«Երաժշտական ձև»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ հայերեն անվանում
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Երաժշտական ձև''', լայն առումով երաժշտական ստեղծագործությունն է, որպես ամբողջական դինամիկ երևույթ՝ կոմպոզիցիոն հնարների և երաժշտա-արտահայտչական միջոցների ([[մեղեդի]], [[ռիթմ]], [[հարմոնիա]], կառուցվածք և այլն) փոխկապակցված և փոխհարաբերված կոմպլեքս, որի միջոցով մարմնավորվում Է երաժշտական երկի գաղափարական-գեղարվեստական բովանդակությունը։ Առաջնայինը լինելով բովանդակությունը՝ ձևը պասսիվ չէ, օժտված է ինքնուրույն ներունակ [[Տրամաբանություն|տրամաբանությամբ]]՝ պայմանավորված պատմական զարգացման օրինաչափություններով։ Էական դեր են խաղում այն մշակույթի ազգային և սոցիալական արմատները, որոնց հիման վրա կազմավորվում են ձևի կարևորագույև բաղադրամասի՝ երաժշտական լեզվի նորմերը։ Երաժշտությունը լինելով ժամանակային արվեստ՝ նրա հևչողության ընթացքը ներկայացնում է ձևակազմավորման պրոցես, որի առանձին փուլերը, փոխհարաբերվելով միմյանց, առաջացնում են յուրատեսակ [[հետագիծ]]-[[սխեմա]]։ Այստեղից Էլ՝ երաժշտական ձև հասկացությունը նեղ առումով՝ որպես սխեմա-կառուցվածք։ Երաժշտության պատմական զարգացման ընթացքում գործնականորեն արմատվորվել են ձև-սխեմաների կայուն տիպային տարատեսակներ, օրինակ, [[պարբերույթ]], [[քառյակ]], երկմաս ձև (երկու պարբերույթի միասնությունը AB սխեմայով), եռմաս ձև (ABA սխեմայով), [[ռոնդո]], վարիացիա, [[ֆուգա]], սոնատային ձև են։
'''Երաժշտական ձև''', լայն առումով երաժշտական ստեղծագործությունն է, որպես ամբողջական դինամիկ երևույթ՝ կոմպոզիցիոն հնարների և երաժշտա-արտահայտչական միջոցների ([[մեղեդի]], [[ռիթմ]], [[հարմոնիա]], կառուցվածք և այլն) փոխկապակցված և փոխհարաբերված կոմպլեքս, որի միջոցով մարմնավորվում Է երաժշտական երկի գաղափարական-գեղարվեստական բովանդակությունը։ Առաջնայինը լինելով բովանդակությունը՝ ձևը պասսիվ չէ, օժտված է ինքնուրույն ներունակ [[Տրամաբանություն|տրամաբանությամբ]]՝ պայմանավորված պատմական զարգացման օրինաչափություններով։ Էական դեր են խաղում այն մշակույթի ազգային և սոցիալական արմատները, որոնց հիման վրա կազմավորվում են ձևի կարևորագույն բաղադրամասի՝ երաժշտական լեզվի նորմերը։ Երաժշտությունը լինելով ժամանակային արվեստ՝ նրա հնչողության ընթացքը ներկայացնում է ձևակազմավորման պրոցես, որի առանձին փուլերը, փոխհարաբերվելով միմյանց, առաջացնում են յուրատեսակ [[հետագիծ]]-[[սխեմա]]։ Այստեղից էլ՝ երաժշտական ձև հասկացությունը նեղ առումով՝ որպես սխեմա-կառուցվածք։ Երաժշտության պատմական զարգացման ընթացքում գործնականորեն արմատվորվել են ձև-սխեմաների կայուն տիպային տարատեսակներ, օրինակ, [[պարբերույթ]], [[քառյակ]], երկմաս ձև (երկու պարբերույթի միասնությունը AB սխեմայով), եռմաս ձև (ABA սխեմայով), [[ռոնդո]], վարիացիա, [[ֆուգա]], սոնատային ձև են։


{{ՀՍՀ|հատոր=3|էջ=538}}
{{ՀՍՀ|հատոր=3|էջ=538}}

14:23, 11 Հունիսի 2017-ի տարբերակ

Երաժշտական ձև, լայն առումով երաժշտական ստեղծագործությունն է, որպես ամբողջական դինամիկ երևույթ՝ կոմպոզիցիոն հնարների և երաժշտա-արտահայտչական միջոցների (մեղեդի, ռիթմ, հարմոնիա, կառուցվածք և այլն) փոխկապակցված և փոխհարաբերված կոմպլեքս, որի միջոցով մարմնավորվում Է երաժշտական երկի գաղափարական-գեղարվեստական բովանդակությունը։ Առաջնայինը լինելով բովանդակությունը՝ ձևը պասսիվ չէ, օժտված է ինքնուրույն ներունակ տրամաբանությամբ՝ պայմանավորված պատմական զարգացման օրինաչափություններով։ Էական դեր են խաղում այն մշակույթի ազգային և սոցիալական արմատները, որոնց հիման վրա կազմավորվում են ձևի կարևորագույն բաղադրամասի՝ երաժշտական լեզվի նորմերը։ Երաժշտությունը լինելով ժամանակային արվեստ՝ նրա հնչողության ընթացքը ներկայացնում է ձևակազմավորման պրոցես, որի առանձին փուլերը, փոխհարաբերվելով միմյանց, առաջացնում են յուրատեսակ հետագիծ-սխեմա։ Այստեղից էլ՝ երաժշտական ձև հասկացությունը նեղ առումով՝ որպես սխեմա-կառուցվածք։ Երաժշտության պատմական զարգացման ընթացքում գործնականորեն արմատվորվել են ձև-սխեմաների կայուն տիպային տարատեսակներ, օրինակ, պարբերույթ, քառյակ, երկմաս ձև (երկու պարբերույթի միասնությունը AB սխեմայով), եռմաս ձև (ABA սխեմայով), ռոնդո, վարիացիա, ֆուգա, սոնատային ձև են։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 538