«Մկրտիչ Հաճյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Անձ |
{{Տեղեկաքարտ Անձ |
||
| ԱԱՀ = |
| ԱԱՀ =Վահրամ (Ժոզեֆ) Եսայու Հաճյան |
||
| բնագիր ԱԱՀ = |
| բնագիր ԱԱՀ = |
||
| պատկեր = |
| պատկեր = |
||
| չափ = |
| չափ = |
||
| նկարագրում = |
| նկարագրում = |
||
| ծննդյան օր = |
| ծննդյան օր = {{Ծննդյան ամսաթիվ և տարիք|1935|02|16}} |
||
| ծննդավայր = |
| ծննդավայր = [[Յողուն Օլուկ]], {{դրոշավորում|Սիրիա}} |
||
| վախճանի օր = |
| վախճանի օր = |
||
| վախճանի վայրը = |
| վախճանի վայրը = |
||
| քաղաքացիություն = |
| քաղաքացիություն = |
||
| հպատակություն = |
| հպատակություն = |
||
| Տող 23. | Տող 23. | ||
| կայք = |
| կայք = |
||
}} |
}} |
||
'''Վահրամ (Ժոզեֆ) Եսայու Հաճյան''' (ծնված 16. 2. [[1935]], գյուղ [[Յողուն Օլուկ]] ([[Սիրիա]]յում)), բանաստեղծ։ Սովորել է ԵՊՀ-ում, ՀՊՄԻ-ում (1961-62)։ Լույս են տեսել Հաճյանի «Բարձունքներու կատարին» (1957), «Մեր երթը» (1959), «Ալ պանդուխտ չեմ» (1960), «Հալչող արծաթներ» (1970), «Խոսք ցասման և հիշատակի» (1981), «Ճակատագիր» (1989), «Արցունքի աստղեր» (1991) բանաստեղծությունների ժողովածուները։ Բանաստեղծություններին բնորոշ են հայրենիքի, սիրո ու տառապանքի մոտիվները։ |
|||
'''Մկրտիչ Շահենի Հաճյան''' ([[1915]], գյուղ Էզմե ([[Կ. Պոլիս|Կ.Պոլսի]] մերձակա Կեյվե գավառակում) - 25. 11. [[1985]], [[Մեխիկո]]), գրող, գյուտարար, երաժշտության քննադատ, նկարիչ։ Ավարտել է Կ. Պոլսի Կեդրոնական վարժարանը (1933) և համալսարանի դեղագործական ֆակուլտետը (1938)։ 1952-57-ին ապրել է [[Ֆրանսիա]]յում, ապա հաստատվել [[Մեխիկո]]յում։ [[1959]]-ին [[Փարիզ]]ում մասնակցել է պետական քննություններին և ստացել երաժշտական քննադատի վկայական։ Մեխիկոյում կազմակերպել է արհեստական [[մարմար]]ի արտադրություն (Հաճյանինն է քիմիական եղանակով արհեստական մարմար ստանալու գյուտը)։ Գրել է «Կնատյացը» (1949), «Աստղահարը» (1982, Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի թատերական մրցանակ) պիեսները։ Խոհաքնարական բանաստեղծություններ են ամփոփում «Բոցեր» (1973) և «Հողեն երկինք» (1977) ժողողվածուները (երկուսն էլ՝ Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի գրական մրցանակ)։ Թարգմանել է Ռոստանի «Սիրանո դը Բերժըրակ» (1949), Կ. Գոլդոնիի «Հյուրանոցի տիրուհին» (1950), Ժ. Անույի «Ռոմեո և Ժանեթ» (1950) պիեսները։ Նկարչական գործերի (վերացապաշտական) ցուցահանդեսներ է ունեցել [[Մեխիկո]]յում, [[Նյու Յորք]]ում, [[Բոստոն]]ում և [[Երևան]]ում (1977, նվիրել է ՀԱՊ-ին)։ |
|||
{{ՀՀՀ}} |
{{ՀՀՀ}} |
||
[[Կատեգորիա:Հայ |
[[Կատեգորիա:Հայ բանաստեղծներ]] |
||
[[Կատեգորիա: |
[[Կատեգորիա:Սիրիահայ բանաստեղծներ]] |
||
[[Կատեգորիա: |
[[Կատեգորիա:1935 ծնունդներ]] |
||
[[Կատեգորիա:1915 ծնունդներ]] |
|||
[[Կատեգորիա:1985 մահեր]] |
|||
13:34, 10 հունվարի 2012-ի տարբերակ
| Վահրամ (Ժոզեֆ) Եսայու Հաճյան արմտ. հայ.՝ Մկրտիչ Շահէն Հաճեան | |
|---|---|
| Ծնվել է | փետրվարի 16, 1935 (89 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Յողուն Օլուկ,  Սիրիա |
| Մահացել է | նոյեմբերի 25, 1985[1] (70 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մեխիկո, Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ |
| Քաղաքացիություն |  Թուրքիա և  Ֆրանսիա |
| Ազգություն | Հայ |
| Կրթություն | Կեդրոնական վարժարան (1933) |
| Մասնագիտություն | գրող, նկարիչ, երաժշտական քննադատ և գյուտարար |
Վահրամ (Ժոզեֆ) Եսայու Հաճյան (ծնված 16. 2. 1935, գյուղ Յողուն Օլուկ (Սիրիայում)), բանաստեղծ։ Սովորել է ԵՊՀ-ում, ՀՊՄԻ-ում (1961-62)։ Լույս են տեսել Հաճյանի «Բարձունքներու կատարին» (1957), «Մեր երթը» (1959), «Ալ պանդուխտ չեմ» (1960), «Հալչող արծաթներ» (1970), «Խոսք ցասման և հիշատակի» (1981), «Ճակատագիր» (1989), «Արցունքի աստղեր» (1991) բանաստեղծությունների ժողովածուները։ Բանաստեղծություններին բնորոշ են հայրենիքի, սիրո ու տառապանքի մոտիվները։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|