«Բալաբեկ Մարտիրոսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ
Տող 4. Տող 4.


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
Սովորել է Երևանի 1-ին և 2-րդ աստիճանի կուսակցական դպրոցներում ([[1925]]-[[1929]]), ավարտել [[Բաքու|Բաքվի]] մարքսիզմ-լենինիզմի ինստիտուտը ([[1936]]), [[1929]]-[[1931]] թվականներին կոմերիտական կազմակերպչական աշխատանքի է եղել [[Նոր Բայազետ]]ի (Կամո) և [[Ղամարլու]]ի (Արտաշատ) շրջկոմներում։ [[1936]] թվականից աշխատել է ՀԿ (բ) կ Երևանի կոմիտեի պրոպագանդայի և ագիտացիայի տանը։ [[1937]] թվականի մայիսից եղել է ՀԿ (բ) կ [[Երևան]]ի քաղկոմի երկրորդ քարտուղար, սեպտեմբերից՝ ՀԿԿ ԿԿ-ի ագիտացիայի և պրոպագանդայի բաժնի վարիչը։ [[1938]]-[[1942]] թվականներին եղել է ՀԽՍՀ լուսավորության ժողկոմ։ [[1942]]-[[1953]] թվականներին՝ [[Հայկական գյուղատնտեսական ակադեմիա|Հայկական գյուղատնաեսական ինստիտուտ]]ի տնօրեն, միաժամանակ՝ ինստիտուտի մարքսիզմլենինիզմի ամբիոնի վարիչ ([[1942]]-[[1949]])։ [[1953]] թվականից ՀԽՍՀ Մինիստրների խորհրդի նախագահի տեղակալ, [[1959]]-[[1961]] թվականներին՝ բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության պետական կոմիտեի նախագահ։ Միաժամանակ [[1958]] թվականից՝ [[ՀՀ Արտաքին Գործերի նախարար|ՀԽՍՀ արտաքին գործերի նախարար]]՝ այդ պաշտոնում մնալով մինչև իր կյանքի վերջը։ Մարտիրոսյանը խորհրդային պատվիրակության կազմում մասնակցել է ([[1958]], [[1959]], [[1971]]) [[ՄԱԿ]]-ի Գլխավոր ասամբլեայի նսաաշրջաններին։ Եղել է ՀամԿ (բ) կ 23-րդ և ՀԿ (բ) կ 10-14-րդ համագումարների պատգամավոր, [[ԽՍՀՄ]] 1-ին և [[ՀԽՍՀ]] 2-7-րդ գումարումների Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, ՀԿԿ ԿԿ-ի անդամ ([[1938]]-[[1948]])։
Սովորել է Երևանի 1-ին և 2-րդ աստիճանի կուսակցական դպրոցներում ([[1925]]-[[1929]]), ավարտել [[Բաքու|Բաքվի]] մարքսիզմ-լենինիզմի ինստիտուտը ([[1936]]), [[1929]]-[[1931]] թվականներին կոմերիտական կազմակերպչական աշխատանքի է եղել [[Նոր Բայազետ]]ի (Կամո) և [[Ղամարլու]]ի (Արտաշատ) շրջկոմներում։ [[1936]] թվականից աշխատել է ՀԿ (բ) կ Երևանի կոմիտեի պրոպագանդայի և ագիտացիայի տանը։ [[1937]] թվականի մայիսից եղել է ՀԿ (բ) կ [[Երևան]]ի քաղկոմի երկրորդ քարտուղար, սեպտեմբերից՝ ՀԿԿ ԿԿ-ի ագիտացիայի և պրոպագանդայի բաժնի վարիչը։ [[1938]]-[[1942]] թվականներին եղել է ՀԽՍՀ լուսավորության ժողկոմ։ [[1942]]-[[1953]] թվականներին՝ [[Հայկական գյուղատնտեսական ակադեմիա|Հայկական գյուղատնաեսական ինստիտուտի]] տնօրեն, միաժամանակ՝ ինստիտուտի մարքսիզմլենինիզմի ամբիոնի վարիչ ([[1942]]-[[1949]])։ [[1953]] թվականից ՀԽՍՀ Մինիստրների խորհրդի նախագահի տեղակալ, [[1959]]-[[1961]] թվականներին՝ բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության պետական կոմիտեի նախագահ։ Միաժամանակ [[1958]] թվականից՝ [[ՀՀ Արտաքին Գործերի նախարար|ՀԽՍՀ արտաքին գործերի նախարար]]՝ այդ պաշտոնում մնալով մինչև իր կյանքի վերջը։ Մարտիրոսյանը խորհրդային պատվիրակության կազմում մասնակցել է ([[1958]], [[1959]], [[1971]]) [[ՄԱԿ]]-ի Գլխավոր ասամբլեայի նսաաշրջաններին։ Եղել է ՀամԿ (բ) կ 23-րդ և ՀԿ (բ) կ 10-14-րդ համագումարների պատգամավոր, [[ԽՍՀՄ]] 1-ին և [[ՀԽՍՀ]] 2-7-րդ գումարումների Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, ՀԿԿ ԿԿ-ի անդամ ([[1938]]-[[1948]])։


== Պարգևներ ==
== Պարգևներ ==

17:14, 17 փետրվարի 2017-ի տարբերակ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մարտիրոսյան (այլ կիրառումներ)
Բալաբեկ Մարտիրոսյան
Ծնվել էմայիսի 20, 1905(1905-05-20)[1]
ԾննդավայրԹոխանշալու, Հայաստան[1]
Մահացել էապրիլի 6, 1972(1972-04-06)[1] (66 տարեկան)
Մահվան վայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
ԳերեզմանԹոխմախի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունկուսակցական աշխատող և պետական ծառայող
ԱշխատավայրՀԿԿ[1]
Զբաղեցրած պաշտոններԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր
ԿուսակցությունԽՄԿԿ[1]
Պարգևներ և
մրցանակներ
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան և «Պատվո նշան» շքանշան

Բալաբեկ Գրիգորի Մարտիրոսյան (մայիսի 20, 1905, գ․ Թոխանշալու (այժմ՝ Մասիս, ՀՀ Արտաշատի շրջանում) - ապրիլի 6, 1972, Երևան), կուսակցական և պետական աշխատող։ ԽՄԿԿ անդամ 1927 թվականից։

Կենսագրություն

Սովորել է Երևանի 1-ին և 2-րդ աստիճանի կուսակցական դպրոցներում (1925-1929), ավարտել Բաքվի մարքսիզմ-լենինիզմի ինստիտուտը (1936), 1929-1931 թվականներին կոմերիտական կազմակերպչական աշխատանքի է եղել Նոր Բայազետի (Կամո) և Ղամարլուի (Արտաշատ) շրջկոմներում։ 1936 թվականից աշխատել է ՀԿ (բ) կ Երևանի կոմիտեի պրոպագանդայի և ագիտացիայի տանը։ 1937 թվականի մայիսից եղել է ՀԿ (բ) կ Երևանի քաղկոմի երկրորդ քարտուղար, սեպտեմբերից՝ ՀԿԿ ԿԿ-ի ագիտացիայի և պրոպագանդայի բաժնի վարիչը։ 1938-1942 թվականներին եղել է ՀԽՍՀ լուսավորության ժողկոմ։ 1942-1953 թվականներին՝ Հայկական գյուղատնաեսական ինստիտուտի տնօրեն, միաժամանակ՝ ինստիտուտի մարքսիզմլենինիզմի ամբիոնի վարիչ (1942-19491953 թվականից ՀԽՍՀ Մինիստրների խորհրդի նախագահի տեղակալ, 1959-1961 թվականներին՝ բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության պետական կոմիտեի նախագահ։ Միաժամանակ 1958 թվականից՝ ՀԽՍՀ արտաքին գործերի նախարար՝ այդ պաշտոնում մնալով մինչև իր կյանքի վերջը։ Մարտիրոսյանը խորհրդային պատվիրակության կազմում մասնակցել է (1958, 1959, 1971) ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի նսաաշրջաններին։ Եղել է ՀամԿ (բ) կ 23-րդ և ՀԿ (բ) կ 10-14-րդ համագումարների պատգամավոր, ԽՍՀՄ 1-ին և ՀԽՍՀ 2-7-րդ գումարումների Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, ՀԿԿ ԿԿ-ի անդամ (1938-1948

Պարգևներ

  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2 շքանշան
  • Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշան
  • «Պատվո նշան» շքանշան
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 348
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.)Երևան: 1981. — հատոր 7. — էջ 348.