«Սարահարթ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ հստակեցնում եմ աղբյուրը oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 6. | Տող 6. | ||
Սարահարթերին բնորոշ է լեռնային կլիման՝ զով ամառներով և ցուրտ ձմեռներով, հողերը հիմնականում բարեբեր են։ [[Գետ]]երի և [[լճեր]]ի հարևանությամբ գտնվող սարահարթերը դարձել են [[Երկրագործություն|երկրագործության]] և [[անասնապահություն|անասնապահության]] կենտրոններ։ |
Սարահարթերին բնորոշ է լեռնային կլիման՝ զով ամառներով և ցուրտ ձմեռներով, հողերը հիմնականում բարեբեր են։ [[Գետ]]երի և [[լճեր]]ի հարևանությամբ գտնվող սարահարթերը դարձել են [[Երկրագործություն|երկրագործության]] և [[անասնապահություն|անասնապահության]] կենտրոններ։ |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ|հատոր=10|էջ=211}} |
||
[[Կատեգորիա:Աշխարհագրություն]] |
[[Կատեգորիա:Աշխարհագրություն]] |
17:12, 9 Ապրիլի 2016-ի տարբերակ
Սարահարթ, հարթավայրի տեսակ։ Հարթավայրերը, ինչպես հայտնի է, բաժանվում են 4 խմբի՝
- Ցածրավայր կամ իջվածք, ծովի մակերևույթից ցածր հարթավայրեր (Մերձկասպյան ցածրավայր, Կումա-Մանիչի իջվածք և այլն, Հայկական լեռնաշխարհում՝ Մուղանի դաշտ)
- Դաշտավայր, 0-200 մետր բարձրություններում գտնվող հարթավայրեր (Ամազոնի դաշտավայր, Միսսիսիպիի դաշտավայր և այլն, Հայկական լեռնաշխարհում՝ Կուր-Արաքսյան դաշտավայր)
- Բարձրավայր, 200-500 մետր բարձրություններում գտնվող հարթավայրեր (Անատոլիական կամ Փոքրասիական բարձրավայր, Ահագարի բարձրավայր և այլն, Հայկական լեռնաշխարհում՝ Նախիջևանի դաշտ)
- Սարահարթ, ծովի մակերևույթից 500 մետրից բարձր հարթավայրեր (Արևմտա-Սիբիրական սարահարթ, Տիբեթի բարձրավանդակ և այլն, Հայկական լեռնաշխարհում՝ Արարատյան դաշտ)
Սարահարթերին բնորոշ է լեռնային կլիման՝ զով ամառներով և ցուրտ ձմեռներով, հողերը հիմնականում բարեբեր են։ Գետերի և լճերի հարևանությամբ գտնվող սարահարթերը դարձել են երկրագործության և անասնապահության կենտրոններ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 211)։ |