«Երևարք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Երևարք''', գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Տուրուբերան]] նահանգում: Հիշատակվում է VIIդ. «[[Աշխարհացույց]]»-ում: Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձեւով եւ գավառում դնում [[Պաղա]] բերդը: Տեղադրվում է [[Վանա լիճ|Վանա լճից]] հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում: Ունի լեռնոտ մակերեւույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով: Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր: 1909-ին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ եւ խաշնարածուությամբ: [[1915]]-ին բնակչությունը տեղահանվեց եւ զոհվեց:
'''Երևարք''', գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Տուրուբերան]] նահանգում: Հիշատակվում է VII դ «[[Աշխարհացույց]]»ում: Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձևով և գավառում դնում [[Պաղա]] բերդը: Տեղադրվում է [[Վանա լիճ|Վանա լճից]] հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում: Ունի լեռնոտ մակերեւույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով: Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր: 1909-ին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ և խաշնարածությամբ: [[1915]]-ին բնակչությունը տեղահանվեց եւ զոհվեց:
{{ծանոթագրություններ|#Հայկական Սովետական Հանրագիտարան}}
{{ծանոթագրություններ|#Հայկական Սովետական Հանրագիտարան}}
[[Կատեգորիա:Տուրուբերան նահանգի գավառներ]]



[[Կատեգորիա:Մեծ Հայք]]
{{Մեծ Հայքի վարչական բաժանում}}
{{Տուրուբերանի գավառներ}}

[[Կատեգորիա:Տուրուբերան նահանգի գավառներ]]

08:00, 4 Օգոստոսի 2011-ի տարբերակ

Երևարք, գավառ Մեծ Հայքի Տուրուբերան նահանգում: Հիշատակվում է VII դ «Աշխարհացույց»ում: Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձևով և գավառում դնում Պաղա բերդը: Տեղադրվում է Վանա լճից հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում: Ունի լեռնոտ մակերեւույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով: Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր: 1909-ին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ և խաշնարածությամբ: 1915-ին բնակչությունը տեղահանվեց եւ զոհվեց: