«Արամ Փախչանյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ փոխարինվեց: ` → ՝ oգտվելով ԱՎԲ
չ փոխարինվեց: | հպատակություն = | → | oգտվելով ԱՎԲ
Տող 10. Տող 10.
| վախճանի վայրը =
| վախճանի վայրը =
| քաղաքացիություն = {{դրոշավորում|Ռուսաստան}}{{դրոշավորում|Հայաստան}}
| քաղաքացիություն = {{դրոշավորում|Ռուսաստան}}{{դրոշավորում|Հայաստան}}
| հպատակություն =
| ազգություն = [[Հայ]]
| ազգություն = [[Հայ]]
| կրոն =
| կրոն =

21:18, 26 Հոկտեմբերի 2016-ի տարբերակ

Արամ Փախչանյան
Դիմանկար
Ծնվել էԱպրիլի 1, 1968
ԾննդավայրՀայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն Հայկական ԽՍՀ
Երևան
ՔաղաքացիությունՌուսաստան ՌուսաստանՀայաստան Հայաստան
ԱզգությունՀայ
Ազդել էԱյբ դպրոց
Էյբբի
Մասնագիտությունուսուցիչ
ԱշխատանքԱյբ դպրոցի տնօրեն, Էյբբի փոխնախագահ
Զբաղեցրած պաշտոններգործադիր տնօրեն
ԿայքԱրամ Փախչանյան

Արամ Փախչանյան (ապրիլի 1, 1968, Երևան), Այբ դպրոցի տնօրեն, ABBYY ընկերության փոխնախագահ։

Կենսագրություն

Ավարտել է Երևանի ֆիզմաթ դպրոցը, ապա՝ Մոսկվայի Ֆիզիկատեխնիկական Ինստիտուտը։ Աշխատում է «ABBYY» ընկերությունում 1993 թվականից։ Հետագայում աշխատել է որպես պետի տեղակալ, հետազոտությունների և զարգացման բաժնի պետ, 1997 թվականից կորպորատիվ նախագծերի բաժնի տնօրեն, 1999-2004 թվականներին՝ կորպորատիվ նախագծերի գծով փոխնախագահ։ 2004 թվականի ամռանից ներկա պաշտոնում է, նաև FormReader ծրագրի մենեջեր։ [1][2] Արամ Փախչանյանը կանգնած է եղել ընկերության ակունքներում, ակտիվորեն մասնակցել է բիզնեսի կայացման և զարգացման, միջազգային շուկաներ դուրս գալու գործում։ Այսօր ABBYY-ն ունի 1000-ից ավելի աշխատակիցներ և գրասենյակներ աշխարհի տարբեր երկրներում՝ ներառյալ Ճապոնիան, Չինաստանը, Բրազիլիան, Ավստրալիան և ԱՄՆ։[3]

Արամ Փախչանյանը Այբ կրթական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի հիմնադիր անդամ է։

2014 թվականի հուլիսին Արամ Փախչանյանը դադարեցնում է ակտիվ գործունեությունը «ABBYY» ընկերությունում «ԱՅԲ» դպրոցը ղեկավարելու համար՝ միաժամանակ մնալով «ABBYY»–ի փոխտնօրենի պաշտոնում՝ տարբեր հասարակական կառույցներում ընկերությունը ներկայացնելու իրավասությամբ[4][5]։

Մտքեր Արամ Փախչանյանից

Նոր սերունդը մեծ ուշադրություն է դարձնում իրավիճակներին։ Իրենց համար շատ ավելի կարևոր է իրավիճակի անմիջական ընկալումը։ Տրամաբանությունը երկրորդական է։ Իրենք կարող են երկար քննարկել իրենց վերաբերմունքը այս կամ այն երևույթին, և այդ հուզական զգացողության մեջ կգտնեն բազմապիսի երանգներ, որոնք մեզ համար անհասանելի են և շատ հաճախ՝ անհետաքրքիր։

Իրենց խոսակցությունները հիմնականում ոչ թե իրադրությունների մասին են, այլ այդ իրադրությունների նկատմամբ իրենց վերաբերմունքի։ Պատմողական արվեստը իրենց ուժեղ կողմը չէ, իրենց աշխարհայացքը շատ ավելի իմպրեսիոնիստական է՝ անորոշ ուրվագծերով, կտրտված, սակայն՝ հարուստ և գունեղ երանգներով[6]։

Տես նաև

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Տեսանյութեր