«Բանատող»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ հայերեն անվանում
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ
Տող 24. Տող 24.


* Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան, Գրականագիտական բառարան, էջ 48
* Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան, Գրականագիտական բառարան, էջ 48
{{Անավարտ}}


[[Կատեգորիա:Գրականագիտություն]]
[[Կատեգորիա:Գրականագիտություն]]


{{Անավարտ}}

17:15, 11 հունվարի 2018-ի տարբերակ

Բանատող (բանաստեղծական տող), չափածո ստեղծագործության հիմնական տարրերից մեկը, որը գրությամբ և արտասանությամբ առանձնացվում է իբրև ինքնուրույն միավոր։ Տարբեր տաղաչափական համակարգերում տողերի հավասարության պայմանը տարբեր է՝ մերթ վանկերի կամ շեշտերի թվի հավասարությունը, մերթ արտասանության ժամանակամիջոցի հավասարությունը և այլն։ Բանատողը կարող է լինել ինքնուրույն նախադասություն.

Ձմռան մի գիշեր կար մի հարսանիք,

Հրճվում էր անզուսպ ամբոխը գյուղի...

Բայց կարող է լինել և այնպես, որ մի քանի տող միասին կազմում են մեկ նախադասություն.

Բազմած լուսնի նուրբ շողերին,

Հովի թևին թռչելով,

Փերիները սարի գլխին

Հավաքվեցին գիշերով։

Վերջապես, տողի մեջ կարող են լինել նաև մեկից ավելի նախադասություններ.

Ծաղրուծանա՞կ է։ Կատա՞կ է հիմար։

Բանաստեղծական տողը չափածոյի ռիթմի հիմնական միավորն է, քանի որ հենց հավասար տողերի պարբերական կրկնությունից է առաջանում ոտանավորի ռիթմը։

Աղբյուրներ

  • Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան, Գրականագիտական բառարան, էջ 48