorlink=|datepublished=1999|url=http://www.scaruffi.com/vol1/beatles.html#abb|title=A History of Rock music|subtitle=The Beatles, Pt. 3|publisher=|accessdate=8 июля 2011|lang=en|description=|archiveurl=https://www.webcitation.org/6171FnITj?url=http://www.scaruffi.com/vol1/beatles.html#abb|archivedate=2011-08-21|ref=A History of Rock music. The Beatles. Part 3|deadlink=yes}}</ref>. Тем не менее Маккартни предложил коллегам комплексный проект, озаглавленный «Get Back», включающий репетиции, запись и исполнение песен на концерте{{sfn|The Beatles|2002|pp=308—309}}. Однако, в итоге, он был реализован под названием ''Let it Be'' в качестве альбома и фильма{{ref+|Пол Маккартни: «В фильме мы хотели показать, как „Битлз“ репетируют, импровизируют, сыгрываются и наконец дают большой концерт. Мы хотели показать весь процесс работы. Помню, у меня родилась идея финальной сцены: панорама бесконечных рельсов, а потом концертный зал»{{sfn|The Beatles|2002|p=308}}.|комм.}}. Хотя во время записи «Белого альбома» музыканты взаимодействовали в виде группы, к 1970 году их уровень сыгранности оставлял желать лучшего{{sfn|The Beatles|2002|pp=311—312}}; в частности, после [[героин]]овой зависимости{{sfn|Harry|2000|pp=160—161}}{{sfn|The Beatles|2002|p=312}} Леннон стал очень необщителен и был критически настроен по отношению к проекту{{sfn|The Beatles|2002|p=310}}. 10 января 1969 года, через восемь дней после начала репетиций в киностудии ''Twickenham Film Studios'', недовольство и разочарование Харрисона достигли своего пика, и он сообщил своим коллегам, что уходит{{sfn|The Beatles|2002|p=310}}. Он был доволен плодотворной деятельностью вне группы в течение большей части 1968 года (особенно с [[Клэптон, Эрик|Эриком Клэптоном]], [[Дилан, Боб|Бобом Диланом]] и [[The Band]]){{sfn|The Beatles|2002|p=310}}; кроме того, сыграли свою роль такие факторы, как менторское отношение Маккартни и отчуждение от Леннона{{sfn|The Beatles|2002|pp=310, 311}}. Группа оказалась в тупике и на грани потенциального краха{{sfn|The Beatles|2002|pp=310—312}}. В 2003 году журнал ''Rolling Stone'' опубликовал запись, сделанную во время сессий в ''Twickenham'': на следующий день после ухода Харрисона Леннон предлагал пригласить в группу Клэптона и взять на себя роль гитариста<ref>{{cite web|url=https://www.rollingstone.com/music/features/buried-treasure-20030220|title=The Beatles' Buried Treasure|publisher=''[[Rolling Stone]]''|accesdate=12 марта 2018|lang=en|archivedate=12 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180312105919/https://www.rollingstone.com/music/features/buried-treasure-20030220}}</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=311}}.

В итоге, непростые переговоры способствовали возвращению Харрисона в группу{{sfn|The Beatles|2002|pp=310—312}}. Однако, гитарист настоял на том, чтобы Маккартни изменил концепцию проекта; в частности, было решено отказаться от концерта{{sfn|The Beatles|2002|p=316}}{{sfn|Snow|2013|p=8}}. После этого музыканты отправились в студию ''Apple Studio'', где сфокусировались на записи нового материала{{sfn|Snow|2013|p=8}}. Последнее публичное выступление The Beatles состоялось на {{нп3|Концерт The Beatles на крыше|крыше главного офиса Apple|en|The Beatles' rooftop concert}} 30 января 1969 года — оно послужило заменой отменённому концерту<ref name="winn">John C. Winn: ''That Magic Feeling: The Beatles' Recorded Legacy (volume two) 1966—1970'' Multiplus Books, 2003</ref><ref>Doug Sulpy & Ray Schweighardt: ''Get Back: The Unauthorised Chronicle of The Beatles' «Let It Be» Disaster'', St. Martin’s Griffin Pub., 1999</ref><ref name="doggett">Peter Doggett: ''Abbey Road/Let It Be: The Beatles'' (Classic Rock Albums Series), Schirmer Books, 1998</ref>.

== Проблемы в бизнесе ==
[[Файл:Allen Klein-with beatles.jpg|250px|right|thumb|<center>The Beatles с Йоко Оно и менеджером [[Клейн, Аллен|Алленом Клейном]] (в центре)]]
В тот же период корпорация Apple начала испытывать финансовые проблемы{{sfn|The Beatles|2002|p=320}}. 26 января 1969 года Леннон и Оно встретились с [[Клейн, Аллен|Алленом Клейном]] для управленческих консультаций{{sfn|The Beatles|2002|p=320—321}}. Леннон попросил Клейна представлять деловые интересы группы{{sfn|The Beatles|2002|p=321}}. Романтические отношения Маккартни с [[Маккартни, Линда|Линдой Истмен]], на которой он женился 12 марта{{sfn|The Beatles|2002|p=326}}, открыли возможность для адвокатов {{нп3|Истмен, Ли|Ли|en|Lee Eastman}} и Джона Истмена, отца и брата Линды, принять участие в консультировании финансовых и юридических решений группы{{sfn|The Beatles|2002|p=321}}. Маккартни выдвинул кандидатуру Истменов в качестве юристов The Beatles, однако они не смогли найти общий язык с Клейном (встречи проходили в атмосфере враждебности){{sfn|The Beatles|2002|p=322}}. Вскоре стало очевидным, что между Истменами и Клейном возникла конкуренция, что было выражено в расхождении их советов и консультаций{{sfn|The Beatles|2002|p=321}}. Ссоры между «Битлами» и дисгармония по поводу творческих вопросов вскоре начали регулярно возникать и во время деловых дискуссий<ref name="anthology">{{cite book |last=The Beatles |date=2000 |title=The Beatles Anthology |location=San Francisco |publisher=Chronicle Books |pages=324–326 |isbn=0-8118-2684-8}}</ref>{{sfn|Goodman|2015 |pp=324–326}}. Когда встал вопрос выбора между Истменами и Клейном, Харрисон и Старр встали на сторону последнего (поддержав Леннона){{ref+|Ринго Старр: «Так или иначе, мы встретились с Алленом Клейном, и он нас убедил, во всяком случае, меня. И Джона тоже. Мое первое впечатление: „Я обо всём позабочусь, ребята“. Он излучал энтузиазм, был славным малым, приятным в обхождении и с деловой хваткой американца. Выбирать было не из чего, и я выбрал его. Нас было уже двое, и Джордж присоединился к нам»{{sfn|The Beatles|2002|p=321}}.|комм.}}<ref>{{cite web|url=http://www.abajournal.com/magazine/article/did_litigation_kill_the_beatles|title=Did litigation kill the Beatles?|date=Май 2016|lang=en|accessdate=12 марта 2018|publisher=abajournal.com|archivedate=12 марта 2018|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180312135143/http://www.abajournal.com/magazine/article/did_litigation_kill_the_beatles}}</ref> 8 мая Леннон, Харрисон и Старр подписали контракт с Клейном, который стал бизнес-менеджером группы{{ref+|Пол Маккартни: «Я предложил в качестве юриста Ли Истмена, но они сказали: „Нет, он слишком расположен к тебе и предубеждён против нас“. Это я понимал, поэтому спросил его: „Если бы Битлз предложили вам такую работу, вы бы согласились?“ И он ответил: „Знаете, пожалуй, да“. Затем я снова поговорил с ребятами, прежде чем сделать Ли Истмену серьезное предложение, и они сказали: „Ни в коем случае: он относится к нам слишком предвзято“. И они оказались правы, но он не взялся за это, и слава богу, потому что с ним всё это превратилось бы чёрт знает во что»{{sfn|The Beatles|2002|p=321}}.|комм.}}{{sfn|The Beatles|2002|pp=321—322}}. Это ещё более усугубило недоверие и антипатию в квартете<ref>Peter Brown & Steven Gaines: ''The Love You Make: An Insider’s Story of The Beatles'' (Reprint edition), NAL Trade, 2002</ref>{{sfn|The Beatles|2000|p=326}}{{sfn|Goodman|2015 |pp=166—175}}. Впоследствии Маккартни выражал мнение, что эволюция «Битлов» из музыкантов в бизнесменов была главной причиной распада квартета<ref>Business caused beatles' break-up, McCartney says. (1986, Aug 22). Chicago Tribune (1963-Current File)</ref>.

Помимо всего прочего, {{нп3|Джеймс, Дик|Дик Джеймс|en|Dick James}}, обладавший правами на существенную часть [[Northern Songs]] (каталога песен Леннона — Маккартни), начал выражать опасения по поводу недовольства группы его статусом совладельца<ref>Brian Southall, ''Northern Songs: The True Story of the Beatles Song Publishing Empire'', Omnibus Press, 2008</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=325}}. Не уведомив The Beatles, он принял решение выставить на продажу свою долю в компании{{sfn|The Beatles|2002|p=325}}. Леннон и Маккартни были застигнуты врасплох, и их попытки вернуть права на материал (через дочернюю компанию [[Northern Songs|Maclen Music]]) потерпели неудачу<ref>{{cite web|url=https://www.theguardian.com/music/2016/mar/21/paul-mccartney-applies-for-share-of-the-beatles-back-catalogue|title=
Paul McCartney strikes out to gain control of his share of the Beatles catalogue|publisher=''[[The Guardian]]''|lang=en|accessdate=12 марта 2018|archivedate=21 марта 2016|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160321094155/https://www.theguardian.com/music/2016/mar/21/paul-mccartney-applies-for-share-of-the-beatles-back-catalogue}}</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=325}}.

== Дальнейшие события ==
Несмотря на то, что проект ''Get Back/Let It Be'' был приостановлен, группа продолжала время от времени записывать материал, в течении весны и в начале лета 1969 года<ref>* {{cite web|author=Anthony DeCurtis|authorlink=|datepublished=20 ноября 2003|url=https://www.rollingstone.com/music/albumreviews/let-it-be-naked-20031120|title=Let It Be… Naked|publisher=''[[Rolling Stone]]''|accessdate=6 июля 2011|lang=en|description=|archiveurl=https://www.webcitation.org/6171VuVvD?url=http://www.rollingstone.com/music/albumreviews/let-it-be-naked-20031120|archivedate=21 августа 2011}}</ref>{{sfn|The Beatles|2002|p=321}}. Музыканты стали всё больше участвовать в деятельности вне The Beatles; Леннон вместе с Йоко Оно организовал акцию «[[В постели за мир]]», итогом которой стал сингл «[[Give Peace a Chance]]»{{sfn|Wiener|1991|pp=114—115}}<ref>{{cite web|url=https://www.rollingstone.com/music/artists/john-lennon/biography |title=John Lennon Biography |publisher=''[[Rolling Stone]]'' |date= |accessdate=10 февраля 2015|lang=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180312140222/https://www.rollingstone.com/music/artists/john-lennon/biography|archivedate=12 марта 2018}}</ref>, Харрисон сосредоточился на продюсировании записей лейбла Apple Records, поработав с такими исполнителями, как {{нп3|Ломакс, Джеки|Джеки Ломакс|en|Jackie Lomax}}, [[Престон, Билли|Билли Престон]], а также группой [[Radha Krishna Temple]] (из [[Храм Радхи-Кришны в Лондоне|храма Радхи-Кришны]]){{sfn|Leng|2006|pp=55, 58—59}}<ref>{{cite news|first=Peter|last=Doggett|title=George Harrison: The Apple Years|work=Record Collector|date=Апрель 2001|page=35}}</ref>, в свою очередь Старр продолжал заниматься кинокарьерой{{sfn|Clayson|2003|pp=193—194}}. Нерегулярные сессии группы в первой половине года, в конечном счёте, стали основой для последнего студийного проекта The Beatles — ''[[Abbey Road]]''<ref name="doggett"/>.

=== Уход Леннона ===
{{Врезка|Выравнивание = right|Фон = #F5F5DC|Цвет=#FFFFF0|Ширина = 28%|Заголовок =
|Содержание = <small>''«Я создал группу. Я распустил её. Всё очень просто. Моя жизнь с „Битлз“ стала ловушкой, плёночным кольцом. И прежде случались периоды, когда я отдалялся от группы, писал книги, помогал переделывать их в пьесы. […] Когда я наконец набрался смелости и сказал остальным, что я подаю на развод, они поняли, что это правда, а не что-то вроде недавних угроз Ринго или Джорджа. Должен признаться, я чувствовал себя виноватым в том, что не известил их заранее»{{sfn|The Beatles|2002|p=341}}.''</small>|Подпись = [[Джон Леннон]] о своём уходе из группы.}}
Вскоре после сессий альбома ''Abbey Road'', Леннон сочинил песню «[[Cold Turkey]]», вдохновлённую его пристрастием к героину, которая была записана его сторонним проектом [[Plastic Ono Band]], после того, как The Beatles отвергли её для потенциального сингла{{sfn|The Beatles|2002|p=340}}. Изначально группа Plastic Ono Band представляла собой не более чем творческую отдушину для реализации музыкальных идей Леннона и Оно, однако восторженный приём публики во время {{нп3|Toronto Rock and Roll Revival|рок-фестиваля в Торонто|en|Toronto Rock and Roll Revival}} (13 сентября 1969 года) стал одним из факторов, подтолкнувших Леннона покинуть The Beatles, о чём музыкант объявил во время возвращения в Лондон{{ref+|Джон Леннон: «Волнение было невероятным. Однако никогда в жизни я не чувствовал себя так хорошо. Все подпевали нам, подпрыгивали, показывали знак мира, потому что знали большинство песен, а мы еще исполнили песню „Cold Turkey“, которую никогда прежде не играли, и они отлично приняли её»{{sfn|The Beatles|2002|p=340}}.|комм.}}. На сборе группы, 20 сентября, он сообщил Маккартни, Старру и Клейну о своем решении (Харрисон не присутствовал на встрече), сказав им, что он хочет «развода»{{sfn|The Beatles|2002|pp=340—341}}. В тот же день группа подписала новый контракт на запись с [[Capitol Records]]{{sfn|The Beatles|2002|p=341}}, который гарантировал им более высокие [[роялти]]{{sfn|Miles|2001|p=353}}. Это была последняя публичная демонстрация единства The Beatles<ref name="mccabe"/>, по сути являвшаяся инсценировкой, и деликатный подтекст переговоров с лейблом вынудил Клейна и Маккартни обратиться к Леннону с просьбой держать своё решение в секрете до момента выхода альбома и фильма{{sfn|The Beatles|2002|p=341}}, запланированных на следующий год, в работе над которыми он согласился принять участие{{sfn|Miles|2001|p=353}}{{sfn|The Beatles|2002|p=341}}.

=== Уход Маккартни ===
[[Файл:Paul McCartney 930-6404.jpg|260px|left|thumb|<center>[[Пол Маккартни]], 1980 год]]
Долгое время пытавшийся сохранить сплоченность в The Beatles{{sfn|The Beatles|2002|p=321}} и расстроенный уходом Леннона Маккартни уединился со своей новой семьёй на ферме в [[Шотландия|Шотландии]]{{sfn|Rodriguez|2010|p=9}}{{sfn|The Beatles|2002|p=342}}. В конце октября, после того как его разыскали репортёры из журнала ''[[Life (журнал)|Life]]'' , Маккартни публично признал, что «The Beatles подошли к концу», проигнорировав полное значение этой реплики{{sfn|Sounes|2010|pp=262—263}}{{sfn|Doggett|2011|p=107}}. В начале января 1970 года Маккартни, Харрисон и Старр ненадолго вновь собрались в студии [[Эбби-Роуд]], чтобы записать «[[I Me Mine]]» Харрисона и завершить работу над песней Маккартни «[[Let It Be (песня)|Let It Be]]»{{sfn|Sulpy & Schweighardt|1997|p=315}}. Оба трека были необходимы для альбома ''[[Let It Be]]''{{sfn|MacDonald|1998|pp=296, 322}}, так как американская кинокомпания [[United Artists]] пригрозила группе иском за затягивание выпуска предполагаемого проекта{{sfn|Doggett|2011|p=93}}. Однако, после демонстрации песен проект был вновь заморожен на полгода, после чего над ним начал работать продюсер [[Фил Спектор]], занявшись микшированием материала (качество которого было очень сырым, на чём изначально настаивал Леннон){{ref+|Джордж Мартин: «Джон как-то сказал мне: „Мне больше не нужна вся эта дрянь, в которую ты превращаешь нашу работу как продюсер. Мы хотим, чтобы альбом получился честным“. Я переспросил: „Честным? Что ты имеешь ввиду?“. Он объяснил: „Я не хочу подвергать его какой бы то ни было редакции. Не хочу никакого микширования. Пусть он будет таким, какой он есть. Мы просто запишем песни, вот и всё“. Я ответил: „Ладно, если ты так хочешь, так мы и поступим“»{{sfn|The Beatles|2002|p=312}}.|комм.}}{{sfn|The Beatles|2002|p=344}}. Хотя Маккартни утверждал, что он не знал об участии Спектора в проекте до получения мастер-копии альбома ''Let It Be'' в апреле{{sfn|MacDonald|1998|p=297}}{{sfn|The Beatles|2002|p=345}}, биограф {{нп3|Доггетт, Питер|Питер Доггетт|en|Peter Doggett}} подчёркивал, что работа была отложена на «несколько недель» пока, после «череды сообщений», не удалось договориться о кандидатуре Спектора с самим Маккартни, чтобы начать работу над записями{{sfn|Doggett|2011|pp=115—116}}.

В декабре 1969 года, фактически отделившийся от своих коллег по группе и глубоко подавленный Маккартни начал делать серию домашних записей в Лондоне{{sfn|Sounes|2010|pp=263—264}}. Работая в режиме строжайшей секретности, музыкант в частном порядке договорился о дате релиза предполагаемого сольного альбома, названного ''[[McCartney]]'', с руководителем Apple Records [[Аспиналл, Нил|Нилом Аспиналлом]]{{sfn|Spizer|2005|p=116}}. Выпуск был назначен на 17 апреля 1970 года. Однако, как только Леннон, Харрисон и Старр узнали об этом, дату сразу же сочли неудобной{{sfn|Doggett|2011|p=120}}{{sfn|Sounes|2010|p=165}}, в связи с существующими договорами в графике релизов лейбла — об издании альбома ''Let It Be'' и дебютного диска Старра, ''[[Sentimental Journey]]''{{sfn|The Beatles|2002|p=345}}. 31 марта Старр отправился в дом Маккартни, чтобы лично сообщить ему о решении лейбла отложить релиз его альбома, однако, Маккартни был взбешён этой новостью, выпроводив Старра из дома и отказавшись уступить запланированную дату{{sfn|The Beatles|2002|p=345}}. Ошеломлённый реакцией своего коллеги Старр рассказал обо всём Харрисону и Леннону, а альбом Маккартни был восстановлен в графике{{sfn|Doggett|2011|p=122}}.
{{Врезка|Выравнивание = right|Фон = #F5F5DC|Цвет=#FFFFF0|Ширина = 28%|Заголовок =
|Содержание = <small>''В течение трёх или четырёх месяцев мы с Джорджем и Ринго перезванивались и спрашивали: „Значит, всё-таки всё кончено?“. Дело не в том, что нас торопила записывающая компания. Мы ещё надеялись когда-нибудь собраться все вместе. Никто не знал, на самом ли деле Джон настроен серьёзно. Может, через неделю он одумается и скажет: „Я просто пошутил“. Мне казалось, что Джон не стал хлопать дверью, а оставил ее открытой. Может, он хотел сказать: „Я почти ушел, но…“. И мы цеплялись за эту соломинку несколько месяцев, а потом поняли: да, мы уже не группа. Вот и всё. Всё действительно кончено{{sfn|The Beatles|2002|p=343}}.''</small>|Подпись = [[Пол Маккартни]] о распаде The Beatles.}}
Горечь Маккартни из-за этого инцидента стала одной из причин, подтолкнувших его к заявлению об уходе из The Beatles{{sfn|The Beatles|2002|p=346}}. Кроме этого, в качестве ещё одного фактора он упомянул Фила Спектора, критикуя его работу над некоторыми песнями из ''Let It Be'' (в особенности «[[The Long and Winding Road]]»){{ref+|Пол Маккартни: «[…] он многое изменил: добавил подпевки в „The Long And Winding Road“, на которые я бы никогда не согласился. Нет, запись получилась не самой худшей из всех, но было обидно, что кто-то занимается аранжировкой твоих записей, не ставя автора в известность. Не уверен, что об этом знали и остальные. Все отдали ему на откуп: „Давай доделывай пластинку, делай всё, что хочешь. Нам всё осточертело“»{{sfn|The Beatles|2002|p=345}}.|комм.}}<ref name="miles"/>. Впоследствии хронологическая достоверность последней претензии оспаривалась Старром, который утверждал, что, когда мастер-копии альбома были разосланы группе для одобрения (2 апреля): «Мы единогласно одобрили его. Изначально Пол сказал „да“. Я говорил с ним по телефону, и спросил — „Тебе понравилось?“ и он сказал: „Да, всё в порядке. Он [Спектор] его не испортил“»{{sfn|Doggett|2011|p=123}}.

О решении Маккартни было объявлено через [[пресс-релиз]], распространённый среди избранных британских журналистов 9 апреля (с предварительным экземпляром он ознакомился лично){{sfn|Schaffner|1978|pp=131, 135}}. Документ имел форму «вопрос-ответ»: Маккартни обсуждал в нём свой альбом, а также, поскольку уход Леннона все ещё скрывался от публики (по деловым причинам){{sfn|MacDonald|1998|pp=322, 323}}, вопросы, касающиеся ближайшего будущего The Beatles. Хотя музыкант не упомянул о распаде группы, он заявил о своем «разрыве с The Beatles» подчеркнув, что не планирует работать с группой в будущем; также он дистанцировался от решений Клейна (за которого не голосовал) и исключил вероятность того, что когда-нибудь снова будет сочинять песни с Ленноном{{ref+|Пол Маккартни: «В то время мне не хотелось давать никаких интервью, потому что я знал: первым делом меня спросят о „Битлз“ и обо всем, что с ними связано, а отвечать на эти вопросы я не хотел. Мне не хотелось встречаться с прессой, так я и сказал»{{sfn|The Beatles|2002|p=346}}.|комм.}}{{sfn|Hertsgaard|1996|pp=279, 287}}. Несмотря на то, что со слов Маккартни вопросы в документы были подобраны пресс-секретарём Apple {{нп3|Тейлор, Дерек|Дереком Тейлором|en|Derek Taylor}}{{sfn|The Beatles|2002|p=346}}, впоследствии клерк настаивал, что вопросы, касающиеся The Beatles, добавил именно Маккартни{{sfn|Doggett|2011|p=124}}. 10 апреля{{sfn|Badman|2001|pp=3—4}} журналист ''[[Daily Mirror]]'' Дон Шорт (один из получателей пресс-релиза) объявил об уходе Маккартни из группы — опубликовав на первой полосе издания заголовок «Пол покидает The Beatles»{{sfn|Sounes|2010|p=266}}. Газеты по всему миру интерпретировали комментарии Маккартни как объявление о том, что группа распалась{{sfn|Hertsgaard|1996|p=279}}{{sfn|Rodriguez|2010|p=3}}.

== Официальный роспуск группы в Высоком суде Великобритании ==
По словам Доггетта, на фоне шумихи от заявления о своём уходе, Маккартни вернулся к вопросу о работе Спектора над ''Let It Be'' «как собака, одержимо облизывающая рану»{{sfn|Doggett|2011|p=130}}. Музыкант задумывал песню «[[The Long and Winding Road]]» как простую фортепианную балладу, но Спектор включил в неё оркестровое и хоровое сопровождение<ref name="miles"/>{{sfn|Woffinden|1981|p=32}}. 14 апреля Маккартни направил Клейну письмо, в резкой форме требуя, чтобы новая аранжировка была сокращена, а партия арф удалена вовсе — добавив: «Никогда больше так не делай»{{sfn|The Beatles|2000|p=350}}. Составленные спустя двенадцать дней после того, как Спектор разослал мастер-копии всем членам группы с просьбой немедленно связаться с ним по поводу желаемых изменений, требования Маккартни остались без внимания{{sfn|Doggett|2011|pp=123, 130—132}}. Клейн утверждал, что отправил Маккартни телеграмму в ответ на письмо 14 апреля, однако, в связи с тем, что музыкант изменил свой номер телефона, не сообщив об этом Apple — он не получил ответа. Поэтому Клейн продолжил выпуск альбома без изменений{{sfn|Doggett|2011|p=132}}. В итоге, первоначальная версия песни была выпущена на сборнике ''[[Anthology 3]]''{{sfn|The Beatles|2002|p=319}}.

31 декабря 1970 года Маккартни подал иск против трех других «Битлов» в [[Высокий суд Лондона|лондонский Высокий суд]] с требованием расторжения договорного партнёрства между ними, и впоследствии был назначен [[Внешнее управление|правопреемником]] [[The Beatles]]{{sfn|Goodman|2015 |pp=208—213}}. Судебный процесс и переговоры продолжались длительное время, формальное расторжение партнерства состоялось 9 января 1975 года<ref>{{cite book |last=Coleman |first=Ray |date=1984 |title=Lennon |location= |publisher=McGraw-Hill |page=620 |isbn=0-07-011786-1}}</ref>.

== Влияние на культуру ==
* В 2009 году неизвестным источником в [[интернет]] был выложен [[Мэшап (музыка)|мэш-ап]] ''Everyday Chemistry'', подававшийся как чудом уцелевший экземпляр альбома, записанного «Битлами» из [[Мультивселенная|параллельной реальности]], в которой они не распадались<ref>{{cite web|url=http://www.thebeatlesneverbrokeup.com |title=The Beatles never broke up|publisher=thebeatlesneverbrokeup|acessdate=1 мая 2018|lang=en}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.inlander.com/spokane/everyday-chemistry-the-beatles/Content?oid=2131027 |title='Everyday Chemistry,' The Beatles|publisher=inlander.com|acessdate=1 мая 2018|lang=en}}</ref>. Мэш-ап состоит из сольных работ участников The Beatles<ref>{{cite web|url=https://consequenceofsound.net/2015/11/transdimensional-thief-claims-to-be-in-possession-of-unreleased-beatles-album/ |title=Transdimensional thief claims to be in possession of unreleased Beatles album|publisher=consequenceofsound.net|acessdate=1 мая 2018|lang=en}}</ref><ref>{{cite web|url=http://jenesaispop.com/2009/12/30/30381/everyday-chemistry-el-timo-de-la-estampita/ |title=‘Everyday Chemistry’, el timo de la estampita|publisher=jenesaispop.com|acessdate=1 мая 2018|lang=en}}</ref>.

== Примечания ==
;Комментарии
{{примечания|group=комм.}}
;Источники
{{примечания|3}}

== Литература ==
{{refbegin|2}}
* {{книга |автор=Badman, Keith|заглавие=The Beatles Diary Volume 2: After the Break-Up 1970–2001|год=2001|ссылка=https://books.google.ru/books?id=5iYUAQAAIAAJ&dq=The%20Beatles%20Diary%20Volume%202%3A%20After%20the%20Break-Up%201970%E2%80%932001&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|место=|страниц=690|ответственный = |серия=|издательство= Omnibus Press||isbn=978-0-7119-8307-6|ref=Badman}}
* {{книга |автор=The Beatles|заглавие=The Beatles Anthology|год=2000|ссылка=https://books.google.ru/books?id=JUcIAQAAMAAJ&q=The+Beatles+Anthology&dq=The+Beatles+Anthology&hl=ru&sa=X&ved=0ahUKEwjlyoH7iM7ZAhUCWCwKHZnsATQQ6AEIKDAA|место=|страниц=367|ответственный = |серия=|издательство= Chronicle Books||isbn=0-8118-2684-8|ref=The Beatles}}
* {{книга |автор=Clayson, Alan|заглавие=Ringo Starr|год=2003|ссылка=https://books.google.ru/books?id=g3KzPwAACAAJ&printsec=frontcover&dq=editions:ISBN1860749593&hl=ru|место=|страниц=415|ответственный = |серия=|издательство= Sanctuary||isbn=1-86074-488-5|ref=Clayson}}
* {{книга |автор=Doggett, Peter|заглавие=The Art and Music of John Lennon|год=2009|ссылка=https://books.google.ru/books?id=16h6ju_-5dYC&dq=The+Art+and+Music+of+John+Lennon&hl=ru&source=gbs_navlinks_s|место=|страниц=368|ответственный = |серия=|издательство= Omnibus Press||isbn=978-0-85712-126-4|ref=Doggett}}
* {{книга |автор=Doggett, Peter|заглавие=You Never Give Me Your Money: The Beatles After the Breakup|год=2011|ссылка=https://books.google.ru/books?id=bSKLj90MwDQC&printsec=frontcover&dq=editions:ISBN0061774189&hl=ru|место=|страниц=416|ответственный = |серия=|издательство= It Books||isbn=978-0-06-177418-8|ref=Doggett}}
* {{книга |автор=The Editors of Rolling Stone|заглавие=Harrison|год=2002|ссылка=https://books.google.ru/books?id=zptfHsXXpCcC&dq=Harrison&hl=ru&source=gbs_navlinks_s|место=|страниц=240|ответственный = |серия=|издательство= Rolling Stone Press||isbn=978-0-7432-3581-5|ref=Doggett}}
* {{книга |автор=Emerick, Geoff; Massey, Howard|заглавие=Here, There and Everywhere: My Life Recording the Music of the Beatles|год=2006|ссылка=https://books.google.ru/books?id=Ml-JQgAACAAJ&dq=Here%2C%20There%20and%20Everywhere%3A%20My%20Life%20Recording%20the%20Music%20of%20the%20Beatles&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|место=|страниц=387|ответственный = |серия=|издательство= Gotham Books||isbn=978-1-59240-179-6|ref= Emerick and Massey}}
* {{публикация|автор=Flanagan|автор имя=Lin|заглавие=Sir George Martin|подзаголовок=The Fifth Beatle or the Architect of the Phenomenon of The Beatles? (ebook)|ссылка=|издательство=Music Sales Group|год=2012|allpages=26|ref=Flanagan}}
* {{книга |автор=Goodman, Fred|заглавие=Allen Klein: The Man Who Bailed Out the Beatles, Made the Stones, and Transformed Rock & Roll|год=2015|ссылка=https://books.google.ru/books?id=bdXFCQAAQBAJ&dq=Allen+Klein:+The+Man+Who+Bailed+Out+the+Beatles,+Made+the+Stones,+and+Transformed+Rock+%26+Roll&hl=ru&source=gbs_navlinks_s|место=|страниц=302|ответственный = |серия=|издательство= Houghton Mifflin Harcourt||isbn=978-0-547-89686-1|ref= Goodman}}
* {{книга |автор=Harry, Bill|заглавие=The John Lennon Encyclopedia|год=2000|ссылка=https://books.google.ru/books/about/The_John_Lennon_Encyclopedia.html?id=494TAQAAIAAJ&redir_esc=y|место=|страниц=1002|ответственный = |серия=|издательство= Virgin||isbn=0-7535-0404-9|ref=Harry}}
* {{книга |автор=Hertsgaard, Mark|заглавие=A Day in the Life: The Music and Artistry of the Beatles|год=1996|ссылка=https://books.google.ru/books?id=4-qtAAAACAAJ&dq=A%20Day%20in%20the%20Life%3A%20The%20Music%20and%20Artistry%20of%20the%20Beatles&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|место=|страниц=434|ответственный = |серия=|издательство= Virgin Books|isbn=0-330-33891-9|ref=Hertsgaard}}
* {{книга |автор=Hunt, Chris|заглавие=[[NME]] Originals: Beatles – The Solo Years 1970–1980|год=2005|ссылка=|место=|страниц=|ответственный = |серия=|издательство= IPC Ignite!|isbn=|ref=Hunt}}
* {{книга |автор=Ingham, Chris|заглавие=The Rough Guide to the Beatles|год=2006|ссылка=https://books.google.ru/books?id=IyfMMZqvxP0C&printsec=frontcover&dq=editions:ISBN1843537206&hl=ru|место=|страниц=336|ответственный = |серия=|издательство= Rough Guides/Penguin|isbn=978-1-84836-525-4|ref=Ingham}}
* {{книга |автор=Leng, Simon|заглавие=While My Guitar Gently Weeps: The Music of George Harrison|год=2006|ссылка=https://books.google.ru/books?id=NRoFPFvI1joC&dq=While+My+Guitar+Gently+Weeps:+The+Music+of+George+Harrison&hl=ru&source=gbs_navlinks_s|место=|страниц=342|ответственный = |серия=|издательство= Hal Leonard|isbn=1-4234-0609-9|ref=Leng}}
* {{книга |автор=Lewisohn, Mark|заглавие=The Beatles Recording Sessions|год=1988|ссылка=https://books.google.ru/books?id=jZCZQgAACAAJ&printsec=frontcover&dq=editions:ISBN1454910054&hl=ru|место=|страниц=204|ответственный = |серия=|издательство=Harmony Books|isbn=0-517-57066-1|ref=Lewisohn}}
* {{книга|автор=Lewisohn|автор имя=M.|заглавие=The Complete Beatles Chronicle|ссылка=https://books.google.com/books/about/The_complete_Beatles_chronicles.html?id=LXYIAQAAMAAJ|место=|издательство=Harmony Books|год=1992|allpages=365|isbn=978-0-600-60033-6|ref=Lewisohn}}
* {{книга |автор=MacDonald, Ian|заглавие=Revolution in the Head: The Beatles' Records and the Sixties|год=1998|ссылка=https://books.google.ru/books?id=W4krAQAAMAAJ&dq=Revolution%20in%20the%20Head%3A%20The%20Beatles%27%20Records%20and%20the%20Sixties&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|место=|страниц=473|ответственный = |серия=|издательство=Pimlico/Random House|isbn=978-0-7126-6697-8|ref=MacDonald}}
* {{книга |автор=Miles, Barry|заглавие=The Beatles Diary Volume 1: The Beatles Years|год=2001|ссылка=https://books.google.ru/books?id=_TBkf1ttNBYC&printsec=frontcover&dq=editions:ISBN085712000X&hl=ru|место=|страниц=382|ответственный = |серия=|издательство=Omnibus Press|isbn=0-7119-8308-9|ref=Miles}}
* {{книга |автор=[[Mojo]]|заглавие=The Beatles' Final Years Special Edition|год=2003|ссылка=|место=|страниц=|ответственный = |серия=|издательство=Emap|isbn=|ref=}}
* {{книга |автор=|заглавие=The New Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll|год=1995|ссылка=https://books.google.ru/books?id=_hKFAAAAIAAJ&dq=The%20New%20Rolling%20Stone%20Encyclopedia%20of%20Rock%20%26%20Roll&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|место=|страниц=1120|ответственный = |серия=|издательство=Fireside/Rolling Stone Press|isbn=|ref=0-684-81044-1}}
* {{книга |автор=Rodriguez, Robert|заглавие=Fab Four FAQ 2.0: The Beatles' Solo Years, 1970–1980|год=2010|ссылка=https://books.google.ru/books?id=ogTOR_bfXXkC&printsec=frontcover&dq=editions:ISBN0879309687&hl=ru|место=|страниц=475|ответственный = |серия=|издательство=Backbeat Books|isbn=978-1-4165-9093-4|ref=Rodriguez}}
* {{книга |автор=Schaffner, Nicholas|заглавие=The Beatles Forever|год=1978|ссылка=https://books.google.ru/books?id=fwIhAQAAIAAJ&dq=The%20Beatles%20Forever&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|место=|страниц=224|ответственный = |серия=|издательство=McGraw-Hill|isbn=0-07-055087-5|ref=Schaffner}}
* {{книга |автор=Snow, Mat|заглавие=The Beatles Solo: The Illustrated Chronicles of John, Paul, George, and Ringo After The Beatles|год=2013|ссылка=https://books.google.ru/books?id=0do_AQAAQBAJ&dq=The+Beatles+Solo:+The+Illustrated+Chronicles+of+John,+Paul,+George,+and+Ringo+After+The+Beatles&hl=ru&source=gbs_navlinks_s|место=|страниц=384|ответственный = |серия=|издательство=Race Point Publishing|isbn=978-1-937994-26-6|ref=Snow}}
* {{книга |автор=Sounes, Howard|заглавие=Fab: An Intimate Life of Paul McCartney|год=2010|ссылка=https://books.google.ru/books?id=nb09RQAACAAJ&printsec=frontcover&dq=editions:ISBN0007321554&hl=ru|место=|страниц=634|ответственный = |серия=|издательство=HarperCollins|isbn=978-0-00-723705-0|ref=Sounes}}
* {{книга |автор=Spizer, Bruce|заглавие=The Beatles Solo on Apple Records|год=2005|ссылка=https://books.google.ru/books?id=xWH0AAAAMAAJ&q=The+Beatles+Solo+on+Apple+Records&dq=The+Beatles+Solo+on+Apple+Records&hl=ru&sa=X&ved=0ahUKEwjmx8OCgOnZAhWMAJoKHUN5BgwQ6AEIKDAA|место=|страниц=358|ответственный = |серия=|издательство=498 Productions|isbn=0-9662649-5-9|ref=Spizer}}
* {{книга |автор=Sulpy, Doug; Schweighardt, Ray|заглавие=Get Back: The Unauthorized Chronicle of The Beatles' Let It Be Disaster|год=1997|ссылка=https://books.google.ru/books?id=fYbhGwAACAAJ&dq=Get%20Back%3A%20The%20Unauthorized%20Chronicle%20of%20The%20Beatles%27%20Let%20It%20Be%20Disaster&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|страниц=332|ответственный = |серия=|издательство=Martin's Griffin|isbn=0-312-19981-3|ref= Sulpy & Schweighardt}}
* {{книга |автор=Sutherland, Steve|заглавие=[[NME]] Originals: Lennon|год=2003|ссылка=|страниц=|ответственный = |серия=|издательство=IPC Ignite!|isbn=|ref= Sutherland}}
* {{книга |автор=Wiener, Jon|заглавие=Come Together: John Lennon in His Time|год=1991|ссылка=https://books.google.ru/books?id=Dj5uY-yAy4QC&dq=Come+Together:+John+Lennon+in+His+Time&hl=ru&source=gbs_navlinks_s|место=|ответственный = Brackett, Nathan; Hoard, Christian|страниц=379||серия=|издательство=University of Illinois Press|isbn=978-0-252-06131-8|ref=Wiener}}
* {{книга |автор=Williams, Richard|заглавие=Phil Spector: Out of His Head|год=2003|ссылка=https://books.google.ru/books?id=K_Zszpf1NRQC&dq=Phil%20Spector%3A%20Out%20of%20His%20Head&hl=ru&source=gbs_book_other_versions|место=|ответственный = Brackett, Nathan; Hoard, Christian|страниц=226||серия=|издательство=Omnibus Press|isbn=978-0-7119-9864-3|ref=Williams}}
* {{книга |автор=Woffinden, Bob|заглавие=The Beatles Apart|год=1981|ссылка=https://books.google.ru/books?id=d5IHPDT57p0C&q=The+Beatles+Apart&dq=The+Beatles+Apart&hl=ru&sa=X&ved=0ahUKEwi0t_aMns7ZAhXJhSwKHZX6C54Q6AEIKDAA|место=|страниц=142|ответственный = |серия=|издательство=Proteus|isbn=0-906071-89-5|ref=Woffinden}}
* {{книга|автор = The Beatles|заглавие = Антология The Beatles|ссылка = |издательство = Росмэн|год = 2002|isbn=5-353-00285-7|страниц = 368| ref=The Beatles}}
* {{публикация|автор=Бондаровский|автор имя=П.|заглавие=The Beatles, спецвыпуск|издание=[[Студенческий меридиан]]|тип=журнал|год=1991|месяц=6|issn=0321-3803|ref=Бондаровский}}
{{refend}}


== Ссылки ==
* [https://www.rollingstone.com/music/features/one-guy-standing-there-shouting-im-leaving-19700514 Статья журнала Rolling Stone о распаде группы]
* [http://www.oomska.co.uk/?page_id=2846 Интервью о распаде The Beatles с экспертом Питером Доггеттом]
{{Хорошая статья|Музыка}}
{{The Beatles}}


[[Կատեգորիա:Հիմնադրամներ]]
[[Категория:The Beatles]]
[[Կատեգորիա:Կրթական նախագծեր]]

07:07, 12 Օգոստոսի 2019-ի տարբերակ

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամ
Изображение логотипа
Ընկերության տեսակՀիմնադրամ
Հիմնադրված է2017
ՎայրԵրևան
ԵրկիրՀայաստան
ԿայքՊաշտոնական կայք

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը շահույթ չհետապնդող, ոչ առևտրային կազմակերպություն է։ Հիմնադրամը զբաղվում է հայկական ինտելեկտուալ և մշակութային ժառանգության պահպանմամբ, զարգացմամբ և տարածմամբ:

Պատմություն

«Ինտելեկտուալ Ռենեսանս» և «Մշակութային Վերածնունդ» հիմնադրամները ստեղծվել են 2013 և 2014 թվականներին Արթուր Ջանիբեկյանի կողմից։ Մինչև 2017 թվականը նրանցից յուրաքանչյուրը ծավալում էր առանձին գործունեություն։ «Ինտելեկտուալ Ռենեսանս» հիմնադրամն իրականացնում էր այնպիսի նախագծեր, ինչպիսիք են՝ «Սարոյան հաուսը»[1], «Տղամարդիկ» արձանախմբի[2] և «Վարք Հավերժության» արձանի տեղադրումը[3], աջակցությունը Հայերեն Վիքիպեդիայի զարգացմանը[4][5]։ «Մշակութային Վերածնունդ» հիմնադրամն իրականանցում էր «Հայկական Ազգային Երաժշտական Գանձարան» (armenianmusic.am) նախագիծը[6][7], որի շրջանակում վերահրատարակվեցին նաև մի քանի արժեքավոր գրքեր։ 2017 թվականին, ստեղծված լինելով միևնույն հիմնադրի՝ Արթուր Ջանիբեկյանի կողմից, երկու հիմնադրամները միավորվել են և շարունակում են իրենց գործունեությունը «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամ անունով։

Խորհրդանշան

Հիմնադրամի խորհրդանշանի հիմքում ընկած են վերածնունդ, մշակութային և ինտելեկտուալ բառերի սկզբնատառերը՝ պատկերված միջնադարի հայկական թռչնագրին հատուկ էլեմենտներով։ Վերջիններս սահուն կերպով միանում են միմյանց՝ ամբողջացնելով թռչնի պատկերը։ Խորհրդանշանի երեք հիմնական գույներն են կարմիրը, սևը և սպիտակը։

Հիմնադիր

Հիմնադրամի հիմնադիր Արթուր Ջանիբեկյանը

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի հիմնադիրը Արթուր Ջանիբեկյանն է՝ Հայաստանում իրականացավող մի շարք կրթական, մշակութային, հասարակական նախաձեռնությունների հեղինակն ու հովանավորը: Նա այժմ ղեկավարում է «Գազպրոմ Մեդիա Հոլդինգ» ԲԸ ժամանցային հեռուստաալիքների սուբհոլդինգը (ТНТ, ТВ-3, «Пятница» և «2х2»)[8][9][10]: 2007 թվականին հիմնել է «Քոմեդի Քլաբ Փրոդաքշն» ընկերությունը[11], այժմ ընկերության գլխավոր տնօրենն է: 2008 թվականին հիմնադրել է «Քոմեդի TV» շուրջօրյա հումորային հեռուստաալիքը։ Նաև բազմաթիվ հայկական և ռուսական ֆիլմերի պրոդյուսեր է։ Իրականացրել է մասնագիտացված սեմինարներ Նյու Յորքի Կոլումբիայի համալսարանում (Columbia University), Մոսկվայի «Սկոլկովո» կառավարման դպրոցում։ «Սնոբ» բանավեճային ակումբի անդամ է[12]։ «Այբ» կրթական համալիրի՝ առաջին հայկական նորարարական կրթական կենտրոնի աջակիցներից է։ Ջանիբեկյանը հայրենիքում և արտասահմանում արժանացել է մի շարք պարգևների։ 2016 թվականին ՀՀ-ում պարգեւատրվել է մեդալով՝ «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» I աստիճանի շքանշանով։

Նախագծեր

«Տղամարդիկ» Արձանախումբ և «Վարք Հավերժության»

«Վարք հավերժության» քանդակը Երևանում

Դավիթ Մինասյանի «Տղամարդիկ» արձանախումբը (Երևան, Ստեփան Զորյան փողոց) ներկայացնում է մեծ ժողովրդականություն վայելող 1972 թվականին նկարահանված «Տղամարդիկ» կինոկատակերգության չորս գլխավոր հերոսներին, որոնց ֆիլմում մարմնավորել են հայ ամենասիրված դերասաններ Մհեր (Ֆրունզե) Մկրտչյանը, Ազատ Շերենցը, Ավետիք Գևորգյանը և Արմեն Այվազյանը։ Արձանի կառուցման նախապատրաստական աշխատանքները սկսվել են 2006 թվականին, իսկ պաշտոնական բացումն իրականացվել է 2007 թվականի հոկտեմբերի 13-ին: Արձանախումբը հնարավորություն է տալիս այցելուներին մտովի վերականգնելու սիրելի ֆիլմի հերոսների կերպարները և պատկերացնելու նրանց քաղաքում շրջելիս[13]։

«Տղամարդիկ» արձանախումբը Երևանում

«Վարք հավերժության» անունը կրող բրոնզաձույլ, 3 մետր բարձրությամբ քանդակը գտնվում է Երևանի Մոսկովյան - Տերյան խաչմերուկի հարակից տարածքում[14]։ Քանդակագործն է Դավիթ Երևանցին, ճարտարապետը՝ Միքայել Հասրաթյանը։ Կառուցվել է հայ գրատպության 500-ամյակի կապակցությամբ, տեղադրվել՝ 2012 թվականի ապրիլի 23-ին։ Հանդիսավոր բացմանը ներկա էին քաղաքական և մշակութային բազմաթիվ գործիչներ։ Արձանը խորհրդանշում է «Մշո ճառընտիր» մատյանը՝ պատկերելով երկու կանանց, ովքեր հայերեն այս ամենամեծ մագաղաթյա գիրքը, երկու մասի են բաժանել և փրկել թուրքական յաթաղանից։

Աջակցություն հայերեն վիքիպեդիայի զարգացմանը

2014 թվականին անցկացրած վիքիճամբարի ֆլեշմոբը

2013 թվականի հոկտեմբերին «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը սկսեց աջակցել «Վիքիմեդիա Հայաստան» հիմնադրամին՝ իրականացնելով մի շարք ծրագրեր, որոնցից են «Մեկ հայ, մեկ հոդված» արշավը[15][16][17][18][19], Վիքիճամբարները[20] և Վիքիակումբների ստեղծումը:


2014 թվականի մարտի 24-ին մեկնարկված համահայկական «Մեկ հայ, մեկ հոդված» խորագրով արշավի ընթացքում կազմակերպվել են հանդիպումներ բազում մշակութային գործիչների հետ՝ օգնելու նրանց տիրապետել վիքիմշակույթին և իրենց ներդրումն ունենալու հայերեն վիքիպեդիայի հարստացման գործում: Արշավին անդրադարձան այնպիսի արտասահմանյան պարբերականներ, ինչպիսիք են BBC-ն[21][22], The Guardian-ը, News Week-ը և այլն։

Համագործակցության ընթացքում 2014 թվականին կազմակերպվեց առաջին վիքիճամբարը[23]: 14 օրվա ընթացքում ճամբարի մասնակիցները ծանոթացան վիքիպեդիայի խմբագրելու գործիքներին։ Ճամբարի առօրյայում ներառված էին հայկական պարերի և երգերի ուսուցում, հայկական ֆիլմերի ցուցադրություն, ինչպես նաև հանդիպումներ անվանի գիտնականների, գրողների և մշակութային գործիչների հետ։ 2014 թվականի օգոստոսին կազմակերպվեց վիքիճամբարի երկրորդ հերթափոխը: Վիքիճամբարը միջազգային «Վիքիմեդիա» հիմնադրամի կողմից ճանաչվեց 2014 թվականի լավագույն վիքի միջոցառում[24]։

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը 2014 թվականի հունիսի 1-ին սկսել է աջակցել վիքիակումբների ստեղծմանն ու գործունեությանը՝ հիմնելով Ապարանի վիքիակումբը։ Հետագայում, «Վերածնունդ»-ի աջակցությամբ հիմնվել են վիքիակումբներ նաև Եղվարդում, Աշտարակում, Ստեփանակերտում։

2015 թվականի հունիսի 20-ին Երևանի Արշակունյաց 2 հասցեում կայացավ «Վիքիմեդիա Հայաստան» գիտակրթական հասարակական կազմակերպության՝ «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի աջակցությամբ վերանորոգված և տեխնիկապես վերազինված գրասենյակի բացումը[25]։

Աջակցության ընթացքում՝ 2013–2015 թվականներին հայերեն Վիքիպեդիայի հոդվածների թիվը ավելացավ 70․000-ից հասնելով 200․000-ի։։

Հայկական Ազգային Երաժշտական Գանձարան (armenianmusic.am)

Հայկական ազգային երաժշտական գանձարան ծրագիրը մեկնարկել է 2014 թվականի փետրվարին, բաղկացած է մի քանի նախագծերից[26]: Նախագծի նպատակն է ձայնագրել և վերաձայնագրել հայ ժողովրդական, գործիքային և եկեղեցական երաժշտությունը, պահպանել և սերունդներին փոխանցել մշակութային ժառանգությունը[27]։ Ստեղծվեց 10 հոգուց բաղկացած «Զարկ» արական երգչախումբը, որը գործում է 2014թ․-ի փետրվարից և 4 ամսում հասցրել է ձայնագրել 60 հոգևոր-եկեղեցական երգերից կազմված ընտրանի` 5-րդ դարից մինչև 15-րդ դար: 2014 թվականի հուլիսից մինչև 2015 թվականի մայիս ընկած ժամանակահատվածում AP records-ի տաղավարներում ձայնագրվեցին 500-ից ավել վոկալ և գործիքային ստեղծագործություններ՝ ժողովրդական, հոգևոր[28] , աշուղական: Ձայնագրմանը զուգահեռ՝ աշխատանքներ սկսվեցին armenianmusic.am երաժշտական առցանց պորտալի ստեղծման ուղղությամբ, որում տեղակայվեցին բոլոր աուդիոձայնագրությունները: Երգերը դասավորված են բոլոր հնարավոր ֆիլտրերով. ըստ երգի տիպի, ժանրի, կատարողի, տարածաշրջանի, օգտագործված գործիքների եւ այլն: Ստեղծագործությունների ցանկի մեջ ընդգրկված են Արևելյան և Արևմտյան Հայաստանների պատմական շրջանների երգերն ու նվագները[29]: Կայքը քառալեզու է՝ արևելահայերեն, արևմտահայերեն, անգլերեն և ռուսերեն։ Կայքը հասանելի է նաև բջջային հավելվածի տեսքով՝ IOS և Android օպերացիոն համակարգերի համար: Պորտալում յուրաքանչյուր երգի ուղեկցում է համապատասխան թեմատիկ նկարազարդումը: Նկարազարդումները ստեղծվել են հատուկ այդ ձայնագրությունների համար՝ Փ. Թերլեմեզյանի անվան Երևանի պետական գեղարվեստական քոլեջի ուսանողների, ինչպես նաև անվանի նկարիչների կողմից։

Գրքերի Տպագրություն

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամն իրականացրել է մի շարք գրքերի հրատարակումներ և վերահրատարակումներ։ 2014 թվականին հիմնադրամի կողմից ձևավորված աշխատանքային խումբը ստանձնեց ժողովրդական, աշուղական և հոգևոր երաժշտության` ձեռագիր և նախկինում տպագրված նոտաների ուսումնասիրությունը: Արդյունքում ընտրվեցին երաժշտական ամենաարժեքավոր նմուշները և սկսվեց դրանց թվայնացման ու վերահրատարակման գործընթացը։ Մեկնարկեցին հայերեն տեքստերի լատինատառ տառադարձության, ծանոթագրական նյութերի պատրաստման և դրանց անգլերեն թարգմանության գործընթացները։ 2015 թվականի հունիսի վերջին, իրականացավ Կոմիտաս Վարդապետի ծրագիրը. լույս տեսավ նրա կողմից կազմված «Հազար ու մի խաղ» 100 ժողովրդական երգերի ընտրանին[30]։ Այն անվճար հատկացվել է գրադարաններին, ուսումնական և հոգևոր հաստատություններին, աշխարհասփյուռ հայ համայնքներին և այլն: 2015 թվականի հուլիսին տեղի ունեցավ գրքի շնորհանդեսը՝ հայտնի մշակութային և պետական գործիչների մասնակցությամբ: Մինչ այսօր անց են կացվում բազմաթիվ շնորհանդեսներ և PR ակցիաներ, որոնց թվում են ՅՈՒՆԵՍԿՕ-յի կոնֆերանսին «Ազգային ինքնության պահպանում» թեմայով հաշվետվության ներկայացումը, պրեզենտացիաներ Հարավային Կալիֆոռնիայի Համալսարանում (ԱՄՆ), «Այբ» միջազգային դպրոցում, Կոմիտասի թանգարանում և այլուր:

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը, համաշխարհային հանրությանը հասանելի տեսքով և ձևակերպմամբ, հրատարակել է հայ հոգևոր երաժշտական կարևորագույն մատյաններ: Առաջինը Մակար Եկմալյանի՝ երգչախմբի համար գրված «Սուրբ Պատարագն» է՝ եռաձայն արական, քառաձայն արական և քառաձայն խառը կազմերի համար, որն առաջին անգամ հրատարակվել է 1896 թվականին Լայպցիգում[31]: Շուրջ 120 տարի անց, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի օրհնությամբ, «Սուրբ Պատարագի» բազմաձայնումը վերահրատարակվեց, նոտագրության ժամանակակից չափանիշներին համապատասխան, լատինատառ տառադարձությամբ, երաժշտագիտական նախաբանով, վերլուծություններով և դրանց անգլերեն թարգմանությամբ: Նպատակն էր հայ եկեղեցու գլխավոր ծեսի այս կարևորագույն նմուշը միջազգային հանրությանը և սփյուռքին հասանելի դարձնելը։

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի օրհնությամբ լույս տեսավ «Ժամագիրքը», որը քրիստոնեական եկեղեցու հնագույն երաժշտածիսական մատյաններից է, հայ եկեղեցական արարողակարգին և տոներին հարմարեցված աղոթքների, հոգևոր երգերի, քարոզների հիմնական ժողովածուն[32][33]: «Ժամագիրքը» եվրոպական նոտագրությամբ երբևէ չի հրատարակվել: Այն 1877 թվականին Համբարձում Լիմոնջյանի հայկական նոտագրության համակարգով գրառել է երաժշտագետ, կոմպոզիտոր Նիկողայոս Թաշճյանը: Վերջին մի քանի տասնամյակների ընթացքում Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի ֆոլկլորագիտության ամբիոնի դասախոսների և ուսանողների համատեղ ջանքերով ժամագիրքը փոխադրվել է եվրոպական նոտագրության: 960 էջից բաղկացած այս ակադեմիական հրատարակությունը ներկայումս թվայնացված է, հագեցված երաժշտագիտական նախաբանով, գրքում հանդիպող եզրերի (տերմինների) բառարանով, երգային նմուշների ամբողջական ցանկով։ Այս ամենը առկա է հայերեն և անգլերեն լեզուներով։

Սարոյան Հաուս

Վ.Սարոյանի տուն-թանգարանը

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը 2016 թվականին գնեց Վիլյամ Սարոյանի Ֆրեզնոյում գտնվող տունը և այդ պահից ազդարարվեց «Սարոյան հաուս» նախագծի սկիզբը[34]: Նախագիծը նպատակ ունի նորագույն տեխնոլոգիական լուծումներով ներկայացնել Վիլյամ Սարոյանի ամբողջական կերպարն ու խառնվածքը, բացահայտել նրա մինչ այս անհայտ կողմերը և ներկայացնել այն ոչ ստանդարտ լուծումներով: Գրիֆիթ վեյ 2729 հասցեում գտնվող տունը[35], որտեղ Վիլյամ Սարոյանը անցկացրել է կյանքի վերջին 17 տարիները, 2018 թվականի օգոստոսի 31-ին, գրողի 110-ամյակին[36], վերաբացվեց որպես տուն-թանգարան: Նշանավոր գրողի լիարժեք ներկայացման համար նախագիծը ստեղծել է սարոյանական ամենամեծ թվայնացված արխիվը, հավաքագրել Վիլյամ Սարոյանի հետ առնչվող իրեր, լուսանկարներ, գունանկարներ, գրաֆիկաներ, ֆիլմեր ու ձայնագրություններ[37][38][39][40]:

Հայ Ֆեստ

«Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը 2017 թվականից կանգնած է «ՀԱՅ ՖԵՍՏ» միջազգային թատերական փառատոնի կողքին[41]: Աջակցելով դրամատիկական, երաժշտական, պարային, տիկնիկային, վիզուալ, կրկեսային, մանկական, ինչպես նաև բացօթյա ներկայացումների կյանքի կոչմանը՝ «ՀԱՅ ՖԵՍՏ»-ը և «Վերածնունդը» որդեգրել են մշակութային քաղաքականության ոլորտում որոշիչ ներդրումներ կատարելու առաքելությունը[42]:

Քան Ակադեմիա Հայաստան

2017 թվականի հուլիսի 1-ից «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամը, համագործակցելով «Այբ» կրթական հիմնադրամի հետ, զբաղվում է աշխարհահռչակ «Քան» ակադեմիա առցանց կրթական հարթակի հայերեն բաժնի ստեղծմամբ և զարգացմամբ[43]։ Նախագիծը նպատակ ունի թարգմանել մաթեմատիկայի, գիտության եւ արվեստի նյութերի շարքը, ինչպես նաև ստեղծել հայոց լեզվի քերականության տեսանյութերի շարք։ Արդյունավետ համագործակցության շնորհիվ այսօր Youtube-ի հարթակում և «Քան» ակադեմիայի հայալեզու կայքում հասանելի են 2000-ից ավելի տեսանյութեր և 900-ից ավել վարժություններ ու ուսուցողական նյութեր:

Նարեկացու Վերածնունդ

Նարեկացուն նվիրված նախագծի շրջանակում հիմնադրամն իրականացրել և շարունակում է իրականացնել մի շարք նախաձեռնություններ, ինչպիսիք են՝ Գրիգոր Նարեկացուն նվիրված կայքի գործարկումը (2017 թվական), Գրիգոր Նարեկացու հուշարձանի տեղադրումը Վատիկանի պարտեզում (2018 թվականի մարտի 21-ին)[44][45], «Մատյան ողբերգության» պոեմին նվիրված հուշարձանի միջազգային մրցույթ (2018 թվականի հոկտեմբերի 13)[46] և 2013 և 2014 թվականներին հիմնադրամը ձեռք է բերել հնագույն արժեքավոր ձեռնագրեր և ի պահ տվել վերջիններիս Մատենադարանին: Narekatsi.com կայքը եռալեզու է՝ հայերեն, անգլերեն, ռուսերեն։ Ներառում է Նարեկացու կենսագրությունը, նրան նվիրված ֆիլմերի, հաղորդումների, հոդվածների հղումներ։ Կայքում զետեղված են ավանդազրույցներ, տաղեր, գանձեր, աղոթքներ և այլ ստեղծագործություններ՝ տարբեր տարիների, երկրների հրատարակություններով։ Աշխատանքներ են տարվում «Մատեան Ողբերգութեան» պոեմի իտալերեն, գերմաներեն, արաբերեն, թուրքերեն, պարսկերեն և շատ այլ լեզուներով թարգմանությունների ձեռք բերման ուղղությամբ։ Կայքը հնարավորություն է տալիս այս ամենը կարդալ տեքստային և/կամ գրքային տարբերակով։ Կայքն ունի նաև առանձին բաժին՝ նվիրված Նարեկավանքին, որտեղ հնարավոր է գտնել վանքի մասին տեղեկատվություն և նկարներ։

Հանրային Ռադիոյի «Ոսկե ֆոնդ»

2017 թվականից «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի մեկենասությամբ սկսվել է Հայաստանի ռադիոյի ձայնադարանի թվայնացումը, որի «Ոսկե ֆոնդում» պահպանվում է մոտ 97.000 ձայնագրություն, որից 28.000-ը հայ կոմպոզիտորների ստեղծագործություններ են[47]: Եռալեզու կայքում հնչում են արդեն դասական դարձած երգեր, ելույթներ, համերգներ, ձայներ, նաև ձայնագրություններ, որոնք եզակի են, շատերի համար մինչ այս անհայտ։ Յուրաքանչյուր աուդիոձայնագրությանը կցվում են ձայնագրության տարեթիվը, երաժշտության և խոսքերի հեղինակը, ներկայացվում է կենսագրություն, ֆոտոալբոմ և այլն: Այսօր հնարավորություն կա ոչ միայն վայելելու «Ոսկե ֆոնդի» գոհարները, այլ նաև ստեղծելու նորերը: Վերջերս վերաբացված Հանրային ռադիոյի ձայնագրման ստուդիայում` «Ռադիո ստուդիա»-ում, որտեղ տասնամյակներ շարունակ ձայնագրվել է արխիվի ձայնագրությունների մեծ մասը, արդեն իսկ ձայնագրվում են ստեղծագործություններ, որոնք վաղը կդառնան մեր այսօրվա մշակութային արժեքների վկայությունը[48]։

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Սարոյան Հաուս նախագծի շրջանակներում, կպահպանվի Վիլյամ Սարոյանին պատկանող իրերը
  2. ↑ Տղամարդիկ արձանախումբը տեղադրվեց Մոսկովյան 31 հասցեում
  3. ↑ «Վարք հավերժության» քանդակը` Օղակաձև զբոսայգում
  4. ↑ Ինտելեկտուալ Ռենեսանս հիմնադրամի աջակցությամբ սկսվեց «Մեկ հայ՝ մեկ հոդված» արշավը
  5. ↑ Ինտելեկտուալ Ռենեսանս հիմնադրամի աջակցությամբ բացվեց Վիքիմեդիա Հայաստան հիմնադրամի գրասենյակը, որի բացմանը ներկա գտնվեց ՀՀ 3-րդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը
  6. ↑ Ներկայացվել է «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարանը»
  7. ↑ Հայկական ազգային երաժշտության մոտ 550 օրինակ՝ մեկ ձայնադարանում
  8. ↑ Արթուր Ջանիբեկյանը կգլխավորի «Գազպրոմ-Մեդիա»-ի ժամանցային հեռուստաալիքների խումբը
  9. ↑ Արթուր Ջանիբեկյանը գլխավորել է «Գազպրոմ-Մեդիայի» ժամանցային հեռուստաալիքները
  10. ↑ Comedy Club-ի հիմնադիրը դարձել է «Գազպրոմ-Մեդիայի» 4 հեռուստաալիքների ղեկավարը
  11. ↑ Արթուր Ջանիբեկյանը ստեղծեց «Քոմեդի Քլաբ Փրոդաքշն» ընկերությունը
  12. ↑ Արթուր Ջանիբեկյանը snob.ru կայքում
  13. ↑ Արթուր Ջանիբեկյանը` Դավիթ Մինասյանի «Տղամարդիկ» քանդակի հովանավոր
  14. ↑ «Վարք հավերժության» քանդակը` Օղակաձև զբոսայգում
  15. ↑ Մեկնարկեց «Մեկ հայ, մեկ հոդված» արշավը
  16. ↑ Հայկական բանկերը միանում են արշավին
  17. ↑ Էկոնոմիկայի նախարարությունը միացել է «Մեկ հայ, մեկ հոդված Վիքիպեդիայում» նախաձեռնությանը
  18. ↑ Պաշտպանության նախարարը կմիանա «Մեկ հայ, մեկ հոդված Վիքիպեդիայում» նախագծին
  19. ↑ BBC-ի անդրադարձել է «Վիքիմեդիա Հայաստան»-ի «Մեկ հայ, մեկ հոդված» նախաձեռնությանը
  20. ↑ Վիքիճամբարներ. ակտիվ հանգիստ ու օգտակար աշխատանք պատանիների և երիտասարդների համար
  21. ↑ BBC-ն անդրադարձել է Վիքիպեդիա հանրագիտարանում հայերի ակտիվությանը
  22. ↑ BBC-ի անդրադարձը Wikipedia-ում հայերի ակտիվությանը
  23. ↑ Վանաձորում տեղի կունենա «Վիքի ճամբար 2014»-ը
  24. ↑ Վիքիճամբարը ճանաչվեց տարվա լավագույն Վիքինախագիծ
  25. ↑ «Վիքիմեդիա Հայաստան» հիմնադրամի գրասենյակի բացմանը ներկա է եղել նաև ՀՀ երրորդ նախագահը
  26. ↑ «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարան» նախագծի շնորհանդես Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում
  27. ↑ «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարան»-ի ոսկե ֆոնդի հասցեն՝ armeniamusic.am
  28. ↑ Ազգային երաժշտական գանձարան կամ մեր հոգևոր տարածքի պահապան «մատյան գունդ»-ը
  29. ↑ «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարանը» ներակայացվեց սփյուռքահայ երիտասարդներին
  30. ↑ Կոմիտասին վերադարձնելով ժողովրդին
  31. ↑ Հրատարակել է Մակար Եկմալյանի «Սուրբ Պատարագը»
  32. ↑ «Մշակութային վերածնունդ» հիմնադրամի նախաձեռնությամբ լույս է տեսել «Ժամագիրք» հոգևոր ժողովածուն
  33. ↑ 140 տարի անց լույս է տեսել Հայ եկեղեցու գլխավոր ծիսական մատյաններից մեկը՝ Ժամագիրքը
  34. ↑ «Սարոյան Հաուս» նախագիծի մասին
  35. ↑ Վիլյամ Սարոյանի տունը կդառնա ինտերակտիվ թանգարան
  36. ↑ «Սարոյան հաուս» նախագիծը գրողի ծննդյան օրը ներկայացնում է նրա տուն-թանգարանի հայեցակարգը
  37. ↑ Ֆրեզնոյում բացվում է Սարոյանի տուն-թանգարանը
  38. ↑ «Սարոյան հաուս» նախագիծը գրողի ծննդյան օրը ներկայացնում է նրա տուն-թանգարանի հայեցակարգը
  39. ↑ Պոստ Ֆակտում. Սարոյանի վերածնունդը
  40. ↑ Տուն-թանգարանի բացումը Ֆրեզնո քաղաքում
  41. ↑ «Ինտելեկտուալ և մշակութային ռենեսանս» հիմնադրամը կհամագործակցի «ՀԱՅ ՖԵՍՏ» փառատոնի հետ
  42. ↑ Սեպտեմբերի 28-ին սկսվում է «Հայֆեստ» միջազգային թատերական 16-րդ փառատոնը
  43. ↑ «Քան» ակադեմիայի հայաստանյան գրասենյ
  44. ↑ Վատիկանում հանդիսավորությամբ բացվել է Սուրբ Գրիգոր Նարեկացու արձանը
  45. ↑ Վատիկանում բացվեց Նարեկացու արձանը
  46. ↑ «Վերածնունդ» հիմնադրամը հայտարարում է քանդակագործության մրցույթ՝ նվիրված Նարեկացու «Մատյան ողբերգության» պոեմին
  47. ↑ Հանրային ռադիոյի արխիվը՝ համացանցում
  48. ↑ Հանրային ռադիոն թվայնացրել է իր ոսկե ֆոնդի ութ հազար ձայնագրություն

Արտաքին հղումներ

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Haktorres/Ավազարկղ&oldid=6472098» էջից