82 200
edits
չ |
չ |
||
[[Պատկեր:Anatolia 1097.svg|thumb|340px|right|Փոքր Ասիան 1097 թվականին]]
'''Դանեշմանդի ամիրայություն''', թուրքմենական տոհմ արևելյան Անատոլիայում, ստեղծված [[1071]] թվականին [[Դանեշմանդ Ղազի]]ի կողմից [[Մանազկերտի ճակատամարտ]]ում տարած հաղթանակից հետո և կազմալուծված [[սելջուկներ]]ի կողմից [[1176]] թվականին։ 1134 թվականին [[Բաղդադ]]ի
==Պատմություն==
Տոհմի հիմնադիրի մասին կան սակավաթիվ հավաստի տեղեկություններ։ Ըստ որոշ ժամանակակից ([[Ռիչարդ Հովհաննիսյան]]<ref>Richard G. Hovannisian «The Armenian People from Ancient to Modern Times» Vol. 1. Chapter 10 [http://rbedrosian.com/asmp1.htm Armenia during the Seljuk and Mongol Periods] by Robert Bedrosian</ref>) և միջնադրյան ([[Վարդան Պատմիչ]], [[Մաթևոս Ուռհայեցի]]<ref>{{
Ի սկզբանե Դանեշմանդների տերությունը տարածվում էր մեծամասամբ Հյուսիսային Անատոլիայում՝ [[Եվդոկիա|Թոքհատ]], [[Ամասիա (քաղաք)|Ամասիա]] և [[Սեբաստիա]] քաղաքների շուրջ։ [[Դանեշմանդ Ղազի]]ի որդին՝ Գյումուշթեքին Ղազին միջամտեց Ռումի և
Ի սկզբանե [[Սեբաստիա]]յի շրջակայքում ամփոփված՝ Դանեշմանդները հետագայում նվաճեցին Թոքհաթի շրջակայքը, [[Ալբիստանի գավառակ]]ը, Նեոկեսարիան, արևմուտքում՝ [[Անկարա]]ն և Կայսերին, հարավում՝ [[Մալաթիա]]ն։
1130 թվականին [[Անտիոքի դքսություն|Անտիոքի դուքս]] Բոհեմունդ II-ը փորձեց օգնել [[Կիլիկյան Հայաստան]]ին, սակայն Դանեշմանդ Ղսզիի որդին Գյումուշթեքինը ճակատամարտում սպանեց և պարտության մատնեց նրան։ Գյումուշթեքինը մահացավ 1134 թվականին, իսկ նրա որդին Մուհամմեդը զրկված էր իր հոր և պապի ռազմական ոգուց։ Նա մահացավ 1142 թվակնին։ Վերջինիս մահից հետո Դանեշմանդների ամիրայությունը բաժենվեց երկու մասի՝ ավագ որդի Յաղի-բասանը զբաղեցրեց [[Սեբաստիա]]ն, վերջինս պահպանեց [[մելիք]] տիտղոսը, իսկ Այն ադ-Դինը՝ [[Մալաթիա]]ն։
[[Կատեգորիա:Արքայական ընտանիքներ]]
|
edits