«Գուանին»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ չտողադարձվող բացատը (։Դ Non-breaking space) փոխարինում եմ սովորականով։ oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 115. | Տող 115. | ||
== Քիմիական հատկություններ == |
== Քիմիական հատկություններ == |
||
Քիմիական բանաձև |
Քիմիական բանաձև — C<sub>5</sub>H<sub>5</sub>N<sub>5</sub>O, [[մոլային զանգված]] — 151,15 գ/մոլ։ Ցուցաբերում է [[Հիմքեր|հիմնային հատկությունններ]], pK<sub>a1</sub> = 3,3; pK<sub>a2</sub>= 9,2; pK<sub>a3</sub>=12,3: |
||
Գուանինի հետ փոխազդելիս HNO<sub>2</sub> առաջանում է կսանտին։ |
Գուանինի հետ փոխազդելիս HNO<sub>2</sub> առաջանում է կսանտին։ |
||
Տող 129. | Տող 129. | ||
== Գրականություն == |
== Գրականություն == |
||
* ''Կնունյանց Ի. Լ'': Կարճ քիմիական հանրագիտարան (հատոր 1), Մ.: Սովետական հանրագիտարան, 1967 |
* ''Կնունյանց Ի. Լ'': Կարճ քիմիական հանրագիտարան (հատոր 1), Մ.: Սովետական հանրագիտարան, 1967 |
||
* ''Ն. |
* ''Ն. Ա. Տյուկավկինա, Յ. Ի. Բաուկով, Ս. Է. Զուրաբյան'': Քիմիայի դասագիրք. Մ. 2010 |
||
[[Կատեգորիա:Գիտություն]] |
[[Կատեգորիա:Գիտություն]] |
02:29, 23 Նոյեմբերի 2016-ի տարբերակ
Գուանին | |
---|---|
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Դասական անվանակարգում | 2-ամինո-1H-պուրին-6(9H)-ՕH |
Այլ անվանումներ | 2-ամինո-6-օկսոպորին, 2-ամինոգիպոկսանտին, գուանին |
Քիմիական բանաձև | C5H5N5O |
Ֆիզիկական հատկություններ | |
Մոլային զանգված | 151,13 գ/մոլ |
Խտություն | 2.2 գ/սմ³ |
Ջերմային հատկություններ | |
Հալման ջերմաստիճան | 360 °C |
Կազմալուծման ջերմաստիճան | 360 °C[1] |
pKa | 9,92[2] |
Բյուրեղային կառուցվածք | Մոնոցիկլիկ բյուրեղային համակարգ |
Դասակարգում | |
CAS համար | 73-40-5 |
PubChem | 764 |
EINECS համար | 200-799-8 |
SMILES | NC(NC1=O)=NC2=C1N=CN2 |
ЕС | 200-799-8 |
RTECS | MF8260000 |
ChEBI | 744 |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Գուանին (Գուա, Gua), ազոտային հիմքեր, պուրինի ամինաածանցյալ (2-ամինո-6-օկսոպուրին), համարվում է նուկլեինաթթվի մասը։ ԴՆԹ-ում կրկնապատկման և տրանսկրիպցիայի ժամանակ առաջացնում է երեք ջրածնային կապ ցիտոզինի կոմպլիմենտարության հետ (Cyt)։ Առաջին անգամ առանձնացվել է գուանոյից։
Ֆիզիկական հատկություններ
Անգույն, անձև բյուրեղային փոշի։ Հալման ջեմաստիճանը 365 °C է։ Գուանինի լուծույթը HCl-ում դիսոցվում է։ Հիմնային և թթվային միջավայրում ունի առավելագույնս 2 կլանում ուլտրամանուշակագույն սպեկտորում՝ (λмакс) 275 և 248 նմ ժամանակ (pH 2) և 246 և 273 նմ (pH 11).
Քիմիական հատկություններ
Քիմիական բանաձև — C5H5N5O, մոլային զանգված — 151,15 գ/մոլ։ Ցուցաբերում է հիմնային հատկությունններ, pKa1 = 3,3; pKa2= 9,2; pKa3=12,3: Գուանինի հետ փոխազդելիս HNO2 առաջանում է կսանտին։
Լուծելիություն
Լավ է լուծվում թթուներում և հիմքերում: Վատ է լուծվում էֆիրային յուղում, սպիրտում: Չի լուծվում ջրում:
Որակական ռեակցիաներ
Գուանինի հայտնաբերման համար այն հագեցնում են մետաֆոսֆորային և տրինիտրաֆենոլային թթուներով, դիազոսուլֆաթթունորի հետ Na2CO3 տալիս է կարմիր գունավորում։
Բնության մեջ տարածում և կարևորություն
Մտնում է նուկլեինաթթվի կազմության մեջ։ Առաջին անգամ առանձնացվել է գուանոյից, որից էլ առաջացել է նրա անունը։ Համարվում է սարդակերպերի արտազատման արտադրանքը (Arachnida)
Գրականություն
- Կնունյանց Ի. Լ: Կարճ քիմիական հանրագիտարան (հատոր 1), Մ.: Սովետական հանրագիտարան, 1967
- Ն. Ա. Տյուկավկինա, Յ. Ի. Բաուկով, Ս. Է. Զուրաբյան: Քիմիայի դասագիրք. Մ. 2010
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics / W. M. Haynes — 97 — Boca Raton: 2016. — P. 3—286. — ISBN 978-1-4987-5428-6
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics / W. M. Haynes — 97 — Boca Raton: 2016. — P. 5—92. — ISBN 978-1-4987-5428-6