«Ակադեմիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

00:18, 16 Ապրիլի 2016-ի տարբերակ

Պատկեր:Peter der-Grosse 1838 PR.jpg

Պետրոս մեծ, հեղ․ Պոլ Դելորաշ 1838

Ակադեմիզմ (ֆր.՝ academisme), 17-19-րդ դարերում դարերի Եվրոպական նկարչության ուղղություն։

Զարգացում

Ակադեմիզմը զարգացել է դասական արվեստի արտաքին ձևերի հիման վրա։ Հետևորդներն այս ոճը վերագրում Հին Անտիկ աշխարհի և Վերածննդի դարաշրջանի արվեստի Ակադեմիզմը օգնեց գեղագիտական կրթության մեջ օբյեկտների տեղաբաշխմանը, մարմնավորեց իր մեջ Անտիկ արվեստի ավանդույթները, որտեղ փոխհատուցելով գեղեցկության նորմերը` իդեալականացված է բնորդի կերպարը։ Ակադեմիզմին են դասվում Ժան Օգյուստ Դոմինիկ Էնգրը, Ալեքսանդր Կաբանելը, Ուիլյամ Բուգերոն և Ֆյոդոր Բրունին ֆրանսիայում, Ալեքսանդր Իվանովն ու Կառլ Բրյուլովը Ռուսաստանում։

19-րդ դարի առաջին կեսին Ռուսական ակադեմիզմի համար բնորոշ են բարձր թեմատիկան` բարձր փոխաբերական ոճով, բազմապլանությունը շքեղությունն ու բազմաֆիգուր լինելը։ Շատ հանրաճանաչ էին աստվածաշնչյան թեմաները, սրահային դեկորացիաները և պաշտոնական դիմանկարները։ Ակադեմիստների թեմատիկ աշխատանքները տարբերվում էին բարձր տեխնիկական հմտություններով։

Կառլ Բրյուլովը, պահպանելով ակադեմիզմի կանոնները կոմպոզիցիայում և գեղանկարչության տեխնիկայում, ընդլայնեց իր ստեղծագործությունների թեմատիկ վարիացիաները ուսումնական կանոններից դուրս։ Իր զարգացման ընթացքում, XIX դարի երկրորդ կեսին, ռուսական ակադեմիական գեղանկարչությունը ներառեց իր մեջ ռոմանտիկ և ռեալիստական ավանդույթների էլեմենտներ։ Ակադեմիզմն ինչպես մեթոդ ներկա է «Առաջադեմների» ընկերության անդամների մեծամասնության ստեղծագործություններում։ Հետագայում ռուսական ակադեմիական գեղանկարչության համար հատկանշական դարձան պատմականությունը, ավանդույթայնությունը և իրատեսությունը։

Նշանակություն

Ակադեմիզմ եզրույթը ներկայումս ստացել է լրացուցիչ նշանակություն և սկսել է օգտագործվել պատկերելու այն նկարիչների աշխատանքը, ովքեր ունեն պաշտոնական կրթություն կերպարվեստի ոլորտում և դասական հմտություններ ստեղծելու բարձր տեխնիկական մակարդակով աշխատանքներ։ «Ակադեմիզմ» եզրույթը այժմ ավելի հաճախ վերաբերվում է կոմպոզիցիայի կառուցման նկարագրին և կատարման հմտությանը` քան գեղարվեստական ստեղծագործության թեմային։

Վերջին տարիներին Արևմտյան Եվրոպայում և Միացյալ Նահանգներում աճել է հետաքրքրությունը XIX դարի ակադեմիական գեղանկարչության ու նրա XX դարում զարգացման հանդեպ։ Ակադեմիզմի ժամանակակից ձևափոխությունները առկա են ռուս այնպիսի գեղանկարիչների ստեղծագործություններում, ինչպիսիք են Իլյա Գլազունովը, Ալեքսանդր Շիլովը, Նիկոլայ Անոխինը, Սերգեյ Սմիրնովը, Իլյա Կավերզնեվը և Նիկոլայ Տրետյակովը։

Ակադեմիական նկարիչներ

Պատկերասրահ

«Ժանն Դ'արկը թագադրմանը» Ժան Էնգր1854
«Ամառային կեսօր լճում» Ժան Ժերոմ 1895
«Նապոլեոնի անցումը Ալպերով» Պոլ Դելարոշ 1848
«Նահանջող Նապոլեոնը Ֆոնտեբլոյում» Պոլ Դելարոշ 1845
«Ստրկուհու վաճառքը» Ժան Ժերոմ 1866
«Կլեոպատրա» Ալեքսանդր Կալանել 1887
«Նիմֆաներ» Ուիլյամ Բուգրո 1878
«Վեներայի ծնունդը» Ուիլյամ Բուգրո 1879
«Տերպսիխորա» Լուի Շուտցենբերգեր, 1861

Արտաքին հղումներ

Ակադեմիզմ
Պավել Տրետյակովի ակադեմիական նկարչության հավաքածուն
Rehs Galleries
Academic art Ակադեմիական արվեստի շարժում
Dahesh Museum, NY Ակադեմիական արվեստի բոլոր թանգարանները
Ջեյմս Պաներո, «Նոր հին դպրոցը»
Art Renewal Center Ակադեմիական նկարչության ամենամեծ օնլայն-թանգարան

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

@@ Տող 3. / Տող 3. @@
 == Զարգացում ==
-[[Պատկեր:Jean Auguste Dominique Ingres - The Spring - Google Art Project 2.jpg|մինի|ձախից|'''[[Դոմինիկ Էնգր]]''' 1856թ. դասին։'''«Աղբյուր»'''80X163սմ, [[Ֆրանսիա]], [[Փարիզ]], [[Օրսեի թանգարան]]]]
+[[Պատկեր:Jean Auguste Dominique Ingres - The Spring - Google Art Project 2.jpg|մինի|ձախից|'''[[Դոմինիկ Էնգր]]''' 1856 թ. դասին։'''«Աղբյուր»'''80X163սմ, [[Ֆրանսիա]], [[Փարիզ]], [[Օրսեի թանգարան]]]]
 Ակադեմիզմը զարգացել է դասական արվեստի արտաքին ձևերի հիման վրա։ Հետևորդներն այս ոճը վերագրում Հին Անտիկ աշխարհի և Վերածննդի դարաշրջանի արվեստի
 Ակադեմիզմը օգնեց գեղագիտական կրթության մեջ օբյեկտների տեղաբաշխմանը, մարմնավորեց իր մեջ Անտիկ արվեստի ավանդույթները, որտեղ փոխհատուցելով գեղեցկության նորմերը` իդեալականացված է բնորդի կերպարը։ Ակադեմիզմին են դասվում [[Դոմինիկ Էնգր|Ժան Օգյուստ Դոմինիկ Էնգրը]], [[Ալեքսանդր Կաբանել]]ը, [[Ուիլյամ Բուգերո]]ն և [[Ֆյոդոր Բրունի]]ն [[ֆրանսիա]]յում, [[Ալեքսանդր Իվանով]]ն ու [[Կառլ Բրյուլով]]ը [[Ռուսաստան]]ում։
@@ Տող 9. / Տող 9. @@
 [[19-րդ դար]]ի առաջին կեսին Ռուսական ակադեմիզմի համար բնորոշ են բարձր թեմատիկան` բարձր փոխաբերական ոճով, բազմապլանությունը շքեղությունն ու բազմաֆիգուր լինելը։ Շատ հանրաճանաչ էին [[Աստվածաշունչ|աստվածաշնչյան]] թեմաները, սրահային դեկորացիաները և պաշտոնական [[դիմանկար]]ները։ Ակադեմիստների թեմատիկ աշխատանքները տարբերվում էին բարձր տեխնիկական հմտություններով։
-[[Պատկեր:1832. BRULLOV VSADNICA1.jpg|250px|մինի|[[Կարլ Բրյուլով]] 1832թ '''Ձիավարուհին''' [[Կտավ]], Յուղաներկ, 291,5x206սմ.<br />[[Տրետյակովյան պատկերասրահ]], [[Մոսկվա]], [[Ռուսաստան]]]]
+[[Պատկեր:1832. BRULLOV VSADNICA1.jpg|250px|մինի|[[Կարլ Բրյուլով]] 1832 թ '''Ձիավարուհին''' [[Կտավ]], Յուղաներկ, 291,5x206սմ.<br />[[Տրետյակովյան պատկերասրահ]], [[Մոսկվա]], [[Ռուսաստան]]]]
 [[Կառլ Բրյուլով]]ը, պահպանելով ակադեմիզմի կանոնները [[Կոմպոզիցիա (մշակույթ)|կոմպոզիցիայում]] և [[Գեղանկարչություն|գեղանկարչության]] տեխնիկայում, ընդլայնեց իր ստեղծագործությունների թեմատիկ վարիացիաները ուսումնական կանոններից դուրս։ Իր զարգացման ընթացքում, XIX դարի երկրորդ կեսին, ռուսական ակադեմիական գեղանկարչությունը ներառեց իր մեջ ռոմանտիկ և ռեալիստական ավանդույթների էլեմենտներ։ Ակադեմիզմն ինչպես մեթոդ ներկա է «Առաջադեմների» ընկերության անդամների մեծամասնության ստեղծագործություններում։ Հետագայում ռուսական ակադեմիական գեղանկարչության համար հատկանշական դարձան պատմականությունը, ավանդույթայնությունը և իրատեսությունը։