«Արամեական գիր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Արամյան լեզվական միջավայրում շարունակում էին գոյատևել նաև պաշտամունքներ, այսպիսով. մինչև հիմա գոյություն ունեցող կրոնական աղանդ [[Մանդեյներ]]ի (ժամանակակից Իրան և Իրաք, մի քաի սոտ մանդեյներ ապրում են նաև ԱՄՆ-ում և Ավստրալիայում) մոտ պահպանվել են սուրբ գրքեր` գրված արամերեն լեզվի մանդեյերեն բարբառով:բարբառով։ Այդ բարբառը օգտագործում են նաև որպես ժամերգության լեզու, իսկ նրա ավելի ժամանակակից ձևը, ըստ որոշ տվյալենրի, ամենօրյա հաղորդակցման մեջ Իրանում գործածում են մոտ հազար մարդ, մնացած իրանյան մանդեյները խոսում են Ֆարսերեն ({{lang-ru|}}фарси), իսկ իրաքյանները` արաբերեն:արաբերեն։

7-րդ դարում արաբական զավթումներից և խալիֆայության ստեղծումից հետո սիրիա-արամեական բարբառները դուրս մղվեցին արաբերենով:արաբերենով։ Այդ գործընթացը, երկար էր և հիմնականում ավարտվեց միայն 15-րդ դարին մոտ:մոտ։ Ներկայում Արամերեն լեզվի հետնորդներ, բացի ասորական և մանդեյական բարբառներից, համարվում են Սիրիայի մի քանի գյուղերի (տես [[Մաալուլա]], [[Սայդնայա]], որտեղ ապրում են մի քանի հազար մարդ, որոնց մեծամասնությունը քրիստոնյա է) խոսակցակն ձևեր:ձևեր։

Սիրիա-արամեական գրականությունը բավականին լայնածավալ է և ունի մեծ պատմական նշանակություն:նշանակություն։ Միջնադարյան իսլամական մտքի փայլուն դարաշրջանը իր ժամանակներում հնարավոր դարձավ հատկապես հին հույն փիլիսոփաների, հիմնականում [[Արիստոտել]]ի, սկզբում արամեերեն, իսկ այնուհետև նրանից արաբերենի թարգմանության աշխատանքների շնորհիվ:շնորհիվ։