«Ոգու երևութաբանությունը»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
| Տող 12. | Տող 12. | ||
== Կառուցվածքը == |
== Կառուցվածքը == |
||
«Հոգու երևութաբանությունը» սկսվում է '''առաջաբանից''' և '''ներածությունից''': Առաջին երեք գլուխներում հեղինակը ներկայացնում է ճանաչողության դրսևորումները` իմաստային որոշակիությունը, ըմբռնողությունը (իրն ու պատրանքը), ուժն ու միտքը (հայտնությունն ու հոգեկան աշխարհը): |
«Հոգու երևութաբանությունը» սկսվում է '''առաջաբանից''' և '''ներածությունից''': Առաջին երեք գլուխներում հեղինակը ներկայացնում է ճանաչողության դրսևորումները` իմաստային որոշակիությունը, ըմբռնողությունը (իրն ու պատրանքը), ուժն ու միտքը (հայտնությունն ու հոգեկան աշխարհը): |
||
1. Սուբյեկտիվ գիտակցություն |
|||
1.1 Գիտակցություն |
|||
1.1.1 զգայական հավաստիություն |
|||
1.1.1.1 «այսը» |
|||
1.1.1.2 Նկատի ունենալը (նկատի առնելը) |
|||
1.1.1.3 ամբողջական զգայական հավաստիությունը |
|||
1.1.2 ընկալում |
|||
1.1.3 դատողություն (բանականություն) |
|||
1.2 ինքնագիտակցություն |
|||
1.2.1 տենչ |
|||
1.2.2 իշխանություն և ստրկություն |
|||
1.2.3 ազատ ինքնագիտակցություն |
|||
1.2.3.1 ստոիցիզմ |
|||
1.2.3.2 սկեպտիցիզմ |
|||
1.2.3.3 դժբախտ(ության) գիտակցություն |
|||
1.3 բանականություն (առողջ դատողություն) |
|||
1.3.1 զննող բանականություն |
|||
1.3.1.1 բնության զննում |
|||
1.3.1.1.1 նկարագությունը` ընդանրապես |
|||
1.3.1.1.2 օրգանիկի զննումը |
|||
1.3.1.1.2.1 կապը ոչ օրգանականի հետ |
|||
1.3.1.1.2.2 թեոլոգիա |
|||
1.3.1.1.2.3 ներքինն ու արտաքինը |
|||
1.3.1.2 տրամաբանական և հոգեբանական օրենքներ |
|||
1.3.1.3 ֆիզիոնոմիկա և գանգաբանություն |
|||
1.3.2 ինքնաիրացում |
|||
1.3.2.1 ցանկություն և անհրաժեշտություն |
|||
1.3.2.2 սիրտ և բռնատիրական կարգ |
|||
1.3.2.3 առաքինություն և իրերի ընթացք |
|||
1.3.3 իրական անհատականություն |
|||
1.3.3.1 խաբեություն կամ բանը ինքնին |
|||
1.3.3.2 օրինական բանականություն |
|||
1.3.3.3 օրենքը ստուգող բանականություն |
|||
2. հոգի (օբյեկտիվ գիտակցություն) |
|||
2.1 բարոյականություն |
|||
2.1.1 առնականություն և կանացիություն |
|||
2.1.2 մեղք և ճակատագիր |
|||
2.1.3 իրավունքի դրություն |
|||
2.2 ինքն իրեն խորթացած հոգի |
|||
2.2.1 ինքն իրեն խորթացած հոգու աշխարհ |
|||
2.2.1.1 կազմավորումն ու նրա ճշմարտությունը |
|||
2.2.1.2 հավատն ու զուտ դիտումը |
|||
2.2.2 պարզաբանում |
|||
2.2.2.1 պայքար սնահավատության դեմ |
|||
2.2.2.2 լուսավորման պայքարը |
|||
2.2.3 ազատություն և երկյուղ |
|||
2.3 բարոյականություն (մորալիտետ) |
|||
2.3.1 բարոյական աշխարհայացք |
|||
2.3.2 ձևացում |
|||
2.3.3 խիղճ |
|||
3. բացարձակ գիտակցություն |
|||
3.1 կրոն |
|||
3.1.1 բնական կրոն |
|||
3.1.1.1լույսի էակներ (լույսի որդիներ) |
|||
3.1.1.2բույսեր և կենդանիներ |
|||
3.1.1.3վարպետներ |
|||
3.1.2 արվեստի կրոն |
|||
3.1.2.1 աբստրակտ արվեստի գործ |
|||
3.1.2.2 կենդանի արվեստի գործ |
|||
3.1.2.3 հոգևոր արվեստի գործ |
|||
3.1.3բացահայտված կրոն (հայտնություն եղած) |
|||
3.2 բացարձակ գիտակցություն |
|||
== Արտաքին հղումներ == |
== Արտաքին հղումներ == |
||
23:22, 1 հունվարի 2012-ի տարբերակ
Հոգու երևութաբանությունը (գերմ.՝ Phänomenologie des Geistes) գերմանացի փիլիսոփա Ֆրիդրիխ Հեգելի 1807թ. հրատարակված առաջին հիմնարար աշխատությունն է: Այն ներկայացնում է Հեգելի գիտական սիստեմի առաջին մասը: Երևութաբանությունը միանում է Հեգելի «Իրական գիտության» ներկայացմանը (պատկերմանը)` «Բնության փիլիսփայությունը» և «Հոգու փիլիսոփայությունը»: Այս գիտության մեջ Հեգելը ճանաչման միջոցով զարգացնում է հոգու դրսևորումները` հոգու բարձրացումը պարզ, պարզամիտ ըմբռնողությունից ինքնաճանաչումը, բանականությունը, հոգին և պատմությունը, հայտնությունը, մինչև համաշխարհային հոգու բացարձակ իմացություն Այստեղ նա քննում է բովանդակության և մեթոդների միության գիտությունը, ինչպես նաև հոգի երևույթը, որպես մարդու ինքնության իրականացում, որպես էության և ոչինչի միավոր և բացարձակ ամբողջություն: .
Կառուցվածքը
«Հոգու երևութաբանությունը» սկսվում է առաջաբանից և ներածությունից: Առաջին երեք գլուխներում հեղինակը ներկայացնում է ճանաչողության դրսևորումները` իմաստային որոշակիությունը, ըմբռնողությունը (իրն ու պատրանքը), ուժն ու միտքը (հայտնությունն ու հոգեկան աշխարհը):
1. Սուբյեկտիվ գիտակցություն 1.1 Գիտակցություն 1.1.1 զգայական հավաստիություն 1.1.1.1 «այսը» 1.1.1.2 Նկատի ունենալը (նկատի առնելը) 1.1.1.3 ամբողջական զգայական հավաստիությունը 1.1.2 ընկալում 1.1.3 դատողություն (բանականություն) 1.2 ինքնագիտակցություն 1.2.1 տենչ 1.2.2 իշխանություն և ստրկություն 1.2.3 ազատ ինքնագիտակցություն 1.2.3.1 ստոիցիզմ 1.2.3.2 սկեպտիցիզմ 1.2.3.3 դժբախտ(ության) գիտակցություն 1.3 բանականություն (առողջ դատողություն) 1.3.1 զննող բանականություն 1.3.1.1 բնության զննում 1.3.1.1.1 նկարագությունը` ընդանրապես 1.3.1.1.2 օրգանիկի զննումը 1.3.1.1.2.1 կապը ոչ օրգանականի հետ 1.3.1.1.2.2 թեոլոգիա 1.3.1.1.2.3 ներքինն ու արտաքինը 1.3.1.2 տրամաբանական և հոգեբանական օրենքներ 1.3.1.3 ֆիզիոնոմիկա և գանգաբանություն 1.3.2 ինքնաիրացում 1.3.2.1 ցանկություն և անհրաժեշտություն 1.3.2.2 սիրտ և բռնատիրական կարգ 1.3.2.3 առաքինություն և իրերի ընթացք 1.3.3 իրական անհատականություն 1.3.3.1 խաբեություն կամ բանը ինքնին 1.3.3.2 օրինական բանականություն 1.3.3.3 օրենքը ստուգող բանականություն 2. հոգի (օբյեկտիվ գիտակցություն) 2.1 բարոյականություն 2.1.1 առնականություն և կանացիություն 2.1.2 մեղք և ճակատագիր 2.1.3 իրավունքի դրություն 2.2 ինքն իրեն խորթացած հոգի 2.2.1 ինքն իրեն խորթացած հոգու աշխարհ 2.2.1.1 կազմավորումն ու նրա ճշմարտությունը 2.2.1.2 հավատն ու զուտ դիտումը 2.2.2 պարզաբանում 2.2.2.1 պայքար սնահավատության դեմ 2.2.2.2 լուսավորման պայքարը 2.2.3 ազատություն և երկյուղ 2.3 բարոյականություն (մորալիտետ) 2.3.1 բարոյական աշխարհայացք 2.3.2 ձևացում 2.3.3 խիղճ 3. բացարձակ գիտակցություն 3.1 կրոն 3.1.1 բնական կրոն 3.1.1.1լույսի էակներ (լույսի որդիներ) 3.1.1.2բույսեր և կենդանիներ 3.1.1.3վարպետներ 3.1.2 արվեստի կրոն 3.1.2.1 աբստրակտ արվեստի գործ 3.1.2.2 կենդանի արվեստի գործ 3.1.2.3 հոգևոր արվեստի գործ 3.1.3բացահայտված կրոն (հայտնություն եղած) 3.2 բացարձակ գիտակցություն