«Միխեիլ Ծերեթելի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 2. Տող 2.
| բնագիր անուն ={{lang-ka|მიხეილ წერეთელი}}
| բնագիր անուն ={{lang-ka|მიხეილ წერეთელი}}
}}
}}
'''Միխեիլ Գեորգիի Ծերեթելի''' ({{lang-ka|მიხეილ წერეთელი}}, {{lang-de|Michael von Zereteli}}, [[23 դեկտեմբերի]], [[1878]], գյուղ [[Ցխրուկվեթի]] [[2 մարտի]], [[1965]], [[Մյունխեն]]), վրացի իշխան, պատմաբան, բանասեր, սոցիոլոգ, հրապարակախոս ու դիվանագետ:
'''Միխեիլ Գեորգիի Ծերեթելի''' ({{lang-ka|მიხეილ წერეთელი}}, {{lang-de|Michael von Zereteli}}, [[23 դեկտեմբերի]], [[1878]], գյուղ [[Ցխրուկվեթի]] - [[2 մարտի]], [[1965]], [[Մյունխեն]]), վրացի իշխան, պատմաբան, բանասեր, սոցիոլոգ, հրապարակախոս ու դիվանագետ:


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
Միխեիլ Ծերեթելին ծնվել է 1878 թվականին Ցխրուկվեթի գյուղում: 1911 թվականին ավարտել է Հեյդելբերգի համալսարանը: 1913 թվականին պաշտպանել է դիսերտացիա: [[1914]][[1918]] թվականներին դասավանդել է Հեյդելբերգի համալսարանում: Դրա հետ միաժամանակ [[1914]][[1917]] թվականներին եղել է Վրաստանի անկախության կոմիտեի առաջնորդներից մեկը: Գաղտնի այցելել է Վրաստան՝ բանակցություններ վարելու վրացի մենշևիկների առաջնորդ Նոյ Ժորդանիայի հետ:
Միխեիլ Ծերեթելին ծնվել է 1878 թվականին Ցխրուկվեթի գյուղում: 1911 թվականին ավարտել է Հեյդելբերգի համալսարանը: 1913 թվականին պաշտպանել է դիսերտացիա: [[1914]]-[[1918]] թվականներին դասավանդել է Հեյդելբերգի համալսարանում: Դրա հետ միաժամանակ [[1914]]-[[1917]] թվականներին եղել է Վրաստանի անկախության կոմիտեի առաջնորդներից մեկը: Գաղտնի այցելել է Վրաստան՝ բանակցություններ վարելու վրացի մենշևիկների առաջնորդ Նոյ Ժորդանիայի հետ:


[[1918 թվական]]ին Վրաստանի անկախության հռչակումից հետո եղել է [[Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն|Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության]] դեսպանը [[Շվեդիա]]յում ու [[Նորվեգիա]]յում, իսկ [[1919 թվական]]ին վերադարձել է Վրաստան՝ աշխատելու որպես [[Թբիլիսիի պետական համալսարան|Թբիլիսիի համալսարանի]] պրոֆեսոր:
[[1918 թվական]]ին Վրաստանի անկախության հռչակումից հետո եղել է [[Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն|Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության]] դեսպանը [[Շվեդիա]]յում ու [[Նորվեգիա]]յում, իսկ [[1919 թվական]]ին վերադարձել է Վրաստան՝ աշխատելու որպես [[Թբիլիսիի պետական համալսարան|Թբիլիսիի համալսարանի]] պրոֆեսոր:


Խորհրդային զորքերի կողմից Վրաստանի գրավումից հետո՝ [[1921 թվական]]ի մարտին նորից արտագաղթել է: [[1921]][[1933]] թվականներին եղել է [[Բրյուսելի համալսարան]]ի, իսկ [[1933]][[1945]] թվականներին՝ [[Հումբոլդտի համալսարան]]ի պրոֆեսոր: [[1945 թվական]]ից ապրել ու աշխատել է Մյունխենում:
Խորհրդային զորքերի կողմից Վրաստանի գրավումից հետո՝ [[1921 թվական]]ի մարտին նորից արտագաղթել է: [[1921]]-[[1933]] թվականներին եղել է [[Բրյուսելի համալսարան]]ի, իսկ [[1933]]-[[1945]] թվականներին՝ [[Հումբոլդտի համալսարան]]ի պրոֆեսոր: [[1945 թվական]]ից ապրել ու աշխատել է Մյունխենում:


Արտասահմանում ապրելու տարիներին եղել է Եվրոպայում վրացի քաղաքական վտարանդիների կազմակերպության՝ Վրացական ազգային կոմիտեի անդամ: [[1925]][[1954]] թվականներին եղել է «Տետրի Գիորգի» («Սպիտակ Գիորգի») վրացական հայրենասիրական քաղաքական կազմակերպության առաջնորդներից մեկը:
Արտասահմանում ապրելու տարիներին եղել է [[Եվրոպա]]յում վրացի քաղաքական վտարանդիների կազմակերպության՝ Վրացական ազգային կոմիտեի անդամ: [[1925]]-[[1954]] թվականներին եղել է «Տետրի Գիորգի» («Սպիտակ Գիորգի») վրացական հայրենասիրական քաղաքական կազմակերպության առաջնորդներից մեկը:


== Գիտական գործունեություն ==
== Գիտական գործունեություն ==
Միխեիլ Ծերեթելիի գիտական աշխատությունները նվիրված են Վրաստանի ու Կովկասի պատմությանը: Նա մասնավորապես հրատարակել է [[Շումերերեն|շումերերեն]]ի ու [[Վրացերեն|վրացերեն]]ի համեմատական վերլուծությունը (մենագրություն «Շումերերեն ու վրացերեն», [[Թիֆլիս]], [[1912]], վրացերեն, անգլերեն թարգմանությունը՝ Լոնդոնի «Journal of the Royal Asiatic Society» ամսագրում, համ. 45-48, [[1913]][[1916]]), մենագրություն «Խեթերի երկիրը, նրա ժողովուրդները, լեզուները, պատմությունն ու մշակույթը» ([[Ստամբուլ]], [[1924]], վրացերեն), տպագրել է «Վրաստանն ու համաշխարհային պատերազմը» ({{lang-de|Georgien und der Weltkrieg}}, [[Ցյուրիխ]] (այլ տվյալներով՝ [[Պոտսդամ]]), [[1915]]) և «Կովկասի ռասսայական ու մշակութային խնդիրները» ({{lang-de|Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus}}, [[Բեռլին]], [[1916]], Գերմանա-վրացական միության հրատարակություն) գրքերը: [[1955 թվական]]ին Ծերեթելին հրատարակել է [[Շոթա Ռուսթավելի|Շոթա Ռուսթավելու]] «[[Ընձենավորը]]» պոեմի գերմաներեն թարգմանությունը ''(Der Ritter im Pantherfell. München, 1955)'':
Միխեիլ Ծերեթելիի գիտական աշխատությունները նվիրված են Վրաստանի ու Կովկասի պատմությանը: Նա մասնավորապես հրատարակել է [[Շումերերեն|շումերերեն]]ի ու [[Վրացերեն|վրացերեն]]ի համեմատական վերլուծությունը (մենագրություն «Շումերերեն ու վրացերեն», [[Թիֆլիս]], [[1912]], վրացերեն, անգլերեն թարգմանությունը՝ Լոնդոնի «Journal of the Royal Asiatic Society» ամսագրում, համ. 45-48, [[1913]]-[[1916]]), մենագրություն «Խեթերի երկիրը, նրա ժողովուրդները, լեզուները, պատմությունն ու մշակույթը» ([[Ստամբուլ]], [[1924]], վրացերեն), տպագրել է «Վրաստանն ու համաշխարհային պատերազմը» ({{lang-de|Georgien und der Weltkrieg}}, [[Ցյուրիխ]] (այլ տվյալներով՝ [[Պոտսդամ]]), [[1915]]) և «Կովկասի ռասսայական ու մշակութային խնդիրները» ({{lang-de|Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus}}, [[Բեռլին]], [[1916]], Գերմանա-վրացական միության հրատարակություն) գրքերը: [[1955 թվական]]ին Ծերեթելին հրատարակել է [[Շոթա Ռուսթավելի|Շոթա Ռուսթավելու]] «[[Ընձենավորը]]» պոեմի գերմաներեն թարգմանությունը ''(Der Ritter im Pantherfell. München, 1955)'':


== Աշխատություններ ==
== Աշխատություններ ==
* Sumerian and Georgian: a study in comparative philology // JRAS, 1913—1916 № 45-48.
* Sumerian and Georgian: a study in comparative philology // JRAS, 1913-1916 - № 45-48.
* Georgien und der Weltkrieg. [Potsdam], [1915] ''(2-րդ հրատարակություն՝ Weimar: Kiepenheuer, 1916, անգլերեն՝ Georgia and the war. Zürich: Orient Publishing Company, 1916)''.
* Georgien und der Weltkrieg. [Potsdam], [1915] ''(2-րդ հրատարակություն՝ Weimar: Kiepenheuer, 1916, անգլերեն՝ Georgia and the war. Zürich: Orient Publishing Company, 1916)''.
* La Géorgie et la guerre actuelle. Zürich: Orient-Verl., 1915 ''(2-е издание Lausanne: Libraire Nouvelle, 1917)''.
* La Géorgie et la guerre actuelle. Zürich: Orient-Verl., 1915 ''(2-е издание - Lausanne: Libraire Nouvelle, 1917)''.
* Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus // Osteuropäische Zukunft, 1916 № 3-5. S. 38-40, 57-59, 75-78.
* Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus // Osteuropäische Zukunft, 1916 - № 3-5. S. 38-40, 57-59, 75-78.
* Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus. Berlin: Welt-Verlag, 1916.
* Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus. Berlin: Welt-Verlag, 1916.
* Les droits du peuple géorgien: rapport présenté au IIIe congrès de l’Union des Nationalités tenu à Lausanne au mois de juin 1916. Lausanne: Union des Nationalités, 1916.
* Les droits du peuple géorgien: rapport présenté au IIIe congrès de l’Union des Nationalités tenu à Lausanne au mois de juin 1916. Lausanne: Union des Nationalités, 1916.
Տող 27. Տող 27.
* Gilgamesiani. Babilonusi eposi. Istanbul, 1924.
* Gilgamesiani. Babilonusi eposi. Istanbul, 1924.
* Die neuen ḫaldischen Inschriften König Sardurs von Urarṭu (um 750 v. Chr.): Ein Beitrag zur Entzifferung des Ḫaldischen. Heidelberg: C. Winter, 1928.
* Die neuen ḫaldischen Inschriften König Sardurs von Urarṭu (um 750 v. Chr.): Ein Beitrag zur Entzifferung des Ḫaldischen. Heidelberg: C. Winter, 1928.
* Études Ourartéennes. Paris: Pr. Univ. de France, 1953—1959.
* Études Ourartéennes. Paris: Pr. Univ. de France, 1953-1959.
* Das Leben des Koenige Dawith (Dawith II. 1089—1125)// Bedi Kartlisa (Revue de Kartvelologie), 1957 № 2-3, pp. 45-73.
* Das Leben des Koenige Dawith (Dawith II. 1089-1125)// Bedi Kartlisa (Revue de Kartvelologie), 1957 - № 2-3, pp. 45-73.
* Das Sumerische und das Georgische // BK, 1959 № 32-33.
* Das Sumerische und das Georgische // BK, 1959 - № 32-33.


== Գրականություն ==
== Գրականություն ==
* Леван З. Урушадзе, К истории грузинской ратриотической политической организации «Тетри Гиорги».- Ж. «Амирани», XXI, Монреаль-Тбилиси, 2009, ст. 166—204 (վրացերեն),
* Леван З. Урушадзе, К истории грузинской ратриотической политической организации «Тетри Гиорги».- Ж. «Амирани», XXI, Монреаль-Тбилиси, 2009, ст. 166-204 (վրացերեն),
* Լևան Զ. Ուրուշաձե, Հոգու անմահություն (Միխակո Ծերեթելի), «Արտանուջի» հրատարակչույթուն, Թբիլիսի, 2012, 258 էջ (վրացերեն):
* Լևան Զ. Ուրուշաձե, Հոգու անմահություն (Միխակո Ծերեթելի), «Արտանուջի» հրատարակչույթուն, Թբիլիսի, 2012, 258 էջ (վրացերեն):
{{DEFAULTSORT:Ծերեթելի, Մեխեիլ}}
{{DEFAULTSORT:Ծերեթելի, Մեխեիլ}}

15:11, 13 Հոկտեմբերի 2015-ի տարբերակ

Միխեիլ Ծերեթելի
վրաց.՝ მიხეილ წერეთელი
Ծնվել էդեկտեմբերի 23, 1878(1878-12-23)
Ցխրուկվեթ, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էմարտի 2, 1965(1965-03-02) (86 տարեկան)
Մյունխեն, Բավարիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն
ԳերեզմանԼևիլի գերեզմանատուն
ՔաղաքացիությունՎրաստան
Մասնագիտությունդիվանագետ, հնագետ, պատմաբան, համալսարանի դասախոս և արևելագետ
Հաստատություն(ներ)HU Berlin և Թբիլիսիի պետական համալսարան
Ալմա մատերՀայդելբերգի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինվրացերեն[1]
Պարգևներ
ԿուսակցությունTetri Giorgi?
 Mikheil Tsereteli Վիքիպահեստում

Միխեիլ Գեորգիի Ծերեթելի (վրաց.՝ მიხეილ წერეთელი, գերմ.՝ Michael von Zereteli, 23 դեկտեմբերի, 1878, գյուղ Ցխրուկվեթի - 2 մարտի, 1965, Մյունխեն), վրացի իշխան, պատմաբան, բանասեր, սոցիոլոգ, հրապարակախոս ու դիվանագետ:

Կենսագրություն

Միխեիլ Ծերեթելին ծնվել է 1878 թվականին Ցխրուկվեթի գյուղում: 1911 թվականին ավարտել է Հեյդելբերգի համալսարանը: 1913 թվականին պաշտպանել է դիսերտացիա: 1914-1918 թվականներին դասավանդել է Հեյդելբերգի համալսարանում: Դրա հետ միաժամանակ 1914-1917 թվականներին եղել է Վրաստանի անկախության կոմիտեի առաջնորդներից մեկը: Գաղտնի այցելել է Վրաստան՝ բանակցություններ վարելու վրացի մենշևիկների առաջնորդ Նոյ Ժորդանիայի հետ:

1918 թվականին Վրաստանի անկախության հռչակումից հետո եղել է Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետության դեսպանը Շվեդիայում ու Նորվեգիայում, իսկ 1919 թվականին վերադարձել է Վրաստան՝ աշխատելու որպես Թբիլիսիի համալսարանի պրոֆեսոր:

Խորհրդային զորքերի կողմից Վրաստանի գրավումից հետո՝ 1921 թվականի մարտին նորից արտագաղթել է: 1921-1933 թվականներին եղել է Բրյուսելի համալսարանի, իսկ 1933-1945 թվականներին՝ Հումբոլդտի համալսարանի պրոֆեսոր: 1945 թվականից ապրել ու աշխատել է Մյունխենում:

Արտասահմանում ապրելու տարիներին եղել է Եվրոպայում վրացի քաղաքական վտարանդիների կազմակերպության՝ Վրացական ազգային կոմիտեի անդամ: 1925-1954 թվականներին եղել է «Տետրի Գիորգի» («Սպիտակ Գիորգի») վրացական հայրենասիրական քաղաքական կազմակերպության առաջնորդներից մեկը:

Գիտական գործունեություն

Միխեիլ Ծերեթելիի գիտական աշխատությունները նվիրված են Վրաստանի ու Կովկասի պատմությանը: Նա մասնավորապես հրատարակել է շումերերենի ու վրացերենի համեմատական վերլուծությունը (մենագրություն «Շումերերեն ու վրացերեն», Թիֆլիս, 1912, վրացերեն, անգլերեն թարգմանությունը՝ Լոնդոնի «Journal of the Royal Asiatic Society» ամսագրում, համ. 45-48, 1913-1916), մենագրություն «Խեթերի երկիրը, նրա ժողովուրդները, լեզուները, պատմությունն ու մշակույթը» (Ստամբուլ, 1924, վրացերեն), տպագրել է «Վրաստանն ու համաշխարհային պատերազմը» (գերմ.՝ Georgien und der Weltkrieg, Ցյուրիխ (այլ տվյալներով՝ Պոտսդամ), 1915) և «Կովկասի ռասսայական ու մշակութային խնդիրները» (գերմ.՝ Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus, Բեռլին, 1916, Գերմանա-վրացական միության հրատարակություն) գրքերը: 1955 թվականին Ծերեթելին հրատարակել է Շոթա Ռուսթավելու «Ընձենավորը» պոեմի գերմաներեն թարգմանությունը (Der Ritter im Pantherfell. München, 1955):

Աշխատություններ

  • Sumerian and Georgian: a study in comparative philology // JRAS, 1913-1916 - № 45-48.
  • Georgien und der Weltkrieg. [Potsdam], [1915] (2-րդ հրատարակություն՝ Weimar: Kiepenheuer, 1916, անգլերեն՝ Georgia and the war. Zürich: Orient Publishing Company, 1916).
  • La Géorgie et la guerre actuelle. Zürich: Orient-Verl., 1915 (2-е издание - Lausanne: Libraire Nouvelle, 1917).
  • Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus // Osteuropäische Zukunft, 1916 - № 3-5. S. 38-40, 57-59, 75-78.
  • Rassen- und Kulturprobleme des Kaukasus. Berlin: Welt-Verlag, 1916.
  • Les droits du peuple géorgien: rapport présenté au IIIe congrès de l’Union des Nationalités tenu à Lausanne au mois de juin 1916. Lausanne: Union des Nationalités, 1916.
  • Die Befreiung Polens und das Nationalitätenprinzip bei den Zentralmächten und bei der Entente. Bern: F. Wyss, 1917.
  • Die Rechte Georgiens. Berlin: Der neue Orient, 1917.
  • Gilgamesiani. Babilonusi eposi. Istanbul, 1924.
  • Die neuen ḫaldischen Inschriften König Sardurs von Urarṭu (um 750 v. Chr.): Ein Beitrag zur Entzifferung des Ḫaldischen. Heidelberg: C. Winter, 1928.
  • Études Ourartéennes. Paris: Pr. Univ. de France, 1953-1959.
  • Das Leben des Koenige Dawith (Dawith II. 1089-1125)// Bedi Kartlisa (Revue de Kartvelologie), 1957 - № 2-3, pp. 45-73.
  • Das Sumerische und das Georgische // BK, 1959 - № 32-33.

Գրականություն

  • Леван З. Урушадзе, К истории грузинской ратриотической политической организации «Тетри Гиорги».- Ж. «Амирани», XXI, Монреаль-Тбилиси, 2009, ст. 166-204 (վրացերեն),
  • Լևան Զ. Ուրուշաձե, Հոգու անմահություն (Միխակո Ծերեթելի), «Արտանուջի» հրատարակչույթուն, Թբիլիսի, 2012, 258 էջ (վրացերեն):
  1. Identifiants et Référentiels (ֆր.)ABES, 2011.
  2. http://www.nplg.gov.ge/wikidict/index.php/%E1%83%AC%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%94%E1%83%97%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%98_%E1%83%9B%E1%83%98%E1%83%AE%E1%83%94%E1%83%98%E1%83%9A_(%E1%83%9B%E1%83%98%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%99%E1%83%9D)