«Արամեական գիր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Արամյան մատենագրությունը նման է հունականին, նույնպեսորի նման զարգանալով փյունիկյան գրերից՝ այն ընկել է Արևելքի այբուբենների Արամյան ճյուղի հիմքում, այնպես, ինչպես հունարենը ծառայելհունարենն է ծառայել որպես Արևելքի այբուբենների հիմք։ Արամյան գիրը իր ձայնավորներով և {{lang-ru|}}Матрес лекционис-ով, ծնելծնունդ է մի շարք կարևորտվել այբուբեններ ՄերձակաՄերձավոր Արևելքի, Հյուսիսային Աֆրիկայի և Ասիայի ժողովուրդների այբուբենների, ներառյալ [[Արաբերեն|Արաբական]] և ժամանակակից [[Եբրայական այբուբեն]]ը, ինչպես նաև ՀնդկաստանիՀնդկաստանում կիրառվող տարբեր գրերգրերի (Բրահմա և այնուհետև [[Դևանագարի]]) և նրանց հետնորդժառանգորդ-այբուբեններ Հարավ-Արևելյան և Կենտրոնական ԱսիայիԱսիայում (այդ թվում [[Թայերեն]] և [[Մոնղոլերեն]] գրեր)։

Արամյան մատենագրության տարածումը պայմանավորված էէր այն փաստով, որ Արամյան լեզուն և մատենագրությունը լինելով Մ.թ.ա. 8-րդ դարի վերջերից Մերձավոր Արևելքում լինելով հաղորդակցման և նամակագրության միջոց Մերձավոր Արևելքում, [[Աքեմենյաններ]]ի զավթմանտերության կողմից նոր տարածքների և ժողովուրդների նվաճման ընթացքումհետևանքով ստացավ [[Աքեմենյան պետություն|Պարսկական կայսրության]] դիվանագիտական լեզվի և մատենագրության կարգավիճակ։

Արամյան լեզվական միջավայրում շարունակում էին գոյատևել նաև տարբեր պաշտամունքներ,: այսպիսով.Օրինակ մինչև հիմա գոյություն ունեցող կրոնական աղանդ [[Մանդեյներ]]ի (Կրոնական աղանդ ժամանակակից ԻրանԻրանում և ԻրաքԻրաքում, մի քաիքանի սոտհարյուր մանդեյներ ապրում են նաև ԱՄՆ-ում և Ավստրալիայում) մոտ պահպանվել են սուրբ գրքեր՝ գրված արամերեն լեզվի մանդեյերեն բարբառով։ Այդ բարբառը օգտագործում են նաև որպես ժամերգության լեզու, իսկ նրա ավելի ժամանակակից ձևը, ըստ որոշ տվյալենրի, ամենօրյա հաղորդակցման մեջ Իրանում գործածում ենէ մոտ հազար մարդ, մնացած իրանյան մանդեյներըմանդեյների որոշ մասը խոսում ենէ Ֆարսի Ֆարսերենլեզվով ({{lang-ru|}}фарси), իսկ իրաքյանները՝ արաբերեն։

7-րդ դարում արաբական զավթումներից և խալիֆայության ստեղծումից հետո սիրիա-արամեական բարբառները դուրս մղվեցին գործածությունից և փոխարինվեցին արաբերենով։ Այդ գործընթացը,գործընթացն երկարունեցավ էրտևական ընթացք և հիմնականում ավարտվեց միայնմոտավորապես 15-րդ դարինդարի մոտ։ Ներկայումվերջերին։ Արամերեն լեզվի հետնորդներ, բացի ասորական և մանդեյական բարբառներից, այսօր համարվում են Սիրիայի մի քանի գյուղերի (տես [[Մաալուլա]], [[Սայդնայա]], որտեղ ապրում են մի քանի հազար մարդ, որոնց մեծամասնությունը քրիստոնյա է) խոսակցակնխոսակցական ձևեր։ձևերը։

[[Սիրիա]]-արամեական գրականությունը բավականին լայնածավալմեծածավալ է և ունիհանդիսացել մեծէ հին աշխարհի պատմական, քաղաքական, մշակութային ու կրոնական զարգացման կարևորագույն նշանակություն։միջոցը։ Միջնադարյան իսլամական մտքի փայլուն դարաշրջանը իրծնունդ ժամանակներումառավ հնարավորառավելապես դարձավ հատկապեսհույն հին հույն փիլիսոփաների, հիմնականում [[Արիստոտել]]ի, սկզբում արամեերեն, իսկ այնուհետև նրանից արաբերենիարաբերեն թարգմանությանկատարաված աշխատանքներիթարգմանությունների շնորհիվ։