«Պատմություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
[[Պատկեր:Gyzis 006 (Ηistoria).jpeg| |
[[Պատկեր:Gyzis 006 (Ηistoria).jpeg|մինի|Պատմության այլաբանական պատկերը<br /> <small>հեղինակ՝ [[Նիկոլաոս Գիզիս]] (1892)</small>.]] |
||
'''Պատմություն''' (պատմագիտություն), մարդկային հասարակության անցյալն ուսումնասիրող գիտություն է։ Մյուս գիտությունների նման ունեցել է զարգացման երկարատև ընթացք, կուտակել սերունդների պատմական փորձը, ընդլայնվել ու հարստացել բովանդակությամբ։ Սկզբում կրել է նկարագրական բնույթ, ուսումնասիրության անմիջական առարկան եղել են մարդկության անցյալում տեղի ունեցած իրադարձությունների արտաքին երևույթները, գլխավոր ուշադրությունը դարձվել է պատմական, քաղաքական իրադարձությունների շարադրանքին։ Միայն XIX դարում պատմագիտությունը դարձել է կյանքը՝ իր որոշակի և բազմազան դրսևորումներով (մարդու ծագումից մինչև ժամանակակից վիճակը) ուսումնասիրող գիտություն։ Փաստերի հավաքումը և դրանց համակարգումը պատմագիտության հիմքն է։ |
'''Պատմություն''' (պատմագիտություն), մարդկային հասարակության անցյալն ուսումնասիրող գիտություն է։ Մյուս գիտությունների նման ունեցել է զարգացման երկարատև ընթացք, կուտակել սերունդների պատմական փորձը, ընդլայնվել ու հարստացել բովանդակությամբ։ Սկզբում կրել է նկարագրական բնույթ, ուսումնասիրության անմիջական առարկան եղել են մարդկության անցյալում տեղի ունեցած իրադարձությունների արտաքին երևույթները, գլխավոր ուշադրությունը դարձվել է պատմական, քաղաքական իրադարձությունների շարադրանքին։ Միայն XIX դարում պատմագիտությունը դարձել է կյանքը՝ իր որոշակի և բազմազան դրսևորումներով (մարդու ծագումից մինչև ժամանակակից վիճակը) ուսումնասիրող գիտություն։ Փաստերի հավաքումը և դրանց համակարգումը պատմագիտության հիմքն է։ |
||
12:03, 15 Հոկտեմբերի 2016-ի տարբերակ
հեղինակ՝ Նիկոլաոս Գիզիս (1892).
Պատմություն (պատմագիտություն), մարդկային հասարակության անցյալն ուսումնասիրող գիտություն է։ Մյուս գիտությունների նման ունեցել է զարգացման երկարատև ընթացք, կուտակել սերունդների պատմական փորձը, ընդլայնվել ու հարստացել բովանդակությամբ։ Սկզբում կրել է նկարագրական բնույթ, ուսումնասիրության անմիջական առարկան եղել են մարդկության անցյալում տեղի ունեցած իրադարձությունների արտաքին երևույթները, գլխավոր ուշադրությունը դարձվել է պատմական, քաղաքական իրադարձությունների շարադրանքին։ Միայն XIX դարում պատմագիտությունը դարձել է կյանքը՝ իր որոշակի և բազմազան դրսևորումներով (մարդու ծագումից մինչև ժամանակակից վիճակը) ուսումնասիրող գիտություն։ Փաստերի հավաքումը և դրանց համակարգումը պատմագիտության հիմքն է։