«Մագդալենա Աբականովիչ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Որոշ ժամանակ նա զբաղվել է գեղանկարչությամբ, ավելի ուշ հետաքրքրվել է տեկստիլ արվեստվով։1960 թվականի սկզբին նա աշխատել է գոբելենի նոր քանդակային ձևեր ստեղծման վրա։ Երկրի մակերեւույթը կամ մարդու մարմնին նմանվող եռանկյունաձեւեռանկյունաձև քանդակագործությունը կատարվել է գոբելենային հյուսվածքների տեխնիկայի մեջ, օգտագործելով խոշոր, խոշոր եղջերավոր տարրեր, այդ թվում ` հին նավերի պարաններ: Գաղափարի նորությունը գնահատվել է 1962 թ. Լոզանում, գոբելենի առաջին բիենալեում, իսկ Սան Պաուլու հաջորդ Biennale- ում, «Աբասանի» շարքը, արժանացել է ոսկե մեդալի:

Նրա ստեղծագործություններում ժամանակն է դառնում ամենակարեւորամենակարևւոր գործոնը։ Մեզ վրա ազդում է ստատիկ վիճակ, որի հետ որեւէորևէ փոփոխություն տեղի չի ունենում: Եվ հանկարծ կա անսպասելի շարժում, քանի որ լարը կարող է ազատորեն տարածվել տարածության մեջ, մինչեւ այն նորից բռնի դիտորդը։

Նկարիչը այդ ժամանակ աշխատել է մոնոխրագրային նյութով ` կենտրոնանալով տեքստիլի եւև դրա հյուսվածքների փոխհատուցման հակադրությունների վրա: Նա լայնորեն օգտագործեց զարդանախշերի բազմազան տեխնիկան: 1970 թվականին մարդու պատկերը դարձել է հիմնական շեշտը իր աշխատանքում։