«Գլորիա Ստյուարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{խմբագրում եմ|Աբգարյան Անի|2019-03-28 00:47:42}}
{{խմբագրում եմ|Աբգարյան Անի|2019-03-28 00:47:42}}
Գլորիա Ստյուարտ ({{lang-en|Gloria Stuart}}, {{ԱԾ}}), ամերիկացի դերասանուհի։ Իր դերասանական կարիերայի ընթացքում , որը տևել է 70 տարուց ավելի, Սյուարտը հասցրել է աշխատել թատրոնում, կինոյում, ինչպես նաև հեռուստատեսությունում։ Նրա կինոդերերից ամենահայտնիներն են՝ Ֆլորա Կրեյնին՝ «Անտեսանելի մարդը» (1933)», ինչպես նաև ծերացած Ռոզան՝ «Տիտանիկ» (1997) ֆիլմերում։ «Տիտանիկի» դերի համար նա ներկայացվել է «Ոսկե գլոբուս» և «Օսկար» կինոմրցանակների, դարձել է «Օսկարի» ռեկորդների շարքի ամենատարեց դերասանուհին, ներկայացվել է ԱՄՆ [[Կինոարվեստի և գիտության ակադեմիա]]յ մրցանակի։ 1950-ական թվականներից սկսած տարվել է գեղանկարչությամբ, հարել է [[պրիմիտիվիզմ]]ին:
'''Գլորիա Ստյուարտ''' ({{lang-en|Gloria Stuart}}, {{ԱԾ}}), ամերիկացի դերասանուհի։ Իր դերասանական կարիերայի ընթացքում , որը տևել է 70 տարուց ավելի, Սյուարտը հասցրել է աշխատել թատրոնում, կինոյում, ինչպես նաև հեռուստատեսությունում։ Նրա կինոդերերից ամենահայտնիներն են՝ Ֆլորա Կրեյնին՝ «Անտեսանելի մարդը» (1933)», ինչպես նաև ծերացած Ռոզան՝ «Տիտանիկ» (1997) ֆիլմերում։ «Տիտանիկի» դերի համար նա ներկայացվել է «Ոսկե գլոբուս» և «Օսկար» կինոմրցանակների, դարձել է «Օսկարի» ռեկորդների շարքի ամենատարեց դերասանուհին, ներկայացվել է ԱՄՆ [[Կինոարվեստի և գիտության ակադեմիա]]յ մրցանակի։ 1950-ական թվականներից սկսած տարվել է գեղանկարչությամբ, հարել է [[պրիմիտիվիզմ]]ին:


== Կենսագրություն ==
Գլորիա Ֆրենսիս Ստյուարտ ({{lang-en|Gloria Frances Stewart}}) ծնվել է 1910 թվականին Կալիֆորնիա նահանգի Սանտա Մոնիկայում, Էլիս Վոգան Դեյդրիկ Ստյուարտի ընտանիքում՝ (հանցագործ) Ջեսի Ջեյմսի և փաստաբան Ֆրենկ Ստյուարտի հեռավոր ազգականն է, որը մահացել է նրա ծնունդից ինը տարի անց։ Գլորիայի և նրա կրտսեր եղբոր դաստիարակությունը Էլիս Ստյուարտի համար ծանր բեռ էր և շուտով նա ամուսնանում է հաջողակ ձիապան և թաղման բյուրոյի տեր Ֆրեդ Ֆինչի հետ։ Գլորիայի հայրը բրիտանական արմատներ է ունեցել և կրել է շոտլանդական թագավորական ազգանուն, սակայն Գլորիան, սկսելով դերասանական կարիերան, փոխել է Ստյուարտ ազգանվան գրելաձևը ({{lang-en|Stewart}})-ից դարձնելով ({{lang-en|Stuart}})՝ համարելով, որ երկրորդ տարբերակն ավելի լավ կնայվի պաստառի վրա։


Գլորիա Ֆրենսիս Ստյուարտ ({{lang-en|Gloria Frances Stewart}}) ծնվել է 1910 թվականին [[Կալիֆորնիա]] նահանգի Սանտա Մոնիկայում, Էլիս Վոգան Դեյդրիկ Ստյուարտի ընտանիքում՝ հանցագործ Ջեսի Ջեյմսի և փաստաբան Ֆրենկ Ստյուարտի հեռավոր ազգականն է, որը մահացել է նրա ծնունդից ինը տարի անց։ Գլորիայի և նրա կրտսեր եղբոր դաստիարակությունը Էլիս Ստյուարտի համար ծանր բեռ էր և շուտով նա ամուսնանում է հաջողակ ձիապան և թաղման բյուրոյի տեր Ֆրեդ Ֆինչի հետ։ Գլորիայի հայրը բրիտանական արմատներ է ունեցել և կրել է շոտլանդական թագավորական ազգանուն, սակայն Գլորիան, սկսելով դերասանական կարիերան, փոխել է Ստյուարտ ազգանվան գրելաձևը ({{lang-en|Stewart}})-ից դարձնելով ({{lang-en|Stuart}})՝ համարելով, որ երկրորդ տարբերակն ավելի լավ կնայվի պաստառի վրա։
Քոլեջն ավարտելուց հետո Ստյուարտն աշխատել է «Փասադենա» թատրոնում, իսկ 1932 թվականին «Universal Studios»-ի հետ պայմանագիր է կնքել։ Նույն թվականին նա դարձել է «WAMPAS Baby Stars» ցուցակի տասներեք աղջիկներից մեկը։ Ռեժիսոր Ջեյմս Վեյլը նկատել է գեղեցիկ շիկահերին և նա անմիջապես դարձել է նրա սիրելին։ Ստյուարտը նկարահանվել է նրա ֆիլմերում «Հին, մութ տունը» (1932), «Անտեսանելի մարդը (1933)» և и «Համբույր հայելու առաջ» (1933)։ 1933 թվականին Ստյուարտը դարձել է Դերասանական միության կազմակերպիչներից մեկը։{{sfn|Stuart|Thompson|1999|page=45}}<ref>"MINUTES OF A SPECIAL MEETING OF THE BOARD OF DIRECTORS OF THE SCREEN ACTORS GUILD, INC." November 2, 1933.</ref>


Քոլեջն ավարտելուց հետո Ստյուարտն աշխատել է «Փասադենա» թատրոնում, իսկ 1932 թվականին պայմանագիր է կնքել [[Universal Studios|«Universal Studiosի»]] հետլ։ Նույն թվականին նա դարձել է «WAMPAS Baby Stars» գովազդային ընկերության ցուցակի տասներեք աղջիկներից մեկը։ Ռեժիսոր Ջեյմս Վեյլը նկատել է գեղեցիկ շիկահերին և նա անմիջապես դարձել է նրա սիրելին։ Ստյուարտը նկարահանվել է նրա ֆիլմերում՝ «Հին, մութ տունը» (1932), «Անտեսանելի մարդը (1933)» և «Համբույր հայելու առաջ» (1933)։ 1933 թվականին Ստյուարտը դարձել է Դերասանական միության կազմակերպիչներից մեկը։{{sfn|Stuart|Thompson|1999|page=45}}<ref>"MINUTES OF A SPECIAL MEETING OF THE BOARD OF DIRECTORS OF THE SCREEN ACTORS GUILD, INC." November 2, 1933.</ref>
Սակայն «Universal Studios»-ում նրա կարիերան դանդաղ տեմպերով էր զարգանում և Ստյուարտը տեղափոխվել է «20th Century Fox» ընկերություն։ 1930-ական թվականների վերջին նա նկարահանվել է ավելի քան քառասուն ֆիլմերում, ներառյալ «Հռոմեական սկանդալ» (1933) և «Ռեբեկան Սանիբրուկ ագարակից» (1938)։


Սակայն «Universal Studios»-ում նրա կարիերան դանդաղ տեմպերով էր զարգանում և Ստյուարտը տեղափոխվել է [[20th Century Fox|«20th Century Fox»]] ընկերություն։ 1930-ական թվականների վերջին նա նկարահանվել է ավելի քան քառասուն ֆիլմում, ներառյալ «Հռոմեական սկանդալ» (1933) և «Ռեբեկան Սանիբրուկ ագարակից» (1938)։
1934 թվականին դերասանուհին ամուսնացել է սցենարիստ Արտուր Շիկման հետ։ 1935 թվականին նրանք աղջիկ են ունեցել՝ Սիլվիան։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Ստյուարտը համարյա չի նկարահանվել։ նա աշխատանքի է անցել «Décor Ltd.» խանութում, որտեղ կահույք է վաճառել, իսկ 1946 թվականին հայտնել է, որ հոգնել է կինոյից։ Նա կտրուկ մերժում էր նկարահանվելու վերաբերյալ բոլոր առաջարկությունները, և վերջապես նրան հանգիստ են թողնում։ 1954 թվականին բնակվելով իտալական Ռիվիերայում՝ Ռապալոյում, նա տարվել է գեղանկարչությամբ։ Նրա աշխատանքների առաջին ցուցադրությունը տեղի է ունեցել Նյու Յորքում՝ հեղինակավոր «Hammer» պատկերասրահում և շուտով նրա աշխատանքները ցուցադրվել են ամբողջ Եվրոպայում և ԱՄՆ-ում։ Ստյուարտը փոքր տպաքանակով նաև գրքեր է հրատարակել՝ օգտագործելով ձեռքի տպագրական հաստոց և ձեռքով պատրաստված թուղթ, տպատառեր և պատկերազարդումներ։ Նրա աշխատանքներից է Ռոբինսոն Ջեֆերսի «Տեսիլք՝ բլրին գտնվող տանը» (Inspiration at Tor House) գիրքը, որը ցուցադրվում է Լոս Անջելեսի Գեթի թանգարանում։

1934 թվականին դերասանուհին ամուսնացել է սցենարիստ Արտուր Շիկմանի հետ։ 1935 թվականին նրանք աղջիկ են ունեցել՝ Սիլվիան։ [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի տարիներին Ստյուարտը համարյա չի նկարահանվել։ Նա աշխատանքի է անցել «Décor Ltd.» խանութում, որտեղ կահույք է վաճառել, իսկ 1946 թվականին հայտնել է, որ հոգնել է կինոյից։ Նա կտրուկ մերժում էր նկարահանվելու վերաբերյալ բոլոր առաջարկությունները, և վերջապես նրան հանգիստ են թողնում։ 1954 թվականին բնակվելով իտալական Ռիվիերայում՝ Ռապալոյում, նա տարվել է գեղանկարչությամբ։ Նրա աշխատանքների առաջին ցուցադրությունը տեղի է ունեցել [[Նյու Յորք]]ում՝ հեղինակավոր «Hammer» պատկերասրահում և շուտով նրա աշխատանքները ցուցադրվել են ամբողջ [[Եվրոպա]]յում և [[ԱՄՆ]]-ում։ Ստյուարտը փոքր տպաքանակով նաև գրքեր է հրատարակել՝ օգտագործելով ձեռքի տպագրական հաստոց և ձեռքով պատրաստված թուղթ, տպատառեր և պատկերազարդումներ։ Նրա աշխատանքներից է Ռոբինսոն Ջեֆերսի «Տեսիլք՝ բլրին գտնվող տանը» (Inspiration at Tor House) գիրքը, որը ցուցադրվում է [[Լոս Անջելես]]ի Գեթի թանգարանում։


1975 թվականին՝ երեսնամյա դադարից հետո, նա վերսկսել է դերասանական կարիերան, հայտնվելով «Առասպել Լիզի Բորդենի մասին» հեռուստաֆիլմում, և հաջորդ մի քանի տարիներին պարբերաբար նկարահանվել է տարբեր հեռուստատեսային ծրագրերում։ Նրա վերադարձը դեպի մեծ էկրան տեղի է ունեցել 1982 թվականին՝ «Իմ լավագույն տարին» ֆիլմով՝ գլխավոր դերակատար Պիտեր օ Տուլի հետ։
1975 թվականին՝ երեսնամյա դադարից հետո, նա վերսկսել է դերասանական կարիերան, հայտնվելով «Առասպել Լիզի Բորդենի մասին» հեռուստաֆիլմում, և հաջորդ մի քանի տարիներին պարբերաբար նկարահանվել է տարբեր հեռուստատեսային ծրագրերում։ Նրա վերադարձը դեպի մեծ էկրան տեղի է ունեցել 1982 թվականին՝ «Իմ լավագույն տարին» ֆիլմով՝ գլխավոր դերակատար Պիտեր օ Տուլի հետ։


Գլորիա Ստյուարտը մեծ հայտնիության է հասել 87 տարեկանում՝ խաղալով 100-ամյա Ռոզա Դյուիթի դերը Տիտանիկ ֆիլմում (ֆիլմ, 1997)»։ Երբ Ջեյմս Կեմերոնը Ստյուարտին խնդրել է դերից մի հատված ընթերցել՝ առանց դիմահարդարման, նա ասել է․ ''«Ես այդ դերի համար նույնիսկ մերկ վիճակում կընթերցեմ»'' Այդ դերի համար դերասանուհին ներկայացվել է «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս», (կինոմրցանակի), արժանացել է ԱՄՆ կինոդերասանների միության մրցանակի և «Սատուրն» մրցանակի։ Նույն թվականին «People» ամսագիրը Ստյուարտին ներառել է «աշխարհի ամենահմայիչ 50 մարդկանց» ցուցակում <ref>[http://storage.people.com/jpgs/19980511/19980511-750-154.jpg The 50 Most Beautiful People in the World 1998]</ref>։
Գլորիա Ստյուարտը մեծ հայտնիության է հասել 87 տարեկանում՝ խաղալով 100-ամյա Ռոզա Դյուիթի դերը «Տիտանիկ» ֆիլմում ( 1997)։ Երբ [[Ջեյմս Քեմերոն]]ը Ստյուարտին խնդրել է դերից մի հատված ընթերցել՝ առանց դիմահարդարման, նա ասել է․ ''«Ես այդ դերի համար նույնիսկ մերկ վիճակում կընթերցեմ»'' Այդ դերի համար դերասանուհին ներկայացվել է «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս» կինոմրցանակների, արժանացել է ԱՄՆ կինոդերասանների միության մրցանակի և «Սատուրն» մրցանակի։ Նույն թվականին «People» ամսագիրը Ստյուարտին ներառել է «աշխարհի ամենահմայիչ 50 մարդկանց» ցուցակում <ref>[http://storage.people.com/jpgs/19980511/19980511-750-154.jpg The 50 Most Beautiful People in the World 1998]</ref>։


1999 թվականին հրապարակվել է դերասանուհու ինքնակենսագրականը «Ես նոր են շարունակում հուսալ», իսկ 2000 թվականին դերասանուհին Հոլիվուդի «Փառքի ծառուղում» աստղի է արժանացել։ 2001 թվականին Ստյուարտը իրավիճակային դերով հանդես է եկել «Նա գրել է սպանություն» հեռուստասերիալում, ինչպես նաև փոքրիկ դեր է խաղացել «Միլիոն դոլարների» հյուրանոց» դրամայում։ Վերջին անգամ նա մեծ էկրան է բարձրացել 2004 թվականին՝ Վիմ Վենդերսի «Առատության երկիր» ֆիլմում։ Վերջին տարիներին դերասանուհին չի նկարահանվել և միայն քիչ հարցազրույցներ է տվել փաստագրական ֆիլմերի համար։
1999 թվականին հրապարակվել է դերասանուհու ինքնակենսագրականը «Ես նոր են շարունակում հուսալ», իսկ 2000 թվականին դերասանուհին Հոլիվուդի «Փառքի ծառուղում» աստղի է արժանացել։ 2001 թվականին Ստյուարտը իրավիճակային դերով հանդես է եկել «Նա գրել է սպանություն» հեռուստասերիալում, ինչպես նաև փոքրիկ դեր է խաղացել «Միլիոն դոլարների» հյուրանոց» դրամայում։ Վերջին անգամ նա մեծ էկրան է բարձրացել 2004 թվականին՝ Վիմ Վենդերսի «Առատության երկիր» ֆիլմում։ Վերջին տարիներին դերասանուհին չի նկարահանվել և միայն քիչ հարցազրույցներ է տվել փաստագրական ֆիլմերի համար։

21:06, 27 Մարտի 2019-ի տարբերակ


Գլորիա Ստյուարտ (անգլ.՝ Gloria Stuart, հուլիսի 4, 1910(1910-07-04)[3], Սանտա Մոնիկա, Լոս Անջելես շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ[4] - սեպտեմբերի 26, 2010(2010-09-26)[1][2][3], Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ[5]), ամերիկացի դերասանուհի։ Իր դերասանական կարիերայի ընթացքում , որը տևել է 70 տարուց ավելի, Սյուարտը հասցրել է աշխատել թատրոնում, կինոյում, ինչպես նաև հեռուստատեսությունում։ Նրա կինոդերերից ամենահայտնիներն են՝ Ֆլորա Կրեյնին՝ «Անտեսանելի մարդը» (1933)», ինչպես նաև ծերացած Ռոզան՝ «Տիտանիկ» (1997) ֆիլմերում։ «Տիտանիկի» դերի համար նա ներկայացվել է «Ոսկե գլոբուս» և «Օսկար» կինոմրցանակների, դարձել է «Օսկարի» ռեկորդների շարքի ամենատարեց դերասանուհին, ներկայացվել է ԱՄՆ Կինոարվեստի և գիտության ակադեմիայ մրցանակի։ 1950-ական թվականներից սկսած տարվել է գեղանկարչությամբ, հարել է պրիմիտիվիզմին:

Կենսագրություն

Գլորիա Ֆրենսիս Ստյուարտ (անգլ.՝ Gloria Frances Stewart) ծնվել է 1910 թվականին Կալիֆորնիա նահանգի Սանտա Մոնիկայում, Էլիս Վոգան Դեյդրիկ Ստյուարտի ընտանիքում՝ հանցագործ Ջեսի Ջեյմսի և փաստաբան Ֆրենկ Ստյուարտի հեռավոր ազգականն է, որը մահացել է նրա ծնունդից ինը տարի անց։ Գլորիայի և նրա կրտսեր եղբոր դաստիարակությունը Էլիս Ստյուարտի համար ծանր բեռ էր և շուտով նա ամուսնանում է հաջողակ ձիապան և թաղման բյուրոյի տեր Ֆրեդ Ֆինչի հետ։ Գլորիայի հայրը բրիտանական արմատներ է ունեցել և կրել է շոտլանդական թագավորական ազգանուն, սակայն Գլորիան, սկսելով դերասանական կարիերան, փոխել է Ստյուարտ ազգանվան գրելաձևը (անգլ.՝ Stewart)-ից դարձնելով (անգլ.՝ Stuart)՝ համարելով, որ երկրորդ տարբերակն ավելի լավ կնայվի պաստառի վրա։

Քոլեջն ավարտելուց հետո Ստյուարտն աշխատել է «Փասադենա» թատրոնում, իսկ 1932 թվականին պայմանագիր է կնքել «Universal Studiosի» հետլ։ Նույն թվականին նա դարձել է «WAMPAS Baby Stars» գովազդային ընկերության ցուցակի տասներեք աղջիկներից մեկը։ Ռեժիսոր Ջեյմս Վեյլը նկատել է գեղեցիկ շիկահերին և նա անմիջապես դարձել է նրա սիրելին։ Ստյուարտը նկարահանվել է նրա ֆիլմերում՝ «Հին, մութ տունը» (1932), «Անտեսանելի մարդը (1933)» և «Համբույր հայելու առաջ» (1933)։ 1933 թվականին Ստյուարտը դարձել է Դերասանական միության կազմակերպիչներից մեկը։[6][7]

Սակայն «Universal Studios»-ում նրա կարիերան դանդաղ տեմպերով էր զարգանում և Ստյուարտը տեղափոխվել է «20th Century Fox» ընկերություն։ 1930-ական թվականների վերջին նա նկարահանվել է ավելի քան քառասուն ֆիլմում, ներառյալ «Հռոմեական սկանդալ» (1933) և «Ռեբեկան Սանիբրուկ ագարակից» (1938)։

1934 թվականին դերասանուհին ամուսնացել է սցենարիստ Արտուր Շիկմանի հետ։ 1935 թվականին նրանք աղջիկ են ունեցել՝ Սիլվիան։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Ստյուարտը համարյա չի նկարահանվել։ Նա աշխատանքի է անցել «Décor Ltd.» խանութում, որտեղ կահույք է վաճառել, իսկ 1946 թվականին հայտնել է, որ հոգնել է կինոյից։ Նա կտրուկ մերժում էր նկարահանվելու վերաբերյալ բոլոր առաջարկությունները, և վերջապես նրան հանգիստ են թողնում։ 1954 թվականին բնակվելով իտալական Ռիվիերայում՝ Ռապալոյում, նա տարվել է գեղանկարչությամբ։ Նրա աշխատանքների առաջին ցուցադրությունը տեղի է ունեցել Նյու Յորքում՝ հեղինակավոր «Hammer» պատկերասրահում և շուտով նրա աշխատանքները ցուցադրվել են ամբողջ Եվրոպայում և ԱՄՆ-ում։ Ստյուարտը փոքր տպաքանակով նաև գրքեր է հրատարակել՝ օգտագործելով ձեռքի տպագրական հաստոց և ձեռքով պատրաստված թուղթ, տպատառեր և պատկերազարդումներ։ Նրա աշխատանքներից է Ռոբինսոն Ջեֆերսի «Տեսիլք՝ բլրին գտնվող տանը» (Inspiration at Tor House) գիրքը, որը ցուցադրվում է Լոս Անջելեսի Գեթի թանգարանում։

1975 թվականին՝ երեսնամյա դադարից հետո, նա վերսկսել է դերասանական կարիերան, հայտնվելով «Առասպել Լիզի Բորդենի մասին» հեռուստաֆիլմում, և հաջորդ մի քանի տարիներին պարբերաբար նկարահանվել է տարբեր հեռուստատեսային ծրագրերում։ Նրա վերադարձը դեպի մեծ էկրան տեղի է ունեցել 1982 թվականին՝ «Իմ լավագույն տարին» ֆիլմով՝ գլխավոր դերակատար Պիտեր օ Տուլի հետ։

Գլորիա Ստյուարտը մեծ հայտնիության է հասել 87 տարեկանում՝ խաղալով 100-ամյա Ռոզա Դյուիթի դերը «Տիտանիկ» ֆիլմում ( 1997)։ Երբ Ջեյմս Քեմերոնը Ստյուարտին խնդրել է դերից մի հատված ընթերցել՝ առանց դիմահարդարման, նա ասել է․ «Ես այդ դերի համար նույնիսկ մերկ վիճակում կընթերցեմ» Այդ դերի համար դերասանուհին ներկայացվել է «Օսկար» և «Ոսկե գլոբուս» կինոմրցանակների, արժանացել է ԱՄՆ կինոդերասանների միության մրցանակի և «Սատուրն» մրցանակի։ Նույն թվականին «People» ամսագիրը Ստյուարտին ներառել է «աշխարհի ամենահմայիչ 50 մարդկանց» ցուցակում [8]։

1999 թվականին հրապարակվել է դերասանուհու ինքնակենսագրականը «Ես նոր են շարունակում հուսալ», իսկ 2000 թվականին դերասանուհին Հոլիվուդի «Փառքի ծառուղում» աստղի է արժանացել։ 2001 թվականին Ստյուարտը իրավիճակային դերով հանդես է եկել «Նա գրել է սպանություն» հեռուստասերիալում, ինչպես նաև փոքրիկ դեր է խաղացել «Միլիոն դոլարների» հյուրանոց» դրամայում։ Վերջին անգամ նա մեծ էկրան է բարձրացել 2004 թվականին՝ Վիմ Վենդերսի «Առատության երկիր» ֆիլմում։ Վերջին տարիներին դերասանուհին չի նկարահանվել և միայն քիչ հարցազրույցներ է տվել փաստագրական ֆիլմերի համար։

  1. 1,0 1,1 http://www.latimes.com/news/obituaries/la-me-gloria-stuart-20100928,0,7578184.story
  2. 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. 3,0 3,1 3,2 filmportal.de — 2005.
  4. 4,0 4,1 (unspecified title)ISBN 0-316-81571-3
  5. 5,0 5,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #124240771 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  6. Stuart, Thompson
  7. "MINUTES OF A SPECIAL MEETING OF THE BOARD OF DIRECTORS OF THE SCREEN ACTORS GUILD, INC." November 2, 1933.
  8. The 50 Most Beautiful People in the World 1998