«Դամասո Ալոնսո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 8. Տող 8.


== Ստեղծագործությունը ==
== Ստեղծագործությունը ==

== Труды ==


=== Պոեզիա ===
=== Պոեզիա ===

13:18, 6 Օգոստոսի 2017-ի տարբերակ

Դամասո Ալոնսո
Ծնվել էհոկտեմբերի 22, 1899(1899-10-22)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄադրիդ, Իսպանիա[2]
Վախճանվել էհունվարի 25, 1990(1990-01-25)[1][2][4] (90 տարեկան)
Վախճանի վայրՄադրիդ, Իսպանիա[2]
ԳերեզմանԱլմուդենի գերեզմանոց
Մասնագիտությունբանաստեղծ, գրող, բանասեր, լեզվաբան, համալսարանի դասախոս, թարգմանիչ, գրական քննադատ և վիպասան
Լեզուիսպաներեն
Քաղաքացիություն Իսպանիա[2]
ԿրթությունՄադրիդի համալսարան, Մադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարան և Our Lady of Remembrance College?
Ժանրերպոեզիա
ԱնդամակցությունԻսպանիայի արքայական ակադեմիա, Մեքսիկայի լեզվի ակադեմիա, Պատմության արքայական ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա, Ակադեմիա դելա Կրուսկա, Թագավորական Գալիսիական ակադեմիա և International Association of Hispanists?
ԱշխատավայրՄադրիդի Կոմպլուտենսե համալսարան և Վալենսիայի համալսարան
Պարգևներ
ԱմուսինԷուլալիա Գալվառիետո[5]
 Dámaso Alonso Վիքիպահեստում

Դամասո Ալոնսո (իսպ.՝ Dámaso Alonso y Fernández de las Redondas, հոկտեմբերի 22, 1899(1899-10-22)[1][2][3][…], Մադրիդ, Իսպանիա[2] - հունվարի 25, 1990(1990-01-25)[1][2][4], Մադրիդ, Իսպանիա[2]), իսպանացի բանաստեղծ, բանասեր, «27 թվի սերունդ»-ի հիմնադիրներից:

Կենսագրություն

Մեծացել է Աստուրիայում: Սովորել է Մադրիդի Էլ Ռեկուերդո ճիզվիտական ուսումնարանում: Ավարտել է Մադրիդի համալսարանը (իրավաբանական և փիլիսոփայության ու գրականության ֆակուլտետները), ընդունվել պատմական հետազոտությունների կենտրոն, որը գլխավորում էր իսպանական մշակույթի և բանագիտության պատմաբան Ռամոն Մենենդեսը: Ուսանողության տարիներին ընկերանում է Ֆեդերիկո Գարսիա Լորկայի, Լուիս Բունյուելի, Սալվադոր Դալիի, Վիսենտե Ալեյսանդրեի հետ: Աշխատակցել է Խոսե Օրտեգա ի Գասետի «Revista de Occidente» ամսագրին, ուսումնասիրում է Լուիս դե Գոնգորայի ստեղծագործությունները, գիտական հրատարակության է պատրաստում Գոնգորայի «Մենության պոեմը» (1927), ակտիվորեն մասնակցում բանաստեղծի 300-ամյա տարելիցի միջոցառումներին: Հետագայում էլի շարունակում է Գոնգորայի ուսումնասիրությունը, ինչպես նաև ընդարձակում է իր ուսումնասիրության շրջանակը և զբաղվում իսպանական գրականության ոսկե դարով (Գարսիլասո դե լա Վեգա, Լոպե դե Վեգա, Ֆրանսիսկո դե Քվեդո և այլք), իսպանական միստիկներով (Լուիս դե Լեոն, Սան-Խուան դե լա Կրուս)՝ կատարելով քնարերգության ոճաբանական վերլուծություններ: Դասավանդել է Օքսֆորդում, Վալենսիայի և Մադրիդի համալսարաններում:

Մադրիդյան «Գրեդոս» հրատարակչությունում հիմնադրել է «Biblioteca Románica Hispánica» մատենաշարը, եղել է «Revista de Filología Española» ամսագրի խմբագիրը: Նրա մահից հետո նրա հսկայական գրադարանը անցել է Իսպանական լեզվի թագավորական ակադեմիային:

Ստեղծագործությունը

Պոեզիա

  • Poemas puros. Poemillas de la ciudad (1921)
  • El viento y el verso (1925)
  • Hijos de la ira. Diario íntimo (1944, второе расширенное издание — 1946)
  • Oscura noticia (1944)
  • Hombre y Dios (1955)
  • Tres sonetos sobre la lengua castellana (1958)
  • Poemas escogidos (1969)
  • Gozos de la vista. Poemas puros. Poemillas de la ciudad. Otros poemas (1981)
  • Antología de nuestro monstruoso mundo. Duda y amor sobre el Ser Supremo (1985)
  • Álbum. Versos de juventud (1993)
  • Verso y prosa literaria (1993)

Բանասիրություն

  • La lengua poética de Góngora (1935)
  • La Poesía de San Juan de la Cruz (1942).
  • Poesía española: Ensayo de métodos y límites estilísticos (1950)
  • Poetas españoles contemporáneos (1952)
  • Estudios y ensayos gongorinos (1955)
  • De los siglos oscuros al de Oro (1958)
  • Góngora y el Polifemo (1960)
  • En torno a Lope (1972)

Ծանոթագրություններ