«Հասարակական կարծիք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
→‎Աղբյուրներ: օտարալեզու
չ ուղղումներ ԱՎԶ ծրագրով
Տող 27. Տող 27.


1937թ. Խեմֆրի Ջենինգսը, Չարլզ Մեջը և Տոմ Հարիսոնը Բրիտանիայում հիմնեցին
1937թ. Խեմֆրի Ջենինգսը, Չարլզ Մեջը և Տոմ Հարիսոնը Բրիտանիայում հիմնեցին
Mass Observation կազմակերպությունը՝ ստեղծված հասարակական կարծիքի բացահայտման համար: Mass Observation-ը հետևում էր մարդկանց գործերին և քարացած գործողություններին:Օրինակ, այն բացահայտում էր՝քանի մարդ էր գլխարկ դնում պաբում, ինչքան հաճախ են օգտագործվում թքամանները, ինչպես են իրենց մարդիկ պահում զինվորական թաղումներին, ով, ինչպիսի կեղտոտ կատակներ է անում:1937 թվականի վերջին կազմակերպությունը ներգրավեց 500 չվարձատրվող կամավորների:Նրանց առաջին նախագիծն էր կազմել մանրակրկիտ հաշվետվություն այն ամենի մասին, թե ինչ էին անում մարդիկ ամսվա 12-րդ օրը:Կազմակերպության մոտեցումը ինքնին կարելի է անվանել գեղարվեստական (իմիջայլոց, Ջենինգսը և Մեջը բաժանում էին սերը [[սյուռեալիզմ]]ի ):Ջենինգսը ներգրավվել էր արվեստի մեջ, իսկ Mass Observation-ի ամսագրի համար կազմեր էր նկարում, իսկ ալմանախի մասին ասում էր,որ դա գրականության նոր ձև է:
Mass Observation կազմակերպությունը՝ ստեղծված հասարակական կարծիքի բացահայտման համար: Mass Observation-ը հետևում էր մարդկանց գործերին և քարացած գործողություններին:Օրինակ, այն բացահայտում էր՝քանի մարդ էր գլխարկ դնում պաբում, ինչքան հաճախ են օգտագործվում թքամանները, ինչպես են իրենց մարդիկ պահում զինվորական թաղումներին, ով, ինչպիսի կեղտոտ կատակներ է անում:1937 թվականի վերջին կազմակերպությունը ներգրավեց 500 չվարձատրվող կամավորների:Նրանց առաջին նախագիծն էր կազմել մանրակրկիտ հաշվետվություն այն ամենի մասին, թե ինչ էին անում մարդիկ ամսվա 12-րդ օրը:Կազմակերպության մոտեցումը ինքնին կարելի է անվանել գեղարվեստական (իմիջայլոց, Ջենինգսը և Մեջը բաժանում էին սերը [[սյուռեալիզմ]]ի ):Ջենինգսը ներգրավվել էր արվեստի մեջ, իսկ Mass Observation-ի ամսագրի համար կազմեր էր նկարում, իսկ ալմանախի մասին ասում էր, որ դա գրականության նոր ձև է:


==Հասարակական կարծիքի ձևավորում==
==Հասարակական կարծիքի ձևավորում==
Տող 43. Տող 43.


==Հասարակական կարծիքի չափում==
==Հասարակական կարծիքի չափում==
[[Հասարակական կարծիք]]ի քանակական որոշման համար անցկացվում է [[հասարակական կարծիքի հարցումներ]]:
Հասարակական կարծիքի քանակական որոշման համար անցկացվում է [[հասարակական կարծիքի հարցումներ]]:


==Գրականություն==
==Գրականություն==
Տող 94. Տող 94.
===Հասարակական կարծիքի և արտաքին քաղաքականության փոխազդեցությունը===
===Հասարակական կարծիքի և արտաքին քաղաքականության փոխազդեցությունը===
* Кузнецов Д.В. Арабо-израильский конфликт и Франция: внешняя политика и общественное мнение. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2005. – 257 c.;
* Кузнецов Д.В. Арабо-израильский конфликт и Франция: внешняя политика и общественное мнение. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2005. – 257 c.;
* Кузнецов Д.В. События 11 сентября 2001 г. и проблема международного терроризма в зеркале общественного мнения. – М.: УРСС, 2009. – 400 с.;
* Кузнецов Д.В. События 11 сентября 2001 г. и проблема международного терроризма в зеркале общественного мнения. – М.: УРСС, 2009. – 400 с.;
* Кузнецов Д.В. Югославский кризис: взгляд сквозь призму общественного мнения. – М.: УРСС, 2009. – 344 с.;
* Кузнецов Д.В. Югославский кризис: взгляд сквозь призму общественного мнения. – М.: УРСС, 2009. – 344 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблемы Ближнего Востока и общественное мнение. В 2-х частях. Часть I. Арабо-израильский конфликт. – Благовещенск, Изд-во БГПУ, 2009. – 362 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблемы Ближнего Востока и общественное мнение. В 2-х частях. Часть I. Арабо-израильский конфликт. – Благовещенск, Изд-во БГПУ, 2009. – 362 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблемы Ближнего Востока и общественное мнение. В 2-х частях. Часть II. Иракский кризис. – Благовещенск, Изд-во БГПУ, 2009. – 444 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблемы Ближнего Востока и общественное мнение. В 2-х частях. Часть II. Иракский кризис. – Благовещенск, Изд-во БГПУ, 2009. – 444 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблема нераспространения ОМУ и общественное мнение. Ядерная программа Ирана. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2009. – 404 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблема нераспространения ОМУ и общественное мнение. Ядерная программа Ирана. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2009. – 404 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблема нераспространения оружия массового уничтожения и общественное мнение. Ядерная программа Северной Кореи. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2009. – 178 с.;
* Кузнецов Д.В. Проблема нераспространения оружия массового уничтожения и общественное мнение. Ядерная программа Северной Кореи. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2009. – 178 с.;
* Кузнецов Д.В. Взаимодействие внешней политики и общественного мнения в США. Некоторые актуальные вопросы. – М.: УРСС, 2010. – 496 с.
* Кузнецов Д.В. Взаимодействие внешней политики и общественного мнения в США. Некоторые актуальные вопросы. – М.: УРСС, 2010. – 496 с.

04:23, 18 Դեկտեմբերի 2011-ի տարբերակ

Հասարակական կարծիք – միջինացված և մեծամասնության կողմից օժանդակող տարբեր սոցիալական խմբերի կարծիքը որևէ խնդրի մասին՝ հաշվի առնված մասսայական գիտակցության և սոցիալական խմբերի դերակատարողական եզրահանգումները հասարակության ներսում վարքի և մտածողության մասին:

—որևէ հարցի վերաբերյալ որոշակի խմբերի կարծիքը՝ բաժանված և կիսված այդ խմբերի մեծամասնության կողմից:

Պատմություն

Հին ժամանակներ

Չնայած մինչև 18-րդ դարը հասարակական կարծիք տերմինը չէր օգտագործվում, ինքը ֆենոմենը դիտվում էր շատ պատմական փուլերում:Հին Եգիպտոսի ամենահին գրավոր աղբյուրներից մեկում, «Ապրելուց հոգնած մարդու զրույցը իր հոգու հետ» հիշատակվում են դեպքեր, որոնք ակնհայտ խորապես ցնցել էին հասարակական կարծիքը.

Ու՞մ հետ եմ այսօր ես խոսում,
Բոլորին համակել է ժլատությունը…
Երախտագիտությանը այլևս տեղ չկա,
Ժողովուրդը ծիծաղում է հանցագործությունների վրա,
Ազնիվ մարդիկ չեն մնացել,
Երկիրը ընկել է չարագործների ձեռքը:

Հին Իսրաելի մարգարեները երբեմն արդարացնում էին գործող իշխանությունների գործողությունները ժողովրդի աչքերում, երբեմն էլ դրդում էին դիմադրել իշխանություններին:Ամեն դեպքում նրանք դիմում էին հասարակության կարծիքին: Հին Հունաստանի դեմոկրացիաներում հասարակական կյանքի բոլոր ոլորտներում քաղաքացիների կարծիքը ուներ որոշիչ դեր: Հին Հռոմում գոյություն ունեին պատի ամսագրեր, որոնք բացատրում էին քաղաքացիներին կառավարության գործողությունները:

Միջին դարեր

Միջին դարերում Եվրոպայում այս կամ այն մարդու հայացքները կախված էր այն խավից, որին նա պատկանում էր:Սակայն հասարակական կարծիքի ֆենոմենը գոյություն ուներ կրոնական և քաղաքական էլիտայի շրջաններում:Պայքարը իշխանության համար ենթադրում էր պայքար՝ մտքերի վրա ազդելու կողմնակիցներ ձեռք բերելու համար:Օրինակ, 1191 թվականին անլիացի եպիսկոպոս Վիլյամ Իլիյսկին ( William of Ely) ընդդիմախոսների կողմից ենթարկվեց քննադատության այն բանի համար, որ վարձել էր գուսանների՝ իրեն գովերգելու համար, որպեսզի մարդիկ նրա մասին ասեին «իբր թե Երկրի վրա նրան հավասարը չկա»:

Նոր ժամանակ

Հասարակական կարծիքը ժամանակակից նշանակությամբ առաջին հայտնվում է XIX դարի վերջում Ֆրանսիացի սոցիոլոգ Ժ.Գ. Տարդայի «Հասարակական կարծիքը և ամբոխը» աշխատությունում: Հասարակությունը դիտարկվում է որպես մարդկանց խմբավորում, որոնք օգտագործում են միևնույն ինֆորմացիան և վերարտադրում են շատ բաներում համընկնող կարծիքներ և գնահատականներ, այսինքն հասարակական կարծիքը՝մարդկանց խմբերի ընդհանրության կարծիքն է՝հիմնված միանման, տրամադրված և էմոցիոնալ գունավորված ինֆորմացիայի ընդունման կամ մերժման վրա :

Mass-Observation

1937թ. Խեմֆրի Ջենինգսը, Չարլզ Մեջը և Տոմ Հարիսոնը Բրիտանիայում հիմնեցին Mass Observation կազմակերպությունը՝ ստեղծված հասարակական կարծիքի բացահայտման համար: Mass Observation-ը հետևում էր մարդկանց գործերին և քարացած գործողություններին:Օրինակ, այն բացահայտում էր՝քանի մարդ էր գլխարկ դնում պաբում, ինչքան հաճախ են օգտագործվում թքամանները, ինչպես են իրենց մարդիկ պահում զինվորական թաղումներին, ով, ինչպիսի կեղտոտ կատակներ է անում:1937 թվականի վերջին կազմակերպությունը ներգրավեց 500 չվարձատրվող կամավորների:Նրանց առաջին նախագիծն էր կազմել մանրակրկիտ հաշվետվություն այն ամենի մասին, թե ինչ էին անում մարդիկ ամսվա 12-րդ օրը:Կազմակերպության մոտեցումը ինքնին կարելի է անվանել գեղարվեստական (իմիջայլոց, Ջենինգսը և Մեջը բաժանում էին սերը սյուռեալիզմի ):Ջենինգսը ներգրավվել էր արվեստի մեջ, իսկ Mass Observation-ի ամսագրի համար կազմեր էր նկարում, իսկ ալմանախի մասին ասում էր, որ դա գրականության նոր ձև է:

Հասարակական կարծիքի ձևավորում

Հասարակական կարծիքը ձևավորվում է լայն տարածված ինֆորմացիայից, այսինքն կարծիքներից, եզրահանգումներից, համոզմունքներից, դատողություններից, գաղափարախոսություններից, ինչպես նաև [[ասեկոսեներից, [[լուրերից, [[սխալմունքներից:

Հասարակական կարծիքի ձևավորման մեջ մեծ դեր են խաղում մասսայական լրատվության միջոցները (ՄԼՄ), մասնավորապես, հեռուստատեսությունը, ռադիոն, տպագիր հրատարակությունները (մամուլ): Հասարակական կարծիքի վրա ազդում են մարդկանց կարծիքները, որոնք հասարակության կողմից ճանաչված են որպես իրազեկ և հեղինակավոր, մարդկանց սեփական փորձը:

Պետության կողմից հասարակական կարծիքի վրա ազդեցության գործիքներ են հանդիսանում պրոպագանդան և գրաքննությունը:

Հասարակական կարծիքի արտահայտում

Հասարակական կարծիքը կարող է արտահայտվել խորհրդակցական մակարդակով տարբեր օբյեկտների շինարարության կապակցությամբ որոշումների ընդունման էտապում:2004թ. Սանկտ Պետերբուրգում ընդունվեց օրենք «Մարդկանց և նրանց միավորումների Սանկտ Պետերբուրգի տարածքի վրա քաղաքաշինության գործունեության բնագավառում որոշումների ընդունման և քննարկման մասնակցության մասին»:Համաձայն այդ օրենքի, ցանկացած քաղաքացի իրավունք ունի հայտնել իր կարծիքը և այդ օրենքի խախտման վերաբերյալ ապացույցների առկայության դեպքում դիմակայել օբյեկտի շինարարությանը:

Հասարակական կարծիքի չափում

Հասարակական կարծիքի քանակական որոշման համար անցկացվում է հասարակական կարծիքի հարցումներ:

Գրականություն

  • Ленин В. И., После выборов в Америке, Полн. собр. соч., 5 изд., т. 22;
    • его же, Государство и революция, там же, т. 33;
    • его же, Очередные задачи Советской власти, там же, т. 36;
    • его же, Первоначальный вариант статьи «Очередные задачи Советской власти», там же;
    • его же, Пролетарская революция и ренегат Каутский, там же, т. 37;
  • Келле В. Ж., Ковальзон М. Я., формы общественного сознания, М., 1959;
  • Уледов А. К., Общественное мнение советского общества, М., 1963;
  • Грушин Б. А., Мнения о мире и мир мнений, М., 1967;
  • Bogardus E. The making of public opinion, N. Y., 1951;
  • Reader in public opinion and communication, ed. B. R. Berelson, М. Janowitz, 2 ed., Glencoe, 1953;
  • Society for the psychological study of social issues. Public opinion and propaganda, ed. D. Katz [a. o.], N. Y., 1954;
  • Sauvy A., L’opinion publique, P., 1956; Stoetzel J., Girard A, Les sondages d’opinion publique, P., 1973.
  • Евгеньева Т. А., Технологии социальных манипуляций и методы противодействия им, спецкурс по социальной психологии МДАД «НАШИ», Национальный институт «Высшая школа управления», Москва, 2005.

Ընդհանուր հարցեր

  • Norman J. Powell, Anatomy of Public Opinion (1951);
  • William Albig, Modern Public Opinion (1956);
  • Robert E. Lane and David O. Sears, Public Opinion (1964);
  • Harwood L. Childs, Public Opinion (1965);
  • Leonard W. Doob, Public Opinion and Propaganda, 2nd ed. (1966);
  • Bernard Hennessey, Public Opinion, 5th ed. (1985).

Հիմնադրական աշխատություններ

  • James Bryce, The American Commonwealth, vol. 2 (1888);
  • Albert V. Dicey, Lectures on the Relation Between Law & Public Opinion in England During the Nineteenth Century, 2nd ed. (1914, reissued 1985);
  • Walter Lippmann, Public Opinion (1922, reprinted 1991);
  • A. Lawrence Lowell, Public Opinion and Popular Government, new ed. (1926, reprinted 1969);
  • Reo Millard Christenson and Robert Owen McWilliams (compilers), Voice of the People, 2nd ed. (1967);
  • Morris Janowitz and Paul M. Hirsch (eds.), Reader in Public Opinion and Mass Communication, 3rd ed. (1981).


Հասարակական կարծիքի պատմության հարցեր

  • Encyclopaedia of the Social Sciences, vol. 12 (1934, reissued 1967);
  • The International Encyclopedia of the Social Sciences, vol. 13 (1968); P.A. Palmer, "The Concept of Public Opinion in Political Theory, " in Essays in History and Political Theory in Honor of Charles Howard McIlwain (1936, reissued 1967);
  • Hans Speier, "Historical Development of Public Opinion, " American Journal of Sociology, 55:376-388 (January 1950);
  • Harold D. Lasswell, Daniel Lerner, and Hans Speier (eds.), Propaganda and Communication in World History, 3 vol. (1979);
  • Vincent Price, Public Opinion (1992).

Հասարակական կարծիքի հարցում: Պատմությունը և վիճակը

  • Martin Bulmer (ed.), Essays on the History of British Sociological Research (1985);
  • Jean M. Converse, Survey Research in the United States: Roots and Emergence, 1890—1960 (1987);
  • Herbert H. Hyman, Taking Society’s Measure (1991).

Հասարակական կարծիքի հարցադրման գիտական ամսագրեր

  • Public Opinion Quarterly;
  • International Journal of Public Opinion Research (quarterly).
  • George Gallup and Saul Forbes Rae, The Pulse of Democracy (1940, reissued 1968); George Gallup, A Guide to Public Opinion Polls, 2nd ed. (1948);
  • Frank Teer and James D. Spence, Political Opinion Polls (1973);
  • John Clemens, Polls, Politics, and Populism (1983);
  • Robert M. Worcester (ed.), Political Opinion Polling: An International Review (1983).

Հասարակական կարծիքի և արտաքին քաղաքականության փոխազդեցությունը

  • Кузнецов Д.В. Арабо-израильский конфликт и Франция: внешняя политика и общественное мнение. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2005. – 257 c.;
  • Кузнецов Д.В. События 11 сентября 2001 г. и проблема международного терроризма в зеркале общественного мнения. – М.: УРСС, 2009. – 400 с.;
  • Кузнецов Д.В. Югославский кризис: взгляд сквозь призму общественного мнения. – М.: УРСС, 2009. – 344 с.;
  • Кузнецов Д.В. Проблемы Ближнего Востока и общественное мнение. В 2-х частях. Часть I. Арабо-израильский конфликт. – Благовещенск, Изд-во БГПУ, 2009. – 362 с.;
  • Кузнецов Д.В. Проблемы Ближнего Востока и общественное мнение. В 2-х частях. Часть II. Иракский кризис. – Благовещенск, Изд-во БГПУ, 2009. – 444 с.;
  • Кузнецов Д.В. Проблема нераспространения ОМУ и общественное мнение. Ядерная программа Ирана. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2009. – 404 с.;
  • Кузнецов Д.В. Проблема нераспространения оружия массового уничтожения и общественное мнение. Ядерная программа Северной Кореи. – Благовещенск: Изд-во БГПУ, 2009. – 178 с.;
  • Кузнецов Д.В. Взаимодействие внешней политики и общественного мнения в США. Некоторые актуальные вопросы. – М.: УРСС, 2010. – 496 с.
  • Кузнецов Д.В. Американское общественное мнение и использование военной силы: Период президентства Уильяма Дж. Клинтона (1993 – 2001 гг.). – М.: УРСС, 2011. – 304 с.
  • Кузнецов Д.В. Американское общественное мнение и использование военной силы: Период президентства Дж. Буша-младшего (2001 - 2009 гг.). – М.: УРСС, 2011. – 448 с.