«Գարեգին Բ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 39. Տող 39.
}}
}}
[[Պատկեր:Papa roma1.jpg|մինի|Գարեգին II-ը [[Հռոմի Պապ]] [[Ֆրանցիսկոս (Հռոմի պապ)|Ֆրանցիսկոսի]] հետ (2016)]]
[[Պատկեր:Papa roma1.jpg|մինի|Գարեգին II-ը [[Հռոմի Պապ]] [[Ֆրանցիսկոս (Հռոմի պապ)|Ֆրանցիսկոսի]] հետ (2016)]]
'''Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց''' (ավազանի անունը՝ '''''Կտրիճ Գրիգորի Ներսիսյան''''', {{ԱԾ}})։ Հայ ազգային եկեղեցական գործիչ, [[1999]] թ. [[նոյեմբեր 4|նոյեմբերի 4]]-ից [[Հայ Առաքելական Եկեղեցի|Հայաստանյայց Առաքելական Եկեղեցու]] 132-րդ [[Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս|Կաթողիկոս]]:
'''Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց''' (ավազանի անունը՝ '''''Կտրիճ Գրիգորի Ներսիսյան''''', {{ԱԾ}})։ Հայ ազգային եկեղեցական գործիչ, [[1999]] թվականի [[նոյեմբեր 4|նոյեմբերի 4]]-ից [[Հայ Առաքելական Եկեղեցի|Հայաստանյայց Առաքելական Եկեղեցու]] 132-րդ [[Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս|Կաթողիկոս]]:


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը, ավազանի անունով՝ Կտրիճ Գրիգորի Ներսիսյան, ծնվել է [[1951]] թվականի [[օգոստոս]]ի [[21]]-ին [[ՀՀ]] [[Արմավիրի մարզ]]ի [[Ոսկեհատ]] գյուղում։ Նախնական կրթությունը հայրենի գյուղում ստանալուց հետո, [[1965]] թվականին ընդունվել է [[Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին|Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի]] [[Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան]]։ [[1970]] թվականի [[դեկտեմբեր]]ի [[26]]-ին՝ [[Ստեփանոս Նախավկա]]յի տոնի օրը, Տ. Հայկազուն արք. Աբրահամյանի կողմից ձեռնադրվել է [[սարկավագ]]<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1970/1970(12).pdf Սուրբ Ստեփանոսի տոնը և սարկավագական ձեռնադրություն Մայր Աթոռում, «Էջմիածին», 12(1970), էջ 27-29]</ref>։ [[1971]] թվականին գերազանց առաջադիմությամբ ավարտել է [[Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան]]ը և նշանակվել տեսչի օգնական՝ նաև ստանձնելով «[[Նոր Կտակարան]]» առարկայի դասավանդման պարտականությունը։ [[1972]] թվականի [[հոկտեմբեր]]ի [[15]]-ին Գերաշնորհ [[Տ. Տիրան արք. Ներսոյան]]ի կողմից ձեռնադրվել է [[Աբեղա|կուսակրոն քահանա]] և ի պատիվ [[Ավարայրի ճակատամարտ]]ին նահատակված Գարեգին Սրվանձտյան իշխանի վերակոչվել Գարեգին անվամբ<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1972/1972(10).pdf Սամվել սրկ. Պետրոսյան, Ձեռնադրություն Մայր Տաճարում, «Էջմիածին», 10(1972), էջ 43-45]</ref>։ Նույն թվականին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս [[Վազգեն Ա Բուխարեստցի|Վազգեն Ա]]-ի տնօրինությամբ մեկնել է [[Ավստրիա]]՝ [[Վիեննայի համալսարան]]ի աստվածաբանության ֆակուլտետում իր կրթությունը շարունակելու համար։ [[1975]] թվականին նշանակվել է [[Գերմանիա]]յի հայ համայնքի հոգևոր հովիվ՝ միաժամանակ իր աստվածաբանական կրթությունը շարունակելով [[Բոննի համալսարան]]ում։
Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը, ավազանի անունով՝ Կտրիճ Գրիգորի Ներսիսյան, ծնվել է [[1951]] թվականի [[օգոստոս]]ի [[21]]-ին [[ՀՀ]] [[Արմավիրի մարզ]]ի [[Ոսկեհատ]] գյուղում։ Նախնական կրթությունը հայրենի գյուղում ստանալուց հետո, [[1965]] թվականին ընդունվել է [[Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին|Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի]] [[Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան]]։ [[1970]] թվականի [[դեկտեմբերի 26]]-ին՝ [[Ստեփանոս Նախավկա]]յի տոնի օրը, Տ. Հայկազուն արք. Աբրահամյանի կողմից ձեռնադրվել է [[սարկավագ]]<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1970/1970(12).pdf Սուրբ Ստեփանոսի տոնը և սարկավագական ձեռնադրություն Մայր Աթոռում, «Էջմիածին», 12(1970), էջ 27-29]</ref>։ [[1971]] թվականին գերազանց առաջադիմությամբ ավարտել է [[Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան]]ը և նշանակվել տեսչի օգնական՝ նաև ստանձնելով «[[Նոր Կտակարան]]» առարկայի դասավանդման պարտականությունը։ [[1972]] թվականի [[հոկտեմբեր]]ի [[15]]-ին Գերաշնորհ [[Տ. Տիրան արք. Ներսոյան]]ի կողմից ձեռնադրվել է [[Աբեղա|կուսակրոն քահանա]] և ի պատիվ [[Ավարայրի ճակատամարտ]]ին նահատակված Գարեգին Սրվանձտյան իշխանի վերակոչվել Գարեգին անվամբ<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1972/1972(10).pdf Սամվել սրկ. Պետրոսյան, Ձեռնադրություն Մայր Տաճարում, «Էջմիածին», 10(1972), էջ 43-45]</ref>։ Նույն թվականին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս [[Վազգեն Ա Բուխարեստցի|Վազգեն Ա]]-ի տնօրինությամբ մեկնել է [[Ավստրիա]]՝ [[Վիեննայի համալսարան]]ի աստվածաբանության ֆակուլտետում իր կրթությունը շարունակելու համար։ [[1975]] թվականին նշանակվել է [[Գերմանիա]]յի հայ համայնքի հոգևոր հովիվ՝ միաժամանակ իր աստվածաբանական կրթությունը շարունակելով [[Բոննի համալսարան]]ում։


[[1979]] թվականին [[Գերմանիա]]յից տեղափոխվել է [[Ռուսաստան]] և իր ուսումը շարունակել [[Ռուս Ուղղափառ եկեղեցի|Ռուս Ուղղափառ Եկեղեցու]] Մոսկվայի հոգևոր ակադեմիայի ասպիրանտուրայում։ [[1980]] թվականին վերադարձել է [[Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին]] և նշանակվել [[Արարատյան հայրապետական թեմ]]ի Առաջնորդական փոխանորդի օգնական<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1980/1980(2-3).pdf Հոգևոր պաշտոնյաների նոր նշանակումներ, «Էջմիածին», 2-3(1970), էջ 15]</ref>, իսկ [[1983]] թվականի ապրիլին՝ փոխանորդ։ [[1983]] թվականի [[հոկտեմբեր]]ի [[23]]-ին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս [[Վազգեն Ա Բուխարեստցի|Վազգեն Ա]]-ի կողմից արժանացել է [[եպիսկոպոս]]ական ձեռնադրության<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1983/1983(9-10).pdf Եպիսկոպոսական ձեռնադրություն, «Էջմիածին», 9-10(1983), էջ 79-83]</ref>։ Գարեգին եպիսկոպոսը [[1992]] թվականին ստացել է արքության պատիվ։ Վազգեն Ա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի վախճանից հետո [[1995]] թվականի կաթողիկոսական ընտրությունների ժամանակ համարվում էր Հայոց Հայրապետական աթոռի ամենահավանական թեկնածուն, սակայն ընտրության երկրորդ փուլում Գարեգին արքեպիսկոպոսը հանում է իր թեկնածությունը՝ հօգուտ [[Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւն|Մեծի Տանն Կիլիկիո]] [[Գարեգին Ա Քեսաբցի|Գարեգին Բ]] Կաթողիկոսի։ [[1998]] թվականի [[նոյեմբեր]]ի [[30]]-ին [[Գարեգին Ա Քեսաբցի|Գարեգին Ա]] Ամենայն հայոց Կաթողիկոսի կողմից նշանակվել է Կաթողիկոսական ընդհանուր փոխանորդ<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1998/1998(10-11).pdf Հայրապետական տնօրինութիւն, «Էջմիածին», 10-11(1998), էջ 3]</ref>, իսկ վերջինիս մահից հետո՝ [[1999]] թվականի [[հոկտեմբեր 27|հոկտեմբերի 27]]-ին տեղի ունեցած Ազգային-եկեղեցական ժողովի կողմից ընտրվել է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս և [[նոյեմբեր 4|նոյեմբերի 4]]-ին արժանացել կաթողիկոսական ձեռնադրության և օծման։
[[1979]] թվականին [[Գերմանիա]]յից տեղափոխվել է [[Ռուսաստան]] և իր ուսումը շարունակել [[Ռուս Ուղղափառ եկեղեցի|Ռուս Ուղղափառ Եկեղեցու]] Մոսկվայի հոգևոր ակադեմիայի ասպիրանտուրայում։ [[1980]] թվականին վերադարձել է [[Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին]] և նշանակվել [[Արարատյան հայրապետական թեմ]]ի Առաջնորդական փոխանորդի օգնական<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1980/1980(2-3).pdf Հոգևոր պաշտոնյաների նոր նշանակումներ, «Էջմիածին», 2-3(1970), էջ 15]</ref>, իսկ [[1983]] թվականի ապրիլին՝ փոխանորդ։ [[1983]] թվականի [[հոկտեմբեր]]ի [[23]]-ին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս [[Վազգեն Ա Բուխարեստցի|Վազգեն Ա]]-ի կողմից արժանացել է [[եպիսկոպոս]]ական ձեռնադրության<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1983/1983(9-10).pdf Եպիսկոպոսական ձեռնադրություն, «Էջմիածին», 9-10(1983), էջ 79-83]</ref>։ Գարեգին եպիսկոպոսը [[1992]] թվականին ստացել է արքության պատիվ։ Վազգեն Ա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի վախճանից հետո [[1995]] թվականի կաթողիկոսական ընտրությունների ժամանակ համարվում էր Հայոց Հայրապետական աթոռի ամենահավանական թեկնածուն, սակայն ընտրության երկրորդ փուլում Գարեգին արքեպիսկոպոսը հանում է իր թեկնածությունը՝ հօգուտ [[Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւն|Մեծի Տանն Կիլիկիո]] [[Գարեգին Ա Քեսաբցի|Գարեգին Բ]] Կաթողիկոսի։ [[1998]] թվականի [[նոյեմբեր]]ի [[30]]-ին [[Գարեգին Ա Քեսաբցի|Գարեգին Ա]] Ամենայն հայոց Կաթողիկոսի կողմից նշանակվել է Կաթողիկոսական ընդհանուր փոխանորդ<ref>[http://tert.nla.am/archive/HGG%20AMSAGIR/echmiadzin-vagharshapat/1998/1998(10-11).pdf Հայրապետական տնօրինութիւն, «Էջմիածին», 10-11(1998), էջ 3]</ref>, իսկ վերջինիս մահից հետո՝ [[1999]] թվականի [[հոկտեմբեր 27|հոկտեմբերի 27]]-ին տեղի ունեցած Ազգային-եկեղեցական ժողովի կողմից ընտրվել է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս և [[նոյեմբեր 4|նոյեմբերի 4]]-ին արժանացել կաթողիկոսական ձեռնադրության և օծման։


== Գործունեություն ==
== Գործունեությունը ==
1989 թվականին Արարատյան Հայրապետական թեմի հովանու ներքո Տ. Գարեգին արքեպիսկոպոս Ներսիսյանը հիմնել է [[Սևանի Վազգենյան Դպրանոց]]ը: 1990 թ.-ին Արարատյան Հայրապետական թեմում հիմնել է «Քրիստոնեական դաստիարակության կենտրոնը», որը համակարգում է Առաքելական եկեղեցու կողմից թեմի տարածքում իրականացվող քրիստոնեական ուսուցումը։ Այն ներկայումս ընդգրկում է ավելի քան 56 հանրակրթական դպրոց։ 1992 թվականին նրա նախաձեռնությամբ [[Երևան]]ում գտնվող նախկին պիոներ-պալատներից երեքը սեփականաշնորհվել են Հայ Առաքելական եկեղեցու կողմից և դարձել «Հայորդյաց տներ», որտեղ բազմաթիվ երեխաներ ստանում են կրոնական ու գեղագիտական կրթություն։ Նա հանդիսանում է մի շարք հասարակական կազմակերպությունների հոգաբարձուների խորհրդի անդամ, այդ թվում՝ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի, Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության հոգաբարձուների խորհրդի (պատվո անդամ), Միջազգային ինֆորմատիզացիայի ակադեմիայի անդամ (2000 թվական

1989 թ.-ին Արարատյան Հայրապետական թեմի հովանու ներքո Տ. Գարեգին արքեպիսկոպոս Ներսիսյանը հիմնել է [[Սևանի Վազգենյան Դպրանոց]]ը: 1990 թ.-ին Արարատյան Հայրապետական թեմում հիմնել է «Քրիստոնեական դաստիարակության կենտրոնը», որը համակարգում է Առաքելական եկեղեցու կողմից թեմի տարածքում իրականացվող քրիստոնեական ուսուցումը։ Այն ներկայումս ընդգրկում է ավելի քան 56 հանրակրթական դպրոց։ 1992 թ. նրա նախաձեռնությամբ [[Երևան]]ում գտնվող նախկին պիոներ-պալատներից երեքը սեփականաշնորհվել են Հայ Առաքելական եկեղեցու կողմից և դարձել «Հայորդյաց տներ», որտեղ բազմաթիվ երեխաներ ստանում են կրոնական ու գեղագիտական կրթություն։ Նա հանդիսանում է մի շարք հասարակական կազմակերպությունների հոգաբարձուների խորհրդի անդամ, այդ թվում՝ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի, Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության հոգաբարձուների խորհրդի (պատվո անդամ), Միջազգային ինֆորմատիզացիայի ակադեմիայի անդամ (2000 թ.

==== Կաթողիկոսական գործունեությունը ====


==== Կաթողիկոսական գործունեություն ====
Գարեգին Բ կաթողիկոսի գահակալության ընթացքում կառուցվել են 100-ից ավել եկեղեցիներ, վերանորոգվել ավելի քան 40: Մեծածավալ շինարարական աշխատանքներ է կատարել Էջմիածնի Մայր Աթոռում։ Եկեղեցահպատակ քաղաքացիները երբեմն նրան անվանում են Գարեգին շինարար։
Գարեգին Բ կաթողիկոսի գահակալության ընթացքում կառուցվել են 100-ից ավել եկեղեցիներ, վերանորոգվել ավելի քան 40: Մեծածավալ շինարարական աշխատանքներ է կատարել Էջմիածնի Մայր Աթոռում։ Եկեղեցահպատակ քաղաքացիները երբեմն նրան անվանում են Գարեգին շինարար։


Տող 58. Տող 56.
* [[Արցախի պետական համալսարան]]ի պատվավոր դոկտորի կոչում,
* [[Արցախի պետական համալսարան]]ի պատվավոր դոկտորի կոչում,
* Փիլիսոփայության դոկտորի կոչում (Միջազգային ինֆորմատիզացիայի ակադեմիայի կողմից),
* Փիլիսոփայության դոկտորի կոչում (Միջազգային ինֆորմատիզացիայի ակադեմիայի կողմից),
* [[ՀՀ]] [[Գիտությունների ազգային ակադեմիա]]յի պատվավոր անդամի կոչում (2003 թ.),
* [[ՀՀ]] [[Գիտությունների ազգային ակադեմիա]]յի պատվավոր անդամի կոչում (2003 թվական),
* [[Երևանի պետական համալսարան]]ի պատվավոր դոկտորի կոչում (2004 թ.),
* [[Երևանի պետական համալսարան]]ի պատվավոր դոկտորի կոչում (2004 թվական),


Գարեգին Բ կաթողիկոսը պարգևատրվել է հետևյալ շքանշաններով և մեդալներով՝
Գարեգին Բ կաթողիկոսը պարգևատրվել է հետևյալ շքանշաններով և մեդալներով՝
* [[Հորդանան]]ի բարձրագույն Ա կարգի շքանշան,
* [[Հորդանան]]ի բարձրագույն Ա կարգի շքանշան,
* [[Պաղեստին]]ի «Բեթղեհեմ-2000» շքանշան,
* [[Պաղեստին]]ի «Բեթղեհեմ-2000» շքանշան,
* [[Ռումինիա]]յի ազգային բարձրագույն պարգևով՝ «Ռումինիայի աստղ» շքանշան (2000 թ.),
* [[Ռումինիա]]յի ազգային բարձրագույն պարգևով՝ «Ռումինիայի աստղ» շքանշան (2000 թվական),
* [[Ուկրաինա]]յի Հանրապետության «Իշխան Յարոսլավ Իմաստուն» 5-րդ աստիճանի շքանշան (2001 թ.),
* [[Ուկրաինա]]յի Հանրապետության «Իշխան Յարոսլավ Իմաստուն» 5-րդ աստիճանի շքանշան (2001 թվական),
* [[Ֆրանսիա]]յի [[Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան]] (2001 թ.),
* [[Ֆրանսիա]]յի [[Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան]] (2001 թվական),
* Ռուս Ուղղափառ եկեղեցու «Սուրբ Անդրեաս առաքյալ» շքանշան (2004 թ.
* Ռուս Ուղղափառ եկեղեցու «Սուրբ Անդրեաս առաքյալ» շքանշան (2004 թվական
* [[Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշան]] (2009 թ.)<ref>[https://www.president.am/hy/decrees/item/266 Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. Գարեգին Երկրորդին Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշանով պարգևատրելու մասին]</ref>:
* [[Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշան]] (2009 թվական)<ref>[https://www.president.am/hy/decrees/item/266 Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. Գարեգին Երկրորդին Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշանով պարգևատրելու մասին]</ref>:
* [[Պատվո շքանշան]], 2015<ref>[https://www.president.am/hy/decrees/item/2144 ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՅՈՑ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. ԳԱՐԵԳԻՆ ԵՐԿՐՈՐԴԻՆ ՊԱՏՎՈ ՇՔԱՆՇԱՆՈՎ ՊԱՐԳԵՎԱՏՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ]</ref>
* [[Պատվո շքանշան]], 2015<ref>[https://www.president.am/hy/decrees/item/2144 ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՅՈՑ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. ԳԱՐԵԳԻՆ ԵՐԿՐՈՐԴԻՆ ՊԱՏՎՈ ՇՔԱՆՇԱՆՈՎ ՊԱՐԳԵՎԱՏՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ]</ref>


Տող 76. Տող 74.
== Արտաքին հղումներ ==
== Արտաքին հղումներ ==
[https://www.youtube.com/watch?v=zFkpAVT99eM Գարեգին Բ Ամենայն հայոց կաթողիկոսի գահակալության 15-ամյակը]
[https://www.youtube.com/watch?v=zFkpAVT99eM Գարեգին Բ Ամենայն հայոց կաթողիկոսի գահակալության 15-ամյակը]

{{Արտաքին հղումներ}}


{{Կաթողիկոս|
{{Կաթողիկոս|

13:55, 8 Հուլիսի 2019-ի տարբերակ

Գարեգին Բ
Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ
132-րդ Ծայրագույն Պատրիարք
և Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց
Ընդհանուր տեղեկություններ
ԵկեղեցիՀայ Առաքելական եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի
ՏիտղոսՆ.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ
Ծայրագույն Պատրիարք
և Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց
Գահակալություննոյեմբերի 4, 1999
ԻրավանախորդԳարեգին Ա Սարգիսյան
Ծնվել էօգոստոսի 21, 1951 (72 տարեկան)
ԾննդավայրՈսկեհատ գյուղ, Էջմիածնի շրջան (ներկայիս Արմավիրի մարզ), Հայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն Հայկական ԽՍՀ
Ազգությունհայ
ԿրթությունԳևորգյան Հոգևոր Ճեմարան,
Վիեննայի համալսարան
Բոննի համալսարան
Կուսակրոնության ընդունումհոկտեմբեր 15, 1972 թ.
 Karekin II Վիքիպահեստում
Գարեգին II-ը Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսի հետ (2016)

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց (ավազանի անունը՝ Կտրիճ Գրիգորի Ներսիսյան, օգոստոսի 21, 1951(1951-08-21)[1], Ոսկեհատ, Էջմիածնի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ)։ Հայ ազգային եկեղեցական գործիչ, 1999 թվականի նոյեմբերի 4-ից Հայաստանյայց Առաքելական Եկեղեցու 132-րդ Կաթողիկոս:

Կենսագրություն

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը, ավազանի անունով՝ Կտրիճ Գրիգորի Ներսիսյան, ծնվել է 1951 թվականի օգոստոսի 21-ին ՀՀ Արմավիրի մարզի Ոսկեհատ գյուղում։ Նախնական կրթությունը հայրենի գյուղում ստանալուց հետո, 1965 թվականին ընդունվել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան։ 1970 թվականի դեկտեմբերի 26-ին՝ Ստեփանոս Նախավկայի տոնի օրը, Տ. Հայկազուն արք. Աբրահամյանի կողմից ձեռնադրվել է սարկավագ[2]։ 1971 թվականին գերազանց առաջադիմությամբ ավարտել է Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարանը և նշանակվել տեսչի օգնական՝ նաև ստանձնելով «Նոր Կտակարան» առարկայի դասավանդման պարտականությունը։ 1972 թվականի հոկտեմբերի 15-ին Գերաշնորհ Տ. Տիրան արք. Ներսոյանի կողմից ձեռնադրվել է կուսակրոն քահանա և ի պատիվ Ավարայրի ճակատամարտին նահատակված Գարեգին Սրվանձտյան իշխանի վերակոչվել Գարեգին անվամբ[3]։ Նույն թվականին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Վազգեն Ա-ի տնօրինությամբ մեկնել է Ավստրիա՝ Վիեննայի համալսարանի աստվածաբանության ֆակուլտետում իր կրթությունը շարունակելու համար։ 1975 թվականին նշանակվել է Գերմանիայի հայ համայնքի հոգևոր հովիվ՝ միաժամանակ իր աստվածաբանական կրթությունը շարունակելով Բոննի համալսարանում։

1979 թվականին Գերմանիայից տեղափոխվել է Ռուսաստան և իր ուսումը շարունակել Ռուս Ուղղափառ Եկեղեցու Մոսկվայի հոգևոր ակադեմիայի ասպիրանտուրայում։ 1980 թվականին վերադարձել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին և նշանակվել Արարատյան հայրապետական թեմի Առաջնորդական փոխանորդի օգնական[4], իսկ 1983 թվականի ապրիլին՝ փոխանորդ։ 1983 թվականի հոկտեմբերի 23-ին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Վազգեն Ա-ի կողմից արժանացել է եպիսկոպոսական ձեռնադրության[5]։ Գարեգին եպիսկոպոսը 1992 թվականին ստացել է արքության պատիվ։ Վազգեն Ա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի վախճանից հետո 1995 թվականի կաթողիկոսական ընտրությունների ժամանակ համարվում էր Հայոց Հայրապետական աթոռի ամենահավանական թեկնածուն, սակայն ընտրության երկրորդ փուլում Գարեգին արքեպիսկոպոսը հանում է իր թեկնածությունը՝ հօգուտ Մեծի Տանն Կիլիկիո Գարեգին Բ Կաթողիկոսի։ 1998 թվականի նոյեմբերի 30-ին Գարեգին Ա Ամենայն հայոց Կաթողիկոսի կողմից նշանակվել է Կաթողիկոսական ընդհանուր փոխանորդ[6], իսկ վերջինիս մահից հետո՝ 1999 թվականի հոկտեմբերի 27-ին տեղի ունեցած Ազգային-եկեղեցական ժողովի կողմից ընտրվել է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս և նոյեմբերի 4-ին արժանացել կաթողիկոսական ձեռնադրության և օծման։

Գործունեություն

1989 թվականին Արարատյան Հայրապետական թեմի հովանու ներքո Տ. Գարեգին արքեպիսկոպոս Ներսիսյանը հիմնել է Սևանի Վազգենյան Դպրանոցը: 1990 թ.-ին Արարատյան Հայրապետական թեմում հիմնել է «Քրիստոնեական դաստիարակության կենտրոնը», որը համակարգում է Առաքելական եկեղեցու կողմից թեմի տարածքում իրականացվող քրիստոնեական ուսուցումը։ Այն ներկայումս ընդգրկում է ավելի քան 56 հանրակրթական դպրոց։ 1992 թվականին նրա նախաձեռնությամբ Երևանում գտնվող նախկին պիոներ-պալատներից երեքը սեփականաշնորհվել են Հայ Առաքելական եկեղեցու կողմից և դարձել «Հայորդյաց տներ», որտեղ բազմաթիվ երեխաներ ստանում են կրոնական ու գեղագիտական կրթություն։ Նա հանդիսանում է մի շարք հասարակական կազմակերպությունների հոգաբարձուների խորհրդի անդամ, այդ թվում՝ «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի, Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության հոգաբարձուների խորհրդի (պատվո անդամ), Միջազգային ինֆորմատիզացիայի ակադեմիայի անդամ (2000 թվական)։

Կաթողիկոսական գործունեություն

Գարեգին Բ կաթողիկոսի գահակալության ընթացքում կառուցվել են 100-ից ավել եկեղեցիներ, վերանորոգվել ավելի քան 40: Մեծածավալ շինարարական աշխատանքներ է կատարել Էջմիածնի Մայր Աթոռում։ Եկեղեցահպատակ քաղաքացիները երբեմն նրան անվանում են Գարեգին շինարար։

Կոչումներ, շքանշաններ

Գարեգին Բ կաթողիկոսը ստացել է հետևյալ կոչումները՝

Գարեգին Բ կաթողիկոսը պարգևատրվել է հետևյալ շքանշաններով և մեդալներով՝

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Գարեգին Բ Ամենայն հայոց կաթողիկոսի գահակալության 15-ամյակը

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գարեգին Բ» հոդվածին։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գարեգին Բ» հոդվածին։


Նախորդող՝
Գարեգին Ա
Կաթողիկոս
1999-
Հաջորդող՝
---