«Վերդի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

11:20, 28 փետրվարի 2019-ի տարբերակ

Վերդի (Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի (մարտի 15, 1884, գյուղ Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան, ՀԽՍՀ Արտաշատի շրջանում) - փետրվարի 26, 1959, Երևան), հայ սովետական բանահավաք-աշուղագետ, գուսան: ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1938 թվականին: Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։

Կենսագրություն

Վերդին ծնվել է 1884 թվականի մարտի 15-ին, Երևանի նահանգի Ղամառլուի գավառի Ղըռ-Բզովանդ գյուղում: 1895-1897 թվականներին սովորել է Դվինի ռուսական դպրոցում: 1906 թվականին Երևանում աշխատել է որպես կազմարարի աշակերտ: 1907 թվականին եղել է Բաքվում, 1919-1926 թվականներին՝ Ղամարլուում: 1925 թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Վերդիի ջանքերով Թոխմախան գյուղում հիմնադրվել է Հայաստանի առաջին թռչնաբուծական ֆերման: Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ 1934 թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության (հետագայում՝ պատմության և գրականության) ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( 1936 թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( 1937 թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( 1938 թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչություն 1937 թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( 1941 թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։ Մահացել է 1959 թվականի փետրվարի 26-ին, Երևանում:

Երկեր

Ինչ պետք է իմանալ ճագարի մասին, Երևան, Պետհրատ, 1932, 20 էջ:
Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ, Երևան, Պետհրատ, 1936, 172 էջ:
Հայ աշուղներ, Երևան, Պետհրատ, 1937, 560 էջ:
Ուխտավոր աղվեսը, Երևան, պետհրատ, 1939, 19 էջ:
Հարուստն ու գիժ ծառան, Երևան, Պետհրատ, 1940, 16 էջ:
Հանելուկներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1948, 44 էջ:
Հայ գուսաններ, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 298 էջ:
Հեքիաթներ և զրույցներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 77 էջ:

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 399)։

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-'''Վերդի''', Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի ([[մարտի 15]], [[1884]], [[գյուղ]] Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան, [[ՀԽՍՀ]] [[Արտաշատ]]ի [[շրջան]]ում) - [[փետրվարի 26]], [[1959]], [[Երևան]]), հայ սովետական բանահավաք-աշուղագետ։ Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։
+'''Վերդի''' (Թարվերդյան Գեղամ Գևորգի ([[մարտի 15]], [[1884]], [[գյուղ]] Չիգդամլու (այժմ՝ գյուղ Ազատավան, [[ՀԽՍՀ]] [[Արտաշատ]]ի շրջանում) - [[փետրվարի 26]], [[1959]], [[Երևան]]), [[հայ]] սովետական [[բանահավաք]]-աշուղագետ, [[գուսան]]: [[ԽՍՀՄ Գրողների միություն|ԽՍՀՄ գրողների միության]] անդամ [[1938]] թվականին: Հորինել է նաև ինքնուրույն աշուղական երգեր։
 == Կենսագրություն ==
+Վերդին ծնվել է [[1884]] թվականի մարտի 15-ին, Երևանի նահանգի Ղամառլուի գավառի Ղըռ-Բզովանդ գյուղում: [[1895]]-[[1897]] թվականներին սովորել է [[Դվին]]ի ռուսական դպրոցում: [[1906]] թվականին Երևանում աշխատել է որպես կազմարարի աշակերտ: [[1907]] թվականին եղել է [[Բաքու|Բաքվում]], [[1919]]-[[1926]] թվականներին՝ Ղամարլուում:
-[[1925]] թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ [[1934]] թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության (հետագայում՝ պատմության և գրականության)
-ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( [[1936]] թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( [[1937]] թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( [[1938]] թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչություն [[1937]] թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( [[1941]] թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։
+[[1925]] թվականին եղել է գյուղատնտես հրահանգիչ։ Վերդիի ջանքերով Թոխմախան գյուղում հիմնադրվել է Հայաստանի առաջին թռչնաբուծական ֆերման: Շրջագայելիս գրի է առել ժողովրդական, բանահյուսական և աշուղական երգեր։ [[1934]] թվականից աշխատել է Հայաստանի կուլտուրայի պատմության (հետագայում՝ պատմության և գրականության) ինստիտուտում որպես բանահավաք։ Նրա հավաքած ու գրառած նյութերի հիման վրա կազմվել են մի շարք ժողովածուներ՝ «Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ» ( [[1936]] թվականին Ա․ Ղանալանյանի աշխատակցությամբ), «Հայ աշուղներ» ( [[1937]] թվականին), «Հայկական խորհրդային ֆոլկլորը» ( [[1938]] թվականին) են։ Հատկանշելի են «Լենին փաշան» (առանձին հրատարակչություն [[1937]] թվականին ասացող՝ Գաբո Բարձումյան) վիպերգը և «Քյոռ-Օղլի» ( [[1941]] թվականին ) ժողովրդական վեպի հայկական պատումները։ Մահացել է [[1959]] թվականի փետրվարի 26-ին, [[Երևան]]ում:
-{{ՀՍՀ|հատոր=11|էջ=399}}
+== Երկեր ==
-{{անավարտ}}
+* Ինչ պետք է իմանալ ճագարի մասին, Երևան, Պետհրատ, 1932, 20 էջ:
+* Լենինը հայ ֆոլկլորի մեջ, Երևան, Պետհրատ, 1936, 172 էջ:
+* Հայ աշուղներ, Երևան, Պետհրատ, 1937, 560 էջ:
+* Ուխտավոր աղվեսը, Երևան, պետհրատ, 1939, 19 էջ:
+* Հարուստն ու գիժ ծառան, Երևան, Պետհրատ, 1940, 16 էջ:
+* Հանելուկներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1948, 44 էջ:
+* Հայ գուսաններ, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 298 էջ:
+* Հեքիաթներ և զրույցներ, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 77 էջ:
+== Ծանոթագրություններ ==
+{{ծանցանկ}}
+{{DEFAULTSORT:Վերդի}}
 [[Կատեգորիա:1884 ծնունդներ]]
@@ Տող 11. / Տող 23. @@
 [[Կատեգորիա:Մարտի 15 ծնունդներ]]
 [[Կատեգորիա:Փետրվարի 26 մահեր]]
+[[Կատեգորիա:Երևան քաղաքում մահացածներ]]
 [[Կատեգորիա:Հայ աշուղներ]]
+[[Կատեգորիա:Հայ գուսաններ]]
+[[Կատեգորիա:ԽՍՀՄ գրողների միության անդամներ]]
+{{ՀՍՀ|հատոր=11|էջ=399}}