«Էգնատե Նինոշվիլի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Էգնատե Նինոշվիլի
Ծնվել է	փետրվարի 17, 1859
Ծննդավայր	Ղելա, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	մայիսի 12, 1894 (35 տարեկան)
Վախճանի վայր	Չանչեթ, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մասնագիտություն	արձակագիր և գրող
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Կրթություն	Q28026122?
Ժանրեր	արձակ
Ուշագրավ աշխատանքներ	Q25542283?
	Egnate Ninoshvili Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

18:04, 10 Հուլիսի 2018-ի տարբերակ

Էգնատե Նինոշվիլի (1859, դեկտեմբերի 17 - 1894, մայիսի 12), վրացի արձակագիր։

Ծնվել է Գուրիայի Ղելա գյուղում։ 1876 թ.-ին ընդունվել է Օզուրգեթի հոգևոր ուսումնարանը, բայց մեղադրվում է աշակերտական ցույցին մասնակցելու մեջ և վտարվում։ 1879 թ.-ին էքստեռն քննություն է հանձնում, ուսուցչի վկայական ստանում և աշխատանքի անցնում հայրենի գյուղում։

Շատ չանցած՝ հեռացվում է հիվանդ լինելու պատճառով։ Ստիպված բեռնակիր է աշխատում Փոթիում, Բաթումում, Օզուրգեթում։ 1884 թ.-ին մեկնում է Թիֆլիս, աշխատում գրաշար, ապա բանվոր։ 1892 թ.-ին Միխա Ցխակայայի հետ հիմնում է «Մեսամե դասի» («Երրորդ դաս») սոցիալ-դեմոկրատական կազմակերպությունը։

Մահացել է 1894 թ.-ի մայիսի 12-ին։ Լանչխութի շրջանի Արչեուլ գյուղում 1950 թվականին բացվել է նրա տուն-թանգարանը։

Ստեղծագործություն

Էգնաե Նինոշվիլիի առաջին երկը տպագրվել է 1887 թ.-ին «Իվերիա» թերթում, այնուհետև լույս են տեսել «Ապստամբություն Գուրիայում» վեպը (1888-1889), «Գոգիա Ուիշվիլի» (1889), «Պալիաստոմի լիճը» (1891), «Սիմոնա» (1891), «Քրիստինե» (1892), «Պարապուտ» (1892), «Կարգադրություն» (1893), «Մեր երկրի ասպետը» (1893), «Գրագիր Մոսեն» (1893) և այլ նովելներ և պատմվածքներ։

Աղբյուրներ

Հրաչիկ Բայրամյան, Վրաց գրականությունը V-XIX դդ. գիրք Ա, Երևան, ԵՊՀ հրատարակչություն, 2007, էջ 299-303։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 https://www.vle.lt/straipsnis/egnate-ninosvili/

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էգնատե Նինոշվիլի» հոդվածին։

Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

[_17c8760a04f7aa4b-1] 1,0 ^1,1 https://www.vle.lt/straipsnis/egnate-ninosvili/

[1]

@@ Տող 3. / Տող 3. @@
 '''Էգնատե Նինոշվիլի''' ([[1859]], [[դեկտեմբերի 17]] - [[1894]], [[մայիսի 12]]), վրացի արձակագիր։
-Ծնվել է [[Գուրիայի մարզ|Գուրիայի]] [[Ղելա]] գյուղում։ 1876-ին ընդունվել է [[Օզուրգեթի հոգևոր ուսումնարան]]ը, բայց մեղադրվում է աշակերտական ցույցին մասնակցելու մեջ և վտարվում։ 1879-ին էքստեռն քննություն է հանձնում, ուսուցչի վկայական ստանում և աշխատանքի անցնում հայրենի գյուղում։
+Ծնվել է [[Գուրիայի մարզ|Գուրիայի]] [[Ղելա]] գյուղում։ 1876 թ.-ին ընդունվել է [[Օզուրգեթի հոգևոր ուսումնարան]]ը, բայց մեղադրվում է աշակերտական ցույցին մասնակցելու մեջ և վտարվում։ 1879 թ.-ին էքստեռն քննություն է հանձնում, ուսուցչի վկայական ստանում և աշխատանքի անցնում հայրենի գյուղում։
-Շատ չանցած՝ հեռացվում է հիվանդ լինելու պատճառով։ Ստիպված բեռնակիր է աշխատում [[Փոթի]]ում, [[Բաթում]]ում, [[Օզուրգեթ]]ում։ 1884-ին մեկնում է [[Թիֆլիս]], աշխատում գրաշար, ապա բանվոր։ 1892-ին [[Միխա Ցխակայա]]յի հետ հիմնում է «Մեսամե դասի» («Երրորդ դաս») սոցիալ-դեմոկրատական կազմակերպությունը։
+Շատ չանցած՝ հեռացվում է հիվանդ լինելու պատճառով։ Ստիպված բեռնակիր է աշխատում [[Փոթի]]ում, [[Բաթում]]ում, [[Օզուրգեթ]]ում։ 1884 թ.-ին մեկնում է [[Թիֆլիս]], աշխատում գրաշար, ապա բանվոր։ 1892 թ.-ին [[Միխա Ցխակայա]]յի հետ հիմնում է «Մեսամե դասի» («Երրորդ դաս») սոցիալ-դեմոկրատական կազմակերպությունը։
-Մահացել է 1894-ի մայիսի 12-ին։ [[Լանչխութի շրջան]]ի [[Արչեուլ]] գյուղում 1950 թվականին բացվել է նրա տուն-թանգարանը։
+Մահացել է 1894 թ.-ի մայիսի 12-ին։ [[Լանչխութի շրջան]]ի [[Արչեուլ]] գյուղում 1950 թվականին բացվել է նրա տուն-թանգարանը։
 == Ստեղծագործություն ==
-Էգնաե Նինոշվիլիի առաջին երկը տպագրվել է 1887-ին «Իվերիա» թերթում, այնուհետև լույս են տեսել «Ապստամբություն Գուրիայում» [[վեպ]]ը (1888-1889), «Գոգիա Ուիշվիլի» (1889), «Պալիաստոմի լիճը» (1891), «Սիմոնա» (1891), «Քրիստինե» (1892), «Պարապուտ» (1892), «Կարգադրություն» (1893), «Մեր երկրի ասպետը» (1893), «Գրագիր Մոսեն» (1893) և այլ նովելներ և պատմվածքներ։
+Էգնաե Նինոշվիլիի առաջին երկը տպագրվել է 1887 թ.-ին «Իվերիա» թերթում, այնուհետև լույս են տեսել «Ապստամբություն Գուրիայում» [[վեպ]]ը (1888-1889), «Գոգիա Ուիշվիլի» (1889), «Պալիաստոմի լիճը» (1891), «Սիմոնա» (1891), «Քրիստինե» (1892), «Պարապուտ» (1892), «Կարգադրություն» (1893), «Մեր երկրի ասպետը» (1893), «Գրագիր Մոսեն» (1893) և այլ նովելներ և պատմվածքներ։
 == Աղբյուրներ ==