«Լյուդովիկոս XII (Ֆրանսիայի թագավոր)»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 26. | Տող 26. | ||
Լյուդովիկոսի վարած արտաքին քաղաքականությունը բերեց մի շարք անհաջող պատերազմների: Լինելով [[Վալենտինա Վիսկոնտի (դքսուհի Օրլեանսկի)|Վալենտինա Վիսկոնտի]] թոռը, նա պահանջներ ներկայացրեց [[Միլանի դքսություն|Միլանի դքսությանը]]: [[Կարլ VIII]] օրինակին հետևելով, մտածում էր [[Նեապոլիտանական թագավորություն|Նեապոլիտանական թագավորությունը]] գրավելու մասին: Նրա կողմից էին պապը, ֆրանսիական պալատակները, [[Հենրի VII (Անգլիա)|Հենրի VII]] և [[Մաքսիմիլիան I (Սուր Հռոմեական կասրության կայսեր )|Մաքսիմիլիան I կայսրը]]: |
Լյուդովիկոսի վարած արտաքին քաղաքականությունը բերեց մի շարք անհաջող պատերազմների: Լինելով [[Վալենտինա Վիսկոնտի (դքսուհի Օրլեանսկի)|Վալենտինա Վիսկոնտի]] թոռը, նա պահանջներ ներկայացրեց [[Միլանի դքսություն|Միլանի դքսությանը]]: [[Կարլ VIII]] օրինակին հետևելով, մտածում էր [[Նեապոլիտանական թագավորություն|Նեապոլիտանական թագավորությունը]] գրավելու մասին: Նրա կողմից էին պապը, ֆրանսիական պալատակները, [[Հենրի VII (Անգլիա)|Հենրի VII]] և [[Մաքսիմիլիան I (Սուր Հռոմեական կասրության կայսեր )|Մաքսիմիլիան I կայսրը]]: |
||
== Ֆրանս-իսպանական պատերազմները == |
|||
07:48, 27 Սեպտեմբերի 2015-ի տարբերակ
Խնդրում ենք նշել կաղապարի տեղադրման ամսաթիվը 2024-04-23 18:31:07 ֆորմատով
| Լյուդովիկոս XII ֆր.՝ Louis XII | |
| |
| Մասնագիտություն՝ | գերիշխան |
|---|---|
| Դավանանք | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի |
| Ծննդյան օր | հունիսի 27, 1462[1][2] |
| Ծննդավայր | Բլուա |
| Վախճանի օր | հունվարի 1, 1515[1][2] (52 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն |
| Թաղված | Սեն Դենի աբբայություն |
| Դինաստիա | Վալուաներ |
| Քաղաքացիություն |  Ֆրանսիա[1]
|
| Հայր | Շառլ I[3] |
| Մայր | Մարիա[3] |
| Ամուսին | Ժաննա Ֆրանսիացի, Աննա[3] և Մարիա Թյուդոր[3] |
| Զավակներ | Կլոդ ֆրանսիացի[3], Ռենե ֆրանսիացի և Michel Bucy? |
| Պարգևներ |
 |
Լյուդովիկոս XII (ֆր.՝ Louis XII), մականունը Ժողովրդի հայր (ֆր.՝ le Père du peuple; 1462թ-ի հունիսի 27-ից - 1515թ-ի հունվարի 1)- Ֆրանսիայի թագավոր 1498թ-ի ապրիլի 7-ից:Վալուաների տոհմից, Կարլ (դուքս Օրլեանսկի) դուքսի որդին: Հիմնական դեպքերը նրա թագավորության ժամանկ դա պատերազմներն էին, որոնք Ֆրանսիան վարում էր Իտալիայի տարածքում:
Մինչ գահին բարձրանալը:
Լյուդովւկոսը, ում կենսախնդությունը տրված էր բնությունից, սիրում էր խրախճանքները, գնում էր որսորդության, կռվում էր մրցախաղերում և երիտասարդ տարիների չէր հետաքրքրվում քաղաքականությամբ:
Լյուդովիկոսը ամուսնացած էր Ժաննա հետ, Լյուդովիկոս XI թագավորի դուտրը: Երբ Լյուդովիկոս XI մահացավ, Լյուդովիկոսը հանդիսացավ վտանգավոր հակառակորդ Ֆրանսիայի Աննա դե Բոժե թագուհու համար, ով հանդիսանում էր իր կնոջ ավագ քույրը: Օրլեանսկիական պարտիայի ղեկավարն էր կոմս Դյունուա: Պետական չինովնիկների օգնությամբ օրլեանսկիական պարտիան հույս ուներ խլել իշխանությունը Աննաից: Բայց դա հաջողությամբ չպսակվեց: Չնայած շուտով ձևաավորվեց նոր կոալիցիա, որի անդամներն էին Լյուդովիկոս Օրլանսկին, դքսեր՝ Ֆրանցիսկ II (դուքս Բրետանի), դուքս Լոտարինգի և այլն: «Խելահեղ պատերազմ» կոալիցիան ընդեմ գահի: 1488թ-ի ճակատամարտում ապստամբները ջախջախված էին, իսկ Լյուդովիկոսը գերեվարված և բանտարկված: 3 տարի անց Լյուդովիկոսը ազատվեց իր կնոջ խնդրանքների շնորհիվ:
Գահակալման սկիզբը և հայտնի ռեֆորմները:
Կարլ VIII-ի մահից հետո, Լյուդովիկոսը առանց խոչընդոտների բարձրացավ գահին և իր բոլոր նախկին թշնամիներին վերաբերվեց մեծահոգաբար: Ցանկանալով ունենալ Ֆրանսիսյի հետևում Բրիտանիան, նա ամունացավ Կարլ VIII-ի այրու՝ Աննա Բրիտանի հետ (իր առաջին կնոջից, ոչ գեղեցիկ Ժաննայից, նա բաժանվեց Ալեքսանդր VI պապի թույլտվությամբ):
Շատ քաղաքական որոշումներ Լյուդովիկոս XII ընդունում էր իրեն շրջապատող խորհրդատուների ազդեցության ներքո, հիմնականում Ժորժ Ամբուազի: Կառավարման սկզբում նա մեղմացրեց հարկերը, մտահագված էր դատավարության լավացմամբ: 1499թ.-ի մարտին մշակվեցին և հավաքվեցին դատական պրոցեսի համար անրաժեշտ օրենքները: Լյուդովիկոսը կարգավորեց գյուղացիների և հողատերերի հարաբերությունները: Դատակն ռեֆորմների, մեծահոգության, բարեստրտության համար նրան անվանեցին «Ժողովրդի հայր»:
Առաջին հաջողությունները
Լյուդովիկոսի վարած արտաքին քաղաքականությունը բերեց մի շարք անհաջող պատերազմների: Լինելով Վալենտինա Վիսկոնտի թոռը, նա պահանջներ ներկայացրեց Միլանի դքսությանը: Կարլ VIII օրինակին հետևելով, մտածում էր Նեապոլիտանական թագավորությունը գրավելու մասին: Նրա կողմից էին պապը, ֆրանսիական պալատակները, Հենրի VII և Մաքսիմիլիան I կայսրը: