«Բոնապարտների տուն-թանգարան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Բոնապարտների տուն-թանգարան
Տեսակ	ազգային թանգարան և թանգարան
Երկիր	Ֆրանսիա
Տեղագրություն	Այաչչո
Վայր	Bonaparte house?
Հասցե	rue Saint Charles20000
Հիմնադրվել է	1967
Այցելուներ	93 965 մարդ (2019)
Կայք	musee-maisonbonaparte.fr(ֆր.)

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

09:14, 10 Դեկտեմբերի 2017-ի տարբերակ

Խնդրում ենք նշել կաղապարի տեղադրման ամսաթիվը 2024-04-20 06:19:41 ֆորմատով

Բոնապարտների տուն-թանգարան (ֆր.՝ Maison Bonaparte, կորսիկերեն՝ Casa Buonaparte), Բոնապարտների ընտանիքի հայրենի տունը, Այաչչոյում, Սեն-Շարլ փողոցում, Կորսիկա կղզի^[3]: Տունը գրեթե անընդհատ պատկանել է ընտանիքի անդամներին՝ 1682-1923-ական թվականներին:

Պատմություն

Նամոլեոն Բոնապարտի նախապապը՝ Ջուզեպե Բոնապարտը Casa Buonaparte-ում բնակություն է հաստատել 1682 թվականին:

Ի սկզբանե տունը բաժամված էր տարբեր ընտանիքների միջև. երբ Ջուզեպպեն ամուսնացավ Մարի Կոլոննա դիԲոցիի հետ, որին պատկանում էր տան մի մասը, Ջուզեպպեն գնեց տան մնացյալ մասերը: Տունը ընդարձակվել և վերակառուցվել էր Կարլո Բոնապարտի կողմից, Լենիցիա Ռամոլինոյի հետ ամուսնանալուց հետո: Ժոզեֆ Բոնապարտից հետո նրանց մնացած երեխաները ծնվել են այս տանը^[4]:

Կարլո Բոնապարտի վախճանից հետո, 1785 թվականին ընտանիքը կոնֆլիկտի մեջ մտավ Կորսիկայի ազգայնական ղեկավար Պասկուալ Պաուլիի հետ և ստիպված էր փախչել Ֆրանսիայի մայրցամաքային մասը^[5]: Պաուլիի հետևորդները կողոպտել և այրել են տան մեծ մասը: Паоли ограбили и сожгли значительную часть дома. После прибытия адмирала Самуэля Худа, британские офицеры также размещались здесь на постой. Согласно легенде, здесь короткое время проживал Хадсон Лоу, охранявший Наполеона на Святой Елене, однако достоверных свидетельств этому нет^[4].

После эвакуации британских войск с Корсики в 1797 году, семья Бонапартов вернулась в Casa Buonaparte и начала ремонт и переустройство дома на средства, предоставленные французской Директорией.

Покидая Корсику вновь в 1799 году после того, как Наполеон пришёл к власти, семья Бонапартов оставила дом на кормилицу Наполеона, Камиллу Илари (կորսիկերեն՝ Camilla Ilari). Наполеон позднее завещал дом кузену своей матери, Андре Рамолино, который взамен отдал свой дом Камилле. Позднее домом владели Мария, а затем Жозеф. В 1852 году дочь Жозефа Зенаида передала дом Наполеону III и императрице Евгении. Евгения расширила и обновила дом для празднования 100-летия со дня рождения Наполеона I. Позднее она передала дом Виктору Наполеону, который, в свою очередь, пожертвовал дом правительству Италии. В 1967 году дом был превращён в национальный музей^[6].

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 base Mérimée (ֆր.) — ministère de la Culture, 1978.
↑ Ministry of Culture Fréquentation des Musées de France — Ministry of Culture.
↑ «Musées Nationaux Napoléoniens:» (French). Վերցված է 2010-04-01-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
↑ ^4,0 ^4,1 «The Imperial Route». Fondation Napoléon. Վերցված է 2008-09-27-ին.
↑ Schom, Alan (1998). Napoleon Bonaparte: A Life. Harper Perennial. էջեր 11–12. ISBN 0-06-092958-8. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (օգնություն)
↑ «National Museum of the Bonaparte Residence in Corsica». Fondation Napoléon. Վերցված է 2008-09-27-ին.

[_a5dc8b6427f4d237-1] 1,0 ^1,1 base Mérimée (ֆր.) — ministère de la Culture, 1978.

[_6b9c687f290fd51b-2] Ministry of Culture Fréquentation des Musées de France — Ministry of Culture.

[official-3] «Musées Nationaux Napoléoniens:» (French). Վերցված է 2010-04-01-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

[fond-4] 4,0 ^4,1 «The Imperial Route». Fondation Napoléon. Վերցված է 2008-09-27-ին.

[5] Schom, Alan (1998). Napoleon Bonaparte: A Life. Harper Perennial. էջեր 11–12. ISBN 0-06-092958-8. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (օգնություն)

[6] «National Museum of the Bonaparte Residence in Corsica». Fondation Napoléon. Վերցված է 2008-09-27-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 {{խմբագրում եմ|[[Մասնակից:Անահիտ Ավագյան|Անահիտ Ավագյան]] ([[Մասնակցի քննարկում:Անահիտ Ավագյան|քննարկում]])}}
 {{Տեղեկաքարտ Թանգարան}}
-'''Բոնապարտների տուն-թանգարան''' ({{lang-fr|Maison Bonaparte}}, {{lang-co|Casa Buonaparte}}), Բոնապարտների ընտանիքիհայրենի տունը, Այաչչոյում, Սեն-Շարլ փողոցում, Կորսիկա կղզի<ref name="official">{{cite web|url=http://www.musees-nationaux-napoleoniens.org///homes/home_id25137_u1l2.htm|title=Mus&eacute;es Nationaux Napol&eacute;oniens: |accessdate=2010-04-01|language=French}}</ref>: Տունը գրեթե անընդհատ պատկանել է ընտանիքի անդամներին՝ 1682-1923-ական թվականներին:
+'''Բոնապարտների տուն-թանգարան''' ({{lang-fr|Maison Bonaparte}}, {{lang-co|Casa Buonaparte}}), Բոնապարտների ընտանիքի հայրենի տունը, Այաչչոյում, Սեն-Շարլ փողոցում, Կորսիկա կղզի<ref name="official">{{cite web|url=http://www.musees-nationaux-napoleoniens.org///homes/home_id25137_u1l2.htm|title=Mus&eacute;es Nationaux Napol&eacute;oniens: |accessdate=2010-04-01|language=French}}</ref>: Տունը գրեթե անընդհատ պատկանել է ընտանիքի անդամներին՝ 1682-1923-ական թվականներին:
 == Պատմություն ==
@@ Տող 8. / Տող 8. @@
 Նամոլեոն Բոնապարտի նախապապը՝ Ջուզեպե Բոնապարտը Casa Buonaparte-ում բնակություն է հաստատել 1682 թվականին:
-Первоначально дом был поделен между разными семьями; после того, как Джузеппе женился на Марии Колонна ди Боцци, которой принадлежала часть дома, он выкупил и все остальные части. Дом был расширен и переустроен [[Буонапарте, Карло|Карло Буонапарте]] после его женитьбы на [[Рамолино, Летиция|Летиции Рамолино]]. Кроме [[Жозеф Бонапарт|Жозефа Бонапарта]], все остальные их дети родились в этом доме<ref name="fond">{{cite web |url= http://www.napoleon.org/en/magazine/itineraries/course/corse_parcourstwo_english.asp?id=448687 |title= The Imperial Route |accessdate=2008-09-27 |work= |publisher= Fondation Napoléon |date= }}</ref>.
+Ի սկզբանե տունը բաժամված էր տարբեր ընտանիքների միջև. երբ Ջուզեպպեն ամուսնացավ Մարի Կոլոննա դիԲոցիի հետ, որին պատկանում էր տան մի մասը, Ջուզեպպեն գնեց տան մնացյալ մասերը: Տունը ընդարձակվել և վերակառուցվել էր Կարլո Բոնապարտի կողմից, Լենիցիա Ռամոլինոյի հետ ամուսնանալուց հետո: Ժոզեֆ Բոնապարտից հետո նրանց մնացած երեխաները ծնվել են այս տանը<ref name="fond">{{cite web |url= http://www.napoleon.org/en/magazine/itineraries/course/corse_parcourstwo_english.asp?id=448687 |title= The Imperial Route |accessdate=2008-09-27 |work= |publisher= Fondation Napoléon |date= }}</ref>:
-Спустя восемь лет после кончины Карло Буонапарте в 1785 году семья вошла в конфликт с националистическим лидером Корсики [[Паоли, Паскаль|Паскуале Паоли]] и была вынуждена бежать на материковую часть Франции<ref>{{cite book |title= Napoleon Bonaparte: A Life |last= Schom |first= Alan |authorlink= |coauthors= |year= 1998 |publisher= Harper Perennial |location= |isbn= 0-06-092958-8 |pages= 11–12 |url= }}</ref>. Последователи Паоли ограбили и сожгли значительную часть дома. После прибытия адмирала [[Худ, Самуэль|Самуэля Худа]], британские офицеры также размещались здесь на постой. Согласно легенде, здесь короткое время проживал [[Лоу, Хадсон|Хадсон Лоу]], охранявший Наполеона на [[Остров Святой Елены|Святой Елене]], однако достоверных свидетельств этому нет<ref name="fond" />.
+Կարլո Բոնապարտի վախճանից հետո, 1785 թվականին ընտանիքը կոնֆլիկտի մեջ մտավ Կորսիկայի ազգայնական ղեկավար [[Պասկուալ Պաուլի|Պասկուալ Պաուլիի]] հետ և ստիպված էր փախչել Ֆրանսիայի մայրցամաքային մասը<ref>{{cite book |title= Napoleon Bonaparte: A Life |last= Schom |first= Alan |authorlink= |coauthors= |year= 1998 |publisher= Harper Perennial |location= |isbn= 0-06-092958-8 |pages= 11–12 |url= }}</ref>: Պաուլիի հետևորդները կողոպտել և այրել են տան մեծ մասը:  Паоли ограбили и сожгли значительную часть дома. После прибытия адмирала [[Худ, Самуэль|Самуэля Худа]], британские офицеры также размещались здесь на постой. Согласно легенде, здесь короткое время проживал [[Лоу, Хадсон|Хадсон Лоу]], охранявший Наполеона на [[Остров Святой Елены|Святой Елене]], однако достоверных свидетельств этому нет<ref name="fond" />.
 [[File:Ajaccio MN1JPG.jpg|thumb|200px|Дом-музей — облик на 5 июля 2008 года]]