«Դեղին մամուլ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ r2.7.1) (Ռոբոտը ավելացնում է․: ro:Jurnalismul Galben |
չ r2.7.1) (Ռոբոտը փոփոխում է․: ro:Jurnalismul galben |
||
| Տող 34. | Տող 34. | ||
[[pl:Yellow journalism]] |
[[pl:Yellow journalism]] |
||
[[pt:Imprensa marrom]] |
[[pt:Imprensa marrom]] |
||
[[ro:Jurnalismul |
[[ro:Jurnalismul galben]] |
||
[[ru:Жёлтая пресса]] |
[[ru:Жёлтая пресса]] |
||
[[sh:Žuto novinarstvo]] |
[[sh:Žuto novinarstvo]] |
||
14:38, 8 հունվարի 2012-ի տարբերակ
Դեղին մամուլ — այս անունով բնորոշվում է տպագիր մամուլի այն տիպը, որն ունի լրագրողական պարզունակ լեզու, ժարգոնային արտահայտություններ, տուրք է տալիս սենսացիաներին, մերկարպարանոց փաստերին, իսկ մեկնաբանությունները` անլուրջ, մակերեսային միտումնավոր։
Պատմություն
1883-ին ԱՄՆ-ում Ջոզեֆ Պուլիտցերը (1847-1931) ձեռք բերեց «Նյու Յորք ուորլդ» («Նյու Յորք աշխարհը») թերթը, որով ստեղծեց «նոր լրագրության» մոդել. պարզեցված անգլերեն, սենսացիաներ, աղմկալի միջադեպեր, նկարներ ու ծաղրանկարներ։ Ամենը նպատակաուղղված էր ընթերցողների քանակի մեծացմանը։ Նոր հրատարակիչը թերթի տպաքանակը մեկ տարում 15 հազարից հասցրեց 100 հազարի, իսկ երեք տարի անց` մինչև 4 միլիոնի։ Նա թերթում զետեղում էր մեծ, անսովոր վերնագրեր, նույնպես առաջին անգամ տեղ տվեց գունավոր ներդիրներին։ 1889-ից «Զվարճությունների բաժնում» տպագրվում էին նկարաշարեր «Դեղին մանչուկ» մականունով կատակերգական գործող անձի մասին։ Այստեղից էլ առաջացել է «դեղին մամուլ» հասկացությունը։[1] Մի այլ վարկածի համաձայն, դեղին էր կոչվում, որովհետև թերթը տպագրվում էր ցածրորակ ու էժանագին թղթի վրա, որն ուներ դեղին գույն:
Աղբյուրներ
- ↑ Ռոլանդ Շառոյան, Աղավնիներից մինչև տեսադարաշրջան (մենագրություն), Երևան, Լուսակն, 2009, էջ 13-14։