«Կիպրոս Իբոտի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{taxobox | name = Կիպրոս Իբոտի | image file = Ligustrum ovalifolium.jpg | image title = | image descr = | regnum = Բույսեր | phylum = | classis = | ordo...»: |
չ clean up, փոխարինվեց: → , բ: → բ։, ի: → ի։, ծ: → ծ։, մ: → մ։ (2), ն: → ն։ (2), վ: → վ։ (6), ա: → ա։ oգտվելով ԱՎԲ |
||
| Տող 19. | Տող 19. | ||
'''Կիպրոս Իբոտի''' ({{lang-lat|(D)-ի լատիներենը}}), Ձիթազգիներ ընտանիքի, Կիպրոս ցեղի բույս։ |
'''Կիպրոս Իբոտի''' ({{lang-lat|(D)-ի լատիներենը}}), Ձիթազգիներ ընտանիքի, Կիպրոս ցեղի բույս։ |
||
== Նկարագրություն == |
== Նկարագրություն == |
||
Մշտադալար փոքր ծառ է մինչև 10 մ |
Մշտադալար փոքր ծառ է մինչև 10 մ բարձրությամբ։ Բնի տրամագիծը հասնում է մինչև 1 մետրի։ Ճյուղերը մերկ են, ծածկված ոսպնյակներով։ Ընձյուղները կտրվածքում կլորավուն են կամ թույլ քառանկյուն, մերկ, մոխրագույն։ Տերևները լայն ձվաձևից մինչև օվալաձև են, հազվադեպ՝ համարյա շեղանկյունաձև և կլորավուն, 3-7 սմ երկարությամբ և 1-3 սմ լայնությամբ, կիսակաշվեկերպ, վերևի մասում սեղմված, սրածայր, լայն-սեպաձև հիմքով, ներքևի կողմից կապտավուն կամ դեղնականաչ, 3-5 սմ երկարությամբ մերկ տերևակոթուններով։ Ծաղկաբույլերը գագաթնային են կամ ծոցային, բրգաձև, 5-10 սմ երկարությամբ և 3-6 սմ լայնությամբ, մազմզուկապատ առանցքով։ Ծաղիկները կրեմասպիտակ են, համարյա նստադիր, անդուր հոտով։ Պսակի խողովակը գլանաձև է, վերևի մասում լայնացած, բաժակից 3 անգամ երկար, պսակի մասերը 2-3 անգամ կարճ են խողովակից և դեպի հետ են ոլորված։ Փոշեպարկերը դուրս են գալիս պսակաթերթիկների վրա։ [[Պտուղ]]ը [[սև]] է, կլորավուն 0,5-0,7 սմ տրամագծով։ Ծաղկում է [[հուլիս]]ին, պտուղները հասունանում են [[հոկտեմբեր]]-[[նոյեմբեր]]ին: |
||
== Տարածվածություն == |
== Տարածվածություն == |
||
Տարածված է [[Ճապոնիա]]յի միջին և հարավային |
Տարածված է [[Ճապոնիա]]յի միջին և հարավային շրջաններում։ Ունի մի շարք պարտիզային ձևեր, որոնք աչքի են ընկնում ոսկեգույն-խայտաբղետ, դեղին, դեղնավուն |
||
եզրերով, վարդագույն, սպիտակ խայտաբղետ և ոսկեդեղին խալավոր |
եզրերով, վարդագույն, սպիտակ խայտաբղետ և ոսկեդեղին խալավոր տերևներով։ |
||
Մեր հանրապետությունում հաջողությամբ է աճում ցածրադիր շրջաններում, որտեղ համեմատաբար ցուրտ ձմռան դեպքում տերևները թափվում |
Մեր հանրապետությունում հաջողությամբ է աճում ցածրադիր շրջաններում, որտեղ համեմատաբար ցուրտ ձմռան դեպքում տերևները թափվում են։ |
||
Երևանի պայմաններում վերերկրյա զանգվածը ամբողջովին ցրտահարվում է և հաջորդ տարի սաղարթը վերականգնվում է, սակայն հազվադեպ է |
Երևանի պայմաններում վերերկրյա զանգվածը ամբողջովին ցրտահարվում է և հաջորդ տարի սաղարթը վերականգնվում է, սակայն հազվադեպ է ծաղկում։ Ամենուրեք թփանման տեսք ունի<ref>{{Գիրք:ՀԴՖ|2|257}}</ref>: |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
16:29, 3 Օգոստոսի 2016-ի տարբերակ
| Կիպրոս Իբոտի | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||
|
||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||
| (D)-ի լատիներենը | ||||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||||
Կիպրոս Իբոտի (լատին․՝ (D)-ի լատիներենը), Ձիթազգիներ ընտանիքի, Կիպրոս ցեղի բույս։
Նկարագրություն
Մշտադալար փոքր ծառ է մինչև 10 մ բարձրությամբ։ Բնի տրամագիծը հասնում է մինչև 1 մետրի։ Ճյուղերը մերկ են, ծածկված ոսպնյակներով։ Ընձյուղները կտրվածքում կլորավուն են կամ թույլ քառանկյուն, մերկ, մոխրագույն։ Տերևները լայն ձվաձևից մինչև օվալաձև են, հազվադեպ՝ համարյա շեղանկյունաձև և կլորավուն, 3-7 սմ երկարությամբ և 1-3 սմ լայնությամբ, կիսակաշվեկերպ, վերևի մասում սեղմված, սրածայր, լայն-սեպաձև հիմքով, ներքևի կողմից կապտավուն կամ դեղնականաչ, 3-5 սմ երկարությամբ մերկ տերևակոթուններով։ Ծաղկաբույլերը գագաթնային են կամ ծոցային, բրգաձև, 5-10 սմ երկարությամբ և 3-6 սմ լայնությամբ, մազմզուկապատ առանցքով։ Ծաղիկները կրեմասպիտակ են, համարյա նստադիր, անդուր հոտով։ Պսակի խողովակը գլանաձև է, վերևի մասում լայնացած, բաժակից 3 անգամ երկար, պսակի մասերը 2-3 անգամ կարճ են խողովակից և դեպի հետ են ոլորված։ Փոշեպարկերը դուրս են գալիս պսակաթերթիկների վրա։ Պտուղը սև է, կլորավուն 0,5-0,7 սմ տրամագծով։ Ծաղկում է հուլիսին, պտուղները հասունանում են հոկտեմբեր-նոյեմբերին:
Տարածվածություն
Տարածված է Ճապոնիայի միջին և հարավային շրջաններում։ Ունի մի շարք պարտիզային ձևեր, որոնք աչքի են ընկնում ոսկեգույն-խայտաբղետ, դեղին, դեղնավուն եզրերով, վարդագույն, սպիտակ խայտաբղետ և ոսկեդեղին խալավոր տերևներով։
Մեր հանրապետությունում հաջողությամբ է աճում ցածրադիր շրջաններում, որտեղ համեմատաբար ցուրտ ձմռան դեպքում տերևները թափվում են։
Երևանի պայմաններում վերերկրյա զանգվածը ամբողջովին ցրտահարվում է և հաջորդ տարի սաղարթը վերականգնվում է, սակայն հազվադեպ է ծաղկում։ Ամենուրեք թփանման տեսք ունի[1]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 2, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ 257։