«Ռոմիկ Սարդարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ փոխարինվեց: ` → ՝ oգտվելով ԱՎԲ |
չ →Կենսագրություն: փոխարինվեց: <ref → <ref oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 39. | Տող 39. | ||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Ծնվել է [[Կապան]]ում, մեծացել 15-հոգանոց ընտանիքում։ Ըստ տոհմական ավանդազրույցի՝ մեծ պապը եղել է [[Դավիթ Բեկ]]ի ներկայացուցիչը [[Պարսկաստան]]ում, ունեցել է [[սարդար]]ի լիազորություն։ Այստեղից էլ ցեղի Թումանյան ազգանունը փոխվել-դարձել է Սարդարյան։ Վեց-յոթ տարեկան էր, երբ ընտանիքը տեղափոխվել է [[Երևան]]։ |
Ծնվել է [[Կապան]]ում, մեծացել 15-հոգանոց ընտանիքում։ Ըստ տոհմական ավանդազրույցի՝ մեծ պապը եղել է [[Դավիթ Բեկ]]ի ներկայացուցիչը [[Պարսկաստան]]ում, ունեցել է [[սարդար]]ի լիազորություն։ Այստեղից էլ ցեղի Թումանյան ազգանունը փոխվել-դարձել է Սարդարյան։ Վեց-յոթ տարեկան էր, երբ ընտանիքը տեղափոխվել է [[Երևան]]։<ref>[http://gayanepoghosyan.blog.com/?p=589 Զրույց բանաստեղծ Ռոմիկ Սարդարյանի հետ]</ref>։ |
||
Ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ի բանասիրական ֆակուլտետը։ |
Ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ի բանասիրական ֆակուլտետը։ |
17:39, 6 Հոկտեմբերի 2016-ի տարբերակ
Ռոմիկ Սարդարյան | |
---|---|
Ծնվել է | 1945 հունվարի 24 |
Ծննդավայր | Կապան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Վախճանվել է | օգոստոսի 31, 2014 | (տարիքը 69)
Վախճանի վայր | Հայաստան, Երևան |
Մասնագիտություն | Բանաստեղծ |
Լեզու | հայերեն |
Ազգություն | հայ |
Քաղաքացիություն | Հայաստան |
Կրթություն | Բանասեր |
Անդամակցություն | ՀԳՄ |
Ռոմիկ Սարդարյան (1945, հունվարի 24, Ղափան (այժմ՝ Կապան) - 2014, օգոստոսի 31, Երևան), հայ բանաստեղծ։
Կենսագրություն
Ծնվել է Կապանում, մեծացել 15-հոգանոց ընտանիքում։ Ըստ տոհմական ավանդազրույցի՝ մեծ պապը եղել է Դավիթ Բեկի ներկայացուցիչը Պարսկաստանում, ունեցել է սարդարի լիազորություն։ Այստեղից էլ ցեղի Թումանյան ազգանունը փոխվել-դարձել է Սարդարյան։ Վեց-յոթ տարեկան էր, երբ ընտանիքը տեղափոխվել է Երևան։[1]։
Ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։
Աշխատել է հանրապետական մամուլում, հեռուստատեսության և ռադիոյի պետական կոմիտեում։ 1981 թվականին, Պարույր Սևակի մասին հաղորդում եթեր հեռարձակելու համար, գաղափարական բնույթի մեղադրանքով հեռացվել է աշխատանքից։ Վերականգնվել է 1994 թվականին։
Երբ սկսվել է շարժումը, մասնակցել է Կապանի առաջին ինքնապաշտպանական ջոկատների ստեղծմանը։ Սակայն որոշ ժամանակ անց ավտովթարի է ենթարկվել և երկու տարի գամվել անկողնուն։ 1993-ին ծառայության է անցել «Հայ զինվոր» թերթում։
Նրա բանաստեղծությունները, թարգմանությունները և հոդվածները պարբերաբար լույս են տեսել գրական մամուլում։
1991 թվականին ընտրվել է Հայաստանի գրողների միության անդամ։ Եղել է նաև Հայաստանի ժուռնալիստների միության անդամ։
2013 թվականին որպես թեկնածու մասնակցել է ՀԳՄ նախագահի ընտրությանը, սակայն ոչ մի ձայն չի ստացել[2]։
Մահացել է 2014 թվականի օգոստոսի 31-ին, Երևանում[3]։
Երկեր
- «Վայրկյանների երգը» (1975)
- «Հոգու երկիրը» (1980)
- «Կյանք հավելյաց» (1999)
- «Ջրհոսի ժամանակը» (2004)
- «Լիալուսնի տրիոլետները» (2004)
- «Ճակատագիր և վճիռներ» (2004) և այլն
Պարգևներ
- 2000 թ.՝ ՀԳՄ Պարույր Սևակի անվան մրցանակ