«Տանտալոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Տող 6. | Տող 6. | ||
== Առասպելներ == |
== Առասպելներ == |
||
Տանտալոսը [[Զևս]]<nowiki/>ի և Փռյուգիայի Պլուտո թագուհու (կամ Թմոլի<ref name="ReferenceA">Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби</ref>, ըստ Քսանֆու Լիդիսկոյի՝ Հիմենիայի<ref>Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби</ref>) որդին է, նրա կինը Դիոնան<ref name="autogenerated1">Гигин. Мифы 82</ref> է եղել կամ Ստերոպան<ref>Первый Ватиканский мифограф III 1, 24</ref>, կամ Եվրիանասան, Պելոպսի և Նիոբիի, ինչպես նաև Բրոտեասի հայրն է։ |
|||
Որպես աստվածների |
Որպես աստվածների սիրելի՝ Տանտալոսը կարողացել է նրանց խորհուրդներ տալ և մասնակցել նրանց խնջույքներին<ref name="Рабинович">[[Рабинович, Елена Георгиевна|Е. Г. Рабинович]]. [http://ec-dejavu.net/t-2/Talent.html Мерное бремя] // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153</ref>։ Նա մեծամտացավ իր ձեռք բերած բարձր դիրքով, և աստվածներին վիրավորելու համար նետվեց [[հադես]]<ref>Гомер. Одиссея XI 582—592</ref>։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ նա բացահայտել է Զևսի գաղտնի որոշումները, կամ պատմել է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները, ըստ մյուսի՝ նա աստվածների սեղանից նեկտար է գողացել, որպեսզի տա իր ընկերներին։ Մեկ այլ տարբերակի համաձայն՝ նա երդմնազանց է եղել, որպեսզի տիրի ոսկե շանը, որն իր համար գողացվել էր Զևսի տաճարից: |
||
Կա ևս մեկ առասպել, ըստ որի Տանտալոսը ցանկանալով |
Կա ևս մեկ առասպել, ըստ որի Տանտալոսը, ցանկանալով փորձել աստվածների ամենագիտությունը, սպանել է իր որդուն՝ Պելոպսին և նրա մսից պատրաստված ուտեստ հյուրասիրել խնջույքի ժամանակ ներկա աստվածներին։ Նրանք, սակայն, հասկանում են Տանտալոսի մտադրությունը և վերակենդանացնում սպանվածին: |
||
== |
== Տանտալոսյան տանջանքներ == |
||
[[Պատկեր:Tantalids family tree by shakko (RU).jpg|300px|մինի|աջից|Ժառանգները]] |
[[Պատկեր:Tantalids family tree by shakko (RU).jpg|300px|մինի|աջից|Ժառանգները]] |
||
Նրա գերեզմանը գտնվում է Մանիսայում |
Նրա գերեզմանը գտնվում է Մանիսայում: Այն տեսել է [[Պավսանիաս]]<nowiki/>ը<ref>{{Cite web|url=http://bibliotekar.ru/encSlov/18/21.htm|title=Танталовы муки|website=bibliotekar.ru|accessdate=2017-12-25}}</ref>՝ Տանտալոսի լճի մոտ։ |
||
Ըստ |
Ըստ Նիկոլայ Կունի (նա հետևում է Սենեկայի «Ֆիեստ» պիեսին), Տանտալոսը ապրում է ստորգետնյա թագավորությունում՝ տառապելով անտանելի սովից և ծարավից։ Նա կանգնած է ջրի և շքեղ պտուղների առաջ, սակայն չէր կարող դրանցից օգտվել։ Նա հենց բերանը բացում էր, որպեսզի ջուր խմի կամ ինչ-որ պտուղ քաղի, ջուրը հոսում էր և ճյուղերը պտուղներով հետ էին քաշվում<ref>{{Cite news|url=https://dic.academic.ru/dic.nsf/dic_wingwords/2674/%D0%A2%D0%B0%D0%BD%D1%82%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D1%8B|title=Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?|newspaper=Словари и энциклопедии на Академике|language=ru|access-date=2017-12-25}}</ref>։ |
||
== Ատրիդ սերունդի անեծքը == |
== Ատրիդ սերունդի անեծքը == |
15:28, 23 Օգոստոսի 2018-ի տարբերակ
Տանտալոս | |
---|---|
Տանտալոսը ստորգետնյա թագավորությունում | |
Տեսակ | Հին հունական դիցաբանության կերպար |
Սեռ | արական |
Հայր | Զևս[1][2] |
Մայր | Plouto?[1] |
Ամուսին | Դիոնե, Euryanassa?, Clytia? և Eurythemiste? |
Զավակներ | Niobe?[1], Pelops?[1][3][4], Broteas? և Dascylus? |
Tantalus Վիքիպահեստում |
Տանտալոս (հին հունարեն՝ Τάνταλος), հին հունական դիցաբանության մեջ Փռյուգիայի Մանիսա քաղաքի թագավորը՝ դատապարտված հավիտենական տանջանքների[5]։
Առասպելներ
Տանտալոսը Զևսի և Փռյուգիայի Պլուտո թագուհու (կամ Թմոլի[6], ըստ Քսանֆու Լիդիսկոյի՝ Հիմենիայի[7]) որդին է, նրա կինը Դիոնան[8] է եղել կամ Ստերոպան[9], կամ Եվրիանասան, Պելոպսի և Նիոբիի, ինչպես նաև Բրոտեասի հայրն է։
Որպես աստվածների սիրելի՝ Տանտալոսը կարողացել է նրանց խորհուրդներ տալ և մասնակցել նրանց խնջույքներին[10]։ Նա մեծամտացավ իր ձեռք բերած բարձր դիրքով, և աստվածներին վիրավորելու համար նետվեց հադես[11]։ Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ նա բացահայտել է Զևսի գաղտնի որոշումները, կամ պատմել է մարդկանց աստվածների գաղտնիքները, ըստ մյուսի՝ նա աստվածների սեղանից նեկտար է գողացել, որպեսզի տա իր ընկերներին։ Մեկ այլ տարբերակի համաձայն՝ նա երդմնազանց է եղել, որպեսզի տիրի ոսկե շանը, որն իր համար գողացվել էր Զևսի տաճարից:
Կա ևս մեկ առասպել, ըստ որի Տանտալոսը, ցանկանալով փորձել աստվածների ամենագիտությունը, սպանել է իր որդուն՝ Պելոպսին և նրա մսից պատրաստված ուտեստ հյուրասիրել խնջույքի ժամանակ ներկա աստվածներին։ Նրանք, սակայն, հասկանում են Տանտալոսի մտադրությունը և վերակենդանացնում սպանվածին:
Տանտալոսյան տանջանքներ
Նրա գերեզմանը գտնվում է Մանիսայում: Այն տեսել է Պավսանիասը[12]՝ Տանտալոսի լճի մոտ։
Ըստ Նիկոլայ Կունի (նա հետևում է Սենեկայի «Ֆիեստ» պիեսին), Տանտալոսը ապրում է ստորգետնյա թագավորությունում՝ տառապելով անտանելի սովից և ծարավից։ Նա կանգնած է ջրի և շքեղ պտուղների առաջ, սակայն չէր կարող դրանցից օգտվել։ Նա հենց բերանը բացում էր, որպեսզի ջուր խմի կամ ինչ-որ պտուղ քաղի, ջուրը հոսում էր և ճյուղերը պտուղներով հետ էին քաշվում[13]։
Ատրիդ սերունդի անեծքը
Տանտալոսի ամբողջ գերդաստանը անիծվել է։ Նրա թոռները Ատրեյը և Ֆիեստան թշնամացել են։ Ատրեյը հաղթել է, սակայն դա նրան քիչ է եղել, նա սպանել է Ֆիեստայի երեխաներին, և նրանց մսով պատրաստված սնունդով հյուրասիրել է աստվածներին։ Ֆիեստաի և Պելոպիեյ դստեր կապից ծնվել է Եգիսֆը, որը սպանել է Ատրեյին և նրա որդուն՝ Ագամեմնոնին։ Երբ Ագամեմնոնը վերադարձել է Տրոյական պատերազմից, նրա կինը, Քլիտեմնեստրան իր սիրեցյալի՝ Եգիսֆեայի հետ սպանել է նրան։ Ագամեմնոնի և Քլիստեմնեստրայի երեխաները, Էրեքտրան և Օրեստը, իրենց որոշմամբ սպանել են իրենց մորը և նրա սիրեցյալին։
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Обнорский Н. П. Тантал (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 608.
- ↑ Любкер Ф. Tantalus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1342.
- ↑ Любкер Ф. Pelops (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1002—1003.
- ↑ Н. О. Пелопс (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIII. — С. 124.
- ↑ «Тантал | Мифы и легенды древней Греции». world-of-legends.su. Վերցված է 2017-12-25-ին.
- ↑ Николай Дамасский. История, фр.10 Якоби
- ↑ Стефан Византийский. Этника // Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.102, 286; Николай Дамасский. История, фр.18 Якоби
- ↑ Гигин. Мифы 82
- ↑ Первый Ватиканский мифограф III 1, 24
- ↑ Е. Г. Рабинович. Мерное бремя // Ноосфера и художественное творчество. М.: Наука, 1991, с. 139—153
- ↑ Гомер. Одиссея XI 582—592
- ↑ «Танталовы муки». bibliotekar.ru. Վերցված է 2017-12-25-ին.
- ↑ «Танталовы муки - это... Что такое Танталовы муки?». Словари и энциклопедии на Академике (ռուսերեն). Վերցված է 2017-12-25-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տանտալոս» հոդվածին։ |
|