«Գիբսի էներգիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: — ( → , ( oգտվելով ԱՎԲ
Տող 35. Տող 35.
: <math>\mu=\frac{G}{n}</math>։
: <math>\mu=\frac{G}{n}</math>։


Եթե համակարգը կազմված է <math> i </math> թվով մասնիկների տիպերից՝ յուրաքանչյուր տիպում <math> n_i </math> մոլերի թվով, ապա Գիբս-Դյուհեմի առնչությունը բերվում է
Եթե համակարգը կազմված է <math> i </math> թվով մասնիկների տիպերից՝ յուրաքանչյուր տիպում <math> n_i </math> մոլերի թվով, ապա Գիբս-Դյուհեմի առնչությունը բերվում է


: <math> G(p,T,N_1 \dots )= \mu_1 n_1 + \mu_2 n_2 + \dots </math>
: <math> G(p,T,N_1 \dots )= \mu_1 n_1 + \mu_2 n_2 + \dots </math>


արտահայտությանը։
արտահայտությանը։


ՔԻմիական պատենցիալը կիրառվում է փոփոխական թվով մասնիկներից համակարգերի վերլուծության ժամանակ, ինչպես նաև [[փուլային անցումներ]]ն ուսումնասիրելիս։ ԱՅսպես, ելնելով Գիբս-Դյուհեմի առնչությունից և միմյանց հետ փուլերի հավասարակշռության մեջ գտնվող քիմիական պոտենցիալների <math> \mu_1=\mu_2 </math> հավասարության պայմանից, կարելի է ստանալ Կլապեյրոն-Կլաոզիուսի հավասարումը, որը սահմանոմ է երկու փուլերի համագոյակցության գիծը <math> (p,T) </math> կոորդինատներով<ref>{{Книга|автор=А.Г. Стромберг, Д.П. Семченко|заглавие=Физическая химия: учебник для хим. спец. вузов|ответственный=|издание=6-е изд.|место=M|издательство=Высшая школа|год=2006|страницы=|страниц=527|isbn=}}</ref>։
ՔԻմիական պատենցիալը կիրառվում է փոփոխական թվով մասնիկներից համակարգերի վերլուծության ժամանակ, ինչպես նաև [[փուլային անցումներ]]ն ուսումնասիրելիս։ ԱՅսպես, ելնելով Գիբս-Դյուհեմի առնչությունից և միմյանց հետ փուլերի հավասարակշռության մեջ գտնվող քիմիական պոտենցիալների <math> \mu_1=\mu_2 </math> հավասարության պայմանից, կարելի է ստանալ Կլապեյրոն-Կլաոզիուսի հավասարումը, որը սահմանոմ է երկու փուլերի համագոյակցության գիծը <math> (p,T) </math> կոորդինատներով<ref>{{Книга|автор=А.Г. Стромберг, Д.П. Семченко|заглавие=Физическая химия: учебник для хим. спец. вузов|ответственный=|издание=6-е изд.|место=M|издательство=Высшая школа|год=2006|страницы=|страниц=527|isbn=}}</ref>։


=== Գիբսի էներգիան և քիմիական ռեակցիայի ընթացքի ուղղությունը ===
=== Գիբսի էներգիան և քիմիական ռեակցիայի ընթացքի ուղղությունը ===
Քիմիական պրոցեսներում միաժամանակ գործում են երկու հակադիր գործոններ՝ ''[[էնտրոպիա|էնտրոպիային]]'' (<math>T\Delta S</math>) և ''[[էնտալպիա|էնտալպիային]]'' (<math>\Delta H</math>)։ Այս հակադիր գործոնների գումարային ազդեցությունը հաստատուն ճնշման և ջերմաստիճանի դեպքում սահմանում է <math>G</math> Գիբսի էներգիան․
Քիմիական պրոցեսներում միաժամանակ գործում են երկու հակադիր գործոններ՝ ''[[էնտրոպիա]]յին'' (<math>T\Delta S</math>) և ''[[էնտալպիա]]յին'' (<math>\Delta H</math>)։ Այս հակադիր գործոնների գումարային ազդեցությունը հաստատուն ճնշման և ջերմաստիճանի դեպքում սահմանում է <math>G</math> Գիբսի էներգիան․
: <math>\Delta G=\Delta H-T\Delta S</math>։
: <math>\Delta G=\Delta H-T\Delta S</math>։
Այս արտահայտությունից հետևում է, որ <math>\Delta H=\Delta G+T\Delta S</math>, այսինքն՝ որոշ [[ջերմաքանակ]] ծախսվում է էնտրոպիայի մեծացման վրա (<math>T \Delta S</math>)․ էներգիայի այս մասը կորած է օգտակար [[թերմոդինամիկական աշխատանք|աշխատանք]] կատարելու համար (ջերմության տեսքով ցրվում է շրջակա միջավայրում)։ Այն հաճախ կոչվում է [[կապված էներգիա]]։ Ջերմության մնացած մասը (<math>\Delta G</math>) կարող է կիրառվել աշխատանք կատարելու համար, այդ պատճառով Գիբսի էներգիան հաճախ կոչվում է նաև ազատ էներգիա։
Այս արտահայտությունից հետևում է, որ <math>\Delta H=\Delta G+T\Delta S</math>, այսինքն՝ որոշ [[ջերմաքանակ]] ծախսվում է էնտրոպիայի մեծացման վրա (<math>T \Delta S</math>)․ էներգիայի այս մասը կորած է օգտակար [[թերմոդինամիկական աշխատանք|աշխատանք]] կատարելու համար (ջերմության տեսքով ցրվում է շրջակա միջավայրում)։ Այն հաճախ կոչվում է [[կապված էներգիա]]։ Ջերմության մնացած մասը (<math>\Delta G</math>) կարող է կիրառվել աշխատանք կատարելու համար, այդ պատճառով Գիբսի էներգիան հաճախ կոչվում է նաև ազատ էներգիա։


Գիբսի էներգիայի փոփոխության բնույթը թույլ է տալիս դատել պրոցեսի իրականացման սկզբունքային հնարավորության մասին։ <math>\Delta G<0</math> դեպքում պրոցեսը կարող է տեղի ունենալ [[արտածին ռեակցիաներ|ինքնակամ]], <math>\Delta G>0</math> դեպքում պրոցեսը չի կարող ընթանալ․ ոչ ինքնակամ պրոցես (այլ կերպ ասած, եթե Գիբսի էներգիան համակարգի սկզբնական վիճակում ավելի մեծ է, քան վերջնական վիճակում, ապա պրոցեսը սկզբունքորեն կարող է տեղի ունենալ,հակառակ դեպքում չի կարող)։ Իսկ եթե <math>\Delta G=0</math>, ապա համակարգը գտնվոմ է [[քիմիական հավասարակշռություն|քիմիական հանասարակշռության]] վիճակում։
Գիբսի էներգիայի փոփոխության բնույթը թույլ է տալիս դատել պրոցեսի իրականացման սկզբունքային հնարավորության մասին։ <math>\Delta G<0</math> դեպքում պրոցեսը կարող է տեղի ունենալ [[արտածին ռեակցիաներ|ինքնակամ]], <math>\Delta G>0</math> դեպքում պրոցեսը չի կարող ընթանալ․ ոչ ինքնակամ պրոցես (այլ կերպ ասած, եթե Գիբսի էներգիան համակարգի սկզբնական վիճակում ավելի մեծ է, քան վերջնական վիճակում, ապա պրոցեսը սկզբունքորեն կարող է տեղի ունենալ,հակառակ դեպքում չի կարող)։ Իսկ եթե <math>\Delta G=0</math>, ապա համակարգը գտնվոմ է [[քիմիական հավասարակշռություն|քիմիական հանասարակշռության]] վիճակում։

10:12, 27 փետրվարի 2017-ի տարբերակ

Գիբսի էներգիա, Գիբսի ազատ էներգիա, Գիբսի պոտենցիալ, թերմոդինամիկական պոտենցիալ, որը ցույց է տալիս էներգիայի փոփոխությունը քիմիական ռեակցիայի ընթացքում․

։

Գիբսի էներգիան կարելի է հասկանալ որպես համակարգի լրիվ քիմիական էներգիա։ Գիբսի էներգիայի հասկացությունը լայնորեն կիրառվում է թերմոդինամիկայում և քիմիայում։

Իզոբար-իզոթերմ պրոցեսի ինքնակամ ընթացքը որոշվում է երկու գործոններով․ համակարգի էնտալպիայի նվազմամբ (ΔH) և T ΔS չկարգավորվածության աճով՝ պայմանավորված էնտրոպիայի աճով։ Այս թերմոդինամիկական գործոնների տարբերությունը՝ Գիբսի ազատ էներգիան, համակարգի վիճակի ֆունկցիա է, կոչվում է նաև իզոբար-իզոթերմ պոտենցիալ։

Սահմանում

Գիբսի էներգիայի դասական սահմանումը

արտահայտությունն է, որտեղ ներքին էներգիան է, -ն՝ ճնշումը, -ն՝ ծավալը, -ն՝ բացարձակ ջերմաստիճանը, -ը՝ էնտրոպիան։

Հաստատուն թվով մասնիկներով համակարգի համար Գիբսի էներգիայի դիֆերենցիալը, արտահայտված սեփական փոփոխականներով՝ p ճնշումով և T ջերմաստիճանով, կլինի՝

։

Փոփոխական թվով մասնիկներից կազմված համակարգի համար այս դիֆերենցիալը գրվում է որպես

,

որտեղ քիմիական պոտենցիալն է, որը կարելի է սահմանել որպես համակարգին մեկ մասնիկ ավելացնելու համար անհրաժեշտ էներգիան։

Կապը համակարգի թերմոդինամիկական կայունության հետ

Գիբսի պոտենցիալի նվազագույն արժեքը համապատասխանում է ֆիքսված ջերմաստիճանով, ճնշումով և մասնիկների թվով թերմոդինամիկական համակարգի կայուն հավասարակշռության վիճակին։

Գրելով թերմոդինամիկայի առաջին և երկրորդ սկզբունքների ընդհանրացված հավասարումը՝

դեպքում կստանանք

։
։

Այսպիսով՝ հաստատուն ջերմաստիճանի և ճնշման դեպքում համակարգում Գիբսի էներգիան ունի նվազագույն արժեք։

Կիրառությունները քիմիայում

Կապը քիմիական պոտենցիալի հետ

Կիրառելով թերմոդինամիկական պոտենցիալների էքստենսիվության հատկությունը, կարելի է ցույց տալ, որ մեկ տիպի մասնիկներով համակարգի համար քիմիական պոտենցիալը Գիբսի էներգիայի հարաբերությունն է համակարգում նյութի մոլերի թվին․

։

Եթե համակարգը կազմված է թվով մասնիկների տիպերից՝ յուրաքանչյուր տիպում մոլերի թվով, ապա Գիբս-Դյուհեմի առնչությունը բերվում է

արտահայտությանը։

ՔԻմիական պատենցիալը կիրառվում է փոփոխական թվով մասնիկներից համակարգերի վերլուծության ժամանակ, ինչպես նաև փուլային անցումներն ուսումնասիրելիս։ ԱՅսպես, ելնելով Գիբս-Դյուհեմի առնչությունից և միմյանց հետ փուլերի հավասարակշռության մեջ գտնվող քիմիական պոտենցիալների հավասարության պայմանից, կարելի է ստանալ Կլապեյրոն-Կլաոզիուսի հավասարումը, որը սահմանոմ է երկու փուլերի համագոյակցության գիծը կոորդինատներով[1]։

Գիբսի էներգիան և քիմիական ռեակցիայի ընթացքի ուղղությունը

Քիմիական պրոցեսներում միաժամանակ գործում են երկու հակադիր գործոններ՝ էնտրոպիային () և էնտալպիային ()։ Այս հակադիր գործոնների գումարային ազդեցությունը հաստատուն ճնշման և ջերմաստիճանի դեպքում սահմանում է Գիբսի էներգիան․

։

Այս արտահայտությունից հետևում է, որ , այսինքն՝ որոշ ջերմաքանակ ծախսվում է էնտրոպիայի մեծացման վրա ()․ էներգիայի այս մասը կորած է օգտակար աշխատանք կատարելու համար (ջերմության տեսքով ցրվում է շրջակա միջավայրում)։ Այն հաճախ կոչվում է կապված էներգիա։ Ջերմության մնացած մասը () կարող է կիրառվել աշխատանք կատարելու համար, այդ պատճառով Գիբսի էներգիան հաճախ կոչվում է նաև ազատ էներգիա։

Գիբսի էներգիայի փոփոխության բնույթը թույլ է տալիս դատել պրոցեսի իրականացման սկզբունքային հնարավորության մասին։ դեպքում պրոցեսը կարող է տեղի ունենալ ինքնակամ, դեպքում պրոցեսը չի կարող ընթանալ․ ոչ ինքնակամ պրոցես (այլ կերպ ասած, եթե Գիբսի էներգիան համակարգի սկզբնական վիճակում ավելի մեծ է, քան վերջնական վիճակում, ապա պրոցեսը սկզբունքորեն կարող է տեղի ունենալ,հակառակ դեպքում չի կարող)։ Իսկ եթե , ապա համակարգը գտնվոմ է քիմիական հանասարակշռության վիճակում։

Այստեղ խոսքի քիմիական ռեակցիայի ընթանալու սկզբունքային հնարավորության մասին է։ Իրական պայմաններում ռեակցիան կարող է և չսկսվել անհավասարության դեպքում (կինետիկական պատճառներով)։

Քիմիական ռեակցիայի ընթացքում Գիբսի ազատ էներգիան նրա հավասարակշռության գործակցին կապող առնչությունը՝

,

որտեղ Кр-ը ըստ ճնշման հավասարակշիռ գործակիցն է։

Պատմական տեղեկություններ

Գիբսի էներգիան կոչվել է թերմոդինամիկայի հիմնադիրներից մեկի՝ Ջոզայա Գիբսի անունով։

Ծանոթագրություններ

  1. А.Г. Стромберг, Д.П. Семченко Физическая химия: учебник для хим. спец. вузов. — 6-е изд.. — M: Высшая школа, 2006. — 527 с.

Գրականություն

  • Ахметов Н. С. Актуальные вопросы курса неорганической химии. — М.: Просвещение, 1991. — 495 с. — ISBN 5-09-002630-0.
  • Базаров И. П. Термодинамика. — М.: Высшая школа, 1991. — 376 с. — ISBN 5-06-000626-3.
  • Ландау, Л. Д., Лифшиц, Е. М. Статистическая физика. Часть 1. — Издание 3-е, дополненное. — М.: Наука, 1976. — 584 с. — («Теоретическая физика», том V).

Տես նաև