«Երևարք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Օգնություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

11:28, 4 Հուլիսի 2019-ի տարբերակ

Երևարք կամ Երիվարք, գրաբար՝ Երեւարք կամ Երիւարք, գավառ Մեծ Հայքի Տուրուբերան նահանգի կազմում^[1]։

Պատմություն

Հիշատակվում է VII դ «Աշխարհացույց»ում։ Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձևով և գավառում դնում Պաղա բերդը։ Տեղադրվում է Վանա լճից հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում։ Ունի լեռնոտ մակերևույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով։ Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր։ 1909 թվականին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ և խաշնարածությամբ։ 1915 թվականին բնակչությունը տեղահանվեց և զոհվեց։

Տես նաև

Գրականություն

Թ. Խ. Հակոբյան (1981). Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն. Երևան։ «Միտք»։

Արտաքին հղումներ

Մեծ Հայքի վարչական բաժանումը

Ծանոթագրություններ

↑ Մեծ Հայքի վարչական բաժանումը

դ ք խ Մեծ Հայքի վարչական բաժանում

Բարձր Հայք	Դարանաղի • Աղիվն • Մզուր • Եկեղյաց • Մանանաղի • Դերջան • Սպեր • Շաղագոմք • Կարին

Ծոփք	Խորձյան • Հաշտյանք • Պաղնատուն • Բալահովիտ • Ծոփք Շահունյաց • Անձիտ • Դեգիք • Գավրեք

Աղձնիք	Անգեղտուն • Նփրկերտ • Արձն • Կեթիկ • Տատիկ • Ազնվաց ձոր • Երխեթք • Գզեղխ • Սալնո ձոր • Սանասունք • Քաղ

Տուրուբերան	Խույթ • Ասպակունյաց ձոր • Տարոն • Արշամունիք • Մարդաղի • Դասնավորք • Տվարածատափ • Դալառ • Հարք • Վարաժնունիք • Բզնունիք • Երևարք • Աղիովիտ • Ապահունիք • Կորի գավառ • Խորխոռունիք

Մոկք	Իշայր • Մյուս Իշայր • Իշոց գավառ • Առվենից ձոր • Միջա • Մոկք Առանձնակ • Արգաստովիտ • Ջերմաձոր • Արքայից գավառ

Կորճայք	Կորդուք • Ճահուկ • Փոքր Աղբակ • Որսիրանք • Կարթունիք • Այտրվանք • Այգարք • Մոթողանք • Վերին Կորդրիք • Միջին Կորդրիք • Ներքին Կորդրիք

Նոր Շիրական	Այլի • Մարի գավառ • Թրաբի • Արասխ • Առնա • Տամբեր • Զարեհավան • Զարևանդ • Հեր

Վասպուրական	Ռշտունիք • Տոսպ • Բոգունիք • Արճիշակովիտ • Կուղանովիտ • Առբերանի • Գառնի • Բուժունիք • Առնոյոտն • Անձևացիք • Տրպատունիք • Հայոց ձոր • Բուն Մարդաստան • Մարդաստան • Արտազ • Ակե • Աղբակ Մեծ • Անձախի ձոր • Թոռնավան • Ճվաշռոտ • Կրճունիք • Մեծնունիք • Պալունիք • Գուկանք • Աղանդռոտ • Պարսպատունիք • Արտաշիսյան • Բաքրան • Գաբիթյան • Գազրիկյան • Տայգրյան • Վարաժնունիք • Գողթն • Նախճավան

Սյունիք	Երնջակ • Ճահուկ • Վայոց ձոր • Գեղարքունիք • Սոթք • Աղահեճք • Ծղուկք • Հաբանդ • Բաղք • Ձորք • Արևիք • Կովսական

Արցախ	Մյուս Հաբանդ • Սիսական-ի-Կոտակ • Վայկունիք • Բերդաձոր • Մեծ Առանք • Մեծ Կվենք • Հարճլանք • Մուխանք • Պիանք • Պարզկանք • Քուստ-ի-Փառնես • Կողթ

Փայտակարան	Հրաքոտ-Պերոժ • Վարդանակերտ • Յոթնփորակյան Բագինք • Քոեկյան • Ռոտիբաղա • Քաղանռոտ • Առոս • Պիճան • Հանի • Աթշի-Բագավան • Սպանդարան-Պերոժ • Որմիզդ-Պերոժ • Ալևան

Ուտիք	Առանռոտ • Տռի • Ռոտ-Պացյան • Աղվե • Տավուշ • Գարդման • Շակաշեն • Ուտի Առանձնակ

Գուգարք	Ձորափոր • Կողբափոր • Ծոբոփոր • Տաշիր • Թռեղք • Կանգարք • Վերին Ջավախք • Արտահան • Կղարջք • Քվիշափոր • Բողնոփոր • Շավշեթ • Մանգլյաց փոր

Տայք	Կող • Բերդաց փոր • Պարտիզաց փոր • Ճակք • Բողխա • Ոքաղե • Ազորդաց փոր • Արսյաց փոր

Այրարատ	Բասեն • Գաբեղյանք • Աբեղյանք • Հավնունիք • Արշարունիք • Բագրևանդ • Ծաղկոտն • Վանանդ • Շիրակ • Արագածոտն • Ճակատք • Մասյացոտն • Կոգովիտ • Աշոցք • Նիգ • Կոտայք • Մազազ • Վարաժնունիք • Ոստան Հայոց • Ուրծաձոր • Արած • Շարուրդաշտ

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Երևարք&oldid=6407177» էջից

Կատեգորիա:

Տուրուբերանի գավառներ

@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 == Պատմություն ==
-Հիշատակվում է VII դ «[[Աշխարհացույց]]»ում։ Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձևով և գավառում դնում [[Պաղա]] բերդը։ Տեղադրվում է [[Վանա լիճ|Վանա լճից]] հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում։ Ունի լեռնոտ մակերևույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով։ Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր։ 1909-ին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ և խաշնարածությամբ։ [[1915]]-ին բնակչությունը տեղահանվեց և զոհվեց։
+Հիշատակվում է VII դ «[[Աշխարհացույց]]»ում։ Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձևով և գավառում դնում [[Պաղա]] բերդը։ Տեղադրվում է [[Վանա լիճ|Վանա լճից]] հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում։ Ունի լեռնոտ մակերևույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով։ Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր։ 1909 թվականին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ և խաշնարածությամբ։ [[1915]] թվականին բնակչությունը տեղահանվեց և զոհվեց։
 == Տես նաև ==
@@ Տող 9. / Տող 9. @@
 == Գրականություն ==
-* Թ.Խ. Հակոբյան (1981). Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն. Երևան։ «Միտք»։
+* Թ. Խ. Հակոբյան (1981). Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն. Երևան։ «Միտք»։
 == Արտաքին հղումներ ==