«Ռոբերտ Բյոռնս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 36. Տող 36.
| վեբկայք = <!-- {{url|}} -->
| վեբկայք = <!-- {{url|}} -->
}}
}}

'''Բյոռնս Ռոբերտ''' շոտլանդացի [[բանաստեղծ]]։ Ձեռագիր վիճակում տարածված «Երկու հովիվ» ([[1784]]) և «Սուտ ճգնավոր Վիլլիի աղոթքը» ([[1785]]) երգիծական գործերում անողոք ծաղրի է ենթարկել եկեղեցու սպասավոր֊ ներին՝ վաստակելով ազատախոհ բանաստեղծի համբավ։ Բյոռնս ճանաչում է բերել «Բանաստեղծություններ՝ գրված առավելապես շոտլանդական բարբառով» ([[1786]]) անդրանիկ [[գիրք]]ը։ Առաջին գրքի հաջողությունից հետո Բյոռնսը տեղափոխվել է [[Էդինբուրգ]], հետագայում՝ Դամֆրիս կոմսություն, որտեղ ձեռնամուխ է եղել շոտլանդական ժողովրդական երաժշտական-երգային ստեղծագործությունների հավաքման ու հրատարակման գործին։ Բանահյուսության և շոտլանդական հին գրականության հիմքի վրա Բյոռնսը ստեղծել է ժամանակի ոգին արտահայտող ինքնատիպ պոեզիա։ Նրա երկերում իրենց արձագանքն են գտել ֆրանսիական մեծ հեղափոխությունը («Ազատության ծառը», «Բրյուսը շոտլանդացիներին») և հեղափոխական շարժման վերելքը [[Շոտլանդիա]]յում ու [[Անգլիա]]յում։ Իր ստեղծագործություններում Բյոռնսը ժողովրդին կոչ է արել պայքարել հանուն ազատության և երջանկության, հաստատել է մարդու արժանապատվությունը, որը վեր է դասել հարստությունից ու ամեն տեսակ տիտղոսներից, փառաբանել է աշխատանքը, անձնազոհ սերը, բարեկամության զգացմունքը, սարկազմով արտահայտվել իշխողների դեմ։ Բյոռնսի ստեղծագործություններին հատուկ են արտահայտչամիջոցների պարզությունը, անկեղծ հուզականությունը և ներքին դրամատիզմը, որը երևան է եկել նաև առանձին երկերի կոմպոզիցիայում («Ուրախ աղքատները», «Ֆինդլեյ», «Երկու շուն» և այլն)։ Նրա շատ բանաստեղծություններ վերածվել են երգի և [[Շոտլանդիա]]յում երգվում են ամենուր։ Բյոռնսի ծնընդյան օրը [[Շոտլանդիա]]յում նշվում է որպես ժողովրդական տոն։ [[Կառլ Մարքս]]ը, Պ․ Լաֆարգի վկայությամբ, սիրում էր Բյոռնսի երգիծական և քնարական գործերը։
'''Բյոռնս Ռոբերտ''' շոտլանդացի [[բանաստեղծ]]։ Ձեռագիր վիճակում տարածված «Երկու հովիվ» ([[1784]]) և «Սուտ ճգնավոր Վիլլիի աղոթքը» ([[1785]]) երգիծական գործերում անողոք ծաղրի է ենթարկել եկեղեցու սպասավոր֊ ներին՝ վաստակելով ազատախոհ բանաստեղծի համբավ։ Բյոռնս ճանաչում է բերել «Բանաստեղծություններ՝ գրված առավելապես շոտլանդական բարբառով» ([[1786]]) անդրանիկ [[գիրք]]ը։ Առաջին գրքի հաջողությունից հետո Բյոռնսը տեղափոխվել է [[Էդինբուրգ]], հետագայում՝ Դամֆրիս կոմսություն, որտեղ ձեռնամուխ է եղել շոտլանդական ժողովրդական երաժշտական-երգային ստեղծագործությունների հավաքման ու հրատարակման գործին։ Բանահյուսության և շոտլանդական հին գրականության հիմքի վրա Բյոռնսը ստեղծել է ժամանակի ոգին արտահայտող ինքնատիպ պոեզիա։ Նրա երկերում իրենց արձագանքն են գտել ֆրանսիական մեծ հեղափոխությունը («Ազատության ծառը», «Բրյուսը շոտլանդացիներին») և հեղափոխական շարժման վերելքը [[Շոտլանդիա]]յում ու [[Անգլիա]]յում։ Իր ստեղծագործություններում Բյոռնսը ժողովրդին կոչ է արել պայքարել հանուն ազատության և երջանկության, հաստատել է մարդու արժանապատվությունը, որը վեր է դասել հարստությունից ու ամեն տեսակ տիտղոսներից, փառաբանել է աշխատանքը, անձնազոհ սերը, բարեկամության զգացմունքը, սարկազմով արտահայտվել իշխողների դեմ։ Բյոռնսի ստեղծագործություններին հատուկ են արտահայտչամիջոցների պարզությունը, անկեղծ հուզականությունը և ներքին դրամատիզմը, որը երևան է եկել նաև առանձին երկերի կոմպոզիցիայում («Ուրախ աղքատները», «Ֆինդլեյ», «Երկու շուն» և այլն)։ Նրա շատ բանաստեղծություններ վերածվել են երգի և [[Շոտլանդիա]]յում երգվում են ամենուր։ Բյոռնսի ծնընդյան օրը [[Շոտլանդիա]]յում նշվում է որպես ժողովրդական տոն։ [[Կառլ Մարքս]]ը, Պ․ Լաֆարգի վկայությամբ, սիրում էր Բյոռնսի երգիծական և քնարական գործերը։


Տող 46. Տող 45.


{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}
{{DEFAULTSORT:Բյոռնս, Ռոբերտ}}
[[Կատեգորիա:բանաստեղծներ]]
[[Կատեգորիա:բանաստեղծներ]]

11:09, 5 Նոյեմբերի 2015-ի տարբերակ

Ռոբերտ Բյոռնս
Ծնվել էՀունվար 25, 1759 թվական
Վախճանի վայրՄիացյալ Թագավորություն

Բյոռնս Ռոբերտ շոտլանդացի բանաստեղծ։ Ձեռագիր վիճակում տարածված «Երկու հովիվ» (1784) և «Սուտ ճգնավոր Վիլլիի աղոթքը» (1785) երգիծական գործերում անողոք ծաղրի է ենթարկել եկեղեցու սպասավոր֊ ներին՝ վաստակելով ազատախոհ բանաստեղծի համբավ։ Բյոռնս ճանաչում է բերել «Բանաստեղծություններ՝ գրված առավելապես շոտլանդական բարբառով» (1786) անդրանիկ գիրքը։ Առաջին գրքի հաջողությունից հետո Բյոռնսը տեղափոխվել է Էդինբուրգ, հետագայում՝ Դամֆրիս կոմսություն, որտեղ ձեռնամուխ է եղել շոտլանդական ժողովրդական երաժշտական-երգային ստեղծագործությունների հավաքման ու հրատարակման գործին։ Բանահյուսության և շոտլանդական հին գրականության հիմքի վրա Բյոռնսը ստեղծել է ժամանակի ոգին արտահայտող ինքնատիպ պոեզիա։ Նրա երկերում իրենց արձագանքն են գտել ֆրանսիական մեծ հեղափոխությունը («Ազատության ծառը», «Բրյուսը շոտլանդացիներին») և հեղափոխական շարժման վերելքը Շոտլանդիայում ու Անգլիայում։ Իր ստեղծագործություններում Բյոռնսը ժողովրդին կոչ է արել պայքարել հանուն ազատության և երջանկության, հաստատել է մարդու արժանապատվությունը, որը վեր է դասել հարստությունից ու ամեն տեսակ տիտղոսներից, փառաբանել է աշխատանքը, անձնազոհ սերը, բարեկամության զգացմունքը, սարկազմով արտահայտվել իշխողների դեմ։ Բյոռնսի ստեղծագործություններին հատուկ են արտահայտչամիջոցների պարզությունը, անկեղծ հուզականությունը և ներքին դրամատիզմը, որը երևան է եկել նաև առանձին երկերի կոմպոզիցիայում («Ուրախ աղքատները», «Ֆինդլեյ», «Երկու շուն» և այլն)։ Նրա շատ բանաստեղծություններ վերածվել են երգի և Շոտլանդիայում երգվում են ամենուր։ Բյոռնսի ծնընդյան օրը Շոտլանդիայում նշվում է որպես ժողովրդական տոն։ Կառլ Մարքսը, Պ․ Լաֆարգի վկայությամբ, սիրում էր Բյոռնսի երգիծական և քնարական գործերը։

Արտաքին հղումներ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։