«Ամազոնի դաշտավայր»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
հեռացվել է Կատեգորիա:Հարավային Ամերիկա, ավելացվեց Կատեգորիա:Հարավային Ամերիկայի տարածաշրջաններ ՀոթՔաթ գործիքով |
||
Տող 16. | Տող 16. | ||
{{ծանցանկ}} |
{{ծանցանկ}} |
||
[[Կատեգորիա:Հարավային |
[[Կատեգորիա:Հարավային Ամերիկայի տարածաշրջաններ]] |
||
[[Կատեգորիա:Դաշտավայրեր]] |
[[Կատեգորիա:Դաշտավայրեր]] |
07:21, 15 Օգոստոսի 2018-ի տարբերակ
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Ամազոնի դաշտավայր կամ Ամազոնիա (պորտ.՝ bacia do rio Amazonas, իսպ.՝ cuenca del Amazonas), երկրագնդի ամենամեծ դաշտավայրն է, ձևավորվել է պլատֆորմի հնագույն հիմքի իջած տեղամասում, որը հետագայում աստիճանաբար լցվել է գետաբերուկներով։ Այդ պատճառով էլ դաշտավայրի մակերևույթը հարթ է։ Արևմուտքում դաշտավայրը լայն է, դեպի արևելք աստիճանաբար նեղանում է և քնարի տեսք ստանում։ Զբաղեցնում է Հարավային Ամերիկայի մակերեսի շուրջ 5 միլիոն կմ²-ին։ Տարածվում է Անդերից մինչև Ատլանտյան օվկիանոս, Գվիանական և Բրազիլական սարահարթերի միջև և գրավում է Ամազոն գետի ջրհավաք ավազանը։
Ամազոնի դաշտավայրը գրեթե ամբողջովին գտնվում է հասարակածային կլիմայական գոտում և պատված է խոնավ հասարակածային անտառներով։ Դրանց մեծ մասը դեռևս կուսական է, մարդու ազդեցությունը քիչ է։
Այստեղ եղանակը միապաղաղ է՝ բոլոր օրերը նման են միմյանց։ Վաղ առավոտյան արևածագից հետո երկինքը սովորաբար պարզ է լինում, ջերմաստիճանը՝ +22° +23 °C։ Շոգն աստիճանաբար ուժեղանում է և ցերեկվա ժամը մոտ երկուսին հասնում + 33° +34 °C։ Այդ ժամերին սկսում են ամպեր կուտակվել և սկսվում է ուժեղ, բայց կարճատև տեղատարափ անձրև։ Հեղեղային անձրևը, սակայն կարճ է տևում։ Գիշերը հեղձուցիչ տոթ է լինում, անընդհատ լսվում է գազանների ոռնոցները։
Ամազոնյան անտառներն ապշեցնում են իրենց բուսականության փարթամությամբ ու բազմազանությամբ։ Մինչ պլանտացիաներում կաուչուկատու ծառեր աճեցնելը, Ամազոնյան անտառները աշխարհում հայտնի էին իրենց կաուչուկատու ծառերով։
Ամենուրեք տարածված են մրջյուններն ու տերմիտները, մոծակների խմբերը, համրուկ, գետակինճ, վտանգավոր են հովազները, թունավոր օձրն ու սարդերը, գետերում՝ պիրանիաների վտառները, շնաձկները և կոկորդիլոսները։
Բնակչությունը անտառներում շատ նոսր է։ Որոշ ցեղեր մինչև այսօր թափառական կյանք են վարում։ Դաշտավայրի արևմտյան մասում են գտնվում Կոլումբիա, Պերու, արևելյան մասում՝ Բրազիլիա պետությունները։[1]
Ծանոթագրություններ
- ↑ Մ.Իսկանդարյան, Մայրցամաքների և օվկիանոսների աշխարհագրություն, Երևան, 1996 թ