«Բանատող»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ հայերեն անվանում |
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ |
||
Տող 24. | Տող 24. | ||
* Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան, Գրականագիտական բառարան, էջ 48 |
* Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան, Գրականագիտական բառարան, էջ 48 |
||
⚫ | |||
[[Կատեգորիա:Գրականագիտություն]] |
[[Կատեգորիա:Գրականագիտություն]] |
||
⚫ |
17:15, 11 հունվարի 2018-ի տարբերակ
Բանատող (բանաստեղծական տող), չափածո ստեղծագործության հիմնական տարրերից մեկը, որը գրությամբ և արտասանությամբ առանձնացվում է իբրև ինքնուրույն միավոր։ Տարբեր տաղաչափական համակարգերում տողերի հավասարության պայմանը տարբեր է՝ մերթ վանկերի կամ շեշտերի թվի հավասարությունը, մերթ արտասանության ժամանակամիջոցի հավասարությունը և այլն։ Բանատողը կարող է լինել ինքնուրույն նախադասություն.
Ձմռան մի գիշեր կար մի հարսանիք,
Հրճվում էր անզուսպ ամբոխը գյուղի... |
Բայց կարող է լինել և այնպես, որ մի քանի տող միասին կազմում են մեկ նախադասություն.
Բազմած լուսնի նուրբ շողերին,
Հովի թևին թռչելով, Փերիները սարի գլխին Հավաքվեցին գիշերով։ |
Վերջապես, տողի մեջ կարող են լինել նաև մեկից ավելի նախադասություններ.
Ծաղրուծանա՞կ է։ Կատա՞կ է հիմար։ |
Բանաստեղծական տողը չափածոյի ռիթմի հիմնական միավորն է, քանի որ հենց հավասար տողերի պարբերական կրկնությունից է առաջանում ոտանավորի ռիթմը։
Աղբյուրներ
- Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան, Գրականագիտական բառարան, էջ 48