«Գուսան (Կոմիտասի երգչախումբ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 2. | Տող 2. | ||
{{Տեղեկաքարտ Երաժիշտ |
{{Տեղեկաքարտ Երաժիշտ |
||
| գույն = classical_ensemble |
| գույն = classical_ensemble |
||
| երկիր = [[Օսմանյան կայսրություն]] |
|||
}} |
|||
| գործունեության տարիներ = [[1910]] - [[1915]] |
|||
| նախկին անդամներ =200-300 հոգի, որոնց թվում՝ <br /> |
|||
[[Բարսեղ Կանաչյան]], Միհրան Թումաճան, <br />Վարդան Սարգսյան,<br />[[Վաղարշակ Սրվանձտյան]], Հայկ Սեմերճյան}} |
|||
'''Գուսան''' - [[Կոմիտաս]]ի երկսեռ երգչախումբն է։ Գործել է [[1910]] - [[1915]] թվականներին ([[1914]] - [[1915]] թ.թ. կոչվել է «Հայ գուսան») [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսում]]։ Համերգները տեղի են ունեգել Բերայի «Պտի-Շան» թատրոնի, «Յունիոն Ֆրանսեզ»-ի և այլ սրահներում։ Անձնակազմը՝ սկզբում 300, [[1912]] թվականից 200 հոգի էր։ «Գուսան»-ը ունեցել է պրոֆեսիոնալ բարձր մակարդակ, հանդես է եկել բազմաձայն կոնտրաստային կազմերով, մեծաթիվ ձայնաբաժանումներով ու մեներգիչներով նաև որպես կրկնակ խումբ։ Կատարել է Կոմիտասի խմբերգային երգերի, պարերգերի, ինչպես և հոգևոր ստեղծագործությունների ընդաձակ շարերը, «[[Պատարագ]]»-ը, հայրենասիրական երգերի մշակումները և արևմտաեվրոպական հեղինակների որոշ գործեր (մասնավորապես [[Ջուզեպպե Վերդի|Վերդի]]ի և [[Ռիխարդ Վագներ|Վագներ]]ի օպերաներից հատվածներ)։ Համերգները հաճախ ուղեկցվել են Կոմիտասի բանավոր կամ տպագիր բացատրականներով։ «Գուսան»-ի ելույթները եղել են [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] ընդհանուր երաժշտական հայ ազգային կյանքի կարևոր երևույթ ([[1913]] թվականի հոկտեմբերի 25-ի ելույթը դարձել է հայ գրերի գյուտի 1500 և տպագրության 400 ամյակների տոնակատարության կարևոր օղակներից մեկը)։ «Գուսան»-ում մասնագիտական պատրաստություն են ձեռք բերել «Կոմիտասյան հինգ սաները» |
'''Գուսան''' - [[Կոմիտաս]]ի երկսեռ երգչախումբն է։ Գործել է [[1910]] - [[1915]] թվականներին ([[1914]] - [[1915]] թ.թ. կոչվել է «Հայ գուսան») [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսում]]։ Համերգները տեղի են ունեգել Բերայի «Պտի-Շան» թատրոնի, «Յունիոն Ֆրանսեզ»-ի և այլ սրահներում։ Անձնակազմը՝ սկզբում 300, [[1912]] թվականից 200 հոգի էր։ «Գուսան»-ը ունեցել է պրոֆեսիոնալ բարձր մակարդակ, հանդես է եկել բազմաձայն կոնտրաստային կազմերով, մեծաթիվ ձայնաբաժանումներով ու մեներգիչներով նաև որպես կրկնակ խումբ։ Կատարել է Կոմիտասի խմբերգային երգերի, պարերգերի, ինչպես և հոգևոր ստեղծագործությունների ընդաձակ շարերը, «[[Պատարագ]]»-ը, հայրենասիրական երգերի մշակումները և արևմտաեվրոպական հեղինակների որոշ գործեր (մասնավորապես [[Ջուզեպպե Վերդի|Վերդի]]ի և [[Ռիխարդ Վագներ|Վագներ]]ի օպերաներից հատվածներ)։ Համերգները հաճախ ուղեկցվել են Կոմիտասի բանավոր կամ տպագիր բացատրականներով։ «Գուսան»-ի ելույթները եղել են [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] ընդհանուր երաժշտական հայ ազգային կյանքի կարևոր երևույթ ([[1913]] թվականի հոկտեմբերի 25-ի ելույթը դարձել է հայ գրերի գյուտի 1500 և տպագրության 400 ամյակների տոնակատարության կարևոր օղակներից մեկը)։ «Գուսան»-ում մասնագիտական պատրաստություն են ձեռք բերել «Կոմիտասյան հինգ սաները»՝ [[Բարսեղ Կանաչյան]]ը, Միհրան Թումաճանը, Վարդան Սարգսյանը, [[Վաղարշակ Սրվանձտյան]]ը, Հայկ Սեմերճյանը<ref>Adalian, Rouben Paul (2010). Historical Dictionary of Armenia. Lanham, Maryland: Scarecrow Press.</ref>։ |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
05:08, 23 Ապրիլի 2017-ի տարբերակ
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գուսան (այլ կիրառումներ)
Գուսան | |
---|---|
Երկիր | Օսմանյան կայսրություն |
Գործունեություն | 1910 - 1915 |
Նախկին անդամներ | |
200-300 հոգի, որոնց թվում՝ Բարսեղ Կանաչյան, Միհրան Թումաճան, Վարդան Սարգսյան, Վաղարշակ Սրվանձտյան, Հայկ Սեմերճյան |
Գուսան - Կոմիտասի երկսեռ երգչախումբն է։ Գործել է 1910 - 1915 թվականներին (1914 - 1915 թ.թ. կոչվել է «Հայ գուսան») Կոստանդնուպոլսում։ Համերգները տեղի են ունեգել Բերայի «Պտի-Շան» թատրոնի, «Յունիոն Ֆրանսեզ»-ի և այլ սրահներում։ Անձնակազմը՝ սկզբում 300, 1912 թվականից 200 հոգի էր։ «Գուսան»-ը ունեցել է պրոֆեսիոնալ բարձր մակարդակ, հանդես է եկել բազմաձայն կոնտրաստային կազմերով, մեծաթիվ ձայնաբաժանումներով ու մեներգիչներով նաև որպես կրկնակ խումբ։ Կատարել է Կոմիտասի խմբերգային երգերի, պարերգերի, ինչպես և հոգևոր ստեղծագործությունների ընդաձակ շարերը, «Պատարագ»-ը, հայրենասիրական երգերի մշակումները և արևմտաեվրոպական հեղինակների որոշ գործեր (մասնավորապես Վերդիի և Վագների օպերաներից հատվածներ)։ Համերգները հաճախ ուղեկցվել են Կոմիտասի բանավոր կամ տպագիր բացատրականներով։ «Գուսան»-ի ելույթները եղել են Կոստանդնուպոլսի ընդհանուր երաժշտական հայ ազգային կյանքի կարևոր երևույթ (1913 թվականի հոկտեմբերի 25-ի ելույթը դարձել է հայ գրերի գյուտի 1500 և տպագրության 400 ամյակների տոնակատարության կարևոր օղակներից մեկը)։ «Գուսան»-ում մասնագիտական պատրաստություն են ձեռք բերել «Կոմիտասյան հինգ սաները»՝ Բարսեղ Կանաչյանը, Միհրան Թումաճանը, Վարդան Սարգսյանը, Վաղարշակ Սրվանձտյանը, Հայկ Սեմերճյանը[1]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Adalian, Rouben Paul (2010). Historical Dictionary of Armenia. Lanham, Maryland: Scarecrow Press.