«Ռուստամ Ռազա»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: es:Rustam Raza |
|||
Տող 4. | Տող 4. | ||
== Կյանքը == |
== Կյանքը == |
||
Ծնվել է 1780 թվականին [[Թիֆլիս]]ում։ 13 տարեկանում գերել են թաթարները, վաճառել ստրկության, ընկել է [[Եգիպտոս]] և դարձել [[մամլուք]]։ [[Կահիրե]]ում ծառայել է շեյխ Ալ Բաքրիի մոտ, որը Ռուստամին նվիրել է Նապոլեոնին։ Փարիզում եղել է Նապոլեոնի անձնական պահապանը, ուղեկցել նրան բոլոր արշավանքների ժամանակ։ 16 տարի նվիրվածությամբ ծառայել Նապոլեոնին և վայելել նրա վստահությունը։ Նապոլեոնի [[Էլբա կղզի]] աքսորվելուց հետո հեռացել է [[Ֆրանսիա]]յից, անցել է [[Թեհրան]], որտեղից էլ՝ Թիֆլիս։ Այստեղ արժանացել է [[Կովկաս]]ի կառավարչապետ Ա. Երմոլովը։ Մասնակցել է [[1826]]-[[1828]] ռուս-պարսկական պատերազմին, եղել է հեծյալ ջոկատի հրամանատար։ Արցախի ազատագրումից հետո բնակվել է [[Շուշի]]ում։ [[1840]] թվականին վերադարձել Ֆրանսիա, մասնակցել է Նապոլեոնի աճյունը [[Սուրբ Հեղինե]]ից [[Փարիզ]] տեղափոխելուն։ Այնուհետև ընտանիքի հետ բնակվել է [[Դուրդան]]ում, որտեղ և գրել է «Նապոլեոն I-ի մամլուք Ռուստամի հուշերը» (1866), որն օգտագործել են Նապոլեոնի կենսագիրները։<ref>[http://militera.lib.ru/memo/french/raza_r/index.html «Моя жизнь рядом с Наполеоном: Воспоминания мамлюка Рустама Раза, армянина»] / ֆրանսերենից Գրիգոր Ջանիկյանի և Իրինա Քարումյանի թարգմանությամբ Երևան, Նաիրի հրատարակչություն, 1997 {{ref-ru}}</ref> |
Ծնվել է 1780 թվականին [[Թիֆլիս]]ում։ 13 տարեկանում գերել են թաթարները, վաճառել ստրկության, ընկել է [[Եգիպտոս]] և դարձել [[մամլուք]]։ [[Կահիրե]]ում ծառայել է շեյխ Ալ Բաքրիի մոտ, որը Ռուստամին նվիրել է Նապոլեոնին։ Փարիզում եղել է Նապոլեոնի անձնական պահապանը, ուղեկցել նրան բոլոր արշավանքների ժամանակ։ 16 տարի նվիրվածությամբ ծառայել Նապոլեոնին և վայելել նրա վստահությունը։ Նապոլեոնի [[Էլբա կղզի]] աքսորվելուց հետո հեռացել է [[Ֆրանսիա]]յից, անցել է [[Թեհրան]], որտեղից էլ՝ Թիֆլիս։ Այստեղ արժանացել է [[Կովկաս]]ի կառավարչապետ Ա. Երմոլովը։ Մասնակցել է [[1826]]-[[1828]] ռուս-պարսկական պատերազմին, եղել է հեծյալ ջոկատի հրամանատար։ Արցախի ազատագրումից հետո բնակվել է [[Շուշի]]ում։ [[1840]] թվականին վերադարձել Ֆրանսիա, մասնակցել է Նապոլեոնի աճյունը [[Սուրբ Հեղինե]]ից [[Փարիզ]] տեղափոխելուն։ Այնուհետև ընտանիքի հետ բնակվել է [[Դուրդան]]ում, որտեղ և գրել է «Նապոլեոն I-ի մամլուք Ռուստամի հուշերը» (1866), որն օգտագործել են Նապոլեոնի կենսագիրները։<ref>[http://militera.lib.ru/memo/french/raza_r/index.html «Моя жизнь рядом с Наполеоном: Воспоминания мамлюка Рустама Раза, армянина»] / ֆրանսերենից Գրիգոր Ջանիկյանի և Իրինա Քարումյանի թարգմանությամբ Երևան, Նաիրի հրատարակչություն, 1997 {{ref-ru}}</ref> |
||
{{ |
{{Վիքիպահեստ կատեգորիա|Roustam Raza|Ռուստամ Ռազա}} |
||
== Հղումներ == |
== Հղումներ == |
||
{{Ծանցանկ}} |
{{Ծանցանկ}} |
15:57, 23 Նոյեմբերի 2010-ի տարբերակ
Ռուստամ կամ Ռուստամ Ռազա (իսկական անունը՝ Ռոստոմ Հովնանի Խաչատուրյան) (1780 - դեկտեմբերի 7, 1845) - Ֆրանսիայի կայսր Նապոլեոն Բոնապարտի թիկնապահը։ Ազգությամբ հայ է:
Կյանքը
Ծնվել է 1780 թվականին Թիֆլիսում։ 13 տարեկանում գերել են թաթարները, վաճառել ստրկության, ընկել է Եգիպտոս և դարձել մամլուք։ Կահիրեում ծառայել է շեյխ Ալ Բաքրիի մոտ, որը Ռուստամին նվիրել է Նապոլեոնին։ Փարիզում եղել է Նապոլեոնի անձնական պահապանը, ուղեկցել նրան բոլոր արշավանքների ժամանակ։ 16 տարի նվիրվածությամբ ծառայել Նապոլեոնին և վայելել նրա վստահությունը։ Նապոլեոնի Էլբա կղզի աքսորվելուց հետո հեռացել է Ֆրանսիայից, անցել է Թեհրան, որտեղից էլ՝ Թիֆլիս։ Այստեղ արժանացել է Կովկասի կառավարչապետ Ա. Երմոլովը։ Մասնակցել է 1826-1828 ռուս-պարսկական պատերազմին, եղել է հեծյալ ջոկատի հրամանատար։ Արցախի ազատագրումից հետո բնակվել է Շուշիում։ 1840 թվականին վերադարձել Ֆրանսիա, մասնակցել է Նապոլեոնի աճյունը Սուրբ Հեղինեից Փարիզ տեղափոխելուն։ Այնուհետև ընտանիքի հետ բնակվել է Դուրդանում, որտեղ և գրել է «Նապոլեոն I-ի մամլուք Ռուստամի հուշերը» (1866), որն օգտագործել են Նապոլեոնի կենսագիրները։[1]
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Ռուստամ Ռազա կատեգորիայում։ |
Հղումներ
- ↑ «Моя жизнь рядом с Наполеоном: Воспоминания мамлюка Рустама Раза, армянина» / ֆրանսերենից Գրիգոր Ջանիկյանի և Իրինա Քարումյանի թարգմանությամբ Երևան, Նաիրի հրատարակչություն, 1997 (ռուս.)
Գրականություն
- Souvenirs de Roustam, mamelouck de Napoléon Ier. Introduction et notes de Paul Cottin, Préface de Frédéric Masson. Paris: Paul Ollendorff, 1911
- Roustam, mameluck de Napoléon. D’après des mémoires et de nombreux documents inédits tirés des Archives Nationales et des Archives du ministère de la Guerre. [Ed.Hector Fleischmann]. — Paris: Albert Méricant, 1910. — 384 pp.
- Roustam mameluck de Napoléon, par Hector Fleischmann, Ed. Albert Méricant (1911)
- Considérations sur l’iconographie du mamelouk Roustam, par Charles Otto Zieseniss, Bulletin de la Société de l’Histoire de l’Art français (1988) ;
- Roustam et son empereur, de l’Egypte à Dourdan, par Bruno Durand et Philippe Legendre Kvater, Ed. Société Historique de Dourdan (2005).
- Погосян В.А. Армяне – сподвижники Наполеона: история и мифы. Ереван, Издательство "Эдит Принт", 2009. (ռուս.)