«Լևոն Խեչոյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-http://նախագահ.հայ/ +https://www.president.am/) |
|||
Տող 13. | Տող 13. | ||
2000 թ. «Սև գիրք, ծանր բզեզ» [[վեպ]]ի համար արժանացել է ՀՀ պետական «[[Ոսկե եղեգն]]» մրցանակի։ |
2000 թ. «Սև գիրք, ծանր բզեզ» [[վեպ]]ի համար արժանացել է ՀՀ պետական «[[Ոսկե եղեգն]]» մրցանակի։ |
||
2013 թվականին ՀՀ Նախագահի հրամանագրով պարգևատրվել է [[«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ աստիճանի մեդալ]]ով<ref>[ |
2013 թվականին ՀՀ Նախագահի հրամանագրով պարգևատրվել է [[«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ աստիճանի մեդալ]]ով<ref>[https://www.president.am/hy/decrees/item/900 Հայաստանի Հանրապետության շքանշանով և մեդալներով պարգևատրելու մասին]</ref>, սակայն հրաժարվել է ստանալ մեդալը, նշելով՝ «Ես շնորհակալ եմ վստահության համար, սակայն երբ մեր երկրում այս չափի է հասել արտագաղթի ծավալները, ու դրան զուգահեռ՝ սոցիալական ծանր պայմաններին չդիմանալով՝ իմ ազատամարտիկ եղբայրներն այսօր նստացույց են անում, ես այդ մեդալն ընդունել չեմ կարող»<ref>{{Cite web|title = Տոնդ շնորհավոր, Լեւոն Խեչոյան {{!}} Asparez|url = http://www.asparez.am/news-hy/tond_shnorhavor_levon_xechoyan-hy/|website = www.asparez.am|accessdate = 2015-11-30}}</ref>: |
||
== Մահը == |
== Մահը == |
17:51, 21 Ապրիլի 2019-ի տարբերակ
Լևոն Խեչոյան | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 8, 1955 |
Ծննդավայր | Բարալեթ, Ախալքալաքի շրջան, Սամցխե-Ջավախեթի մարզ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Վախճանվել է | հունվարի 8, 2014 (58 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Երևան, Հայաստան |
Մասնագիտություն | գրող և արձակագիր |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Կրթություն | Գյումրու պետական մանկավարժական ինստիտուտ (1983) և Շիրակի պետական համալսարան |
Պարգևներ | |
Լևոն Խեչոյան Վիքիդարանում | |
Levon Khechoyan Վիքիպահեստում |
Լևոն Վանիկի Խեչոյան (դեկտեմբերի 8, 1955, Բարալեթ, Ախալքալաքի շրջան, Սամցխե-Ջավախեթի մարզ, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվարի 8, 2014, Երևան, Հայաստան), հայ արձակագիր։
Կենսագրություն
1983 թվականին ավարտել է Գյումրու Մ. Նալբանդյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1987 թվականից ապրել է Հրազդան քաղաքում։ 1988 թվականից նրա ստեղծագործությունները սկսում են տպագրվել հանրապետական մամուլում։ Անդրանիկ ժողովածուն լույս է տեսել 1991 թվականին՝ «Խնկի ծառեր» վերնագրով։ 1995 թվականին լույս է տեսել «Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի» պատմավեպը։ «Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի» վեպը թարգմանված է ռուսերեն[1]։
Վերջին՝ «Մհերի դռան գիրքը» լույս է տեսել գրողի մահից մեկ շաբաթ անց՝ 2014 թվականի հունվարի 15-ին[2]: Մասնակցել է Արցախյան պատերազմին։
Լևոն Խեչոյանի ստեղծագործությունները թարգմանվել են ռուսերեն, ուկրաիներեն, անգլերեն, իսպաներեն և այլ լեզուներով։ Խեչոյանի ստեղծագործություններում անընդհատ նկատվում է հայերի կողմից 20-րդ դարում վերապրած ողբերգությունների հիշատակը՝ սկսած 1915թ.-ի եղեռնից մինչև Սպիտակի երկրաշարժը և 90-ականների պատերազմները, սակայն բացակայում են առասպելականացումը և հերոսացումը՝ փոխարեն առկա է խորը վիշտը։
Մրցանակներ
2000 թ. «Սև գիրք, ծանր բզեզ» վեպի համար արժանացել է ՀՀ պետական «Ոսկե եղեգն» մրցանակի։
2013 թվականին ՀՀ Նախագահի հրամանագրով պարգևատրվել է «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ աստիճանի մեդալով[3], սակայն հրաժարվել է ստանալ մեդալը, նշելով՝ «Ես շնորհակալ եմ վստահության համար, սակայն երբ մեր երկրում այս չափի է հասել արտագաղթի ծավալները, ու դրան զուգահեռ՝ սոցիալական ծանր պայմաններին չդիմանալով՝ իմ ազատամարտիկ եղբայրներն այսօր նստացույց են անում, ես այդ մեդալն ընդունել չեմ կարող»[4]:
Մահը
Մահացել է Երևանում, ծանր հիվանդությունից։
Երկերի մատենագիտություն
- Խնկի ծառեր (պատմվածքներ), Երևան, 1991, 168 էջ:
- Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի, Երևան, 1995, 272 էջ:
- Սև գիրք, ծանր բզեզ, Երևան, 1999, 200 էջ:
- Տան պահապան հրեշտակը (հեքիաթներ), Երևան, 2002, 64 էջ:
- Երրորդ որդին: Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի, Երևան, 2002, 340 էջ:
- Հունիսի հինգը և վեցը, Երևան, 2002, 152 էջ:
- Հողի դողը, Անթիլիաս, 2003, 233 էջ:
- Երրորդ որդին, Երևան, 2004:
- Ձայներ և տեսիլքներ, Երևան, 2006, 232 էջ:
- Փուշը, հայր, փուշը, Երևան, 2011, 352 էջ:
- Պատմվածքներ, Երևան, 2013, 232 էջ: [1]
- Արշակ արքա, Դրաստամատ ներքինի, Երևան, 2013, 264 էջ:
- Մհերի դռան գիրքը, Երևան, 2014, 396 էջ:
- «Оливковая ветвь», Ուկրաինա, 2000:
- «Знойный день» Մոսկվա, 2004:
- «Black Book, Weighty Bug», Լոնդոն, 2008:
- «Ладанові дерева», Ուկրաինա, 2012, (Անուշավան Մեսրոպյանի թարգ.):
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Լևոն Խեչոյան - Կենսագրություն». armenianhouse.org. Վերցված է 2015-11-30-ին.
- ↑ «Հակոբ Մովսես. «Լեւոն Խեչոյանի «Մհերի դռան գիրքը» նրա վերադարձն էր»». Առավոտ - Նորություններ Հայաստանից. Վերցված է 2015-11-30-ին.
{{cite web}}
:|first=
missing|last=
(օգնություն) - ↑ Հայաստանի Հանրապետության շքանշանով և մեդալներով պարգևատրելու մասին
- ↑ «Տոնդ շնորհավոր, Լեւոն Խեչոյան | Asparez». www.asparez.am. Վերցված է 2015-11-30-ին.
Արտաքին հղումներ
- Նամակ Երևան, «Գարուն», 2001, № 2:
- Լևոն Խեչոյանը Էյ Վի Փրոդաքշն կայքում
- Լևոն Խեչոյանը գրապահարանում
- Կենսագրությունը և ստեղծագործությունները
- Սասուն ջոկատի անդամ ժամանակ տրված հարցազրույց
|
- Դեկտեմբերի 8 ծնունդներ
- 1955 ծնունդներ
- Բարալեթ գյուղում ծնվածներ
- Հունվարի 8 մահեր
- 2014 մահեր
- Երևան քաղաքում մահացածներ
- «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ աստիճանի մեդալակիրներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գրողներ այբբենական կարգով
- Հայկական գիր և գրականություն
- 20-րդ դարի արևելահայ արձակագիրներ
- 21-րդ դարի արևելահայ արձակագիրներ
- Հայ գրողներ