«Տիրսո դե Մոլինա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Գրող}}
{{Տեղեկաքարտ Գրող}}
'''Գաբրիել Տիրսո դե Մոլինա''', ({{lang-es|Tirso de Molina}}, իսկական անունը՝ Գաբրիել Տելես ({{lang-es|Gabriel Téllez}}, {{ԱԾ}}), իսպանացի դրամատուրգ։ Սովորել է Ալկալա դե Էնարեսի համալսարանում։ Բարձր պաշտոններ է վարել մերսենարյան միաբանությունում, որի պատմագիրն է դարձել [[1632]] թվականներից։ Առաջին գիրքը՝ «Տոլեդյան վիլլաներ» ([[1621]][[1624]]), ժանրային առումով մոտ է հովվերգական վեպին։ [[1627]][[1636]] թվականներին Տիրսո դե Մոլինան հրատարակել է պիեսների 5 ժողովածու։ Երրորդ գրքի առաջաբանում նշել է, որ ինքը հեղինակ է 400 պիեսի (պահպանվել է շուրջ 90)։ Գրել է պատմական, աստվածաշնչային և սրբախոսական թեմաներով պիեսներ, կրոնափիլիսոփայական դրամաներ, ինչպես նաև կատակերգություններ։ Տիրսո դե Մոլինան զարգացրել է Լ․ Ֆ․ դե Վեգա Կարպիոյի Վերածննդի դրամայի սկզբունքները։ Միաժամանակ, նրա ստեղծագործության մեջ, որ արդեն բարոկկոյի դարաշրջանին էր պատկանում, արտահայտվել է մարդկային բնության հանդեպ հումանիստական հավատի կորուստը և հիասթափությունը սիրուց։ Տիրսո դե Մոլինաի պիեսներում մարմնավորվել է ամենայն ինչի անստույգ, թատերական և խաբուսիկ լինելու գաղափարը։ Նրա առավել նշանավոր դրաման է «Սևիլյան աղմկարարը կամ Քարե հյուրը» ([[1619]][[1920]]․ հրտատակվել է [[1630]], որտեղ համաշխարհային գրականության մեջ առաջին անգամ մշակվել է [[Դոն Ժուան|Դոն ժուանի]] մասին ավանդազրույցը։
'''Գաբրիել Տիրսո դե Մոլինա''', ({{lang-es|Tirso de Molina}}, իսկական անունը՝ Գաբրիել Տելես ({{lang-es|Gabriel Téllez}}, {{ԱԾ}}), իսպանացի դրամատուրգ։ Սովորել է Ալկալա դե Էնարեսի համալսարանում։ Բարձր պաշտոններ է վարել մերսենարյան միաբանությունում, որի պատմագիրն է դարձել [[1632]] թվականներից։ Առաջին գիրքը՝ «Տոլեդյան վիլլաներ» ([[1621]]-[[1624]]), ժանրային առումով մոտ է հովվերգական վեպին։ [[1627]]-[[1636]] թվականներին Տիրսո դե Մոլինան հրատարակել է պիեսների 5 ժողովածու։ Երրորդ գրքի առաջաբանում նշել է, որ ինքը հեղինակ է 400 պիեսի (պահպանվել է շուրջ 90)։ Գրել է պատմական, աստվածաշնչային և սրբախոսական թեմաներով պիեսներ, կրոնափիլիսոփայական դրամաներ, ինչպես նաև կատակերգություններ։ Տիրսո դե Մոլինան զարգացրել է Լ․ Ֆ․ դե Վեգա Կարպիոյի Վերածննդի դրամայի սկզբունքները։ Միաժամանակ, նրա ստեղծագործության մեջ, որ արդեն բարոկկոյի դարաշրջանին էր պատկանում, արտահայտվել է մարդկային բնության հանդեպ հումանիստական հավատի կորուստը և հիասթափությունը սիրուց։ Տիրսո դե Մոլինաի պիեսներում մարմնավորվել է ամենայն ինչի անստույգ, թատերական և խաբուսիկ լինելու գաղափարը։ Նրա առավել նշանավոր դրաման է «Սևիլյան աղմկարարը կամ Քարե հյուրը» ([[1619]]-[[1920]]․հրտատակվել է [[1630]], որտեղ համաշխարհային գրականության մեջ առաջին անգամ մշակվել է [[Դոն Ժուան|Դոն ժուանի]] մասին ավանդազրույցը։


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
{{ծանցանկ}}
{{Bio-stub}}
{{Bio-stub}}

{{Արտաքին հղումներ}}
{{Արտաքին հղումներ}}
{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}

13:13, 11 Հունիսի 2019-ի տարբերակ

Տիրսո դե Մոլինա
իսպ.՝ Tirso de Molina
Ծննդյան անունիսպ.՝ Gabriel José López y Telléz
Ծնվել էոչ ուշ քան մարտի 29, 1579, մարտի 24, 1583(1583-03-24)[1], 1583[2][3] կամ 1570[4][4][5]
ԾննդավայրՄադրիդ, Կաստիլիա և Լեոն[6]
Վախճանվել էմոտ փետրվարի 20, 1649(1649-02-20)[6] կամ մարտի 12, 1647(1647-03-12)[1]
Վախճանի վայրԱլմասան, Կաստիլիա և Լեոն
ԳերեզմանԱլմասան
Գրական անունTirso de Molina
Մասնագիտությունդրամատուրգ, բանաստեղծ, գրող և պատմաբան
Լեզուիսպաներեն
ՔաղաքացիությունԻսպանիա
ԿրթությունԱլկալայի համալսարան
Գիտական աստիճանաստվածաբանության դոկտոր
Ժանրերպոեզիա, թատրոն և կատակերգություն
Գրական ուղղություններբարոկկոյի գրականություն
Изображение автографа
 Tirso de Molina Վիքիպահեստում

Գաբրիել Տիրսո դե Մոլինա, (իսպ.՝ Tirso de Molina, իսկական անունը՝ Գաբրիել Տելես (իսպ.՝ Gabriel Téllez, ոչ ուշ քան մարտի 29, 1579, մարտի 24, 1583(1583-03-24)[1], 1583[2][3] կամ 1570[4][4][5], Մադրիդ, Կաստիլիա և Լեոն[6] - մոտ փետրվարի 20, 1649(1649-02-20)[6] կամ մարտի 12, 1647(1647-03-12)[1], Ալմասան, Կաստիլիա և Լեոն), իսպանացի դրամատուրգ։ Սովորել է Ալկալա դե Էնարեսի համալսարանում։ Բարձր պաշտոններ է վարել մերսենարյան միաբանությունում, որի պատմագիրն է դարձել 1632 թվականներից։ Առաջին գիրքը՝ «Տոլեդյան վիլլաներ» (1621-1624), ժանրային առումով մոտ է հովվերգական վեպին։ 1627-1636 թվականներին Տիրսո դե Մոլինան հրատարակել է պիեսների 5 ժողովածու։ Երրորդ գրքի առաջաբանում նշել է, որ ինքը հեղինակ է 400 պիեսի (պահպանվել է շուրջ 90)։ Գրել է պատմական, աստվածաշնչային և սրբախոսական թեմաներով պիեսներ, կրոնափիլիսոփայական դրամաներ, ինչպես նաև կատակերգություններ։ Տիրսո դե Մոլինան զարգացրել է Լ․ Ֆ․ դե Վեգա Կարպիոյի Վերածննդի դրամայի սկզբունքները։ Միաժամանակ, նրա ստեղծագործության մեջ, որ արդեն բարոկկոյի դարաշրջանին էր պատկանում, արտահայտվել է մարդկային բնության հանդեպ հումանիստական հավատի կորուստը և հիասթափությունը սիրուց։ Տիրսո դե Մոլինաի պիեսներում մարմնավորվել է ամենայն ինչի անստույգ, թատերական և խաբուսիկ լինելու գաղափարը։ Նրա առավել նշանավոր դրաման է «Սևիլյան աղմկարարը կամ Քարե հյուրը» (1619-1920․հրտատակվել է 1630, որտեղ համաշխարհային գրականության մեջ առաջին անգամ մշակվել է Դոն ժուանի մասին ավանդազրույցը։

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։