«Տիրսո դե Մոլինա»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ oգտվելով ԱՎԲ |
չ փոխարինվեց: 2]]թ → 2]] թ oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{անձ}} |
{{անձ}} |
||
'''Գաբրիել Տիրսո դե Մոլինա''', ({{lang-es|Tirso de Molina}}, [[1583]]–[[1648]], իսպանացի դրամատուրգ։ Սովորել է Ալկալա դե Էնարեսի համալսարանում։ Բարձր պաշտոններ է վարել մերսենարյան միաբանությունում, որի պատմագիրն է դարձել [[1632]]թվակններից։ Առաջին գիրքը՝ «Տոլեդյան վիլլաներ» ([[1621]] – [[1624]]), ժանրային առումով մոտ է հովվերգական վեպին։ [[1627]]–[[1636]] թվականներին Տիրսո դե Մոլինան հրատարակել է պիեսների 5 ժողովածու։ Երրորդ գրքի առաջաբանում նշել է, որ ինքը հեղինակ է 400 պիեսի (պահպանվել է շուրջ 90)։ Գրել է պատմական, աստվածաշնչային և սրբախոսական թեմաներով պիեսներ, կրոնափիլիսոփայական դրամաներ, ինչպես նաև կատակերգություններ։ Տիրսո դե Մոլինան զարգացրել է Լ․ Ֆ․ դե Վեգա Կարպիոյի Վերածննդի դրամայի սկզբունքները։ Միաժամանակ, նրա ստեղծագործության մեջ, որ արդեն բարոկկոյի դարաշրջանին էր պատկանում, արտահայտվել է մարդկային բնության հանդեպ հումանիստական հավատի կորուստը և հիասթափությունը սիրուց։ Տիրսո դե Մոլինաի պիեսներում մարմնավորվել է ամենայն ինչի անստույգ, թատերական և խաբուսիկ լինելու գաղափարը։ Նրա առավել նշանավոր դրաման է «Սևիլյան աղմկարարը կամ Քարե հյուրը» ([[1619]] – [[1920]]․ հրտատակվել է [[1630]], որտեղ համաշխառհային գրականության մեջ առաջին անգամ մշակվել է Դոն ժուանի մասին ավանդազրույցը։ |
'''Գաբրիել Տիրսո դե Մոլինա''', ({{lang-es|Tirso de Molina}}, [[1583]]–[[1648]], իսպանացի դրամատուրգ։ Սովորել է Ալկալա դե Էնարեսի համալսարանում։ Բարձր պաշտոններ է վարել մերսենարյան միաբանությունում, որի պատմագիրն է դարձել [[1632]] թվակններից։ Առաջին գիրքը՝ «Տոլեդյան վիլլաներ» ([[1621]] – [[1624]]), ժանրային առումով մոտ է հովվերգական վեպին։ [[1627]]–[[1636]] թվականներին Տիրսո դե Մոլինան հրատարակել է պիեսների 5 ժողովածու։ Երրորդ գրքի առաջաբանում նշել է, որ ինքը հեղինակ է 400 պիեսի (պահպանվել է շուրջ 90)։ Գրել է պատմական, աստվածաշնչային և սրբախոսական թեմաներով պիեսներ, կրոնափիլիսոփայական դրամաներ, ինչպես նաև կատակերգություններ։ Տիրսո դե Մոլինան զարգացրել է Լ․ Ֆ․ դե Վեգա Կարպիոյի Վերածննդի դրամայի սկզբունքները։ Միաժամանակ, նրա ստեղծագործության մեջ, որ արդեն բարոկկոյի դարաշրջանին էր պատկանում, արտահայտվել է մարդկային բնության հանդեպ հումանիստական հավատի կորուստը և հիասթափությունը սիրուց։ Տիրսո դե Մոլինաի պիեսներում մարմնավորվել է ամենայն ինչի անստույգ, թատերական և խաբուսիկ լինելու գաղափարը։ Նրա առավել նշանավոր դրաման է «Սևիլյան աղմկարարը կամ Քարե հյուրը» ([[1619]] – [[1920]]․ հրտատակվել է [[1630]], որտեղ համաշխառհային գրականության մեջ առաջին անգամ մշակվել է Դոն ժուանի մասին ավանդազրույցը։ |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
01:03, 16 Ապրիլի 2016-ի տարբերակ
Տիրսո դե Մոլինա իսպ.՝ Tirso de Molina | |
---|---|
Ծնվել է | ոչ ուշ քան մարտի 29, 1579, մարտի 24, 1583[1], 1583[2][3] կամ 1570[4][4][5] |
Ծննդավայր | Մադրիդ, Կաստիլիա և Լեոն[6] |
Մահացել է | մոտ փետրվարի 20, 1649[6] կամ մարտի 12, 1647[1] |
Մահվան վայր | Ալմասան, Կաստիլիա և Լեոն |
Գերեզման | Ալմասան |
Քաղաքացիություն | Իսպանիա |
Կրոն | կաթոլիկություն |
Կրթություն | Ալկալայի համալսարան |
Գիտական աստիճան | աստվածաբանության դոկտոր |
Մասնագիտություն | դրամատուրգ, բանաստեղծ, գրող և պատմաբան |
Ստորագրություն | |
Tirso de Molina Վիքիպահեստում |
Գաբրիել Տիրսո դե Մոլինա, (իսպ.՝ Tirso de Molina, 1583–1648, իսպանացի դրամատուրգ։ Սովորել է Ալկալա դե Էնարեսի համալսարանում։ Բարձր պաշտոններ է վարել մերսենարյան միաբանությունում, որի պատմագիրն է դարձել 1632 թվակններից։ Առաջին գիրքը՝ «Տոլեդյան վիլլաներ» (1621 – 1624), ժանրային առումով մոտ է հովվերգական վեպին։ 1627–1636 թվականներին Տիրսո դե Մոլինան հրատարակել է պիեսների 5 ժողովածու։ Երրորդ գրքի առաջաբանում նշել է, որ ինքը հեղինակ է 400 պիեսի (պահպանվել է շուրջ 90)։ Գրել է պատմական, աստվածաշնչային և սրբախոսական թեմաներով պիեսներ, կրոնափիլիսոփայական դրամաներ, ինչպես նաև կատակերգություններ։ Տիրսո դե Մոլինան զարգացրել է Լ․ Ֆ․ դե Վեգա Կարպիոյի Վերածննդի դրամայի սկզբունքները։ Միաժամանակ, նրա ստեղծագործության մեջ, որ արդեն բարոկկոյի դարաշրջանին էր պատկանում, արտահայտվել է մարդկային բնության հանդեպ հումանիստական հավատի կորուստը և հիասթափությունը սիրուց։ Տիրսո դե Մոլինաի պիեսներում մարմնավորվել է ամենայն ինչի անստույգ, թատերական և խաբուսիկ լինելու գաղափարը։ Նրա առավել նշանավոր դրաման է «Սևիլյան աղմկարարը կամ Քարե հյուրը» (1619 – 1920․ հրտատակվել է 1630, որտեղ համաշխառհային գրականության մեջ առաջին անգամ մշակվել է Դոն ժուանի մասին ավանդազրույցը։
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 https://www.babelio.com/auteur/-/85910
- ↑ http://www.biusante.parisdescartes.fr/histoire/biographies/index.php?cle=7810
- ↑ https://ccbibliotecas.azores.gov.pt/cgi-bin/koha/opac-authoritiesdetail.pl?authid=375727&marc=1
- ↑ 4,0 4,1 opac.vatlib.it
- ↑ https://www.bartleby.com/library/bios/4377.html
- ↑ 6,0 6,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #118642863 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |